Με ένα στημένο, έωλο, σαθρό και ανυπόστατο κατηγορητήριο, τα 12 μέλη και στελέχη του ΚΚΕ(μ-λ) -μεταξύ των οποίων και ο Γραμματέας του Κ.Ο.- σέρνονται στα δικαστήρια. Η δίκη των 62 που ξεκινάει στις 29/11 αποτελεί πολιτική απόφαση από τη μεριά του συστήματος, είναι μια πολιτική δίκη, μια πολιτική δίωξη. Στο πρόσωπο των συντρόφων διώκουν και δικάζουν το ΚΚΕ(μ-λ), επιδιώκοντας να ποινικοποιήσουν την πολιτική δράση, τον αγώνα, την αντίσταση, τη διεκδίκηση. Επιχειρούν να προσθέσουν νέα όπλα στη φαρέτρα της βιομηχανίας των στημένων πολιτικών διώξεων, κατοχυρώνοντας μια νέα νομική «κανονικότητα», που θα αντιστοιχεί και θα τροφοδοτεί την ένταση της φασιστικοποίησης της δημόσιας και πολιτικής ζωής, την κλιμάκωση της κρατικής τρομοκρατίας και καταστολής, ενώ ταυτόχρονα θα επιταχύνει την άμεση στοχοποίηση των αγωνιστικών δυνάμεων της Αριστεράς, αλλά και κάθε φωνή αντίστασης.
Η δίκη των 62, όσο και οι δίκες των αγωνιστών που συνελήφθησαν στις κινητοποιήσεις της 17ης Νοέμβρη του 2020, με το αντίστοιχο χουντικής έμπνευσης διάταγμα απαγόρευσης των συναθροίσεων, αποτελούν ξεκάθαρα ευθεία στοχοποίηση των δυνάμεων της Αριστεράς. Εκείνων των δυνάμεων που δεν υποτάχθηκαν στις απαγορεύσεις, που συνέβαλαν ώστε να αποκαλυφθεί η αντιλαϊκή και εγκληματική πολιτική διαχείριση της πανδημίας, ο ταξικός και αντιδημοκρατικός χαρακτήρας των κυβερνητικών μέτρων. Εκείνων των δυνάμεων που συγκρούστηκαν στην πράξη με την κυβερνητική πολιτική, που ενώ απαξίωνε την ανθρώπινη ζωή αφήνοντας τον λαό απροστάτευτο στο έλεος της πανδημίας, επιτάχυνε με ιλιγγιώδη ρυθμό την αντιλαϊκή-αντεργατική επίθεση με σωρεία Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, ψηφίζοντας δεκάδες νόμους που χτυπούν το δικαίωμα του λαού στις σπουδές, τη δουλειά, τα δημοκρατικά δικαιώματα, τη ζωή. Εκείνων των δυνάμεων που εν μέσω των απαγορεύσεων και των λοκ ντάουν, αποκάλυψαν τον κατασταλτικό χαρακτήρα των μέτρων και κάλεσαν τον λαό να αγωνιστεί και να διεκδικήσει το δικαίωμα στην υγεία, στη δωρεάν περίθαλψη, να διεκδικήσει την υγειονομική προστασία με δομές πρωτοβάθμιας υγείας, με μόνιμες προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, με άνοιγμα των νοσοκομείων που έκλεισαν, με τη δημιουργία νέων κλινών ΜΑΦ και ΜΕΘ, με συνεχή και δωρεάν διαγνωστικά τεστ για όλους. Εκείνων των δυνάμεων που κάλεσαν τον λαό να αγωνιστεί κόντρα στη λογική «θα λογαριαστούμε μετά» που έβαζε πλάτη και αθώωνε την κυβερνητική πολιτική, που άφηνε τον χώρο και συνέβαλε στη διαμόρφωση ενός νέου, πιο αρνητικού και αντιδραστικού συσχετισμού δύναμης για τον λαό. Εκείνων των δυνάμεων που κάλεσαν τον λαό να εντείνει την πάλη του για να σωθούν ζωές και δικαιώματα μαζί και στο πλάι των υγειονομικών στις κινητοποιήσεις έξω από τα νοσοκομεία, τιμώντας αγωνιστικά την Πρωτομαγιά του 2020, την 47η Εξέγερση του Πολυτεχνείου, μαζικοποιώντας την απεργία στις 26/11/2020, τιμώντας τη μνήμη του Α. Γρηγορόπουλου και καταδικάζοντας ως ένοχο το καπιταλιστικό σύστημα και την πολιτική του.
Οι παραπάνω αγωνιστικές πρωτοβουλίες αποτέλεσαν αγκάθι στο μάτι του συστήματος, που με πρόσχημα την πανδημία επιχειρούσε να επιβάλει μέτρα «εκτατής ανάγκης» και «καθεστώς εξαίρεσης». Η πολιτική αμφισβήτηση στην πράξη και στον δρόμο οδήγησε την κυβέρνηση να εξαπολύσει ένα όργιο κρατικής βίας και τρομοκρατίας, αστυνομοκρατίας και καταστολής, καθώς και πογκρόμ εκατοντάδων προσαγωγών και προστίμων σε όλη τη χώρα, αλλά και δεκάδων συλλήψεων που κατέληξαν στις πολιτικές διώξεις που είναι σε εξέλιξη.
Ταυτόχρονα, όμως, αυτή η αγωνιστική στάση είναι που διαμόρφωσε τους όρους και το έδαφος, ώστε να εκδηλωθεί και να εκφραστεί η συσσωρευμένη λαϊκή και νεολαιίστικη οργή και αγανάκτηση. Από τις αρχές του Γενάρη, με τα πρώτα αγωνιστικά σκιρτήματα του φοιτητικού κινήματος που έγιναν μαζικές διαδηλώσεις δεκάδων χιλιάδων φοιτητών σε όλη τη χώρα, ενάντια στον νόμο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη. Από τις μαζικές διαδηλώσεις με αιτία και αφορμή τη δικαίωση των αιτημάτων του Δ. Κουφοντίνα. Μέχρι τη λαϊκή κατακραυγή ενάντια στην αστυνομοκρατία με τη μαζική διαδήλωση στη Ν. Σμύρνη, που ανάγκασε την κυβέρνηση σε σχετική αναδίπλωση, σπάζοντας στον δρόμο την κρατική τρομοκρατία.
Όμως για το σύστημα και την αστική διαχείριση, η ένταση της φασιστικοποίησης είναι εργαλείο για την επιβολή της αντιλαϊκής πολιτικής και δεν πρόκειται να παραιτηθούν εύκολα από αυτή την κατεύθυνση. Ήδη επιχειρούν να μετατρέψουν μια σειρά από κατασταλτικά μέτρα «ειδικού σκοπού» σε μόνιμο καθεστώς, πλάι στον νόμο για την απαγόρευση των συγκεντρώσεων και των διαδηλώσεων, πλάι στον νόμο Χατζηδάκη με την ανοιχτή κρατική παρέμβαση στα σωματεία, το φακέλωμα των μελών και την προσπάθεια να τεθεί στην παρανομία ο ταξικός συνδικαλισμός, πλάι στον νόμο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη με την κατάργηση του Ασύλου και την αστυνομία στα πανεπιστήμια. Στο στόχαστρο ήταν, είναι και θα είναι ο εχθρός λαός, οι εργαζόμενοι και η νεολαία, το λαϊκό-εργατικό-νεολαιίστικο κίνημα. Γιατί ο πραγματικός φόβος του συστήματος, όσο πανίσχυρο και να εμφανίζεται, είναι η δύναμη της λαϊκής πάλης. Απέναντι σε αυτή οχυρώνεται, ενισχύοντας συνεχώς τις δυνάμεις καταστολής και το νομικό του οπλοστάσιο. Τη λαϊκή πάλη επιδιώκει να βγάλει στην παρανομία.
Το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα βρίσκεται σε βαθιά σήψη, αποκαλύπτοντας στις πλατιές λαϊκές μάζες το απάνθρωπο και εκμεταλλευτικό του πρόσωπο. Η πανδημία επελαύνει, θερίζοντας τις ζωές των φτωχών και λαϊκών ανθρώπων, την ίδια στιγμή που οι φαρμακοβιομηχανίες θησαυρίζουν αυγατίζοντας τα κέρδη τους. Στη χώρα μας, η κυβέρνηση συνεχίζει την εγκληματική πολιτική της (με τους νεκρούς να ξεπερνούν τους 17.600) προωθώντας προκλητικά και κυνικά την «ανοσία της αγέλης», χωρίς κανένα ουσιαστικό υγειονομικό μετρό προστασίας απέναντι στην πανδημία, καταδικάζοντας σε θάνατο τόσο τους ασθενής Covid, όσο και εκείνους που νοσούν από βαριές ασθένειες και έχουν ανάγκη χειρουργείων και αυξημένης ιατρικής φροντίδας. Την ίδια ώρα, τα κέντρα εξουσίας προετοιμάζουν, για λογαριασμό του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, έναν νέο γύρο επίθεσης στον λαό και την εργατική τάξη, ένα νέο ξεζούμισμα, για να ρεφάρουν οι κεφαλαιοκράτες τις απώλειες της κρίσης και της πανδημίας. Επιπρόσθετα, η ακρίβεια και οι ανατιμήσεις έρχονται να σαρώσουν τους μισθούς πείνας.
Μέσα σε αυτές τις αντιδραστικές συνθήκες, η ελπίδα και η αισιοδοξία του λαού και των εργαζομένων αναγεννήθηκε από τη νίκη των εργαζομένων της efood, από την επιτυχία του μεγαλειώδους απεργιακού αγώνα των εργατών της COSCO μετά το εργοδοτικό έγκλημα, από τον αγώνα των εκπαιδευτικών, που χρειάστηκε τη μεσολάβηση των δικαστηρίων και την πραξικοπηματική παρέμβαση των ξεπουλημένων συνδικαλιστικών ηγεσιών για να μην τινάξει στον αέρα συνολικά το νομοθετικό τερατούργημα Κεραμέως, από τη μαζική συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων λαού και νεολαίας στην 48η επέτειο της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Αυτά τα αγωνιστικά μηνύματα στοιχειώνουν σαν εφιάλτης τις μέρες και τις νύχτες των αστών.
Τα επιτελεία του συστήματος προετοιμάζονται για τις λαϊκές αντιδράσεις που γεννά η αντιδραστική και βάρβαρη πολιτική τους. Πόσο μάλλον όταν το ρήγμα ανεμπιστοσύνης και αμφισβήτησης που προκλήθηκε την περίοδο 2010-2012 στις πλατιές λαϊκές μάζες παραμένει ενεργό, παρά τις σοβαρές ανάσες που έδωσε στο σύστημα η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Προετοιμάζονται για τα λαϊκά ξεσπάσματα, τα ποτάμια της λαϊκής οργής που θα ξεχειλίζουν στους δρόμους των μικρών και μεγάλων πόλεων της χώρας, για τους λαϊκούς σεισμούς και τους κλυδωνισμούς που θα τους συνοδεύουν.
Σε αυτή την κατεύθυνση επιχειρούν να αξιοποιήσουν τις πολιτικές διώξεις που προωθούν, προκειμένου να τρομοκρατήσουν, να παραδειγματίσουν, να φοβίσουν. Να καταστείλουν κάθε εστία και φωνή αντίστασης εν τη γενέσει της, να σβήσουν τη σπίθα πριν γίνει πυρκαγιά. Σε αυτή τη βάση, οι πολιτικές δίκες και οι πολιτικές διώξεις που βρίσκονται σε εξέλιξη αποτελούν υπόθεση κάθε προοδευτικού και δημοκρατικού ανθρώπου, κάθε αγωνιστή, κάθε κόμματος, οργάνωσης, δημοτικής παράταξης και συλλογικότητας που αναφέρεται στα λαϊκά προβλήματα και το κίνημα, αποτελούν υπόθεση των εργατικών σωματείων, των φοιτητικών συλλόγων και των μαζικών φορέων.
Το ΚΚΕ(μ-λ), το σύνολο των μελών και των στελεχών του, έχουν ήδη μπει σε αυτή τη σοβαρή και κρίσιμη πολιτική μάχη με ψηλά το κεφάλι και τις γροθιές, με αγωνιστικό φρόνημα και επαναστατική αισιοδοξία, με όλες τους τις δυνάμεις που πηγάζουν και αντλούνται από τη λαϊκή και ταξική αλληλεγγύη. Θα δώσουμε τη μάχη μέχρι τέλους, εντείνοντας τις προσπάθειές μας ώστε η υπεράσπιση των αγωνιστών να αποκτήσει τα πιο πλατιά λαϊκά χαρακτηριστικά. Για να καταπέσει το στημένο κατηγορητήριο και να αθωωθούν οι αγωνιστές. Για να ηττηθεί ο κρατικός μηχανισμός της βιομηχανίας στημένων διώξεων. Για να αποτελέσουν οι δίκες αυτές την καταδίκη της εγκληματικής κυβερνητικής πολιτικής στη διαχείριση της πανδημίας. Την καταδίκη της αντιλαϊκής-αντεργατικής πολιτικής του συστήματος. Την καταδίκη της φασιστικοποίησης και της κρατικής τρομοκρατίας. Την καταδίκη της πολιτικής της υποτέλειας και της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, που μετατρέπει τη χώρα σε μια απέραντη αμερικανική βάση και αμερικανοΝΑΤΟϊκό ορμητήριο. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
