Δεν είναι πρώτη φορά που κόμματα εμφανίζονται για ένα μικρό χρονικό διάστημα, μπαίνουν στη Βουλή, κάποια από αυτά συμμετέχουν σε κυβερνητικά σχήματα και μετά διαλύονται. Κοινό χαρακτηριστικό αυτών των σχηματισμών είναι ότι κατά βάση η ύπαρξη και η λειτουργίας τους επικεντρώνεται γύρω από την προβολή κάποιου στελέχους.
Στη περίπτωση του κόμματος του Γιάννη Βαρουφάκη, η διάρκεια του κόμματος ΜεΡΑ25 ή DiΕΜ 25 στην Ευρώπη από τους ιδρυτές του έχει προσδιοριστεί ως το 2025, μιας και ο στόχος τους είναι να σωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση για την οποία εκτίμησαν το 2015 ότι λόγω των εσωτερικών αντιθέσεων δεν έχει ζωή πάνω από 10 χρόνια. Ξεκάθαρα, λοιπόν το ΜεΡΑ 25 υποστηρίζει το θεσμό της ΕΕ και παλεύει πανευρωπαϊκά μέσω του DiEM 25 να τον πάρει από τα χέρια των Ντράγκι, Σουλτς, Σοιμπλε οι οποίοι εκφράζουν τα συμφέροντα του πλούσιου Βορά και των ολιγαρχών του Νότου και να την κάνει να λειτουργεί ισότιμα και δίκαια μεταξύ όλων των κρατών που την απαρτίζουν.
Στο προεκλογικό τους πρόγραμμα ξεκινάνε λέγοντας χαρακτηριστικά ότι έχουν ρεαλιστικές υπεύθυνες και συγκεκριμένες ριζοσπαστικές προτάσεις ώστε από την επομένη των εκλογών να καταργηθεί άμεσα η χρεοδουλοπαροικία στην Ελλάδα και να αναβιώσει η δημοκρατία στην Ευρώπη. Με βάση τα παραπάνω προτείνουν 7 τομές οι οποίες κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση και θα δώσουν τη λύση στα πολύπαθα προβλήματα του Ελληνικού λαού. Για λόγους συντομίας δε θα αναφερθούμε αναλυτικά στις 7 τομές όπως τις χαρακτηρίζουν γιατί έτσι κι αλλιώς το ζήτημα με το ΜεΡΑ25 είναι στη συνολική του αντίληψη-θεώρηση των πραγμάτων. Είναι στις αυταπάτες που έχει και στις αυταπάτες που θέλει να διασπείρει στον κόσμο για το ρόλο της ΕΕ, ότι είναι ζήτημα συσχετισμού και ότι μπορεί αυτό το εργαλείο που φτιάχτηκε από ιμπεριαλιστές για τους ιμπεριαλιστές και για την καλύτερη εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους απέναντι στους λαούς, να λειτουργήσει υπέρ των λαών. Ανακάλυψαν στο ΜεΡΑ25 ότι η ΕΕ έχει προβλήματα από το 2008 και κάνουν προτάσεις για να τη σώσουν. Στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, του Ιρακ-Αφγανιστάν η ΕΕ λειτουργούσε σωστά; Η διάλυση της ελληνικής οικονομία και της αγροτική παραγωγής, της οποίας το δράμα παίχτηκε πριν την επίσημη έναρξη της κρίσης, δεν έγινε από συγκεκριμένες κατευθύνσεις της ΕΕ; Για αυτά δε γίνεται καμία αναφορά γιατί προφανώς μετά θα προκύψει από μόνο του συμπέρασμα, που ήδη μεγάλο μέρος του λάου έχει βγάλει από την εμπειρία του, ότι ο ρόλος της ΕΕ και των οργάνων της είναι αντιδραστικός και δεν αλλάζει.
Ένα άλλο βασικό στοιχείο της λογικής με την οποία κινείται το ΜεΡΑ 25 είναι ότι αντιμετωπίζει το θέμα της κρίσης ως ένα ζήτημα αμιγώς οικονομικό το οποίο επιδέχεται οικονομική λύση με τα εργαλεία που ήδη το σύστημα (οι αγορές) διαθέτει και ο ρόλος των ειδικών-οικονομολόγων οι οποίοι είναι γνώστες του αντικειμένου είναι καίριος για τη σύνθεση αυτής της λύσης. Απουσιάζει πλήρως η προσέγγιση της εξάρτησης της χώρας της χώρας σε ΗΠΑ και ΕΕ δεκαετίες τώρα με τη συνεργασία της ντόπιας αστικής τάξης και του εκάστοτε πολιτικού προσωπικού που την εκφράζει. Αυτό το πλέγμα της εξάρτησης καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την πολιτική που εφαρμόζεται σε αυτή τη χώρα τον τρόπο λειτουργίας της οικονομίας. Η ύπαρξη του χρέους, των δανεισμών και των όρων με τους οποίους επιβάλλονται δεν μπορεί να ειδωθεί έξω από αυτή τη σκοπιά, γιατί αλλιώς η όποια θεώρηση που λέει ότι το χρέος αντιμετωπίζεται με την κοπή ομόλογων της ΕΚΤ με χαμηλό επιτόκιο ή ότι θα αναγκαστεί το Eurogroup να δεχθεί τις εφτά τομές του ΜεΡΑ 25 κάτω από την πίεση της «κενής καρέκλας» (ότι δηλαδή δε θα πηγαίνει η ελληνική κυβέρνηση στις συνόδους κορυφής μέχρι να δεχθούν οι ευρωπαίοι τις εφτά τομές… του ΜεΡΑ 25) είναι κενά περιεχομένου και αποκρύπτουν από τον λαό τον ταξικό χαρακτήρα της επίθεσης, τον πραγματικό συσχετισμό και ποια κατεύθυνση πρέπει να ακολουθηθεί για την ανατροπή του.
Σε συνάρτηση με το παραπάνω, ο παράγοντας λαός για το ΜεΡΑ 25, μάλλον περιορίζεται σε ρόλο ακολουθητή και ψηφοφόρου αφού τα προβλήματα θα λυθούν από τους ειδικούς και τους γνώστες της οικονομίας. Δεν είναι τυχαίος άλλωστε ο διάλογος Βαρουφάκη με δημοσιογράφο της ΕΡΤ 3 το 2017, όπου της έλεγε μεταξύ άλλων ότι «εγώ με τον Τσίπρα παλέψαμε για να ανοίξει η ΕΡΤ και να δουλεύεις εσύ…» για να εισπράξει την απάντηση της δημοσιογράφου ότι « πολύ κόσμος πάλεψε για να ανοίξει η ΕΡΤ..».
Κλείνοντας, την εμπειρία παρόμοιων λογικών με αυτή που προβάλει το ΜεΡΑ 25 σήμερα, την έζησε με δραματικό τρόπο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και επί υπουργίας Βαρουφάκη όπου με τεχνάσματα, υποτίθεται για σημειολογικού λόγους, η Τρόικα έγινε Θεσμοί, το μνημόνιο έγινε μεσοπρόθεσμο και με δημιουργική ασάφεια ξεγελάστηκαν οι δανειστές. Οι δικαιολογίες, από πλευράς ΜεΡΑ 25, ότι πραγματική διαπραγμάτευση το 2015 δεν έγινε, δεν ευσταθούν καθώς τα δείγματα γραφής για το που το πάει ο ΣΥΡΙΖΑ για όποιον ήθελε και όποιον είχε το πολιτικό κριτήριο να ερμηνεύσει φαινόταν και από την περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν δεύτερο κόμμα και προετοίμαζε το έδαφος εντός Ελλάδας (συναντήσεις με συγκροτήματα μμε κτλ) αλλά κυρίως εκτός με επισκέψεις σε ΗΠΑ, Ευρώπη, Ισραήλ.
Ο λαός πρέπει να γυρίσει την πλάτη στις νέου τύπου αυταπάτες που στήνονται αριστερά και δεξιά, όχι μόνο εκλογικά αλλά και την επομένη των εκλογών να έχει ξεκάθαρο πως πρέπει να πάρει την υπόθεση στα χέρια του και να μην περιμένει από κανένα σωτήρα ότι θα του λύσει τα προβλήματα γιατί αποδεδειγμένα θα του τα κάνει χειρότερα. Οι λύσεις του εδώ και τώρα (σκίσιμο μνημονίων, ψήφιση νόμων που δήθεν θα αλλάξουν τα πράγματα από την επόμενη μέρα, σχέδια σωτηρίας, μεταβατικά προγράμματα ) πάνε το «τώρα» δεκαετίες μετά και φέρνουν το λαό σε δυσμενέστερη θέση. Αυτό που βιώνουμε την τελευταία τετραετία είναι χαρακτηριστικό.
Ο αγώνας, η αντίσταση και η διεκδίκηση πρέπει να μπούνε στην καθημερινότητα το επόμενο διάστημα και το κάθε μικρό βήμα σε αυτήν την κατεύθυνση θα δώσει δύναμη, κουράγιο και θάρρος για το επόμενο, το πιο μεγάλο. Μέσα σε αυτή η διαδικασία και κατά πόσο την εξυπηρετούν ή όχι θα κριθούν και θα ξεκαθαριστούν οι απόψεις των συλλογικοτήτων, των οργανώσεων και των κομμάτων.
Δελόγκος Θοδωρής
