Η αυτόνομη κάθοδος στις δημοτικές εκλογές αποτελεί ένα ακόμα επεισόδιο στην αντίθεση δυνάμεων, σχημάτων, κινήσεων, ανένταχτων αγωνιστών στην κυρίαρχη πολιτική της ανεργίας, της λιτότητας, της τρομοκρατίας, του τσιμέντου.
Για να υπηρετηθεί η υπόθεση της λαϊκής αυτοοργάνωσης.
Οι εκλογές του Οκτώβρη θα διεξαχθούν στο φόντο της κλιμακούμενης αντιλαϊκής επίθεσης της κυβέρνησης. Στο φόντο αντιδραστικών πολιτικών επιλογών που έχουν να κάνουν με τις εντολές και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, αλλά και των ιδιαίτερων επιδιώξεων του κεφαλαίου στη χώρα μας.
Οι εκλογές του Οκτώβρη θα διεξαχθούν στον απόηχο της θεσμοθέτησης του πλαισίου της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και της κατάργησης του 8ωρου, αλλά και των επιπτώσεών του στην εργατική τάξη και το λαό. Με δίχρονη λιτότητα με την υπογραφή της ΓΣΕΕ, με άρση της μονιμότητας και κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, με εξελισσόμενο το «διάλογο» για νέες ανατροπές στο ασφαλιστικό. Με φούντωμα των απολύσεων, του κλεισίματος εργοστασίων και αύξηση της ανεργίας. Με βάθεμα της ταξικότητας και του αποκλεισμού από βαθμίδες της εκπαίδευσης των παιδιών από τις εργατικές και λαϊκές οικογένειες.
Οι εκλογές του Οκτώβρη θα διεξαχθούν στο φόντο της απειλής του ίδιου του δικαιώματος στη ζωή με τις πολεμικές επεμβάσεις των Αμερικανών στο Ιράκ και την επαπειλούμενη νέα αναταραχή στη Γιουγκοσλαβία, της απειλής για νέα πυρηνική επέμβαση στο Ιράν, του ανταγωνισμού των ιμπεριαλιστών για την παγκόσμια κυριαρχία που απειλεί να παρασύρει στον όλεθρο τους λαούς όλου του κόσμου.
Οι εκλογές του Οκτώβρη, όμως, θα διεξαχθούν και στο ξημέρωμα μιας εποχής που οι λαοί ανιχνεύουν το δρόμο της πάλης, επιμένουν να αντιστέκονται αλλά και να πετυχαίνουν νίκες. Μιας νέας εποχής που οι κερασιές και η ελπίδα ξανανθίζουν στους αγώνες, στη συλλογική δράση, στις καταλήψεις και τις διαδηλώσεις.
Θα διανυθεί μια προεκλογική περίοδος με στοιχεία έντονης πολιτικής αντιπαράθεσης, η οποία αναμένεται να τροφοδοτείται από το προχώρημα και τις συνέπειες της άγριας καπιταλιστικής επίθεσης, από τις διεθνείς εξελίξεις και ανακατατάξεις αλλά και τις επιδράσεις των αντιστάσεων από τα μέτωπα αντιπαράθεσης του λαού και της νεολαίας με την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Πιστεύομε πως για τις αστικές πολιτικές δυνάμεις, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, το όποιο εκλογικό αποτέλεσμα δε θα σημαίνει αναδίπλωση της πολιτικής τους, ούτε βέβαια και «δέσμευση» για αλλαγή της. Η ΝΔ θα επιμείνει στη γραμμή της επίθεσης και το ΠΑΣΟΚ στη γραμμή της στήριξης αυτής της πολιτικής.
Η αντιπαράθεσή τους αφορά στα πόστα και τα ερείσματα στις Νομαρχίες και τους Δήμους. Πόστα τόσο απαραίτητα στην κυβέρνηση, από τη μια, που θα της δίνει το δικαίωμα να ισχυρίζεται ότι αντέχει παρά την αντιλαϊκή της πολιτική και στην αντιπολίτευση, από την άλλη, που θα μπορεί να ισχυρίζεται ότι «ήρθε ξανά η ώρα της».
Στην αντιπαράθεση αυτή θα εμπλακούν και οι δυνάμεις της «αριστεράς». Οι οποίες, βέβαια, θα καταδικάσουν τη δικομματική αντιπαράθεση για την άλωση των πόστων, την ίδια στιγμή που, ανοικτά ή καλυμμένα, συνεργάζονται μαζί τους για τη διεύρυνση της παρουσίας τους στα πόστα, απαραίτητο συστατικό της πολιτικής της ρεφορμιστικής Αριστεράς για τη μεγαλύτερη εμπλοκή της στην «υπεύθυνη» διαχείριση και «μετατροπή» των θεσμών δήθεν σε όργανα στην υπηρεσία του λαού.
Και, τέλος, θα εμπλακούν σε αυτήν την αντιπαράθεση και μια σειρά «ανεξάρτητοι» και «αντάρτες» τοπικοί παράγοντες, που βρίσκονται σε μόνιμη συναλλαγή και πάρε-δώσε με την κεντρική εξουσία, διεκδικώντας την αναπαραγωγή τους.
Συμπερασματικά, οι εκλογές του Οκτώβρη, για μια ακόμα φορά, θα είναι πολιτικές και θα αποδειχθούν φούμαρα οι δήθεν ελεύθερες και ακομμάτιστες επιλογές υποψηφίων με γνώμονα τα τοπικά προβλήματα και ανάγκες.
Την προεκλογική περίοδο προς τις εκλογές του Οκτώβρη θα περισσέψουν τα κούφια λόγια για τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες που δίνει ο θεσμός της τοπικής αυτοδιοίκησης. Θα ζαλίζουν οι νουθεσίες πως δεν πρέπει να χαθεί η ευκαιρία να πάρουμε τα πόστα που θα μας επιτρέψουν να μην αφήσουμε το θεσμό να λειτουργεί πάντα στην υπηρεσία του συστήματος και να συμβάλλουμε, έτσι, στο να γίνει πιο φιλικός για τον πολίτη, πιο συμβατός με τα λαϊκά συμφέροντα.
Σκόπιμα θα αγνοηθεί ο ομφάλιος λώρος που συνδέει το θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης με την κεντρική πολιτική εξουσία από αυτούς που υπονοούν πως η «λύση» θα έρθει αν αλλάξει κυβέρνηση.
Σκόπιμα θα αγνοηθεί πως η ωμή πραγματικότητα ήρθε και σάρωσε τις σκάρτες θεωρίες, που εκπορεύονταν στο όνομα της Αριστεράς, περί «κόκκινων» Δήμων ή των «Δήμων που θα είναι μετερίζια του λαϊκού αγώνα». Η ίδια η εξέλιξη του θεσμού καταδείχνει την κενότητα των σχεδίων για «άλωση των Δήμων που μετά από τους νέους συσχετισμούς θα μπουν στην υπηρεσία του πολίτη, περικυκλώνοντας την κεντρική εξουσία».
Θα εξελιχθεί μια ενορχηστρωμένη επιχείρηση να συρθεί ο λαός στην ουρά των αστικών κομμάτων και να χρησιμοποιηθεί προς όφελος του μεταξύ τους διαγκωνισμού.
Η επιθυμία των κυρίαρχων είναι δημότες άβουλοι ψηφοφόροι. Ακόμα και όταν δείχνουν να συστρατεύονται με τις διαμαρτυρίες των κατοίκων, θέλουν αυτές οι διαμαρτυρίες να εξαντλούνται στα όρια της μεταξύ τους αντιπαράθεσης.
Ενα είναι το σίγουρο. Κάνουν και θα κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να αφαιρέσουν την πρωτοβουλία από το λαό, να καθυστερήσουν την πορεία της λαϊκής αυτοοργάνωσής του.
Οι εκλογές του Οκτώβρη θα διεξαχθούν και στο φόντο ενός νέου δεδομένου για τα τεκταινόμενα στις τοπικές κοινωνίες. Για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, μέσα από τις επιτροπές και άλλες μορφές οργάνωσης, δεκάδες ή και εκατοντάδες κάτοικοι, με μοναδικό κίνητρο τα καθημερινά προβλήματα που βίωναν, συντονίστηκαν, συνεννοήθηκαν, συζήτησαν, οργανώθηκαν στοιχειωδώς και αποφάσισαν από κοινού να υψώσουν φωνή διαμαρτυρίας για όσα τους καταπιέζουν και τους ενοχλούν. Προσπέρασαν τους εκλεκτούς υποτιθέμενους “εκπροσώπους” τους (βουλευτάδες, δημαρχαίους, συμβούλους) και σήκωσαν ανάστημα. Ανακάλυψαν ότι έχουν δύναμη στα χέρια τους, που δεν είναι άλλη από τη συλλογικότητα και τον αγώνα.
Επέβαλλαν μια ενότητα στη δράση που άγγιξε ένα ευρύ φάσμα κομματικών και πολιτικών προτιμήσεων. Κάτοικοι ανένταχτοι διαφορετικών πολιτικών αναφορών, τμήματα μιας κατά τα άλλα πολυδιασπασμένης Αριστεράς, κομμάτια της βάσης ακόμα και των κυρίαρχων κομμάτων και ορισμένες φορές κόντρα στη θέληση των ηγεσιών τους, έστω με καθυστερήσεις και ταλαντεύσεις, συμμετείχαν και στήριξαν τον αγώνα.
Οι μικρές αυτές επιτυχίες, που σε καμιά περίπτωση δεν αποτελούν ακόμα ουσιαστική δικαίωση των αγώνων, κατέδειξαν πως υπάρχουν δυνατότητες για τη λαϊκή αυτοοργάνωση, αλλά και πως αυτό είναι μια δύσκολη και σύνθετη διαδικασία που δεν υλοποιείται ευκαιριακά, δεν μπορεί να εγκλωβιστεί σε εκλογικίστικους σχεδιασμούς, θα πάρει χρόνο, θα εμπεριέχει αντιφάσεις, θα καλείται να προσπερνά τα σοβαρά εμπόδια του πολιτικού συσχετισμού στην ανηφορική πορεία της για να αποκτήσει μονιμότερα χαρακτηριστικά.
Οι δυνάμεις, τα σχήματα, οι κινήσεις, οι ανένταχτοι αγωνιστές που θέλουμε να έχουμε αναφορά στο λαό, που θέλουμε να συμβάλλουμε στην υπόθεση της ανεξάρτητης λαϊκής οργάνωσης του λαού, οφείλουμε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να συντονιστούμε σε αυτή την κατεύθυνση.
Να καταδείξουμε με αποφασιστικότητα πως το ζητούμενο δεν είναι να απεγκλωβίσουμε τους Δήμους από τον εναγκαλισμό της κεντρικής εξουσίας, αλλά πώς θα απεγκλωβιστούν ο λαός, οι εργαζόμενοι και η νεολαία από το αντιδραστικό πλέγμα που έχει εξυφανθεί μέσα σε δεκαετίες για να τους κρατά καθηλωμένους.
Σε διάφορες περιοχές, συλλογικότητες και αγωνιστές έχουν ξεκινήσει αυτήν τη πορεία. Και θεωρούν πως υπηρετείται αποτελεσματικότερα αυτή τους η κατεύθυνση αν δεν αφήσουν στο γήπεδο της προεκλογικής περιόδου και των δημοτικών εκλογών να παίξουν μπάλα με τις λαϊκές αγωνίες μόνοι τους όλοι αυτοί που τους κάνουν τη ζωή δύσκολη.
Διακηρύσσουν την ανεξαρτησία τους από τα ψηφοδέλτια που θα παρελάσουν μπροστά τους το επόμενο διάστημα και τους ζητούν να στηρίξουν ακόμα μια φορά τις ίδιες, γνωστές επιλογές.
Επιδιώκουν την αυτόνομη κάθοδο στο Δήμο μαζί με όλους όσους συναντήθηκαν στους αγώνες.
Είναι σε πλήρη αντιπαράθεση με τις δυνάμεις που, φανερά ή καλυμμένα, στηρίζονται από τα δυο αστικά κόμματα. Θεωρούν πως η αυτόνομη κάθοδός τους στις δημοτικές εκλογές αποτελεί ένα ακόμα επεισόδιο στην αντίθεσή τους στην κυρίαρχη πολιτική της ανεργίας, της λιτότητας, της τρομοκρατίας, του τσιμέντου.
Δεν αποδέχονται καμία λογική δορυφοριοποίησης γύρω από τις αυλές των δυο κομμάτων της ρεφορμιστικής αριστεράς είτε με τον μανδύα του κινηματικού προφίλ (ΣΥΝ) είτε με την επίκληση της δήθεν κομμουνιστικής καθαρότητας (ΚΚΕ). Η κοινή δράση με όσους από αυτούς την επιθυμούν θα αποδειχθεί στη ζωή και σίγουρα δεν υπηρετείται από τους εκλογικούς οπορτουνισμούς που επιχειρούν.
Το σίγουρο είναι πως σε κάθε περίπτωση η ουσία του πράγματος βρίσκεται στην απαίτηση δυνάμεις που θα συνεργαστούν και εκλογικά να είναι αποφασισμένες στην πράξη να τιμήσουν με έναν μόνιμο και σταθερό τρόπο την προεκλογική τους συμφωνία και κυρίως να τιμήσουν τη δέσμευσή τους απέναντι στους κάτοικους ότι την επόμενη των εκλογών θα είναι εδώ για να ευνοήσουν, με όσες δυνάμεις διαθέτουν, τους αγώνες τους.
φ.550, 10/06/06
