Καθημερινά σχεδόν παρακολουθούμε δελτία ειδήσεων με πανομοιότυπα ρεπορτάζ και αναλύσεις για τον «τρελό και σχιζοφρενή δικτάτορα» που απειλεί να εξαπολύσει τους πυραύλους του ενάντια στους Αμερικάνους και τους συμμάχους τους στην περιοχή. Οι ΗΠΑ αναγκαστικά «αμύνονται» κι ετοιμάζουν προληπτικό xτύπημα –που μπορεί να ‘ναι και πυρηνικό- μήπως κι «αποφύγουν το κακό»! Τα εγχώρια ΜΜΕ αντιγράφουν τα ρεπορτάζ των διεθνών μέσων σε μια καλοστημένη γκεμπελική επιχείρηση προπαγάνδας. Η καθημερινή πλύση εγκεφάλου καλά κρατεί.
Σ’ αυτό το σημείωμα θα θέλαμε να σταθούμε περισσότερο στο τι υπάρχει «πίσω» από τα δελτία αλλοίωσης της πραγματικότητας. Τι προσπαθούν επιμελώς να αποκρύψουν.
Ένα πρώτο συμπέρασμα όλων αυτών είναι πως δεν μπορούμε να κάνουμε «τίποτε». Οι λαοί παγκόσμια είναι έρμαια ενός «τρελού» κι ενός «ημίτρελου».
Η αλήθεια είναι πως όλη αυτή η συστημική εκστρατεία πατά πάνω στο άγονο έδαφος των αντιπολεμικών κινητοποιήσεων, παγκόσμια, των τελευταίων χρόνων. Η επικινδυνότητα των εξελίξεων στην περιοχή της κορεατικής χερσονήσου οι απειλές εκατέρωθεν και η συσσώρευση στρατιωτικών δυνάμεων είναι πάρα πολύ κρίσιμη.
Υπάρχει όμως πραγματικά παράγοντας αποτροπής αυτών των κινδύνων και ποιος είναι; Κατά την γνώμη μας υπάρχει! Αυτός δεν είναι άλλος από τον αγώνα ενάντια στον πόλεμο και την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, ενάντια στην προοπτική του πυρηνικού ολέθρου. Όσο κι αν σήμερα είναι αδυνατισμένη αυτή η παράμετρος, γιατί το επαναστατικό, εργατικό, κομμουνιστικό κίνημα βιώνει μια μακρά περίοδο ήττας και χτυπημάτων.
Ας θυμηθούμε πώς ήταν τα πράγματα λίγο μετά τη λήξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Οι ΗΠΑ αποκτούν την πυρηνική βόμβα και τη δοκιμάζουν επί πραγματικών στόχων. Χιροσίμα και Ναγκασάκι (Αύγουστος 1945) γίνονται ολοκαύτωμα για να «φωτίσουν» την τερατώδη δύναμη που κατέχουν οι Αμερικάνοι. Προς όλους τους επαναστατημένους λαούς εκπέμπεται το μήνυμα της υποταγής στον κυρίαρχο. Οι Σοβιετικοί δεν έχουν ακόμα ατομικά όπλα και τη δυνατότητα ανταπόδοσης. Αποκτούν την πρώτη ατομική βόμβα μόλις το 1949. Όμως, παρά τις εισηγήσεις των επιτελών στο Πεντάγωνο για τελειωτικό χτύπημα στη ΣΕ, οι ιμπεριαλιστές δεν προχωρούν.
Πραγματικά ο μόνος αποτρεπτικός παράγοντας για τους ιμπεριαλιστές στη Δύση ήταν ο φόβος της παγκόσμιας κατακραυγής κι οι λαϊκές κινητοποιήσεις που θα πυροδοτούνταν ακόμα και στο εσωτερικό των ΗΠΑ και θα μπορούσαν να έχουν ανεξέλεγκτες συνέπειες. Δίστασαν έχοντας απέναντι μια Σ.Ε. που είχε εξυψωθεί στα μάτια των λαών, σαν τη χώρα που κατάφερε να τσακίσει το ναζιστικό τέρας και να σταματήσει τον πόλεμο.
Τι άλλο δεν θα δούμε στα δελτία των 8 που υπηρετούν πιστά την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα;
Τρίτον, η προσπάθεια των Αμερικάνων να εγκαταστήσουν το THAAD στη Νότια Κορέα συνάντησε τις μαζικές λαϊκές αντιπολεμικές κινητοποιήσεις. Οι οποίες φυσικά θάφτηκαν επιμελώς από τα διεθνή ΜΜΕ αλλά και τα ηλεκτρονικά μέσα όπου καθετί που αφορά την κορεατική χερσόνησο γίνεται θέμα. Το αντιπολεμικό κίνημα στη χώρα μετρά δεκαετίες σκληροτράχηλων αγώνων ενάντια στην αμερικάνικη κατοχή. To ίδιο σημαντική είναι κι η απήχηση του κινήματος για την ειρηνική επανένωση των δυο χωρών. Από τη στιγμή που η νοτιοκορεάτικη κυβέρνηση αποφάσισε την εγκατάσταση των πυραύλων, άνοιξη 2017, διοργανώθηκαν μια σειρά αντιπολεμικών διαδηλώσεων σε μεγάλες πόλεις και στην πρωτεύουσα Σεούλ. Τη Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου, κοντά στο χωριό Soseong-ri, χρειάστηκαν 8.000 αστυνομικοί για να κάμψουν την αντίσταση εκατοντάδων διαδηλωτών και να περάσουν οι πύραυλοι από το σημείο!
Στην ευρύτερη περιοχή σημειώνονται αξιόλογες κινητοποιήσεις ενάντια στον πόλεμο και στο αμερικάνικο επεκτατισμό. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε τους συνεχείς αγώνες του ιαπωνικού λαού ενάντια στην στρατιωτική παρουσία των Αμερικάνων στα ιαπωνικά νησιά με 4 μεγάλες βάσεις και χιλιάδες στρατιωτών, οι οποίοι συμπεριφέρονται σαν να βρίσκονται σε κατεχόμενη χώρα.
Θα κλείσουμε παραθέτοντας τα λόγια τού ηγέτη της Σ.Ε. για την κρίση στην κορεατική χερσόνησο το 1951:
“…Η ειρήνη θα διατηρηθεί και θα εδραιωθεί αν οι λαοί πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση της διαφύλαξης της ειρήνης και την υπερασπιστούν μέχρι τέλους. Ο πόλεμος μπορεί να γίνει αναπόφευκτος, αν οι υποκινητές του πολέμου κατορθώσουν να μπερδέψουν με το ψέμα τις λαϊκές μάζες, να τις εξαπατήσουν και να τις παρασύρουν σε νέο παγκόσμιο πόλεμο. Γι” αυτό η πλατιά εκστρατεία για τη διαφύλαξη της ειρήνης ως μέσο αποκάλυψης των εγκληματικών μηχανορραφιών των υποκινητών του πολέμου έχει τώρα πρωταρχική σημασία…”
(«Πράβντα» Νο 48, 17 Φλεβάρη 1951)
Χ.Γ.
