Η μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή που προξένησε η εφοπλιστική απληστία για περισσότερα κέρδη, ακόμη κι από σαπιοκάραβα που “ταξιδεύουν” με τρύπες ήταν προδιαγεγραμμένη κι όχι ατύχημα.
Η συγκάλυψη της κυβέρνησης που παρασχέθηκε άμεσα στο πιο κερδοφόρο κομμάτι της αστικής τάξης, δεν ήταν λάθος ή αργοπορία κατανόησης της σοβαρότητας. Ήταν έκφραση της πολιτικής της για «δίκαιη ανάπτυξη».
Άμεσα θα πρέπει να απαντήσουμε στο νέο αυτό έγκλημα κυβέρνησης – κεφάλαιου διαδηλώνοντας στις περιοχές που επλήγησαν αλλά και καλώντας σε μαζική απάντηση στον Πειραιά τις επόμενες μέρες απέναντι – στην κυβέρνηση που ευθύνεται εξ΄ολοκλήρου για την περιβαλλοντική καταστροφή και την εφοπλιστική ασυδοσία -στα εφοπλιστικά γραφεία που εκμεταλλεύονται χιλιάδες εργαζόμενους σε σάπια βαπόρια
ΑΠΑΙΤΩΝΤΑΣ:
- πλήρη απορρύπανση ακτών-θάλασσας
- εργασιακά δικαιώματα στους ναυτεργάτες
Στα πλαίσια της στήριξης της επιχειρηματικότητας προφανώς, για την οποία ερίζουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση τον τελευταίο καιρό για το ποιος την υποστηρίζει περισσότερο, σαπιοκάραβα σαν το Αγία Ζώνη 2 -γεμάτο τρύπες και πρόχειρα μπαλώματα καταγγέλει η ΠΕΝΕΝ ότι ήταν- μπορούν να πλέουν πλήρη με πετρέλαιο και αέριο από τις προβλήτες των ΕΛΠΕ στον Ασπρόπυργο. Το πλοίο βυθίστηκε στα -όχι και τόσο- καλά καθούμενα, χωρίς να έχει συγκρουστεί με τίποτα και σε μια θάλασσα «λάδι»! Η κυβέρνηση έσπευσε να διαβεβαιώσει, ότι τα πάντα ήταν καλά σε σχέση με το πλοίο, ότι η ρύπανση είναι αντιμετωπίσιμη και ότι γενικά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας! Από τις 10 του μήνα που βυθίστηκε, όμως, οι ακτές της Σαλαμίνας και του Σαρωνικού γέμισαν από πίσσα και η καταστροφή, περιβαλλοντική και οικονομική, είναι μεγάλη και δύσκολα θα αντιμετωπισθεί. Εξαρτάται από τις πιστώσεις που θα επιτρέψουν οι «δανειστές», τον καιρό και την ετοιμότητα ΜΚΟ, ιδιωτών αλλά και κατοίκων! Όσο για την ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού της -κατά τα άλλα- ναυτικής χώρας να αντιμετωπίσει τέτοιες περιπτώσεις είναι ανάλογη και μάλλον χειρότερη από αυτή της αντιμετώπισης των πυρκαγιών του καλοκαιριού. Είπαμε, οι λεγόμενες θυσίες του ελληνικού λαού και τα πλεονάσματα που αυτές επιφέρουν πάνε όλες στην εξυπηρέτηση του χρέους και όχι στις οποιεσδήποτε ανάγκες του.
Στην όλη ιστορία, όμως, υπάρχει και μια άλλη «λεπτομέρεια», με την οποία σχεδόν κανείς δεν ασχολείται. Ούτε τα ΜΜΕ, ούτε τα κόμματα της αντιπολίτευσης -αστικά και μη- που βρήκαν άλλη μια ευκαιρία, για να κάνουν «αντιπολίτευση» στην κυβέρνηση. Το πλοίο ξεκίνησε το ταξίδι του (άγνωστο για πού μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές), όχι με 11 που προβλέπεται, αλλά με μόλις με δύο ανθρώπους για πλήρωμα (!), θέτοντας σε κίνδυνο όχι μόνο την αξιοπλοΐα του και το περιβάλλον, αλλά και τη ζωή των δύο ναυτικών, οι οποίοι με βάση τα όσα γράφονται σώθηκαν την τελευταία στιγμή. Μάλλον είναι λογικό να μην ασχολείται ούτε η κυβέρνηση, ούτε η ΝΔ με το ζήτημα. Γιατί τότε θα πρέπει να τεθούν κι άλλα ζητήματα που αφορούν τα εργασιακά δικαιώματα σε έναν χώρο που αυτά κι αν πλήγηκαν τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερα. Πέρα από το ότι τέτοια ζητήματα πλήττουν και τις αφηγήσεις που συνδέουν την πλήρη απελευθέρωση της επιχειρηματικότητας -πόσο μάλλον των εφοπλιστών- με την αύξηση της «απασχόλησης».
Τα ζητήματα που εγείρονται με αφορμή το ναυάγιο είναι πολλά. Το σαπιοκάραβο που κυκλοφορούσε με … «πλήρη ασφάλεια και μετά από έλεγχο», οι δύο αντί για έντεκα εργαζόμενοι που το κίνησαν, η περιβαλλοντική καταστροφή που ακολούθησε, δεν αντιμετωπίζονται με απλές και οργίλες καταγγελίες συνοδευόμενες από προτάσεις εφαρμογής και βελτίωσης της νομοθεσίας, όπως έσπευσε το ΚΚΕ να κάνει στα πλαίσια επερώτησής του στη Βουλή. Έχουν να κάνουν με την άνεση που νιώθει το κεφάλαιο -είτε βιομήχανοι, είτε εφοπλιστές, ξενοδόχοι, έμποροι, τραπεζίτες κλπ- να κινούνται όπως θέλουν και να «απασχολούν» όσους και όποτε θέλουν αποφασίζοντας ακόμη και για τη ζωή τους. Για τη ζωή όλων μας. Μια άνεση που οφείλεται στην έλλειψη οργάνωσης των εργατών και του λαού συνολικά, ώστε να μπορέσουν καταρχήν να αντισταθούν στην …ανάπτυξη της ασυδοσίας αυτής και να διεκδικήσουν όλα όσα δικαιούνται στη δουλειά, στους μισθούς, στο περιβάλλον, σε μια καλύτερη και αξιοπρεπή ζωή.
