Τα διαπιστευτήρια και τα σέβη τους υπέβαλαν Μητσοτάκης και Τσίπρας στην Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) που πραγματοποιήθηκε χθες. Μπροστά στο νέο του Διοικητικό Συμβούλιο και τον νέο Πρόεδρό του “ανέπτυξαν” τις πολιτικές και οικονομικές τους προτεραιότητες στην τρέχουσα φάση. Με ουσιαστική και τυπική ταύτιση σχεδόν στο σύνολο των ζητημάτων που απασχολούν το μεγάλο ντόπιο κεφάλαιο, απέδειξαν ότι θα συνεχίσουν ως αστικό πολιτικό προσωπικό την επίθεση στα κοινωνικά αγαθά, τα εργατικά, λαϊκά και κοινωνικά δικαιώματα, σε συνδυασμό με την ιδεολογική επίθεση στον κόσμο της δουλειάς για την “αποδοχή” του ιδεολογήματος του “κοινωνικού εταιρισμού” και της “σχέσης εμπιστοσύνης επιχειρήσεων και κοινωνίας”.
Παρά τους ξεχωριστούς μονόλογους και τη δημόσια εικόνα που προσπάθησαν να εκπέμψουν, Μητσοτάκης και Τσίπρας συντάχθηκαν απόλυτα με τις κατευθυντήριες γραμμές που παρουσίασε ο ΣΕΒ και περικλείονται στο τρίπτυχο “πράσινη ανάπτυξη, καινοτομία και δεξιότητες, ψηφιακός μετασχηματισμός”. Οι βιομήχανοι ζήτησαν τη συνέχιση της αντεργατικής επίθεσης (μεταρρυθμίσεις), την αποχή του κράτους από επιχειρηματικές δραστηριότητες και τη συνακόλουθη διεύρυνση του πεδίου δράσης τους, την κατάργηση κάθε εμποδίου προς το “επιχειρείν”, την θεσμοθέτηση ως “μόδας” (!) στα σχολεία της επιχειρηματικότητας. Απαίτησαν πιο πολλά και πιο γρήγορα από το κράτος και την κυβέρνηση, δήλωσαν επιθυμία να αυξηθεί η συμμετοχή της βιομηχανίας στο ΑΕΠ της χώρας, ενώ στο καυτό θέμα των επενδύσεων εμμέσως πλην σαφώς τόνισαν ότι μάλλον έχουν ήδη κάνει πολλά (;) και βασικά περιμένουν κεφάλαια...απέξω. Αβαντάρισαν, φυσικά, όλα όσα έχει ήδη κάνει η κυβέρνηση της ΝΔ για τα συμφέροντά τους τον τελευταίο χρόνο, χωρίς να παραλείψουν να τονίσουν τη θετική κι εποικοδομητική συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ τόσο ως αξιωματική αντιπολίτευση σήμερα όσο και ως κυβέρνηση χθες.
Ο Μητσοτάκης αναφέρθηκε στη στρατηγική των “μεταρρυθμίσεων” και την προσαρμοστικότητα της οικονομίας στις νέες συνθήκες, στα αντιλαϊκά κι αντεργατικά μέτρα που θεσμοθέτησε καλώντας τους βιομηχάνους να τα υιοθετήσουν και να τα εφαρμόσουν, στη ρευστότητα που παρείχε η κυβέρνησή του στις επιχειρήσεις, στις αλλαγές στο κράτος ώστε να τους εξυπηρετεί αποτελεσματικά. Στη μείωση στα κόστη τους όλων των ειδών (φορολογία, μισθολογικό, ασφαλιστικό), στην απλοποίηση των αδειοδοτήσεών τους, στους στόχους της ηλεκτροκίνησης και της απολιγνιτοποίησης. Η αναφορά του στις απ’ το εξωτερικό επενδύσεις αποκάλυψε και το βασικό ρόλο που επιφυλάσσεται στους ντόπιους κεφαλαιοκράτες, ως συμπλήρωμα δηλ. του δυτικού κατά βάση μονοπωλιακού κεφαλαίου. Ειδική αναφορά έκανε στα ζητήματα της εκπαίδευσης, στις “δεξιότητες” και την “επαγγελματική κατάρτιση” αλλά και στη “διασύνδεση” της εκπαιδευτικής διαδικασίας με τις απαιτήσεις της “αγοράς”. Κάλεσε τέλος τον ΣΕΒ να κάνει την κρίση ευκαιρία.
Ο Τσίπρας απ’ τη μεριά του υπενθύμισε όλα όσα έκανε για τους βιομήχανους κι επιχειρηματίες τα τεσσεράμισι χρόνια διακυβέρνησής του, δήλωσε τη συμφωνία του για το πλαίσιο ανάπτυξης που προτείνει ο ΣΕΒ, υπερθεμάτισε στο ζήτημα της ανταγωνιστικότητας και της επιδότησης των επιχειρήσεων. Τόνισε την “εθνική προσπάθεια” που απαιτείται στις μέρες μας για να μη χαθεί το τρένο της “4ης βιομηχανικής επανάστασης”, παράλληλα με την ανάγκη υιοθέτησης μιας πολιτικής “ενεργής ζήτησης”. Δεν παράλειψε να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για τον τρόπο αντιμετώπισης της κυβέρνησης της ΝΔ από τα αστικά ΜΜΕ σε αντιδιαστολή με τη δική του κυβερνητική θητεία. Όλη η προσπάθειά του άρχιζε και τελείωνε πάνω στο αφήγημα ενός καλύτερου σχέδιου-πλάνου που μπορεί, αν κι εφόσον ξαναέρθει στην κυβερνητική εξουσία, να εφαρμόσει το κόμμα του.
Οι αναφορές στους εργαζόμενους και στις τρεις αυτές τοποθετήσεις ήταν λίγες και στοχευμένες. Αυτοί έχουν “ζωή” μόνο ως εργαλεία και παραρτήματα της βασικής “παραγωγικής” τάξης των επιχειρηματιών κάθε είδους. Η τοποθέτηση του ΣΕΒ είναι ξεκάθαρη πάνω στο ζήτημα αυτό, όσο κι αν γνωρίζει ότι ταξική συνεργασία των βασικών ανταγωνιστικών τάξεων στον καπιταλισμό, όπως και σε κάθε ταξική κοινωνία, δεν μπορεί να υπάρξει. Μπορεί όμως σε επίπεδο συνειδήσεων να αμβλυνθεί και σε αυτό απέβλεψαν και οι τρεις τους με τις αναφορές τους στην “ενίσχυση της εργασίας”, την “τόνωση της απασχόλησης”, την “διασφάλιση των θέσεων εργασίας” και την “κοινωνική συνοχή”. Με τον τρόπο τους, έτσι, “παραδέχτηκαν” ότι μόνο μέσω της μισθωτής εργασίας μπορούν να παριστάνουν κι αυτοί τους “παραγωγούς” και τους εκπροσώπους τους.
#Επιμένουμε.Πετυχαίνουμε.Μαζί, λέει ο ΣΕΒ και το αστικό πολιτικό προσωπικό.
Οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν θα πάρουμε!
16/6/2020
Το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ(μ-λ)
