Το Σάββατο 13 Απριλίου 2019, το βράδυ, ολοκληρώθηκε με επιτυχία η αντιπολεμική-αντιιμπεριαλιστική-διεθνιστική εκδήλωση που οργάνωσε η κομματική οργάνωση Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ(μ-λ), με αφορμή την επέτειο των 20 χρόνων από την έναρξη των ΝΑΤΟϊκών βομβαρδισμών στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Στην εκδήλωση που έγινε στην αίθουσα Μπεναρόγια του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, μίλησαν εκ μέρους του ΚΚΕ(μ-λ) ο Τάσος Σαπουνάς και ο Στέφανος Σκοδράνης.
Για την ιμπεριαλιστική επέμβαση στα Βαλκάνια, τη σημερινή κατάσταση στον κόσμο και τα καθήκοντα των κομμουνιστών μίλησαν εκπρόσωποι του ΚΚ Τουρκίας/ Μαρξιστικού –Λενινιστικού και του Κομμουνιστικού Κόμματος Μαοϊκού Ιταλίας. Επίσης στην εκδήλωση απέστειλαν χαιρετισμό οι σ. της οργάνωσης Red Front Collective (Κολεκτίβα Κόκκινο Μέτωπο) από την Αυστρία.
Ακολούθησαν ερωτήσεις και παρεμβάσεις από το ακροατήριο.
Τις τοποθετήσεις-εισηγήσεις των ομιλητών της εκδήλωσης μπορείτε να τις δείτε εδώ: 20 χρόνια βομβαρδισμοί Γιουγκοσλαβίας – Θεσσαλονίκη 2019
Κλείνουμε με ένα μικρό απόσπασμα από την ομιλία του εκπροσώπου του PCm-Italia (Κομμουνιστικό Κόμμα Μαοϊκό-Ιταλίας)
«Εμείς θυμόμαστε ότι από τις ιταλικές στρατιωτικές βάσεις του Αβιάνο ξεκινούσαν τα βομβαρδιστικά, που χτυπούσαν το Βελιγράδι, την Πρίστινα και την Ποτγκόριτσα, όπως και σήμερα ετοιμάζονται στην Ιταλία τα στρατιωτικά αποσπάσματα και τα μέσα για να επέμβουν στην Λιβύη. Θυμόμαστε ότι ο Νταλέμα, ως τότε πρωθυπουργός της Ιταλίας, έσυρε την χώρα μας σ’ αυτό που το ονόμασαν «ανθρωπιστικός πόλεμος», ήταν ο επικεφαλής μιας κυβέρνησης λεγόμενης ως «κεντρο-αριστεράς» και γραμματέας του κόμματος που διαδέχθηκε το PCI (Κόμμα Κομμουνιστικό Ιταλίας), το ρεβιζιονιστικό κόμμα.
Σήμερα αντιθέτως, έχουμε πρωθυπουργό τον ρατσιστή Σαλβίνι, αρχηγό της Λέγκας, ένα κόμμα ιδεολογικά αντιδραστικό και φασιστικό, που ήδη έχει συνάψει συμφωνίες με την κυβέρνηση της Τρίπολης, κακόφημες συμφωνίες, προκειμένου να κρατήσει τους μετανάστες στα κολαστήρια- στρατόπεδα συγκέντρωσης αυτής της χώρας και σήμερα απειλεί με άμεση επέμβαση της Ιταλίας στη Λιβύη, στο όνομα της υπεράσπισης εθνικών συμφερόντων.
Όλα αυτά πρέπει να τα θυμίζουμε, γιατί δεν έχει σημασία ποιο είναι το χρώμα της οποιασδήποτε κυβέρνησης μιας ιμπεριαλιστικής χώρας, γιατί μια τέτοια κυβέρνηση θα είναι στην υπηρεσία των συμφερόντων των κυρίαρχων τάξεων και θα διεξάγει τους πολέμους αυτής, τόσο τους κοινωνικούς όσο και τους στρατιωτικούς, τόσο μέσα στην χώρα όσο και έξω απ’ αυτήν.»