Οι 62 συλληφθέντες αγωνιστές στις 6 Δεκέμβρη 2020, επέτειο της δολοφονίας του μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου, σέρνονται και πάλι σε δίκη με τη σαθρή, ανυπόστατη, προσχηματική και προκλητική κατηγορία της δήθεν διασποράς μολυσματικής νόσου. Ήταν τότε που η κυβέρνηση της ΝΔ είχε απαγορεύσει τις συγκεντρώσεις και τις διαδηλώσεις, ακριβώς για να μην εκφραστεί η μαζική οργή και αγανάκτηση του λαού στο δρόμο. Τότε που η διαχείριση της πανδημίας έριχνε τις ευθύνες στο λαό, οδηγούσε σε μαζικούς θανάτους και άφηνε τους υγειονομικούς και τα νοσοκομεία να παλεύουν χωρίς μέσα, υποδομές και προσωπικό να σώσουν όσους μπορούσαν. Τότε που επιχειρούσαν το σύστημα και η κυβέρνησή του να επιβάλουν περιορισμούς, απαγορεύσεις και πρόστιμα σε μαζική κλίμακα, ενώ ταυτόχρονα γνώριζαν τη διάλυση που επικρατούσε στο σύστημα περίθαλψης. Μια διάλυση που συνεχίζεται και εντείνεται.
Οι συγκεκριμένοι αγωνιστές, τμήμα των πολύ περισσότερων που είχαν προσαχθεί τότε, σέρνονται σε δίκη ως “εγκληματίες”, αφού επιχείρησαν να συγκεντρωθούν και να διαδηλώσουν - μεταξύ των άλλων - και ενάντια στην κυβερνητική πολιτική για την πανδημία. Για δωρεάν μέσα και μέτρα προστασίας σε όλους, μαζικές προσλήψεις μόνιμου υγειονομικού προσωπικού, άνοιγμα των κλειστών νοσοκομείων, νέες κλίνες ΜΕΘ και απλές κλπ. Την ώρα που ο δολοφόνος του Γρηγορόπουλου αστυνομικός Κορκονέας έχει αποφυλακιστεί, τη στιγμή που όλα τα παιδιά του συστήματος δεν περνούν καν από δίκη, πέφτουν στα μαλακά ή αποφυλακίζονται σε σύντομο χρόνο, είναι προκλητικό οι 62 να κρατούνται όμηροι και να δικάζονται εξ αναβολής από τις 29/11/21 με χαλκευμένες κατηγορίες. Το ίδιο συνέβη και με αγωνιστές που επιχείρησαν να διαδηλώσουν στις 17 Νοέμβρη 2020, στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, και κυνηγήθηκαν άγρια απ’ την αστυνομία, με χαρακτηριστικότερη την περίπτωση των Σεπολίων και την προγραμματισμένη νέα δίκη, αφού αυτή που έγινε, φτάνοντας στην ουσία στο τέλος της, δεν τους βόλευε!
Μέσα σ’ ένα κλίμα εντεινόμενης φασιστικοποίησης σε όλα τα πεδία της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, με το ζόφο των υποκλοπών στο προσκήνιο, τον αντιδραστικό ανταγωνισμό ανάμεσα στις αστικές τάξεις Τουρκίας και Ελλάδας και τον εθνικισμό να παροξύνονται, έρχονται να προστεθούν πολιτικές που κάνουν το βίο αβίωτο στο λαό. Η λιτότητα σε μισθούς και συντάξεις καλά κρατεί, η ενεργειακή ανέχεια είναι προ των πυλών και η ακρίβεια αποτελεί το μηχανισμό επιπλέον μεταφοράς πλούτου στους απ’ έξω και στους από πάνω. Ο φόβος τους για κοινωνικές εκρήξεις είναι υπαρκτός. Γι’ αυτό και θέλουν να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου, να προλάβουν και να καταστείλουν τις αντιστάσεις και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, όπως αυτή των εργαζόμενων στη Μαλαματίνα, να πειθαρχήσουν τη νεολαία με την αστυνομοκρατία σε δρόμους, πλατείες ακόμη και μέσα στα πανεπιστήμια. Γι’ αυτό κι έχουν στοιχίσει νόμους, την αστική “δικαιοσύνη” και το κράτος τους στη διασπορά φόβου και την τρομοκράτηση του λαού.
Γι’ αυτό, αντίθετα, και οι πολιτικές δίκες, όπως αυτή που προγραμματίζεται για τις 16 Σεπτέμβρη, πρέπει να αποτελέσουν βήμα καταδίκης της πολιτικής του συστήματος. Να συσπειρώσουν το ευρύτερο δυνατό πολιτικό και κινηματικό δυναμικό, όπως έγινε στις 29/11/21. Να αποκαλύψουν τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους διώκονται αγωνιστές, να γυρίσουν μπούμερανγκ στους εμπνευστές τους. Όχι, δεν τους νοιάζει καμιά υγεία του λαού. Τους απασχολεί μόνο πώς θα συνεχίζεται απρόσκοπτα η πολιτική της εξάρτησης και του χτυπήματος των δικαιωμάτων, η εκμετάλλευση και η καταπίεση. Να μην τους περάσει! Να υψώσουμε τείχος προστασίας στους αγωνιστές, για:
