Ολοένα και πιο ανησυχητικές για το μέλλον των λαών της περιοχής, βαίνουν οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Από όλους τους αναλυτές -διεθνείς και εγχώριους- ομολογείται πια ανοιχτά πως η περιοχή αυτή συνταράσσεται από τις διαρκώς αυξανόμενες αντιθέσεις των ιμπεριαλιστών, με προεξέχουσα την αμερικανορωσική αντιπαράθεση αλλά και σε δεύτερο πλάνο τις προσπάθειες των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών να βρουν χώρο και θέση για τις δικές τους ιδιαίτερες επιδιώξεις και συμφέροντα. Από κοντά και από πίσω, οι εξαρτημένες από τον ιμπεριαλισμό, αστικές τάξεις της περιοχής, με τις φιλοδοξίες, τις αυταπάτες αλλά και τους φόβους τους, αυξάνουν την πολυπλοκότητα της γεωπολιτικής γεωμετρίας της περιοχής και μαζί με αυτήν, την αστάθεια και τους κινδύνους για τους λαούς.
Οι ΗΠΑ, με στόχους τον ασφυκτικό περιορισμό της δράσης της Ρωσίας σε Μέση Ανατολή και Ανατολική Μεσόγειο και με απώτερο σκοπό το διώξιμο της από όλη αυτή την περιοχή, τη μετατροπή της Ανατολικής Μεσογείου σε ΝΑΤΟϊκή λίμνη, την ενεργειακή απεξάρτηση της Ε.Ε. από τη Ρωσία και την εξάρτησή της από τις ίδιες και τα ελεγχόμενα από αυτές κράτη, την παρέμβαση –και δια μέσω αυτών των κινήσεων- στα εσωτερικά της Ε.Ε., και «τέλος» για να δώσουν παραπέρα ώθηση στην εκστρατεία ενάντια στο Ιράν, αυξάνουν επικίνδυνα την εμπλοκή τους.
Η «Συμφωνία Δήλωσης Προθέσεων» που υπογράφηκε από τους ΥΠΕΞ ΗΠΑ και Κυπριακής Δημοκρατίας, η παρουσίαση του περιγράμματος όσον αφορά το «Στρατηγικό Διάλογο ΗΠΑ – Ελλάδας» που αρχίζει στις 13 Δεκεμβρίου από τον Αμερικανό πρέσβη Τζ. Πάιατ στο «ThessalonikiSummit», το πύκνωμα των επαφών αμερικανών αξιωματούχων σε Ελλάδα, Κύπρο, Τουρκία αλλά και στην Ουάσιγκτον , όλα μέσα στον φετινό Νοέμβρη, μαρτυρούν πως βρισκόμαστε μπροστά σε μια επιτάχυνση των εξελίξεων.
Όπως αναφέρουν και ορισμένα δημοσιεύματα («Καθημερινή της Κυριακής»), οι ΗΠΑ σχεδιάζουν τη συγκρότηση ενός οργανισμού ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, δομή που θα βασίζεται στα τριμερή-τετραμερή σχήματα συνεργασίας που ήδη έχει προωθήσει μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ, Αιγύπτου, Ιορδανίας. Μια προοπτική που πέρα από την μορφή με την οποία θα κατορθωθεί να προωθηθεί, θα εντάσσει με οργανικό τρόπο όλα αυτά τα κράτη στους ευρύτερους επιθετικούς σκοπούς των Αμερικανών. Ιδιαίτερες πτυχές αυτής της προσπάθειας των ΗΠΑ, πέρα των όσων έχουμε αναφέρει για Ελλάδα και Κύπρο, αποτελούν η δημιουργία καθεστώτος αυξημένης ασφάλειας για το μαντρόσκυλό του στην περιοχή, το Ισραήλ, αλλά και η αποκατάσταση της επιρροής τους στην Αίγυπτο. Φυσικά όλα αυτά επιχειρούνται να προωθηθούν με τέτοιο τρόπο ώστε η Άγκυρα να πιέζεται ασφυκτικά όχι με στόχο τον αποκλεισμό της αλλά με δέλεαρ τη συμμετοχή της στην ενεργειακή εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της περιοχής αλλά και ενός σημαντικού περιφερειακού ρόλου, να ξεκινήσει τον έστω και σταδιακό περιορισμό των «παρεκκλίσεών» της και πρώτα απ’ όλα του σημαντικού περιορισμού των σχέσεών της με τη Ρωσία.
Η πρέσβειρα των ΗΠΑ στη Κύπρο, Κάθλιν Ντόχερτι, σε πρόσφατη ομιλία της στις αρχές του Νοέμβρη στη Λευκωσία και σε Συνέδριο που οργάνωσε ο «Εκόνομιστ», ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αναγνωρίσει ότι πρέπει να βοηθήσουμε στη σταθεροποίηση των νότιων συνόρων της Ευρώπης και της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου. Η τρομοκρατία, οι ρωσικές επιθετικές ενέργειες, οι συνεχιζόμενες συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, οι απειλές από το Ιράν και οι άνευ προηγουμένου μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη συγκαταλέγονται στις πιο πιεστικές προκλήσεις που όλοι αντιμετωπίζουμε… Κατασκευάζουμε μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για να ενισχύσουμε την παρουσία των Ηνωμένων Πολιτειών και να υποστηρίξουμε τα συμφέροντα που μοιραζόμαστε με τους φίλους και τους συμμάχους μας στην Ανατολική Μεσόγειο.»
Για να συνεχίσει:
«Θεωρούμε την Ελλάδα ως αγκυροβόλιο σταθερότητας στη Μεσόγειο και στα Δυτικά Βαλκάνια και βασικό στρατηγικό εταίρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Εργαζόμαστε σκόπιμα για να σταθεροποιήσουμε τη σχέση με την Τουρκία και να τη διατηρήσουμε σε ένα δυτικό κομμάτι. Σε μακροπρόθεσμη βάση, η Τουρκία παρέχει αντιστάθμιση στο Ιράν. Το Ισραήλ είναι ένας πολύτιμος και ικανός σύμμαχος για τις Ηνωμένες Πολιτείες και αντιμετωπίζει σήμερα επικίνδυνα κλιμακούμενες περιφερειακές απειλές. Το Ισραήλ έχει τη διαρκή και ακλόνητη δέσμευση του Προέδρου… για την ασφάλεια του…»
Επίσης από τις μέχρι τώρα κινήσεις των ΗΠΑ, διαφαίνεται ότι οι Αμερικανοί εκτιμούν πως είναι η πιο κατάλληλη συγκυρία για να έρθουν πιο κοντά από ποτέ και γιατί όχι να πετύχουν τον πολυετή και διακαή στόχο τους να μετατρέψουν το νησί σε αβύθιστο αμεροκανοΝΑΤΟϊκό αεροπλανοφόρο, βάση επιτήρησης και πλατφόρμα εξορμήσεων στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Έτσι συνδέουν την αναβάθμιση της οικονομικής της ισχύος με την εξαφάνιση της ρώσικης επιρροής («καταπολέμηση της παράνομης χρηματοδότησης του χρηματοπιστωτικού τομέα»- επίσης στην τοποθέτηση Ντόχερτι). Επιπλέον, πιέζουν για την επανέναρξη των συνομιλιών για το Κυπριακό, συνδέοντας ανοιχτά την αναβάθμιση του ενεργειακού ρόλου της ελληνοκυπριακής αστικής τάξης ως παραγωγό και ως κόμβου μεταφοράς υδρογονανθράκωνμε την προώθηση διχοτομικών σχεδίων για τη Μεγαλόνησο.
Χαρακτηριστική και σ’ αυτό το ζήτημα η τοποθέτηση της Ντόχερτι:
«Ενισχύουμε, επίσης, τη συνεργασία μας με την Κυπριακή Δημοκρατία. Πιστεύουμε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στις κοινές μας προσπάθειες για την αντιμετώπιση των διεθνικών απειλών και την ενίσχυση της ασφάλειας και της σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο…
Ένας πιθανός οικονομικός μετασχηματιστής παιχνιδιών για την Ανατολική Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου, είναι βεβαίως οι ενεργειακοί πόροι… Πιστεύουμε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία έχει το δικαίωμα να αναπτύξει και να εκμεταλλευτεί τους φυσικούς της πόρους. Επιπλέον, πιστεύουμε ότι οι πόροι αυτοί πρέπει να κατανέμονται ισότιμα μεταξύ των δύο κοινοτήτων στο πλαίσιο μιας διευθέτησης. Πιστεύουμε, επίσης, ότι οι στρατιωτικές απαντήσεις σε πιθανές εμπορικές διαμάχες είναι ακατάλληλες.»
Μάλιστα, μέσα από τις δηλώσεις Αμερικανών και Ελληνοκύπριων αξιωματούχων είναι φανερό ότι έχει πέσει στο τραπέζι των συζητήσεων η σταδιακή ένταξη της Κύπρου στον «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη», -δομή-προθάλαμος του ΝΑΤΟ και η οποία εφευρέθηκε στα χρόνια μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης για να εντάξει τα πρώην μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας-, ακριβώς με την προοπτική να γίνει η Κύπρος σε μια πορεία πλήρες μέλος του δολοφονικού αυτού οργανισμού. Έτσι ώστε, σύμφωνα με μια εκδοχή που χαιρέτισε ο πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος της Κύπρου, τα αμερικανοΝΑΤΟϊκά στρατεύματα να αντικαταστήσουν τα τουρκικά και οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις να αντικατασταθούν από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ!! Άσχετα του κατά πόσο αυτή η προοπτική μπορεί να ανοίξει άμεσα, μιας και εκτός των άλλων οφείλει να αντιμετωπίσει τις αντιρρήσεις όχι μόνο της Τουρκίας αλλά και της Βρετανίας, είναι ενδεικτική για το χαρακτήρα και τον προσανατολισμό των σχεδίων που εκπονούνται στα ιμπεριαλιστικά επιτελεία της αμερικανικής υπερδύναμης, με στόχο την άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην «ασφάλεια» της Κύπρου.
Η ελληνική αστική τάξη και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ φανερά ποντάρουν στη θεωρία του καλού παιδιού που θα ανταμειφθεί από τα ξένα αφεντικά με την αναβάθμιση της θέσης της, τυχοδιωκτώντας ασύστολα όλο το προηγούμενο διάστημα. Μόλις πρόσφατα πραγματοποίησε μια διακλαδική άσκηση με την Αίγυπτο ενώ έχει πυκνώσει τόσο την παρουσία του πολεμικού της ναυτικού –στα πλαίσια και ΝΑΤΟϊκών ασκήσεων- στην Ανατολική Μεσόγειο όσο και τις τριμερείς συναντήσεις με Κύπρο, Ισραήλ και Ιορδανία. Από κοντά και η ελληνοκυπριακή αστική τάξη που φαντασιώνεται αναβαθμίσεις και ασφάλεια από τους πρωτεργάτες της διχοτόμησης του νησιού και των δεινών των κατοίκων του, ελληνοκύπριων και τουρκοκύπριων!
Η τούρκικη αστική τάξη, «διαβάζοντας» αυτό το σκηνικό, συνεχίζει την διαδοχική χρήση προειδοποιήσεων και απειλών προς την ελληνική και την ελληνοκυπριακή αστική τάξη, κινήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και διπλωματικών ελιγμών και συνέχισης της διαπραγμάτευσης με τις ΗΠΑ. Κύριος σκοπός είναι να διατρανώσει προς όλους και κύρια προς τις ΗΠΑ πως δεν θα αποδεχτεί μια διευθέτηση των ενεργειακών κοιτασμάτων στην Κύπρο ούτε μια μοιρασιά ρόλων και θέσεων στην περιοχή που δεν θα την περιλαμβάνει και μάλιστα σε βαρύνοντα ρόλο. Αυτό ήθελε να υπογραμμίσει και η επανεμφάνιση του «Μπαρμπαρός» στο οικόπεδο 4 της κυπριακής ΑΟΖ, την μέρα της συνάντησης του ΥΠΕΞ Τσαβούσογλου με τον αμερικανό ομόλογο του. Αυτή η συνάντηση μάλλον ανέδειξε την στασιμότητα και τις σημαντικές δυσκολίες που εξακολουθεί να αντιμετωπίζει η αμερικανοτουρκική επαναπροσέγγιση παρά τα μικρά βήματα των τελευταίων μηνών. Αυτό το γεγονός αναδείχθηκε κι από τα εκατέρωθεν σχόλια που συνόδευσαν την επόμενη μέρα των εγκαινίων του πρώτου τμήματος του αγωγού TurkStream από Πούτιν και Ερντογάν. Η τούρκικη αστική τάξη κινείται, αν και μέχρι στιγμής χωρίς επιτυχία, τελευταία πιο έντονα και στο συνολικό ζήτημα των διευθετήσεων των ΑΟΖ μεταξύ των χωρών της περιοχής, με στόχο να συμπτύξει μέτωπο με τη Λιβύη και να ανοίξει διαύλους επικοινωνίας με την Αίγυπτο αλλά και το Ισραήλ, έτσι ώστε να δημιουργήσει ρήγματα στις αντίστοιχες κινήσεις της ελληνικής και της ελληνοκυπριακής αστικής τάξης.
Με τους λαούς στη γωνία και το αντιπολεμικό – αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στην περιοχή αποσυγκροτημένο, αυτός ο χειμώνας θα είναι βαρύς…
