Άρθρο από την Προλεταριακή Σημαία (φύλλο 899)
Μέχρι και ο επικεφαλής του ΠΟΥ, που κάθε άλλο παρά ανεξάρτητος οργανισμός είναι από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις του πλανήτη, αναγκάστηκε να επισημάνει πως η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού παραμένει χωρίς δυνατότητα εμβολιασμού και ως εκ τούτου η πανδημία δεν αντιμετωπίζεται! Παράλληλα υψηλόβαθμοι αναλυτές και εκπρόσωποι των πιο κεντρικών «οίκων» των ιμπεριαλιστών που πλιατσικολογούν τον πλανήτη, δηλώνουν πως «η στιβαρή ανάκαμψη» (που τάχα ερχόταν) «προσγειώνεται», πριν ακόμα απογειωθεί!
Σε αυτό το διεθνές πλαίσιο της όξυνσης της κρίσης, των ανταγωνισμών, της βαρβαρότητας, με τη Ρηνανία να θυμίζει τη Μάνδρα και τη γεμάτη κινδύνους ρευστότητα, η κυβέρνηση της ΝΔ αλλά και συνολικά το αστικό πολιτικό προσωπικό της εξάρτησης κλιμακώνει την αντιλαϊκή αγριότητα και φορτώνει στον λαό και στη νεολαία μεγάλα αδιέξοδα και κινδύνους. Το «κανονικό καλοκαίρι» που προπαγάνδιζε ο Μητσοτάκης αποδεικνύεται καλοκαίρι με νέα έξαρση της πανδημίας και αποφάσεις για κλείσιμο νοσοκομείων, με βάθεμα και νέα έκταση της φτώχειας και σφαγιασμό των δικαιωμάτων στο σχολείο και στις σπουδές για τη νεολαία.
Δίπλα και μαζί με όλα αυτά, οι εμπλοκές και οι εντάσεις στην περιοχή καλά κρατούν. Οι δηλώσεις Ερντογάν στην επέτειο της τούρκικης εισβολής στην Κύπρο το 1974, και παρόλο που το καθεστώς του αλλά και συνολικά η Τουρκία βρίσκεται σε δύσκολη θέση, εκφράζουν την επιδίωξή του να έχει ρόλο στη ΝΑ Μεσόγειο και να κρατήσει τις θέσεις του στην Κύπρο. Αυτή η επιδίωξη απευθύνεται και ζητά την έγκριση από ΕΕ και ΗΠΑ, επιχειρώντας να αξιοποιήσει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η ιμπεριαλιστική Δύση και εντός της, αλλά και στις αντιθέσεις της με Ρωσία και Κίνα. Σε κάθε περίπτωση, το κουβάρι περιπλέκεται περισσότερο και οι κίνδυνοι για τους λαούς της περιοχής μεγαλώνουν.
Συνεπώς όλο και πιο πολύ γίνονται αναγκαία τα βήματα αγώνα, οι μαζικές αντιστάσεις, που είναι ο μόνος δρόμος για να υπερασπιστεί ο λαός τη ζωή του και τα δικαιώματα του.
Το ναυάγιο των κυβερνητικών σχεδιασμών
Αν κάτι ήταν πραγματικό και αληθινό στις κυβερνητικές διακηρύξεις του προηγούμενου διαστήματος, αυτό ήταν η προσμονή για μια σχετικά πετυχημένη τουριστική σεζόν! Είναι τόσα και τέτοια τα αδιέξοδά τους, που ήθελαν πραγματικά να πιστεύουν πως θα λειτουργήσει ικανοποιητικά η «βαριά βιομηχανία» του τουρισμού! Εξάλλου σε μια χώρα που την έχουν κάνει παράρτημα και ξέφραγο αμπέλι για τα ευρωπαϊκά και αμερικάνικα μονοπώλια δεν είχαν και από πού αλλού να πιαστούν. Το νέο φούντωμα της πανδημίας, που ήταν αναμενόμενο, προκάλεσε σχεδόν πανικό στο κυβερνητικό επιτελείο, όπως μαρτυρά και η απόφαση των περιορισμών στη ναυαρχίδα της «βαριάς βιομηχανίας», στη Μύκονο! Και με την απόφαση αυτή, αλλά και με τη διαφαινόμενη ανάκλησή της σε λίγες μέρες, αποκαλύφθηκε ακόμα περισσότερο ο τυχοδιωκτισμός, ο κυνισμός, ο αεριτζίδικος χαρακτήρας της αστικής τάξης και των πολιτικών αποφάσεων της κυβέρνησης. Αποκαλύφθηκε ακόμα περισσότερο η ψευτιά και η υποκρισία, όταν σε νησιά με δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες κόσμο δεν έχουν καν προβλεφθεί δωμάτια και χώροι για τα ενδεχόμενα κρούσματα που θα πρέπει να μπουν σε καραντίνα, ενώ ταυτόχρονα δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι δουλεύουν χωρίς κανένα πραγματικό μέτρο προστασίας. Στην πραγματικότητα, αυτό το σχέδιο της καλοκαιρινή αρπαχτής που τόσο βαρύγδουπα και μεγαλόστομα προβλήθηκε από τον Μάη ως τώρα, εκθέτει άμεσα σε μεγάλους υγειονομικούς κινδύνους μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού και ταυτόχρονα βάζει τις βάσεις για εφιαλτικές υγειονομικές συνθήκες από τον Σεπτέμβρη.
Ταυτόχρονα και σε αυτές τις συνθήκες, η κυβέρνηση αναγγέλλει πως «περισσεύουν νοσοκομεία», προωθεί το κλείσιμό τους και ετοιμάζει διάταξη απόλυσης για όσους εργαζόμενους δεν αποδεχτούν τον υποχρεωτικό εμβολιασμό που θέλει να επιβάλει!
Στην πραγματικότητα οι εργαζόμενοι και η νεολαία καλούνται να πληρώσουν με κάθε πιθανό τρόπο τις συνέπειες των πολιτικών και των αδιεξόδων του συστήματος. Των πολιτικών που αρνήθηκαν και συνεχίζουν να αρνούνται από τον Μάρτη του 2020 να πάρουν τα αναγκαία μέτρα προστασίας της υγείας του λαού από την πανδημία. Των πολιτικών που εν μέσω πανδημίας χτυπάνε ακόμα περισσότερο το δικαίωμα του λαού σε πλήρη και δωρεάν περίθαλψη. Των πολιτικών που καθυστέρησαν τον εμβολιασμό αλλά και τον υπονόμευσαν και τον υπονομεύουν στη συνείδηση του λαού με πλήθος αντιφάσεων για την υλοποίησή του και τις ενδεχόμενες συνέπειές του. Των πολιτικών που χρησιμοποιούν τον αναγκαίο εμβολιασμό για να κρύψουν τις ευθύνες τους για όλα τα άλλα, αλλά και ως εργαλείο διαχωρισμών και ως πρόσχημα αντιδραστικών εργασιακών ανατροπών. Των πολιτικών που είναι υπεύθυνες για τα ολοένα περισσότερα λουκέτα και την εκτίναξη της ανεργίας, που μαζί με την ακρίβεια στραγγαλίζουν τους όρους επιβίωσης του λαού.
Το νέο «μνημόνιο» τροφοδοτεί την αντιλαϊκή επίθεση
Επί μήνες προπαγανδίστηκε η …σωτηρία που θα έφερναν στη χώρα τα δις του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης. Πρόσφατα επιβεβαιώθηκε επισήμως αυτό που ήταν από την αρχή γνωστό και δεδομένο. Οι εκταμιεύσεις του δανείου και των επιχορηγήσεων του Ταμείου αυτού θα γίνουν σε πολλές και αργόσυρτες δόσεις, σε μη προσδιορισμένο βάθος χρόνου και κυρίως θα τελούν υπό την αίρεση πολλαπλών προϋποθέσεων. Αυτές οι προϋποθέσεις αφορούν από την εφαρμογή του αντεργατικού εκτρώματος Χατζηδάκη μέχρι την υλοποίηση «πράσινων» έργων σύμφωνα με τα σχέδια των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών. Η «βοήθεια», λοιπόν, και η «ανάκαμψη» που φέρνει στη χώρα το Ταμείο δεν είναι τίποτε άλλο παρά περισσότερη λεηλασία του λαού και της χώρας. Επιπλέον, είναι προφανές ότι για τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές οι δόσεις του Ταμείου με τη δυναμική και κατά το δοκούν διαδικασία υλοποίησής τους, θα είναι στα χέρια τους άλλο ένα εργαλείο εκβιασμού σε μια περίοδο κάθε άλλο παρά ανύποπτη. Σε μια περίοδο που η γεωπολιτική πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ στην περιοχή και στη χώρα μεταφράζεται διαρκώς και σε οικονομική ενίσχυση της παρουσίας τους, προκαλώντας τριβές και κόντρες στις όποιες ισορροπίες της διπλής εξάρτησης της χώρας. Ήδη με το ζήτημα των ναυπηγείων της Ελευσίνας και την αγορά των φρεγατών εξελίσσεται σοβαρή κόντρα. Ταυτόχρονα, το ζήτημα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών επί της χώρας γίνεται ακόμα πιο περίπλοκο και με την Κινέζικη παρουσία στην Cosco, για την αναίρεση της οποίας ήδη εκδηλώθηκε αμερικανική πρωτοβουλία.
Σε κάθε περίπτωση ο ανταγωνισμός των πολλών προστατών και των...διεισδυόντων ιμπεριαλιστών έχει ως σταθερό και βασικό αποτέλεσμα το φόρτωμα της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας με ακόμα περισσότερα δεινά. Στη σημερινή συγκυρία, η κυβέρνηση Μητσοτάκη που αισθάνεται το στρίμωγμα των πολλαπλών και αντικρουόμενων πιέσεων από τα αφεντικά της και αναμένει την επίσκεψη Μπλίνκεν στην Αθήνα, σε αυτό που καταφεύγει για να συνεχίσει να έχει τη στήριξη των κέντρων είναι η επιτάχυνση του αντεργατικού και αντιλαϊκού έργου που έχει αναλάβει.
Με αυτή την ανάγκη και τη φόρα των προηγούμενων επιτυχιών της, η κυβέρνηση βιάστηκε να αναγγείλει και την ψήφιση μέσα στο καλοκαίρι του νέου αντιασφαλιστικού τερατουργήματος, που ιδιωτικοποιεί-καταργεί την επικουρική σύνταξη. Όμως, εδώ συνάντησε την κόντρα των αρπακτικών που ετοιμάζονται να αρπάξουν τη λεία των πολλών δεκάδων δις από τις εισφορές των εργαζομένων. Υποχρεώθηκε, έτσι, όχι βέβαια να αλλάξει την πολιτική στόχευση (σε αυτή συμφωνούν όλες οι κυρίαρχες δυνάμεις και τα έξω αφεντικά), αλλά να μεταθέσει για μικρό διάστημα την προώθηση της πολιτικής αυτής. Αυτό το διάστημα είναι τόσο όσο απαιτείται για να της «πουν» τα ξένα κέντρα το «πώς θα γίνει η δουλειά», όπως περίπου δημόσια ανακοίνωσε η ίδια η ΕΕ, που «νοιάστηκε» για το …δημοσιονομικό κενό που θα δημιουργήσει η αλλαγή του ασφαλιστικού συστήματος.
Όμως η επίθεση στην Εκπαίδευση, στη νεολαία και στους εκπαιδευτικούς, που δεν αντιμετώπισε τέτοιες εμπλοκές και βέβαια έχει την αμέριστη συμπαράσταση των ξεπουλημένων συνδικαλιστικών ηγεσιών γνωρίζει μέσα στο καλοκαίρι πρωτόγνωρη κλιμάκωση. Από τη μια, και μετά τα αποτελέσματα των πανελλαδικών, αποκαλύπτεται πια πολύ συγκεκριμένα η σφαγή των υποψηφίων μέσω της ΕΒΕ, με περίπου 25.000 μαθητές να χάνουν τη θέση που θα είχαν χωρίς το μέτρο αυτό μέσα στα ΑΕΙ! Η εξέλιξη αυτή είναι απολύτως χαρακτηριστική της πολιτικής και των επιδιώξεων του συστήματος, που θέλει να τσακίσει το δικαίωμα στις σπουδές για τα παιδιά του λαού και να επιβάλλει από την εφηβική ηλικία τον δρόμο της κατάρτισης, της ανεργίας, της σύγχρονης δουλείας στη μεγάλη πλειοψηφία. Οι επικριτικές κραυγές της αντιπολίτευσης (από τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το ΚΚΕ) μέσα στον Ιούλιο και ενώ καμιά κίνηση και πάλη ενάντια στο μέτρο αυτό δεν επιχειρήθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα είναι αφόρητα υποκριτικές! Προφανώς, όλοι αυτοί οι «αντιπολιτευόμενοι» δεν μαθαίνουν τώρα τι σήμαινε η εφαρμογή της ΕΒΕ. Απλώς όλοι αυτοί και ο καθένας από τη σκοπιά του ομολογούν ότι δεν έχουν και δεν θέλουν να έχουν γραμμή μαζικής πάλης για την ανατροπή των αντιδραστικών ταξικών πολιτικών του συστήματος.
Από την άλλη, το νέο νομοθετικό τερατούργημα που βρίσκεται στη Βουλή και οδεύει για ψήφιση εντός του Ιουλίου δείχνει ότι δεν έχει πάτο το βάθος αυτών των αντιδραστικών ταξικών ανατροπών στην Εκπαίδευση, που έχουν άμεση και προφανή σχέση με τις ανάλογες εξελίξεις στην εργασία. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που κατηγοριοποιεί και κάνει πολύ πιο ταξική την εκπαίδευση σε Δημοτικό και Γυμνάσιο, ένα νομοσχέδιο που φορτώνει στη λαϊκή οικογένεια την υπόθεση αν και τι σχολείο θα έχει το παιδί της. Ένα νομοσχέδιο που θέλει να εξασφαλίσει την επιτυχία της τράπεζας θεμάτων στο Λύκειο και των όρων σπουδών που επιβάλλει ο νόμος 4777 (νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη) στα ΑΕΙ με την επιβολή αντίστοιχων μέτρων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και στα Γυμνάσια! Ένα νομοσχέδιο που στο πλαίσιο της λεγόμενης διαβούλευσής του προστέθηκε άρθρο που προβλέπει για τους εκπαιδευτικούς που αρνούνται την αυτοαξιολόγηση και την αξιολόγηση (συμπεριλαμβανομένης και αυτής του ΣΥΡΙΖΑ με το νόμο 4547 του 2018) ως ελάχιστη ποινή τη στέρηση του μισθού ενός μήνα!
Οι απαντήσεις υπάρχουν στους αγώνες
Οι εξελίξεις που φέρνει το φούντωμα της πανδημίας αλλά και μια σειρά άλλοι παράγοντες αποδυναμώνουν τα εκλογικά σενάρια που ίσως υπήρχαν στα κυβερνητικά επιτελεία. Αυτά τα σενάρια τα τροφοδοτούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, που επιδιώκει να εμφανίζεται στον λαό ως η εναλλακτική κυβερνητική λύση, όντας ο δεύτερος πολιτικός πυλώνας του συστήματος. Σε αυτά προσέβλεπε με ζέση ίσως η ηγεσία του ΚΚΕ, που με το …νομοθετικό της έργο συγκροτεί την εικόνα ενός νέου συνεπούς ΣΥΡΙΖΑ. Είναι σενάρια που οπωσδήποτε προκαλούσαν το μέγιστο ενδιαφέρον στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τα πολλαπλά θραύσματά της, που ξεκίνησαν διαδικασία επανασυγκόλλησης στη βάση των πάγιων πόθων για το κοινοβουλευτικό άλμα και μάλιστα με όρους περίπου απλής αναλογικής.
Σε κάθε περίπτωση και όποιες να είναι τελικά οι φθινοπωρινές πολιτικές εξελίξεις, τίποτε πραγματικό για τα λαϊκά συμφέροντα δεν βρίσκεται σε όλες αυτές τις επιδιώξεις και τις φαντασιώσεις. Οι απαντήσεις για τον λαό βρίσκονται εκεί που πάντα υπήρχαν: στη συγκρότηση και την ανάπτυξη της πάλης του, των μαζικών αντιστάσεων και διεκδικήσεών του. Η διαχρονικότητα και η ωμότητα σήμερα της επίθεσης καταργεί με …πολλούς νόμους και πολλά άρθρα και τις κυβερνητικές και τις κοινοβουλευτικές απάτες και αυταπάτες. Όπως επίσης η ωμότητα αυτή καταρρίπτει και όλες τις απάτες του «εικονικού κινήματος», των «συμβολικών αγώνων» και όλων των άλλων οξύμωρων σχημάτων και πρακτικών που επινοήθηκαν από τις δυνάμεις που συμμορφώνονται στην αστική νομιμότητα όσο και αν αυτή στενεύει, από τις δυνάμεις που δεν έχουν εμπιστοσύνη στον λαό και στην πάλη του.
Ο λαός και η νεολαία καλούνται «από την αρχή» να συγκροτήσουν την πάλη τους, τα πρωτοβάθμια σωματεία τους, τις επιτροπές αγώνα σε δουλειά και γειτονιές, τους φοιτητικούς συλλόγους, τις μαθητικές συλλογικότητες. Να τα συγκροτήσουν ως δικά τους όργανα πάλης και όχι ως υποχείρια του συστήματος, όπως απαιτεί ο νόμος Χατζηδάκη, ο νόμος Κεραμέως και συνολικά όπως απαιτεί η πολιτική του συστήματος. Καλούνται να βγουν στον δρόμο του μαζικού αγώνα, να σταθούν απέναντι στην πολιτική του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού με τη δύναμη της μαζικής πάλης.
Αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να χαραχτεί και να περπατηθεί, για να έχουν νίκες ο λαός και η νεολαία απέναντι σε ένα σύστημα σάπιο και αδίστακτο. Αυτός είναι ο δρόμος που έχει προοπτική την επαναστατική διέξοδο, την ανεξαρτησία και τον σοσιαλισμό.
