Από την Τετάρτη 2/7 είναι σ’ εξέλιξη η συζήτηση στα θερινά τμήματα της Βουλής για τη δημιουργία, προς εκποίηση, της λεγόμενης μικρής ΔΕΗ που θα συμπεριλαμβάνει 3.000 εργαζόμενους, τα φιλέτα των υδροηλεκτρικών και λιγνιτικών εργοστασίων και το εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής από φυσικό αέριο της Κομοτηνής. Όλα μαζί αυτά αποτελούν το 30% του συνολικού παραγωγικού δυναμικού της ΔΕΗ Α.Ε.
Πέρα από τα 2318 MW που παράγουν τα συγκεκριμένα εργοστάσια, στη λεγόμενη μικρή ΔΕΗ εντάσσεται και η δυνατότητα εκμετάλλευσης από τον ιδιώτη αγοραστή 7 ορυχείων λιγνίτη, ενώ παρέχεται επίσης πελατολόγιο 2.000.000 καταναλωτών οικιακών και βιομηχανικών.
Η ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου αποτελεί προαπαιτούμενο όχι μόνο για την επόμενη δόση, μα και για την εικόνα της κυβέρνησης απέναντι στην Τρόικα. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα από τα τελευταία επεισόδια πριν από το ολοκληρωτικό πέρασμα της ηλεκτροπαραγωγής της χώρας από το κρατικό μονοπώλιο της πάλαι ποτέ ΔΕΗ στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Και όλα αυτά στο πλαίσιο μάλιστα που ορίζουν οι οδηγίες της Ε.Ε., οι οποίες αποκτούν ιδιαίτερη σημασία στο πλαίσιο του ενεργειακού πολέμου και της προσπάθειας ενεργειακής απεξάρτησης της Ε.Ε.
Η σχετική μεθόδευση ξεκινά από τις οδηγίες του Μάαστριχτ, που στη χώρα μας εφαρμόζονται σταδιακά τα τελευταία 20 χρόνια. Το πράγμα ξεκίνησε με τη μετοχοποίηση της ΔΕΗ στα μέσα της δεκαετίας του 90, έτρεξε από τότε που τριχοτομήθηκε η ΔΕΗ με τη δημιουργία του ΑΔΜΗΕ Α.Ε. και του ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε. το 2010. Παράλληλα φτιάχτηκε η ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας), ένα υπερ-υπουργείο που λογοδοτεί μόνο στην Ε.Ε. Από πέρυσι έχει ψηφιστεί η ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ Α.Ε.(δίκτυα υψηλής τάσης). Παράλληλα με τις ρυθμίσεις που επιβάλλει η Ε.Ε. στο πλαίσιο της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας και των λεγόμενων μέτρων κατά της κλιματικής αλλαγής, η δυνατότητα ηλεκτροπαραγωγής εγκατεστημένης ισχύος στη χώρα κατανέμεται ήδη κατά 53,5% στη ΔΕΗ με 8667 MW και κατά 46,5% και 7531 MW στους ιδιώτες. Στη ΔΕΗ μπήκαν περιορισμοί και πρόστιμα στην εκμετάλλευση λιγνίτη από την Ε.Ε. Επιβλήθηκε περιορισμός στην εγκατάσταση νέων υδροηλεκτρικών μονάδων και Β.Α.Π.Ε. Παράλληλα, από τη ΡΑΕ δόθηκαν επιδοτήσεις 1,2 δις από το 2000 και μετά σε ιδιώτες που επένδυσαν στην εύκολη και γρήγορη παραγωγή από φυσικό αέριο και στις ΒΑΠΕ με διασφαλισμένο υψηλό τιμολόγιο πώλησης.
Συνολικά μια σειρά νομοθετικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης και ρυθμίσεις της ΡΑΕ, πάντα στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών οδηγιών, έχουν ευνοήσει σκανδαλωδώς συγκεκριμένους επιχειρηματικούς ομίλους. Μιλάμε για γνωστούς ντόπιους και ξένους καρχαρίες που αξιοποιούν την κατάσταση για να λεηλατήσουν χωρίς ρίσκα και μακρόπνοες επενδύσεις τον υπάρχοντα συσσωρευμένο πλούτο της ΔΕΗ, τον φυσικό πλούτο της χώρας (ΑΠΕ, υδροηλεκτρικά και τώρα και τον λιγνίτη), τους χιλιάδες εργαζόμενους της ΔΕΗ, καθώς και τον ανυπεράσπιστο εργαζόμενο καταναλωτή που αναγκάζεται να πληρώνει όλο και πιο φουσκωμένους λογαριασμούς ηλεκτρικού, την ώρα που τα εισοδήματά του συρρικνώνονται δραματικά.
Ήδη 300.000 νοικοκυριά είναι χωρίς ηλεκτρικό στην Ελλάδα του 21ου αιώνα και είμαστε σίγουροι πως τα χειρότερα δεν τα είδαμε ακόμη. Η μετοχοποιημένη ΔΕΗ Α.Ε. έχει ήδη, με ωμή κρατική και ιμπεριαλιστική παρέμβαση, δώσει χώρο δράσης στην ηλεκτροπαραγωγή στο (αυτό κι αν είναι) κρατικοδίαιτο κεφάλαιο. Τα δίκτυα, όπως είπαμε ήδη, έχει ψηφιστεί από πέρυσι να βγουν στο σφυρί και, πέρα από τη μεθόδευση με τη λεγόμενη μικρή ΔΕΗ, το 17% της ΔΕΗ Α.Ε. έχει περάσει στο κακόφημο ΤΑΙΠΕΔ για ξεπούλημα. Η διαδικασία που δίνει ένα κρίσιμο και στρατηγικό τομέα της οικονομίας στους καρχαρίες του κεφαλαίου και στους σχεδιασμούς της Ε.Ε. είναι σε πλήρη εξέλιξη και πλέον επιταχύνεται με την ευκαιρία των μνημονίων.
Οι ωμές παρεμβάσεις των ΗΠΑ στη Βουλγαρία για τον South Stream και η σχετική κόντρα Ρωσίας- Δύσης, που συνολικότερα αλληλοτροφοδοτείται ήδη με την πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία, δείχνει πόσο το κεφάλαιο της ενέργειας είναι σοβαρό ζητούμενο για τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά της ντόπιας πλουτοκρατίας. Είναι επομένως σοβαρό προαπαιτούμενο -και αυτός είναι ο λόγος πέρα από τη βουλιμία και των ντόπιων ομίλων- η κυβέρνηση από τη μια να μεθοδεύει προσεκτικά τις κινήσεις της, από την άλλη (δες δηλώσεις Βούλτεψη- Παπαμακάριου) να βγάζει όλο το φασιστικό και αντεργατικό της δηλητήριο με το που εξαγγέλθηκε η απεργία των εργαζομένων της ΔΕΗ.
Στα τελευταία 12 χρόνια που εξελίσσεται αυτή η προσπάθεια περάσματος της αγοράς ηλεκτρικού στους ιδιώτες, μέσω ωμών κρατικών παρεμβάσεων και μεθοδεύσεων όπως είπαμε, η τιμή του ηλεκτρικού για το λαϊκό νοικοκυριό αυξήθηκε κατά 102%. Είναι τελείως απατηλό το επιχείρημα του Σαμαρά και της κυβέρνησης όταν αναφέρεται στην περίπτωση ξεπουλήματος του ΟΤΕ στην Doitce Telecom. Σήμερα στον ΟΤΕ όντως οι εργαζόμενοι ξεζουμίζονται, όμως η τηλεφωνία είναι φτηνή όχι χάρη στην ιδιωτικοποίηση αλλά εξαιτίας της τεχνολογικής επανάστασης που έφερε το πέρασμα από την αναλογική τεχνολογία στην ψηφιακή.
Είναι γνωστό ότι η χώρα διαθέτει ΑΠΕ, λιγνίτη, σίγουρα και κάποιες ποσότητες υδρογονανθράκων. Και όμως στην ενεργειακή πίτα τα μεγάλα αρπακτικά (ντόπια και ξένα) κάνουν άγριο πάρτι όχι μόνο στην ηλεκτροπαραγωγή αλλά και στο φυσικό αέριο (δες ΔΕΠΑ- ΔΕΣΦΑ) και στους αγωγούς και στις έρευνες υδρογονανθράκων που το ελληνικό δημόσιο έχει να παίρνει ίσα- ίσα 1-2 δις τα επόμενα 30 χρόνια, αν η τιμή του πετρελαίου είναι πάνω από 100 δολάρια το βαρέλι. Η Ελλάδα εντάσσεται στο TARGET MODEL της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας. Μαζί με Γερμανία – Γαλλία- Αυστρία- Σλοβενία- Ιταλία που διασυνδέονται με το πανευρωπαϊκό δίκτυο, αποτελούν την Κεντρική – Νότια περιοχή και η τιμή του ηλεκτρικού θα διαμορφώνεται με βάση την προσφορά – ζήτηση στο χρηματιστήριο ενέργειας του ενιαίου δικτύου. Τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα της Δύσης και ιδιαίτερα των ΗΠΑ στον ανταγωνισμό τους με τη Ρωσία νοιάζονται για την ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης. Ο φυσικός πλούτος μιας σειράς βαλκανικών χωρών και της χώρας μας λεηλατείται, αγωγοί και δίκτυα σχεδιάζονται και ξανά σχεδιάζονται και σ’ αυτό το πλαίσιο συγκεκριμένα συμφέροντα λυμαίνονται καταστάσεις με τον πιο κρατικοδίαιτο τρόπο. Την ίδια ώρα οι λαοί βυθίζονται στη φτώχεια, στο σκοτάδι και στα μαγκάλια.
Αυτή την κατάσταση θέλει να υπηρετήσει η κυβέρνηση ψηφίζοντας τα προαπαιτούμενα των ιμπεριαλιστών της Τρόικα και των μνημονίων τους, που δεν έχουν τελειωμό. Σίγουρα υπάρχουν και κάποιοι βιομήχανοι που θίγονται ή εμφανίζονται να θίγονται από το ακριβό ρεύμα που φυσικά τους παρέχεται πάντα πολύ φτηνότερο απ’ ότι στο λαϊκό νοικοκυριό. Όμως δε μπορεί να φτιαχτεί μ’ αυτούς μέτωπο που να εκφράζει τα λαϊκά συμφέροντα όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ με την εκδήλωση στο ΤΙΤΑΝΙΑ και την όλη του σχετική καμπάνια. Ούτε βέβαια η αναχώρηση του ΚΚΕ που για άλλη μια φορά αντιμετωπίζει το ζήτημα στο πλαίσιο του προγράμματος της λαϊκής εξουσίας απαντάει το ζήτημα από τη σκοπιά του λαού.
Το μέτωπο των εργαζομένων στη ΔΕΗ με τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους αγρότες και όλο τον κόσμο της δουλειάς είναι ανάγκη να εκφραστεί και στο ζήτημα του νομοσχεδίου της μικρής ΔΕΗ και συνολικότερα κόντρα στα συμφέροντα ντόπιων και ξένων καρχαριών του κεφαλαίου. Η φτώχεια, η ανεργία και η ανέχεια δεν υπάρχει τρόπος να καταπολεμηθούν με γραμμή συμφιλίωσης με τμήματα έστω του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών.
Η στήριξη του αγώνα των εργαζομένων στη ΔΕΗ δε μπορεί να είναι υπόθεση του Φωτόπουλου και του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πρέπει να γίνει υπόθεση κάθε λαϊκού ανθρώπου. Ούτε ο τουρισμός των μονοπωλίων με τα κρουαζιερόπλοια, τα βραχιολάκια, τις μαρίνες, τα γκολφ και τη στυγνή εκμετάλλευση των ξενοδοχοϋπαλλήλων, ούτε οι ληστρικές επενδύσεις για την εξαγορά του ενεργειακού πλούτου της χώρας, ούτε κανένα σχετικό success story δε προβλέπεται ν’ απαντήσει την τραγική φτώχεια του λαού, που θα βαθύνει. Και αυτά προκύπτουν ήδη από τα στοιχεία και την πραγματικότητα που ζει ο λαός.
Ο κόσμος της δουλειάς σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς πρέπει να προσπεράσει τις ΣΥΡΙΖΑικές αυταπάτες και να δει πως η διέξοδος βρίσκεται στη συγκρότηση κινήματος αντίστασης, διεκδίκησης κόντρα στο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό που λεηλατούν συστηματικά τον πλούτο της χώρας, τη ζωή και το μέλλον των ανθρώπων της δουλειάς.
