Φτωχομεσαίοι αγρότες:
Πανελλαδικό χαρακτήρα παίρνουν μέρα με την ημέρα οι αγροτικές κινητοποιήσεις. Καθημερινά, νέα τρακτέρ βγαίνουν στους δρόμους, νέα μπλόκα στήνονται, χιλιάδες αγρότες μπαίνουν στον αγώνα. Οι κινητοποιήσεις εξαπλώνονται με μορφή χιονοστιβάδας και προσθέτουν νέα στοιχεία αστάθειας στο ήδη ρευστό και ασταθές πολιτικό σκηνικό. Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν εξαντλούνται σε «παραδοσιακές» μορφές διαμαρτυρίας αλλά έχουμε και νέες δράσεις όπως πχ οι πολυήμεροι αποκλεισμοί εφοριών. Η μαζικότητα αυτών των κινητοποιήσεων (όπως φάνηκε στη μεγαλύτερη από ποτέ διαδήλωση στην AGROTICA, στα τρακτέρ που βγήκαν στα μπλόκα, στις πολύ μαζικές συγκεντρώσεις και στις συσκέψεις που γίνονται στα χωριά κλπ) δείχνει επίσης ότι δεν έχουμε να κάνουμε με άλλη μια «εθιμική» διαμαρτυρία των αγροτών αλλά για κινητοποιήσεις που τις «υποκινούν» τα πολλά και οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες.
Κεντρικό ζήτημα το φορολογικό. Οι δυσβάσταχτοι φόροι που φορτώνονται από φέτος οι φτωχομεσαίοι αγρότες. Το φορολογικό αποτελεί σήμερα το «κρίκο» και την αιχμή των αγροτικών αιτημάτων. Είναι το αίτημα που ενώνει όλους τους αγρότες από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο, ανεξάρτητα από περιοχή, από καλλιέργεια κλπ. Είναι το αίτημα που ενώνει πρώτα και κύρια τους φτωχομεσαίους αγρότες αφού αυτοί κυρίως θίγονται από αυτά τα μέτρα. Είναι το αίτημα που ενώνει τους αγρότες με τα υπόλοιπα κομμάτια των εργαζόμενων που και αυτοί χτυπιούνται από τα χαράτσια και τη φορομπηχτική πολιτική της κυβέρνησης.
Με τα νέα φορομπηχτικά μέτρα που ψήφισε η κυβέρνηση:
α) Καταργείται το αφορολόγητο και μπαίνει φόρος 13% από το πρώτο ευρώ. Το 13% συμφέρει τους πλούσιους μεγαλοαγρότες ενώ δεν συμφέρει τους φτωχούς και μεσαίους. Με το 13% καταργείται η προοδευτική φορολογική κλίμακα. Δηλαδή θα υπάρχει ένας ενιαίος φορολογικός συντελεστής που θα εφαρμόζεται και για τους μεγαλοαγρότες και για τους φτωχομεσαίους. Οι φτωχομεσαίοι θα πληρώνουν περισσότερο φόρο, ενώ οι πλούσιοι θα πληρώνουν λιγότερο αφού καταργούνται οι μεγάλοι φορολογικοί συντελεστές (έφταναν μέχρι 45% ανάλογα με το εισόδημα).
β) Εξισώνουν τους αγρότες με τις επιχειρήσεις και τους υποχρεώνουν σε λογιστικά βιβλία. Το μέτρο αυτό χτυπά πάλι τους μικρούς και φτωχομεσαίους αφού οι περισσότεροι μεγαλοαγρότες ήδη κρατάνε βιβλία. Εκτός από τα έξοδα του λογιστή, εκτός από τα βαριά πρόστιμα που επικρέμονται (πχ εάν χαθεί ένα Τιμολόγιο), οι αγρότες θα πληρώνουν και αυτοί, όπως οι επιχειρήσεις, τέλος επιτηδεύματος, ενώ κάθε χρόνο θα πληρώνουν μπροστά επιπλέον 55% του φόρου σαν προκαταβολή για την επόμενη χρονιά.
γ) Φορολογούν την αγροτική γη. Για πρώτη φορά στην ιστορία. Με το νέο φόρο ακινήτων το χαράτσι της ΔΕΗ (που μας έλεγαν ότι είναι έκτακτο και προσωρινό) γίνεται πλέον μόνιμο και διαρκές, καταργείται ο ΦΑΠ που φορολογούσε τη μεγάλη ακίνητη περιουσία (δηλ. πάλι ελαφρύνσεις για τους μεγαλοϊδιοκτήτες) και φορτώνονται με φόρους και χαράτσια οι φτωχοί και μεσαίοι αγρότες.
Τα μέτρα αυτά φέρνουν μεγαλύτερη φορολογική αφαίμαξη και μειώνουν παραπέρα το αγροτικό εισόδημα. Η αγροτική εκμετάλλευση καταντάει ασύμφορη και χιλιάδες αγρότες εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα χωράφια τους. Οι φτωχομεσαίοι ξωπετάγονται από την παραγωγή και οδηγούνται στον αφανισμό και στο ξεκλήρισμα. Χωράφια βγαίνουν στο σφυρί, η αγροτική γη ξαναμοιράζεται, αγροτικές περιουσίες αλλάζουν χέρια και τεράστιες εκτάσεις συγκεντρώνονται στα χέρια σύγχρονων νεοτσιφλικάδων. Για να υπηρετηθεί η κερδοφορία του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου ξεκληρίζεται η φτωχομεσαία αγροτιά, δυναμώνει η (και διατροφική) εξάρτηση της χώρας και ο πρωτογενής τομέας εκχωρείται στα μεγάλα βιομηχανικά, τραπεζικά κλπ επιχειρηματικά συμφέροντα. Η κυβέρνηση του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών, κάτω από τις επιταγές της ΕΕ και του ΔΝΤ, με παλιά και νέα ΚΑΠ, συρρικνώνει και καταστρέφει τον πρωτογενή τομέα και ξεπουλά το λαό και τη χώρα στους ξένους «προστάτες».
Η κυβέρνηση, για να προλάβει το φούντωμα των κινητοποιήσεων, από τη μια στέλνει ΜΑΤ και εισαγγελείς (Νίκαια, Μαραθιά κλπ) και από την άλλη ανακοινώνει επιμέρους μέτρα και ρυθμίσεις προκειμένου να αποπροσανατολίσει τους αγρότες και να εκτονώσει τις διαθέσεις τους: Με το που ξεκίνησαν οι κινητοποιήσεις βγήκε η εγκύκλιος που απάλλασσε τους πολύ μικρούς αγρότες από τα βιβλία εσόδων-εξόδων (όσοι έχουν έσοδα κάτω από 10.000 ευρώ και παίρνουν επιδοτήσεις κάτω από 5.000 ευρώ), μετά έφεραν στη βουλή τις ρυθμίσεις για τα «κόκκινα» αγροτικά δάνεια, στη συνέχεια βγήκε ο ΕΛΓΑ να ανακοινώσει ότι θα μοιραστούν οι αποζημιώσεις για το 2013 και τελευταία έχουμε τα νέα μέτρα (που αποφασίστηκαν μετά από πρωτοβουλία του Σαμαρά και με την επικρότηση του ΠΑΣΟΚ): τα βιβλία εσόδων-εξόδων παραμένουν αλλά αυξάνεται το όριο απαλλαγής (από 10.000 ευρώ γίνεται 15.000 ευρώ εισόδημα), το τέλος επιτηδεύματος παραμένει αλλά θα πληρώνεται μετά την πρώτη 5ετία, η προκαταβολή φόρου (55%) ισχύει αλλά για την πρώτη και μόνο χρονιά θα είναι μειωμένη στο μισό (27,5%) κλπ.
Τα όσα ανακοίνωσε η κυβέρνηση είναι μια πρώτη υποχώρηση. Υποχώρηση και ελιγμός. Τα παρουσιάζει σαν μέτρα ικανοποίησης των αγροτικών αιτημάτων αλλά στην πραγματικότητα δεν υποχωρεί από τις βασικές της επιδιώξεις στο φορολογικό. Οι αλλαγές στο καθεστώς των βιβλίων είναι μια προσωρινή και επιμέρους υποχώρηση της κυβέρνησης αλλά δεν επηρεάζουν το νέο φορολογικό καθεστώς. Με την κατάργηση του αφορολόγητου και με φόρο 13% από το πρώτο ευρώ, με βιβλία ή χωρίς βιβλία, οι αγρότες θα δεχτούν μια πραγματική φοροκαταιγίδα στο εισόδημά τους. Αυτό είναι το κύριο και σ’ αυτό η κυβέρνηση δεν έκανε καμιά υποχώρηση. Και φυσικά παραμένουν άθικτα και όλα τα άλλα προβλήματα που «υποκινούν» τις αγροτικές κινητοποιήσεις.
Οι αγρότες λοιπόν δίνουν έναν δίκαιο αγώνα. Έναν αγώνα επιβίωσης. Για να παραμείνουν στα χωριά τους και στα χωράφια τους, για να συνεχίσουν να παράγουν. Αυτόν τον αγώνα πρέπει να τον συνεχίσουν και να τον κλιμακώσουν κόντρα στην τρομοκρατία των ΜΑΤ αλλά και κόντρα στους ελιγμούς και στις προσπάθειες αποπροσανατολισμού της κυβέρνησης. Στον αγώνα αυτόν έχουν την αλληλεγγύη και τη συμπαράσταση όλων των εργαζόμενων. Είναι αυτό που φοβάται και η κυβέρνηση. Φοβάται μήπως, στη ρευστή πολιτική περίοδο που ζούμε, τα αγροτικά μπλόκα γίνουν η αφορμή και η σπίθα για να ξεσπάσει η συσσωρευμένη οργή και αγανάκτηση όχι μόνο των αγροτών αλλά όλων των κομματιών του λαού. Και έχουμε πολλούς λόγους να προσπαθήσουμε ώστε να βγουν αληθινοί αυτοί οι φόβοι της κυβέρνησης.
