Άρθρο από την Προλεταριακή Σημαία (φύλλο 886)
Το σύστημα με όχημα την πανδημία του κορονοϊού έχει προχωρήσει σε κατά μέτωπο επίθεση στα δικαιώματα του λαού και της εργατικής τάξης. Οι φτωχοί φοιτητές, σαν αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του λαού, δεν θα μπορούσαν παρά να είναι και αυτοί αποδέκτες της επίθεσης. Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται το νομοσχέδιο Κεραμέως που μπήκε σε ηλεκτρονική δημόσια διαβούλευση στις 13 Γενάρη. Μεγάλο μέρος του νομοσχεδίου με τον πιο ξεδιάντροπο τρόπο έρχεται να πετάξει τους πιο φτωχούς φοιτητές έξω από το πανεπιστήμιο. Τα υπόλοιπα άρθρα ασχολούνται με την ενίσχυση της «ασφάλειας» στους χώρους των πανεπιστημίων.
Ανέκαθεν το σύστημα προσπαθούσε να επικαλεστεί την εγκληματικότητα και το ναρκεμπόριο στα πανεπιστήμια για να φέρει μπάτσους στις σχολές. Το άσυλο καταργήθηκε και με νόμο τον Ιούλη του ’19. Παραδόξως για τα συστημικά δεδομένα το ναρκεμπόριο και η εγκληματικότητα δεν σταμάτησαν. Γιατί προφανώς αυτά τα φαινόμενα το ίδιο το σύστημα τα δημιουργούσε και τα δημιουργεί. Επί ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα το περίφημο καθάρισμα του Πεδίου του Άρεως από ναρκωτικά σήμαινε τη μεταφορά της πιάτσας έξω από την ΑΣΟΕΕ. Μόνο προσχηματική ήταν η ευαισθησία κάθε κυβέρνησης για την εγκληματικότητα και το ναρκεμπόριο. Πάντα τα χτυπήματα στο άσυλο και η αστυνομία στις σχολές στόχευαν την οργανωμένη πάλη των φοιτητών και τίποτα παραπάνω.
Τις πολιτικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες λοιπόν έρχεται να χτυπήσει το νομοσχέδιο Κεραμέως. Το νομοσχέδιο έχει τρεις άξονες για την προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας και της αναβάθμισης του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος (τρομάρα τους). Την ελεγχόμενη είσοδο στα ΑΕΙ και σύσταση δομών ασφαλείας, τη σύσταση ειδικής Ομάδας Προστασίας Πανεπιστημιακού Ιδρύματος (ΟΠΠΙ) και την ενίσχυση διατάξεων πειθαρχικού δικαίου. Αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στην κάθε μία κατεύθυνση ξεχωριστά.
Ελεγχόμενη είσοδος και έξοδος
Τα ελληνικά πανεπιστήμια ποτέ δεν ήταν ένας χώρος αμιγώς ακαδημαϊκός. Ήταν ένας χώρος κοινωνικός. Το φοιτητικό κίνημα με την πάλη του και με την κατάκτηση του λαϊκού ασύλου έκανε τα πανεπιστήμια χώρους ελεύθερης πολιτικής, συνδικαλιστικής, ακόμα και πολιτιστικής δράσης. Με την καθιέρωση της κάρτας εισόδου ο «εξωακαδημαϊκός» χαρακτήρας του πανεπιστημίου χτυπιέται. Το σύστημα θέλει ένα πανεπιστήμιο αποστειρωμένο, στο οποίο θα κυκλοφορούν μόνο άβουλοι φοιτητές για να παρακολουθούν τα μαθήματά τους. Κάρτα εισόδου σημαίνει φακέλωμα. Σημαίνει ότι το σύστημα θα ξέρει ανά πάσα στιγμή ποιος και γιατί βρίσκεται μέσα στον χώρο του πανεπιστημίου. Θα ξέρει ποιοι φοιτητές συμμετέχουν στις γενικές τους συνελεύσεις, θα ξέρει ποιοι φοιτητές παλεύουν και αγωνίζονται. Με τις κάρτες εισόδου καθίσταται αδύνατο για μια πολιτική οργάνωση να πραγματοποιήσει μια πολιτική εκδήλωση, π.χ., σε ένα πανεπιστήμιο.
Ομάδα Προστασίας Πανεπιστημιακού Ιδρύματος
Σε συνεργασία με το υπουργείο Προστασίας του πολίτη (και θυμίζοντας άλλες εποχές), το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε την ίδρυση της Ομάδας Προστασίας Πανεπιστημιακού Ιδρύματος. Σε απόλυτη σύμπλευση με την ένταση της φασιστικοποίησης και της αστυνομοκρατίας, το σύστημα φέρνει μπάτσους και μέσα στις σχολές. Υπό την εποπτεία της ΕΛΑΣ, 1.000 ειδικοί φρουροί αρχικά θα κατανεμηθούν σε 5 μεγάλα πανεπιστημιακά ιδρύματα και θα κάνουν καθημερινά περιπολίες. Ο Χρυσοχοΐδης φρόντισε εξαρχής να διαβεβαιώσει ότι οι ειδικές αυτές αστυνομικές δυνάμεις θα είναι άοπλες, αλλά με κλομπ, σπρέι πιπεριού και άλλα μέσα… αυτοπροστασίας! Και για όσους είχαν την ψευδαίσθηση ότι το σώμα αυτό θα έχει απλά εποπτικό ρόλο, έχει ήδη ξεκαθαριστεί ότι θα έχει δικαίωμα επέμβασης και σύλληψης-ανάκρισης, όποτε κρίνει (και σε σύμπλευση με τη διοίκηση των ΑΕΙ) ότι «παρακωλύεται η εύρυθμη ακαδημαϊκή λειτουργία» (βλέπε συνελεύσεις, καταλήψεις, παραστάσεις διαμαρτυρίες, φοιτητικές κινητοποιήσεις, αφισοκολλήσεις, γενικότερες πολιτικές, συνδικαλιστικές και πολιτιστικές δράσεις).Το σίγουρο είναι ότι η πανεπιστημιακή αστυνομία έρχεται να εξυπηρετήσει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τον ιδεολογικό ρόλο του πανεπιστημίου. Έρχεται για να τρομοκρατήσει ακόμα περισσότερο τους φοιτητές και να τους κρατήσει με σκυμμένο το κεφάλι.
Πειθαρχικό δίκαιο
Το νομοσχέδιο των υπουργείων Παιδείας και Προστασίας του Πολίτη περιλαμβάνει διατάξεις για πειθαρχικά παραπτώματα και πειθαρχικές ποινές, ενώ προβλέπεται και η σύσταση Πειθαρχικού Συμβουλίου Φοιτητών. Πάλι, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις των δύο αρμόδιων υπουργείων, όποτε μια σχολή κρίνει ότι παρακωλύεται με κάποιον τρόπο η εύρυθμη ακαδημαϊκή λειτουργία θα ορίζει τα αντίστοιχα πειθαρχικά παραπτώματα. Η «αφισορρύπανση», οι καταλήψεις και οι αντιγραφές είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα. Και τα πειθαρχικά έρχονται να εξυπηρετήσουν τον ιδεολογικό ρόλο του πανεπιστημίου. Γιατί σε ένα πανεπιστήμιο στον καπιταλισμό δεν χωράνε φωνές που αντιστέκονται, δεν χωρά η οργανωμένη πάλη. Όσον αφορά τις αντιγραφές, ένα μόνο πράγμα είναι σίγουρο. Πειθαρχικά θα περνούν μόνο οι φτωχοί φοιτητές, οι οποίοι δεν θα μπορούν να αντεπεξέλθουν στις ακόμη μεγαλύτερες πιέσεις που θα επιβάλλει το πανεπιστήμιο. Τα μέλη της ΔΑΠ και τα τσιράκια των καθηγητών μια χαρά θα συνεχίζουν να αντιγράφουν, χωρίς να προκαλούν κανένα απολύτως πρόβλημα στους ιδεολογικούς τους πατέρες τής διαφάνειας και της αριστείας. Οι ποινές των πειθαρχικών θα καθορίζονται από τη διοίκηση και θα ξεκινούν με έγγραφη επίπληξη, η οποία θα κλιμακώνεται και θα καταλήγει σε απαγόρευση συμμετοχής σε εξετάσεις για μία ή περισσότερες εξεταστικές, προσωρινή ή μόνιμη απαγόρευση χρησιμοποίησης εξοπλισμού ή εγκαταστάσεων του ιδρύματος, προσωρινή αναστολή της φοιτητικής ιδιότητας, μέχρι και οριστική διαγραφή!
Με τον βούρδουλα συνεπώς θα διεξάγεται η εκπαιδευτική διαδικασία στο πανεπιστήμιο. Μέχρι να διαμορφωθεί το περίφημο πανεπιστήμιο των ευρωπαϊκών προτύπων. Ένα πανεπιστήμιο αποστειρωμένο, στο οποίο θα περιφέρονται άβουλοι φοιτητές, χωρίς συναίσθηση του τι γίνεται στον κόσμο και πώς τους επηρεάζει. Ένα πανεπιστήμιο «καθαρό» από πολιτική, συνδικαλισμό και φοιτητικό κίνημα.
Τα πανεπιστήμια διαχρονικά με τα χαρακτηριστικά που είχαν μπορούσαν να αφυπνίζουν συνειδήσεις. Και δεν αναφερόμαστε στο γνωσιακό κομμάτι. Αλλά στο πολιτικό. Γιατί πολλοί φοιτητές στο πανεπιστήμιο είχαν την πρώτη ευκαιρία να ασχοληθούν με την πολιτική και να ενταχθούν στο κίνημα. Στα πανεπιστήμια είχαν πολλοί φοιτητές την ευκαιρία να μάθουν τι πάει να πει συλλογική και οργανωμένη πάλη.
Και βγαίνοντας από αυτά είχαν διαφορετική αντίληψη και για το εργασιακό τους μέλλον αλλά και για τον κόσμο συνολικότερα. Ένα αποστειρωμένο πανεπιστήμιο θα βγάζει αναπόφευκτα άβουλους φοιτητές, στο έλεος της αγοράς εργασίας και της εργοδοτικής τρομοκρατίας. Φοιτητές που δεν θα έχουν απαίτηση να έχουν επαγγελματικά δικαιώματα και προοπτική στη ζωή τους, αλλά θα αρκούνται στην ανθρωποφαγία και τον κανιβαλισμό που αυτό το σάπιο σύστημα επιβάλλει.
Οι φοιτητές σε αυτό το νομοσχέδιο-έκτρωμα που έρχεται πρέπει να δώσουμε μια ηχηρή απάντηση. Συλλογικά και οργανωμένα. Με γενικές συνελεύσεις, καταλήψεις και διαδηλώσεις. Στηριζόμενοι μόνο στις δικές μας δυνάμεις και του λαού. Μακριά από τις λογικές αξιοποίησης των «προοδευτικών κομματιών» της «ακαδημαϊκής κοινότητας». Γιατί αυτά τα «προοδευτικά κομμάτια» είναι στην καλύτερη ΣΥΡΙΖΑίοι και στη χειρότερη απλά θέλουν πανεπιστημιακή αστυνομία υπό την επίβλεψη των πρυτανειών. Το φοιτητικό κίνημα και οι φοιτητές πρέπει να αντιληφθούν ότι είναι στρώματα αντίθετα. Πρέπει επιτέλους να οικοδομήσουμε φοιτητικό κίνημα ανεξάρτητο από το κράτος και τους μηχανισμούς του.
