Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις βουλευτικές εκλογές του 2009 έχει ένα εκλογικό αποτέλεσμα που υπερέβη κατά 2.000 το άθροισμα των ψήφων των ΕΝΑΝΤΙΑ και ΜΕΡΑ στις εκλογές του 2007. Ο συγκεκριμένος εκλογικός σχηματισμός είχε μια αύξηση σε ψήφους και μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν οι συνδυασμοί που μπορεί να πει κάποιος ότι κρατήθηκαν σε σχέση με τα συνολικά αποτελέσματα στην Αριστερά σε αυτές τις εκλογές.
Η αγανάκτηση και η οργή του λαού από την πολιτική του συστήματος και όπως αυτή εκφράστηκε από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και οι χειρισμοί των κέντρων εξουσίας μέσα και έξω από τη χώρα οδήγησαν στην ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή, στην ενίσχυση του άλλου πόλου της αστικής τάξης και στην κατάρρευση της ΝΔ.
Στην Αριστερά, ενώ συνολικά τα εκλογικά αποτελέσματα έδειξαν μείωση σε ψήφους και σε ποσοστά οι δύο παραπάνω σχηματισμοί φάνηκε να έχουν τις μικρότερες απώλειες ακριβώς επειδή α) κινήθηκαν στη λογική της αντιδεξιάς ρητορικής και β) επικαλέστηκαν το ότι αποτελούν ενωτικές πρωτοβουλίες.
Όσον αφορά στο πρώτο, υιοθέτησαν τη λογική που προσπάθησαν να επιβάλουν τα ΜΜΕ ώστε να ενισχυθεί εκλογικά και να μπορέσει να βγάλει αυτοδύναμη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Και εννοούμε την αντιδεξιά ρητορική που έθετε στην πρώτη γραμμή το ζήτημα να πέσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Στα κείμενα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στις ευρωεκλογές και πριν από τις βουλευτικές εκλογές του Οκτώβρη δείχνουν ότι κινήθηκαν αποφασιστικά σε αυτή τη γραμμή.
Από το προεκλογικό τους υλικό διαβάζουμε για τη ΝΔ: «Κάθε προσπάθεια ανάταξής της ‘‘κάηκε’’ από την αντίσταση των ‘‘από κάτω…’’». Οι δυνάμεις που απαρτίζουν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ισχυρίζονταν πως το σύνθημά τους: «Κάτω η κυβέρνηση της ΝΔ (από τα κάτω)» έφερε αποτέλεσμα και σε λίγες μέρες θα ολοκληρωθεί η «κατάρρευσή της», γι’ αυτό και παραμένει το σύνθημα «Κάτω η ΝΔ».
Θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει πως μπροστά στις εκλογές αυτή η αντιδεξιά ρητορική είναι πετυχημένη από τακτική άποψη. Ότι θα μπορούσε -όπως με έναν τρόπο και φάνηκε- να ενισχύσει εκλογικά έναν συνδυασμό της Αριστεράς.
Είναι όμως έτσι; Αποτελεί μόνο κίνηση τακτικής ή είναι η κυριαρχία στο πλαίσιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μιας συγκεκριμένης πολιτικής κατεύθυνσης;
Στην ανακοίνωση για τα αποτελέσματα των εκλογών του Οκτώβρη το ΣΕΚ εκτιμά ότι το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Θεωρεί ότι η νέα ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας θα προσπαθήσει να επιβάλει ατζέντα «υπευθυνότητας» στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και θα επιμείνει στην ανάγκη να επιβληθούν νέα μέτρα περικοπών και λιτότητας.
Επίσης το πρόβλημα για το ΣΕΚ δεν είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αλλά το ΛΑΟΣ που θα προσπαθήσει να επαναφέρει τη ρατσιστική ατζέντα στο προσκήνιο. Το ΣΕΚ δηλώνει ότι ο ρόλος της Αριστεράς και βέβαια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι να κινηθεί η Αριστερά γρήγορα και πιο αποτελεσματικά για να κλείσει αυτές τις πόρτες, δηλαδή να εξουθενώσει την πολιτική πίεση του δεξιού μπλοκ για αντιλαϊκότερη πολιτική. Και συμπληρώνει πως η αντικαπιταλιστική Αριστερά είναι το κομμάτι που μπορεί και πρέπει να δείξει τον δρόμο σε όλα τα άλλα και πως γι’ αυτό είναι σημαντική η ανάδυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο πολιτικό σκηνικό.
Η ουσία αυτής της τοποθέτησης αφορά στο ότι μία συνιστώσα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θεωρεί ότι ο ρόλος της Αριστεράς είναι η κινηματική αντιπολίτευση ώστε να αντισταθεί το «δημοκρατικό μπλοκ» στις πολιτικές πιέσεις της δεξιάς, να βοηθηθεί επί της ουσίας το ΠΑΣΟΚ να απομονώσει τα νεοφιλελεύθερα στελέχη του και να μετεξελιχθεί κάτω από αυτή την πίεση σε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα παίρνοντας φιλολαϊκά μέτρα αλλά και αποφάσεις που θα αναιρούν τις προηγούμενες αντιλαϊκές πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας.
Στην ανακοίνωσή του επίσης αναφέρει ότι η κατάρρευση του Καραμανλή αποτελεί αφετηρία κατάρρευσης για το ίδιο το σύστημα και τη βαρβαρότητα της κρίσης του. Βάζει στο ίδιο στρατόπεδο, λοιπόν, το καπιταλιστικό σύστημα, τη βαρβαρότητα της πολιτικής του και τη ΝΔ (μαζί βέβαια με το ΛΑΟΣ) και δεν τοποθετεί σε αυτό το στρατόπεδο το ΠΑΣΟΚ που επί μία εικοσαετία έχει δείξει σαφή δείγματα γραφής ότι είναι ένα κόμμα που υπηρέτησε με συνέπεια το κεφάλαιο, το αστικό σύστημα και τους ιμπεριαλιστές.
Η τοποθέτηση του ΣΕΚ με κυβέρνηση σήμερα το ΠΑΣΟΚ αναπαράγει τις αυταπάτες για το τι πραγματικά είναι το ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε είναι γνωστός ο τρόπος που τις καλλιεργεί χρόνια τώρα το ΣΕΚ, με τις γνωστές πρακτικές του συνεργασίας με ένα κομμάτι των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ και του ΕΚΑ και με πρόσφατη έκφρασή τους τη στάση του στη διαδήλωση στη ΔΕΘ.
Στην τοποθέτηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις εκλογές μπορεί να αντιληφθεί ο αναγνώστης την κυριαρχία της σοσιαλδημοκρατικής αντίληψης. «Το ΠΑΣΟΚ με την ανύπαρκτη αντιπολίτευσή του σηματοδότησε ότι και ως κυβέρνηση θα διαψεύσει τις προσδοκίες του κόσμου … Το εύρος της ήττας της ΝΔ καταδεικνύει το τι περιμένει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ακολουθώντας την ίδια πολιτική». Δηλαδή, σύντροφοι, το ΠΑΣΟΚ έγινε κυβέρνηση με την στήριξη των ξένων και ντόπιων κέντρων εξουσίας για να μη διαψεύσει τις λαϊκές προσδοκίες ή για να κάνει τη βρόμικη δουλειά για το ιμπεριαλιστικό-καπιταλιστικό σύστημα πιο αποτελεσματικά από τη φθαρμένη κυβέρνηση της ΝΔ; Και τι σημαίνει το «ακολουθώντας την ίδια πολιτική»; Θα ακολουθήσει, δηλαδή, άλλη και δεν το ξέρουμε; Έχει τίποτα πληροφορίες το ΣΕΚ εκεί που νταραβερίζεται με τους πασόκους ότι η κυβέρνηση το πάει για φιλολαϊκά μέτρα;
Η πίεση από την κυριαρχία της σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης ανάγκασε το ΝΑΡ να βγάλει ιδιαίτερο προεκλογικό υλικό όπου μεταξύ των άλλων αναφέρει: «Στηρίξετε, ψηφίσετε ΑΝΤΑΡΣΥΑ! Γιατί η πολιτική και το πρόγραμμα της είναι βήμα βαθιάς και ουσιαστικής καταδίκης της αντιδραστικής και αντιλαϊκής πολιτικής του αστικού συνασπισμού εξουσίας. Γιατί η ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δημιουργεί ευνοϊκότερες προϋποθέσεις για το εργατικό, νεολαιίστικο και λαϊκό κίνημα, την αντικαπιταλιστική επαναστατική αριστερά της κομμουνιστικής απελευθέρωσης».
Αναφέραμε παραπάνω ότι ένας λόγος που αβαντάρισε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ότι παρουσιάζεται σαν ενωτικό μετωπικό σχήμα που συμβάλλει στη δημιουργία της άλλης αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς της εποχής μας. Καλές οι δηλώσεις, αγαθές οι προθέσεις ενός δυναμικού που αγωνιά και προσδοκά την Αριστερά ενωμένη, επαναστατική, αντικαπιταλιστική, αντιιμπεριαλιστική, καταλύτη και πολλαπλασιαστή των αγώνων του. Αλλά για τους επαναστάτες η ενότητα και η κοινή δράση απαιτούν πάντα μια κοινή βάση. Και αυτή είναι μια διαχωριστική γραμμή που από τη μια είναι οι δυνάμεις του συστήματος και από την άλλη ο λαός και οι δυνάμεις που θέλουν να τον υπηρετήσουν. Και επειδή το ΠΑΣΟΚ θα δείξει τα δόντια του -και δεν θα αργήσει- φροντίστε να απαλλαγείτε γρήγορα από τα σοσιαλδημοκρατικά σας βαρίδια και για το δικό σας καλό και για να μην απογοητευτεί κόσμος που σας στήριξε και κυρίως για την ανάγκη να συμβάλουμε από κοινού στη συγκρότηση του μετώπου αντίστασης που τόσο ανάγκη έχει ο λαός μας.
φ.627, 10/10/09
