Το ταξίδι Τσίπρα στην Ουκρανία (8-9 Φλεβάρη), με τη συνοδεία της ηγεσίας του Υπ. Εξωτερικών (Κοτζιάς-Κουίκ), εντάσσεται στο πλαίσιο της «πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής της χώρας» – τρομάρα τους- όπως μας ενημέρωσε αρμοδίως η κυβέρνηση. Μερικές μέρες αργότερα, στις 22 Φλεβάρη οι φασίστες- νεοναζί της Ουκρανίας γιόρταζαν την τρίτη επέτειο από το, αμερικανής έμπνευσης και ευρωενωσιακής στήριξης, πραξικόπημα του «Μαϊντάν». Ενώ οι «εκδηλώσεις μνήμης» είχαν ξεκινήσει πολύ νωρίτερα, με ένα νέο κύμα τρομοκρατίας και μαζικών δολοφονιών που εξαπέλυσε το φασιστικό καθεστώς με τις δυνάμεις του επίσημου στρατού αλλά και με τη συνδρομή των παρακρατικών φασιστικών ταγμάτων στις περιοχές του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, με θύματα κυρίως άμαχο πληθυσμό.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι αλήθεια ότι το’ χει ρίξει στη… μπουγάδα. Ξεπλένει και νομιμοποιεί κάθε λογής φασίστες δολοφόνους στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου. Από το δικτατορικό καθεστώς της Αιγύπτου και το σιωνιστικό- φασιστικό καθεστώς του Ισραήλ, στο πλαίσιο του συμμαχικού άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ- Αιγύπτου που προωθεί ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός. Μέχρι τους φασίστες- νεοναζί- πραξικοπηματίες του Κιέβου, ενώ στο ενδιάμεσο «κάνει ένα χέρι» στους εγχώριους φασίστες- νεοναζί της Χ.Α. για τις ανάγκες του ντόπιου αστικού πολιτικού σκηνικού.
Το ζήτημα της ελληνικής κοινότητας της Ουκρανίας, η προσχηματική «ανησυχία» της ελληνικής κυβέρνησης και από την άλλη τα περί «οικονομικής συνεργασίας», «διυπουργικής συνάντησης» και «επιχειρηματικών φόρουμ» αποτέλεσαν το προκάλυμμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για τη βρόμικη δουλειά που της ανέθεσαν τα αφεντικά της. Το ταξίδι πραγματοποιήθηκε σε μια περίοδο που αναζωπυρώνεται το «Ουκρανικό». Παρά τη ρευστότητα που χαρακτηρίζει την κυβέρνηση Τραμπ και τη σύγκρουση των μερίδων της ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης των ΗΠΑ, φαίνεται να δρομολογούνται ζητήματα από τα διάφορα κέντρα εξουσίας που παρεμβαίνουν προκειμένου να δημιουργήσουν τετελεσμένα. Η κλιμάκωση της έντασης ξεκίνησε λίγες μέρες μετά την τηλεφωνική επικοινωνία Τραμπ- Πούτιν. Το ΝΑΤΟ υλοποιώντας τις αποφάσεις του στοχοποιεί ευθέως τη Ρωσία και σφίγγει τον στρατιωτικό κλοιό στο ζωτικό της χώρο. Στο πλαίσιο της νατοϊκής επιχείρησης «Ατλαντική Αποφασιστικότητα» μεταφερθήκαν τεθωρακισμένα άρματα και οπλικά συστήματα μαζί με 4.000 στρατιώτες σε Πολωνία, Ρουμανία και τις χώρες της Βαλτικής. Παράλληλα, με τη νατοϊκή άσκηση «Θαλάσσια Ασπίδα 2017» στη Μαύρη Θάλασσα, που ολοκληρώθηκε πριν λίγες μέρες, αυξήθηκε ο αριθμός των νατοϊκών πλοίων και αεροσκαφών στη περιοχή. Το ιδιαίτερο βάρος που ρίχνουν οι αμερικανονατοϊκοι στη Μαύρη Θάλασσα, εκτός από το βασικό στόχο να περιορίσει τις κινήσεις και την εμβέλεια της Ρωσίας, έχει και δευτερεύουσες πλευρές, όπως π.χ. την ευθυγράμμιση Ρουμανίας, Βουλγαρίας, Γεωργίας αλλά και Τουρκίας που συμμετείχε στις ασκήσεις.
Ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, στις 16/2, κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου, τόνιζε ότι «πέραν της ναυτικής παρουσίας του, το NATO προχωρά επίσης σε αεροπορική επιτήρηση» ενώ μας… καθησύχασε υπογραμμίζοντας ότι «Η ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας της Συμμαχίας εγγύτερα στη Ρωσία έχει αμυντική φύση και δεν απειλεί σε καμία περίπτωση να προκαλέσει μια σύγκρουση ή μια κλιμάκωση των εντάσεων».
Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Μάικ Πενς δήλωνε (18/2) στη Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια ότι «ο πρόεδρος μου ζήτησε να είμαι εδώ σήμερα [...] για να μεταδώσω το μήνυμα πως οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν σθεναρά το ΝΑΤΟ και πως θα είμαστε απαρασάλευτοι στη δέσμευσή μας προς την Ατλαντική Συμμαχία». Και παρακάτω ότι «Να ξέρετε το εξής: οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συνεχίσουν να θεωρούν τη Ρωσία υπόλογη, ακόμη κι όταν προσπαθούμε να βρούμε νέο κοινό έδαφος που, όπως γνωρίζετε, ο πρόεδρος Τραμπ πιστεύει πως μπορεί να βρεθεί». Είχαν προηγηθεί οι δηλώσεις εκπρόσωπου της αμερικανικής προεδρίας, Σον Σπάισερ: «Ο πρόεδρος Τραμπ έχει ξεκαθαρίσει ότι αναμένει από την ρωσική κυβέρνηση να αποκλιμακώσει την βία στην Ουκρανία και να επιστρέψει την Κριμαία». Για να απαντήσει η Ρωσία με την αναγνώριση των διαβατήριων των «Λαϊκών Δημοκρατιών» του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ προκαλώντας ηχηρές αντιδράσεις από Γερμανία και Γαλλία και βέβαια με τη μεταφορά οπλικών συστημάτων και στρατιωτών στα σύνορά της. Και όλα αυτά, την ίδια στιγμή που φαίνεται να αναμοχλεύεται από τους ιμπεριαλιστές η εύφλεκτη μπαρουταποθήκη των Βαλκανίων.
Το ταξίδι πραγματοποιήθηκε μερικές ημέρες μετά τη συνάντηση Τσίπρα με το «Ίδρυμα» Ροντσιλντ (30/1), ενώ με την επιστροφή του από την Ουκρανία ο Κοτζιάς συνάντησε (10/2) τον Αμερικανό πρέσβη στην Ελλάδα (ενορχηστρωτή του πραξικοπήματος στο Κίεβο) Τζεφ Πάιατ για να δώσει πλήρη αναφορά. Επίσης, στις 14-17/2, πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στη χώρα μας ο διοικητής των ειδικών επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ.
Ο Τσίπρας πήγε στην Ουκρανία ως διαμεσολαβητής των Αμερικανών ιμπεριαλιστών, ως ντίλερ των πολεμικών τους σχεδιασμών στην περιοχή. Αυτό εννοεί η κυβέρνηση όταν κάνει λόγο για αναβάθμιση της χώρας, για νέους ρόλους και αρμοδιότητες, για ευκαιρίες που προσφέρονται από την γεωστρατηγική θέση και τη σταθερότητα. Έτσι βλέπει να κατοχυρώνει η ντόπια αστική τάξη τα ζωτικά της συμφέροντα απέναντι στην ανταγωνίστρια τούρκικη αστική τάξη. Να θυμίσουμε ότι στην Ουκρανία, με τον ίδιο αέρα, είχε πάει και ο Βενιζέλος και είδαμε ποια ήταν τα ανταλλάγματα τόσο για τη κυβέρνησή του όσο και για την αστική τάξη. Εκδούλευση και υποτέλεια της κατά τα άλλα «ιμπεριαλιστικής» Ελλάδας. Μια ανερμάτιστη, χωρίς κανενός είδους φραγμό, άκρως επικίνδυνη και τυχοδιωκτική πολιτική, που εμπλέκει το λαό μας άμεσα στους ενδοϊμπεριαλιστικους ανταγωνισμούς και στη στρατιωτική αντιπαράθεση.
