Είναι αγώνας ενάντια στο ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο, στην λεηλασία του ορυκτού πλούτου και στην δολοφονική εκμετάλλευση των εργαζόμενων και του φυσικού περιβάλλοντος
Ο συνεχιζόμενος αγώνας των κατοίκων της Χαλκιδικής ενάντια στην πολυεθνική Ελντοράντο και στο σχεδιαζόμενο ορυχείο-εργοστάσιο χρυσού συνεχίζει να αποτελεί μια σημαντική αναμέτρηση, με ευρύτερη πολιτική σημασία, η έκβαση της οποίας αφορά πολλά περισσότερα από αυτά που φαίνονται να διακυβεύονται μέσα στα όρια της επίδικης περιοχής.
ΓΙΑΤΙ είναι ένας αγώνας πρώτα από όλα ενάντια σε μια εταιρία που ήρθε στην χώρα για να λεηλατήσει τον ορυκτό πλούτο, καταστρέφοντας το μοναδικό φυσικό περιβάλλον της περιοχής και την τοπική οικονομία. Μια εταιρία αδίστακτη, μπροστά στην επίτευξη του γρήγορου και εύκολου κέρδους.
ΓΙΑΤΙ είναι ένας αγώνας ενάντια συνολικά στο πολυεθνικό-ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο και τους ξένους δυνάστες αυτού του τόπου που έχουν αναγορεύσει την υλοποίηση της «επένδυσης» του θανάτου των Καναδών σε αποδεικτικό συμμόρφωσης στις εντολές και στα Μνημόνια τους. Μαζί τους είναι συνασπισμένοι και οι έλληνες κεφαλαιοκράτες, οι κρατικοί και δικαστικοί μηχανισμοί και φυσικά τα κόμματα που διαχειρίζονται με βάρδιες εναλλαγής, το σύστημα της εκμετάλλευσης και της εξάρτησης.
ΓΙΑΤΙ είναι ένας αγώνας που εναντιώνεται στο μεγάλο σχέδιο εξορυκτικής λεηλασίας που έχει εκπονήσει το πολυεθνικό κεφάλαιο για όλη την βόρεια Ελλάδα, σε περιοχές όπως το Κιλκίς, οι Σέρρες, η Δράμα , η Θράκη και αλλού. Μια επιχείρηση αρπαγής σε πλήρη αντίθεση με τις υπόλοιπες παραγωγικές δραστηριότητες στην περιοχή, δίχως κεντρικό σχεδιασμό, ερήμην της κοινωνικής πλειοψηφίας και αποκλειστικό σκοπό το ιδιωτικό κέρδος. Δηλαδή ένα τερατώδες σχέδιο ενίσχυσης παραπέρα της εξάρτησης της χώρας και μετατροπής της σε πεδίο άντλησης πρώτων υλών για το ξένο κεφάλαιο.
ΓΙΑΤΙ είναι ένας αγώνας που αντικειμενικά υπερασπίζεται την ανθρώπινη εργασία και αξιοπρέπεια από τους εκμεταλλευτές της. Μαζί με την φύση, τα νερά, τα δάση και τις τοπικές παραγωγικές δραστηριότητες ο αγώνας αφορά και τους εργαζόμενους στις παλιές μεταλλευτικές δραστηριότητες στην Χαλκιδική αλλά και εκείνους που προσμένουν να δουλέψουν στην νέα εξόρυξη. Γιατί και αυτοί θα γίνουν αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης, θα πληρώσουν με τον ιδρώτα και το αίμα τους τα κέρδη της εταιρίας. Οι καπιταλιστές παντού στον κόσμο με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζουν το φυσικό περιβάλλον, αντιμετωπίζουν και τους ανθρώπους. Αναλώσιμους στον βωμό της φτηνής παραγωγής και των αυξανόμενων κερδών. Ο θάνατος του μεταλλωρύχου στις Μαύρες Πέτρες πριν λίγες ημέρες την ώρα της δουλειάς, ηχεί σαν μακάβρια προειδοποίηση. Δεν ήταν ατύχημα αλλά ένα έγκλημα, όπως αυτά που συχνά διαπράττονται στους χώρους εργασίας από τους καπιταλιστές, εξαιτίας των ανύπαρκτων μέτρων ασφάλειας και της πίεσης για την παραγωγή.
ΑΠΕΝΑΝΤΙ σε αυτόν τον αγώνα εκτός από τους ανοικτούς και δηλωμένους εχθρούς, ο κόσμος του κινήματος και οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι της Χαλκιδικής, ξεκαθαρίζουν σιγά-σιγά και τους ψεύτικους φίλους. Ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύτηκε αισχρά τον αγώνα της Χαλκιδικής, μοίρασε υποσχέσεις και αυταπάτες πριν αναρριχηθεί στην κυβέρνηση. Η μεγάλη ζημιά που προξένησε ήταν η καλλιέργεια της λογικής της ανάθεσης και μέσω αυτής η υπονόμευση των αγώνων και της ανάγκης αυτοί να κλιμακωθούν και να γίνουν μαζικότεροι. Σαν κυβέρνηση, και παρά τους ελιγμούς των κατά καιρούς υπουργών του, έχει αποδεχθεί πλήρως την δράση του πολυεθνικού κεφαλαίου και το βασικό πλαίσιο παρουσίας και δραστηριοποίησης της εταιρίας στην Χαλκιδική.
Ανεξάρτητα από προσωρινές δυσκολίες ο αγώνας της Χαλκιδικής, όντας μακροχρόνιος και δύσκολος, χρειάζεται όχι απλά την αλληλεγγύη αλλά και την μόνιμη προσπάθεια να συνδεθεί με τις ευρύτερες λαϊκής αντιστάσεις, να κατανοηθεί πλατιά πως μόνο στην βάση της ενότητας μπορεί στην προοπτική του να γίνει νικηφόρος.
Το ΚΚΕ(μ-λ) σε κάθε ευκαιρία έχει τονίσει πως ο αγώνας αυτός αντιμετωπίζει ένα συνασπισμένο μέτωπο αντιπάλων (κυβερνήσεις, αστικά κόμματα, ξένο και ντόπιο κεφάλαιο) και γι αυτό πρέπει να οικοδομηθεί μια μεγάλη συμμαχία αγωνιστικών δυνάμεων σε βάθος χρόνου. Ο αγώνας αυτός αποτελεί τμήμα του αγώνα του λαού μας για ανεξαρτησία, για να γίνει ο λαός μας αφέντης στον τόπο του. Για μια κοινωνία στην οποία οι εργαζόμενοι και η κοινωνική πλειοψηφία θα είναι αυτοί που θα καρπώνονται τον ιδρώτα και τους καρπούς της εργασίας τους και όχι μια χούφτα εκμεταλλευτών. Σε αυτήν την κατεύθυνση οι πρωτοπόροι αγωνιστές του κινήματος στην Χαλκιδική οφείλουν να πάρουν πρωτοβουλίες ανασυγκρότησης και ενίσχυσης των προσπαθειών τόσο για την μαζικοποίηση-κλιμάκωση του αγώνα όσο και για τον ριζοσπαστικό προσανατολισμό του.
Θεσσαλονίκη 4/3/2016
