Σύντροφοι και συντρόφισσες, φίλοι και φίλες
Σας καλωσορίζουμε στη σημερινή εκδήλωση της Εκλογικής Συνεργασίας του ΚΚΕ(μ-λ) και του Μ-Λ ΚΚΕ στην Αθήνα.
Βρισκόμαστε λίγα μόλις 24ωρα πριν από τις κάλπες και οι εκβιασμοί, τα ψεύτικα διλήμματα και η καλλιέργεια αυταπατών κορυφώνονται. τόσο από τις δυνάμεις του συστήματος όσο και από τις δυνάμεις της επίδοξης «κυβερνώσας Αριστεράς».
Ο καθημερινός βομβαρδισμός του λαού και των εργαζομένων τόσο από τους μεν όσο και από τους δε, όσο διαφορετικός και αν φαντάζει, έχει ένα κοινό κρίσιμο σημείο:
Θέλει να εγκλωβίσει την ελπίδα του λαού στις κάλπες, να τον απομακρύνει από την πραγματική και μοναδική διέξοδο: την αντίσταση, τη διεκδίκηση, την αναμέτρηση με τις δυνάμεις του συστήματος, την οργανωμένη πάλη για την ανατροπή της σύγχρονης βαρβαρότητας που έχει φέρει για το λαό η ιμπεριαλιστική εξάρτηση και η καπιταλιστική κυριαρχία.
Η Εκλογική Συνεργασία του ΚΚΕ(μ-λ) και του Μ-Λ ΚΚΕ ακριβώς αυτό θέλει να αναδείξει: ότι η ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες, στην οικοδόμηση εστιών αντίστασης και πάλης, στην οργάνωση του λαού και της εργατικής τάξης.
Θέλουμε να διαδώσουμε πλατιά την αναγκαιότητα να σταθεί ξανά ο λαός στα πόδια του, να στηριχτεί στις δικές του δυνάμεις, να ξαναβγεί μαχητικά και αποφασιστικά στο προσκήνιο. Όπως έκανε το δίχρονο 2010-2012, ταρακουνώντας πραγματικά το ντόπιο αστικό πολιτικό σύστημα. Να μαυρίσει τις δυνάμεις του συστήματος, τους ντόπιους υπηρέτες του κεφάλαιου και του ιμπεριαλισμού, τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και τα δεκανίκια τους. Αλλά και να μην παρασυρθεί από τους νέους αυτόκλητου σωτήρες του ΣΥΡΙΖΑ που επενδύουν στην απελπισία και την απογοήτευση, στην αποσυγκρότηση του λαϊκού και εργατικού κινήματος στην οποία έχουν πρωτοστατήσει.
Η Εκλογική Συνεργασία του ΚΚΕ(μ-λ) και του Μ-Λ ΚΚΕ, παρά τις δυσκολίες και αρνούμενη από θέση αρχής κάθε κρατική χρηματοδότηση, παρεμβαίνει με ψηφοδέλτια σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες της χώρας. Και δεν στηρίζεται σε τηλεπερσόνες ή πολιτικάντηδες γυρολόγους, αλλά σε ανθρώπους του αγώνα και του μόχθου, εργαζόμενους, άνεργους, φοιτητές και φοιτήτριες, συνδικαλιστές και στελέχη τοπικών κινήσεων και πρωτοβουλιών, που είναι γνωστοί για την πολύχρονη, καθημερινή τους δράση, για τη συμμετοχή τους στους μικρούς και μεγάλους αγώνες, για τη συμβολή τους στην υπεράσπιση των λαϊκών δικαιωμάτων, στην οικοδόμηση αντιστάσεων ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα και στην ενίσχυση της κατεύθυνσης για την ανασυγκρότηση του εργατικού, λαϊκού, κομμουνιστικού κινήματος.
Το λόγο έχουν οι σύντροφοι Αντρέας Βογιατζόγλου και Αντώνης Παπαδόπουλος, υποψήφιοι της Εκλογικής Συνεργασίας στην Περιφέρεια Β΄Αθήνας.

Η ομιλία του Αντώνη Παπαδόπουλου

Εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι και νέες,
Η συγκυβέρνηση Σαμαρά επί δυόμιση χρόνια κατεδαφίζει εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, καρατομεί μεροκάματα, μισθούς και συντάξεις, στραγγίζει τα λαϊκά εισοδήματα με αλλεπάλληλες φοροληστρικές επιδρομές, επισφραγίζοντας τη μεγαλύτερη μεταπολεμικά αντιδραστική οικονομική και κοινωνική ανατροπή σε βάρος της εργατικής τάξης και όλου του λαού, που ξεκίνησε με την υπαγωγή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά μνημόνια από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το Μάη του 2010.
Ρίχνοντας η κυβέρνηση Σαμαρά όλα τα βάρη πάνω στο λαό και χαλκεύοντας νέα πολύχρονα δεσμά εξάρτησης οδηγήθηκε σε πολιτική απομόνωση, κάτω από την πίεση της συσσωρευμένης λαϊκής αγανάκτησης και επιταχύνθηκε η πορεία φθοράς της, αφού καμιά αντιδραστική τάξη και σταθερότητα δεν μπορεί να στηριχθεί πάνω στην πείνα, την εξαθλίωση και τη δυστυχία του λαού.
Η επίσπευση των διαδικασιών για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, η παταγώδης αποτυχία του κυβερνητικού εγχειρήματος και η αναγκαστική προκήρυξη βουλευτικών εκλογών, καταδείχνουν τη χρεοκοπία των χειρισμών της συγκυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για τη παραμονή της στην κυβερνητική εξουσία. Εκφράζουν, επίσης, και τροφοδοτούν τη βαθιά κρίση και τα εντεινόμενα αδιέξοδα ενός αστικού πολιτικού συστήματος που επέβαλε τη μνημονιακή βαρβαρότητα και, τώρα, εισπράττει τη μεγάλη λαϊκή αποδοκιμασία και οργή, τη βαθιά λαϊκή περιφρόνηση.
Καθώς χρεοκόπησε η κυβερνητική προπαγάνδα για το τέλος των μνημονίων και της τρόικας με την οποία, η ΝΔ, προσπαθούσε να κατασκευάσει μια κάλπικη εικόνα επιτυχιών, το μόνο όπλο που της απέμεινε, είναι η επαναφορά μιας ακραίας κινδυνολογίας.
Η καταιγιστική εκστρατεία από τους προπαγανδιστές του συστήματος της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, για το θέσφατο της ΕΕ και της ευρωζώνης, για το μονόδρομο της υποταγής στις ιμπεριαλιστικές προσταγές και στην κλιμακούμενη αντιλαϊκή έφοδο, οι τρομοκρατικές απειλές για το επικείμενο χάος και την ακυβερνησία, την άτακτη χρεοκοπία αν δεν υποκύψει ο λαός στους εκβιασμούς, αποσκοπούν στη χειραγώγηση της λαϊκής ψήφου, στην ενίσχυση και εκλογική επικράτηση των δοκιμασμένων λακέδων της συγκυβέρνησης, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, και αν αυτό δε γίνει εφικτό, στην πλήρη ευθυγράμμιση και πειθήνια προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ, των νέων επίδοξων διαχειριστών της κυβερνητικής εξουσίας.
Έχουν όμως και ευρύτερες επιδιώξεις. Στοχεύουν τη λαϊκή ψυχή και συνείδηση. Σκυμμένοι και πειθήνια δουλικοί αυτοί, προσπαθούν, να φτιάξουν υποταγμένες και άβουλες συνειδήσεις. Θέλουν να διαμορφώσουν ένα λαό παραλυμένο και παραδομένο, μια κοινωνική πλειοψηφία που, μοιρολατρικά, θα ανέχεται και θα συναινεί στη διατήρηση της ξέφρενης εργατικής εκμετάλλευσης, της λαϊκής εξαθλίωσης και της υποδούλωσης στα ξένα αφεντικά. Που θα θεωρεί ιδεολογικά και πολιτικά ανέφικτη και απαγορευμένη, τελικά, την προοπτική μιας άλλης κοινωνίας όπου ο λαός θα διαφεντεύει την τύχη του. Γι αυτό και η παράλληλη αναβίωση της ακροδεξιάς προπαγάνδας, η επαναφορά ενός χυδαίου αντικομουνισμού και η συνεχής επίκληση της αντιδραστικής «θεωρίας των δύο άκρων».
Η στόχευσή τους λοιπόν, είναι πολλαπλή. Εκτός από τον εγκλωβισμό της λαϊκής ψήφου σε κόμματα – πειθήνιους υπηρέτες των συμφερόντων τους, θέλουν να υποτάξουν τη λαϊκή συνείδηση, να αφοπλίσουν ιδεολογικά και πολιτικά το λαό.
Σε κάθε περίπτωση, οι ιμπεριαλιστές δυνάστες και η ντόπια ολιγαρχία, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα της 25ης Γενάρη, θα κλιμακώσουν την αντιλαϊκή επίθεση την επομένη για να επιβάλουν, νέα, ακόμα πιο άγρια αντεργατικά μέτρα. Δεν επιτρέπουν καμιά χαλάρωση και καμιά παρέκκλιση από τα διατεταγμένα και συμφωνηθέντα. Αυτό που προστάζουν είναι η απαρέγκλιτη εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων, η «πιστή τήρηση των δεσμεύσεων», τόσο για να κλείσει η περιβόητη «αξιολόγηση» του μνημονίου, όσο και για να ενταχθεί η Ελλάδα στη νέα μορφή ιμπεριαλιστικής επιτήρησης ,τη λεγόμενη «Πιστωτική Γραμμή με Ενισχυμένους Όρους». Και ταυτόχρονα στέλνουν μήνυμα για τα επερχόμενα προς τους επίδοξους κυβερνήτες του ΣΥΡΙΖΑ που φλυαρούν για διαγραφή του χρέους, καθιστώντας σαφές πως η όποια ελληνική κυβέρνηση οφείλει να αποδέχεται τον ασφυχτικό έλεγχο και επιτήρηση των δανειστών και να λογοδοτεί μόνο σ αυτούς. Γι αυτό νοιάζονται πρώτα απ όλα και πάνω απ όλα. Δεν νοιάζονται τόσο ποια κυβέρνηση θα τα εφαρμόσει, όσο ότι πρέπει να εφαρμοστούν πιστά την επομένη των εκλογών.
Η συνέχιση της αντιλαϊκής επίθεσης, η υπαγωγή κάτω από ασφυχτικό ιμπεριαλιστικό έλεγχο και επιτήρηση είναι δεδομένα. Η μορφή μόνο μπορεί να εξετασθεί. Μπορεί όπως φαίνεται να αντικατασταθούν οι λαομίσητες λέξεις «μνημόνια », «τρόικα», ΔΝΤ από κάποιες νέες που σκαρφίζονται, όπως «πιστωτική γραμμή στήριξης» για να διευκολυνθεί η ντόπια οικονομική ολιγαρχία και η όποια κυβερνητική εκδοχή προκύψει στην εφαρμογή αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής.
Δίπλα στα δοκιμασμένα κόμματα της υποτέλειας, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, οι ξένες και ντόπιες κυρίαρχες δυνάμεις, σκαρώνουν και ενισχύουν διάφορα δεκανίκια. Το Ποτάμι, που προκλητικά το εκσφενδόνισαν στον πολιτικό χάρτη της χώρας, επιχειρώντας να το πλασάρουν σαν το «νέο» και το «φρέσκο», αποκαλύπτεται, συνεχώς, σαν ένα μπαγιάτικο μόρφωμα όπου συνωστίζονται, για μια θέση στα βουλευτικά έδρανα, χρεοκοπημένοι ακραίοι νεοφιλελεύθεροι, εκσυγχρονιστές και ανανεωτές. Το ζητούμενο, με όλες αυτές τις κινήσεις, είναι ο σχηματισμός και η ανάδειξη ενός τρίτου, πλήρως ελεγχόμενου, κόμματος που θα αξιοποιηθεί ανάλογα την επομένη των εκλογών για νέες συγκυβερνήσεις αυτής ή της άλλης απόχρωσης.
Η Χρυσή Αυγή, μετά την αλλαγή της τακτικής της κυβέρνησης Σαμαρά απέναντί της σε μια προσπάθεια περιορισμού της δολοφονικής της δράσης και επαναπατρισμού των ψηφοφόρων της στη ΝΔ, αν και σχετικά αποδυναμωμένη, εξακολουθεί να αποτελεί μια ανησυχητική απειλή. Οι ανοικτοί δίαυλοι επικοινωνίας και οι σκοτεινές σχέσεις και δεσμοί της δήθεν αντισυστημικής Χρυσής Αυγής με κυρίαρχα τμήματα της ΝΔ, με θεσμούς και μηχανισμούς του αστικού κράτους και το παρακράτος, παραμένουν.
Η λαϊκή απαίτηση για παραδειγματική τιμωρία των δολοφόνων του Παύλου Φύσσα και κάθε ένοχου για ρατσιστική και φασιστική βία, η καταδίκη της Χρυσής Αυγής και του αντικομμουνισμού, η πάλη ενάντιά τους, πρέπει να δυναμώσουν και να συνδυαστούν με την αποφασιστική καταδίκη του ιμπεριαλισμού, της ντόπιας οικονομικής ολιγαρχίας και των κυβερνήσεών τους που εκμεταλλεύονται, καταπιέζουν και λεηλατούν το λαό και τη χώρα .
Εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι και νέες
• Στρέψτε τις πλάτες σας στα κόμματα υπηρέτες της ολιγαρχίας και του ιμπεριαλισμού, καταδικάστε τους δυνάστες και εκμεταλλευτές του εργαζόμενου λαού, τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα δεκανίκια τους.
——————————
Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται σαν ο εκφραστής των προσδοκιών του δημοκρατικού και αριστερού κόσμου που θα ‘ρθει για να τον γλυτώσει υποτίθεται από τη μνημονιακή λαίλαπα. Την ίδια στιγμή προσπαθεί να πείσει αυτούς που πραγματικά κάνουν κουμάντο, δηλαδή την ντόπια μεγαλοαστική τάξη και τους ξένους ιμπεριαλιστές ότι δεν θα είναι επικίνδυνος για το σύστημα όταν γίνει κυβέρνηση. Και δε χρειάζεται πολύ κόπο να τους πείσει, γιατί στα βασικά είναι ξεκάθαρος. Ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν στέκεται απέναντι στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, αλλά, αντίθετα, για δεκαετίες οι δυνάμεις που τον συγκροτούν ορκίζονται στο όνομα της ΕΟΚ και της ΕΕ, της Ευρωζώνης και του Ευρώ. Αποδέχεται, επίσης, τη συμμετοχή της χώρας στους διεθνείς φιλοπόλεμους ιμπεριαλιστικούς συνασπισμούς, όπως το ΝΑΤΟ. Μπορεί, αλήθεια, μέσα στα πλαίσια της ΕΕ να εφαρμοστεί μια αριστερή, μια φιλολαϊκή, αντιμνημονιακή πολιτική. Μπορεί μέσα στα πλαίσια του πολεμοκάπηλου ΝΑΤΟ να ασκηθεί μια φιλειρηνική πολιτική.
Η ΕΕ δεν είναι καμιά ένωση των ευρωπαϊκών λαών όπως παραπλανητικά λένε κάποιοι, αλλά μια συνένωση των καπιταλιστικών δυνάμεων εναντίον των ευρωπαϊκών λαών. Είναι μια συνένωση των κυρίαρχων τάξεων των καπιταλιστικών κρατών κάτω από την ηγεμονία δυο- τριών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, με πρώτη τη Γερμανία, που σκοπό έχει την αδιατάρακτη διαιώνιση της καπιταλιστικής κυριαρχίας μέσω της πιο στυγνής εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και όλου του εργαζόμενου λαού και την εξασφάλιση αποτελεσματικότερου ανταγωνισμού για τα ευρωπαϊκά μονοπώλια απέναντι στους άλλους παγκόσμιους ανταγωνιστές τους. Αυτό το σκοπό υπηρετούν όλα τα Σύμφωνα και οι Συνθήκες που συγκροτούν το αντιδραστικό ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα της ΕΕ. Η εφιαλτική πραγματικότητα που βιώνουν οι λαοί της Ευρώπης και ιδιαίτερα ο δικός μας λαός με τα πολύχρονα, ανελέητα προγράμματα πείνας και εξαθλίωσης, επιβεβαιώνει αδιάψευστα αυτό που είναι η ΕΕ και πιστοποιεί πως μόνο μια τέτοια πολιτική εφαρμόζουν και υπηρετούν πιστά οι κάθε είδους κυβερνήσεις των κρατών της ΕΕ, είτε λέγονται νεοφιλελεύθερες, δεξιές και συντηρητικές, είτε εργατικές, σοσιαλιστικές ή κεντροαριστερές. Όποιος επομένως υπόσχεται, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι στα πλαίσια της ΕΕ θα εφαρμόσει μια άλλη, μια αριστερή και φιλολαϊκή πολιτική , αυτός συνειδητά λέει ψέματα, αυτός εξαπατά το λαό, συγκαλύπτει και εξωραΐζει την αντιδραστική φύση της ΕΕ και παραδίδει τον εργαζόμενο λαό αφοπλισμένο στους δυνάστες και εκμεταλλευτές του.
Έτσι κι αλλιώς βέβαια, καθώς μπήκαμε στην τελική ευθεία των εκλογών, τέλειωσαν οι δηλώσεις για «μονομερείς ενέργειες» από το ΣΥΡΙΖΑ .Τώρα λέει προετοιμάζεται για σοβαρές διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, προσδιορίζοντας έτσι πως το περιεχόμενο της «ανατροπής» που υπόσχεται, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα ρετουσαρισμένο μνημόνιο. Όσο αφορά τα λαϊκά προβλήματα, την πείνα, την ανεργία, την εξαθλίωση που βιώνει η μεγάλη πλειοψηφία του λαού κάτω από τα ανελέητα κυβερνητικά μέτρα λιτότητας, το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνει συσσίτια και κάποια ψίχουλα μέτρων – για τον κατώτατο μισθό και σύνταξη- που μόλις ξεπερνούν τα ψίχουλα των Σαμαρά-Βενιζέλου με τις λεγόμενες «ελαφρύνσεις» τους και τα «κοινωνικά μερίσματα».
Τα πράγματα είναι ολοφάνερα για όσους δεν θα ήθελαν να αγνοήσουν τα γεγονότα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να ασκήσει μια αστική διαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας μόλις την αναλάβει. Είναι η μεγάλη εφεδρεία που διαθέτει σήμερα η άρχουσα τάξη για να χειριστεί τα πολιτικά πράγματα όπως κι αν προκύψουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ πραγματικά δεν είναι επικίνδυνος για το κεφάλαιο, για την πλουτοκρατική ολιγαρχία και τους ξένους ιμπεριαλιστές. Είναι όμως επικίνδυνος για το λαό, για την εργατική τάξη και όλους τους εργαζόμενους. Γι αυτό τώρα που προετοιμάζεται να αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες και η ηγεσία του δίνει διαβεβαιώσεις στους εκπροσώπους των βιομηχάνων, υποβάλλει τα διαπιστευτήριά της στα επιτελεία των ιμπεριαλιστών για να εξασφαλίσει την εύνοια και τη στήριξή τους, πρέπει να καταπολεμηθούν οι αυταπάτες και οι κάλπικες διακηρύξεις του για μια «αριστερή κυβέρνηση», ώστε να μην παγιδευτεί ο λαός και να μην γευθεί τα «αγαθά» μιας ψευτοαριστερής διακυβέρνησης, κομμένης και ραμμένης στις απαιτήσεις και τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης.
Αν από τη μια πλευρά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ένθερμος υπερασπιστής και απολογητής της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας της ΕΕ, από την άλλη το ΚΚΕ, όχι μόνο δεν κάνει αγώνα για να σπάσουν τα ιμπεριαλιστικά δεσμά, αλλά αντίθετα καταγγέλλει , στο όνομα ενός κούφιου αντικαπιταλισμού, όσους παλεύουν ενάντια στην εξάρτηση και υποτέλεια. Στην πραγματικότητα, η ηγεσία του ΚΚΕ με τις εξωφρενικές θεωρίες της περί «ιμπεριαλιστικής Ελλάδας», εξωραΐζει το σημερινό σύστημα της εξάρτησης, παραγνωρίζει και συγκαλύπτει την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική επικυριαρχία του ξένου ιμπεριαλισμού και τον αφήνει στο απυρόβλητο.
Παραπέμποντας η ηγεσία του ΚΚΕ τη λύση όλων των προβλημάτων στη μελλοντική «λαϊκή εξουσία του» κηρύσσει τη φυγή από το πραγματικό πεδίο της ταξικής πάλης, από τα φλέγοντα αιτήματα των λαϊκών μαζών και από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει το αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα, ύστερα από την καπιταλιστική παλινόρθωση και τη χρεοκοπία του ρεβιζιονισμού, και όλα αυτά τα επενδύει με ψευτοεπαναστατικά συνθήματα και κούφιες αντεπιθέσεις. Πίσω από τα βροντερά συνθήματα, την κομματική περιχαράκωση και τη διασπαστική πρακτική που εφαρμόζει η ηγεσία του ΚΚΕ στο μαζικό κίνημα και σε κάθε κινητοποίηση, κρύβεται η εναντίωσή της στους αγώνες που δεν ελέγχει, η έλλειψη πίστης στη δύναμη του ενιαίου λαϊκού αγώνα για τη διεκδίκηση των άμεσων, ζωτικών αιτημάτων των λαϊκών μαζών, η βαθιά ηττοπαθής και συμβιβαστική αντίληψη ότι η εργατική τάξη και ο λαός δεν μπορούν να φρενάρουν την κυβερνητική επίθεση και να προασπίσουν τα οικονομικά και κοινωνικά τους συμφέροντα, και, τελικά, η υπόκλιση και προσαρμογή στην υπάρχουσα κατάσταση πραγμάτων.
Τώρα η ηγεσία του με αφορμή τα «96 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ» καπηλεύεται τους μεγάλους αγώνες του και ασκεί την πιο ασύστολη ψηφοθηρία, ανακατώνοντας την ηρωική πορεία των χρόνων του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ με τη ρεβιζιονιστική ανατροπή μετά το 1956. Εξισώνει ανιστόρητα την επαναστατική περίοδο του διεθνούς και του δικού μας κομμουνιστικού κινήματος με την κατοπινή περίοδο που κυριάρχησε η γραμμή του συμβιβασμού και της συνθηκολόγησης, η γραμμή της καπιταλιστικής παλινόρθωσης, της κατάρρευσης και διάλυσης του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού» που οδήγησε το αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα στη σημερινή μεγάλη υποχώρησή του.
Σε ότι αφορά, τέλος, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αν και εμφανίζεται με μια πληθωρική επαναστατική, αντικαπιταλιστική φρασεολογία και δίνει την εντύπωση μιας υπεραριστερής δύναμης, στην πραγματικότητα, λειτουργεί σαν συμπληρωματική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, σαν μια εξωκοινοβουλευτική συνιστώσα του. Το λεγόμενο μεταβατικό της πρόγραμμα είναι σκέτος ρεφορμισμός και διαφοροποιείται ελάχιστα από αυτό του ΣΥΡΙΖΑ. Στη βάση αυτή συμπλέει μαζί του πολιτικά, πασχίζοντας να του ασκήσει «αριστερή πίεση» για να τον οδηγήσει, υποτίθεται, σε μια αριστερή στροφή και σε μια φιλολαϊκή κυβερνητική διαχείριση.
Δημοκράτες, αγωνιστές του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος
Απορρίψτε τις ψεύτικες ελπίδες και τις αυταπάτες μιας ψευτοαριστερής διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, την πολιτική του συμβιβασμού και της συνθηκολόγησης.
Οι επερχόμενες εκλογές δεν πρόκειται να δώσουν καμιά λύση στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός και η χώρα. Οι πραγματικές λύσεις για την εργατική τάξη και το λαό δεν βρίσκονται μέσα στις κάλπες αλλά πρώτα και κύρια στο δρόμο του μαζικού, λαϊκού, εξωκοινοβουλευτικού αγώνα, του μόνου δρόμου για την ανατροπή των αντιδραστικών συσχετισμών και της αντιλαϊκής πολιτικής. Κάτω από τις σημερινές συνθήκες, όταν η πολιτική της άρχουσας τάξης χαλκεύει νέα δεσμά και ο λαός καταδικάζεται στην πείνα, την ανεργία και την εξαθλίωση το πραγματικό δίλημμα μπροστά στις εκλογές δεν είναι να διαλέξουμε ποια κόμματα, δεξιά, κεντρώα ή «αριστερά» θα κυβερνούν αύριο αυτοδύναμα ή συνεργαζόμενα για λογαριασμό του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας, καταπιέζοντας και ξεζουμίζοντας το λαό.
Το πραγματικό πρόβλημα μπροστά στις νέες αντιλαϊκές επιθέσεις που έρχονται μετά τις εκλογές είναι αν θα χτιστεί ένα ισχυρό, λαϊκό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης, ικανό να αποκρούσει τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν προαναγγελθεί και να προασπίσει αποτελεσματικά τα άμεσα οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα του εργαζόμενου λαού, τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι να ξαναδυναμώσει ο αγώνας της εργατικής τάξης και του λαού για την ανατροπή των αντεργατικών μέτρων που πέρασαν και αυτών που έρχονται, τη σταθερή διεκδίκηση και επανακατάκτηση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων που καταργήθηκαν, σε αναπόσπαστη σύνδεση με τα γενικότερα αιτήματα για την ανατροπή, συνολικά, της κυβερνητικής πολιτικής, τον αγώνα για την έξοδο από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και το ΔΝΤ, για μια Ελλάδα Ειρηνική, Δημοκρατική, Ανεξάρτητη και Σοσιαλιστική.
Η συνεργασία του ΚΚΕ(μ-λ) και του Μ-Λ ΚΚΕ δεν είναι μια ευκαιριακή συγκόλληση για εφήμερες εκλογικές σκοπιμότητες. Στηρίζεται πάνω στη συμπόρευση των δύο οργανώσεων μέσα στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες τα τελευταία χρόνια, στον κοινό πολιτικό προσανατολισμό που κατέκτησαν με τη συνεργασία τους στα μετωπικά πολιτικά σχήματα που έχουν συγκροτήσει, στην κοινή κάθοδό τους και στις δυό εκλογικές αναμετρήσεις του 2012.
Στηρίζεται τέλος σε κάτι πολύ περισσότερο. Στις κοινές ρίζες μας μέσα στο ηρωικό ΚΚΕ του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ , των μεγάλων αγώνων του λαού μας, πριν πενήντα χρόνια. Οι ρίζες μας βρίσκονται στους χιλιάδες κομμουνιστές, μέλη και στελέχη του ΚΚΕ που έδωσαν τη μάχη στις φυλακές και τις εξορίες στην Ελλάδα και στην πολιτική προσφυγιά στις ανατολικές χώρες ενάντια στο ρεβιζιονιστικό εκφυλισμό του ΚΚΕ και στη μετατροπή της Σοβιετικής Ένωσης από μια μεγάλη σοσιαλιστική χώρα σε μια χώρα του παλινορθωμένου καπιταλισμού. Οι ρίζες μας βρίσκονται μέσα στην «Αναγέννηση», το περιοδικό που σηματοδότησε με την έκδοση του πρώτου τεύχους του, τον Οκτώβρη του 1964, πριν 50 χρόνια, την δημιουργία του μαρξιστικού –λενινιστικού κινήματος της Ελλάδας. Μια ιστορική επέτειο που τίμησαν οι δυο οργανώσεις μας με σειρά εκδηλώσεων τον περασμένο Οκτώβρη. Η κοινή επαναστατική κληρονομιά μας είναι η «Αναγέννηση», η ΣΠΑΚ, η ΟΜΛΕ, η ΠΠΣΠ, η ΠΕΣΠ, το ΑΜΕΕ, που ύψωσαν τη σημαία της αντιρεβιζιονιστικής πάλης και αγωνίστηκαν για την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος σε επαναστατικές βάσεις. Είμαστε εμείς, το κίνημά μας που πέντε δεκαετίες παλεύει αδιάκοπα στο πλάι του λαού μας μέσα στους μικρούς και μεγάλους αγώνες, για νάρθουν καλύτερες μέρες, χωρίς πείνα και φτώχεια, χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.
Αυτοί είμαστε. Οι σημαίες μας είναι χρωματισμένες από την μεγάλη Οκτωβριανή και την Κινέζικη επανάσταση, από τις επαναστάσεις της ζώνης των θυελλών, από τους ανειρήνευτους αγώνες όλων των λαών για Ειρήνη, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία και Σοσιαλισμό.
Πάνω στη βάση αυτών των κατευθύνσεων καλούμε τους εργαζόμενους, τους αγωνιστές του λαϊκού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος να βαδίσουμε μαζί στους αγώνες, κόντρα στο αντιδραστικό ρεύμα του ιμπεριαλισμού και των ντόπιων λακέδων του, απορρίπτοντας τις φρούδες ελπίδες των ψευτοαριστερών κυβερνήσεων, μαχόμενοι για να ανοίξει ένας νέος δρόμος για το κίνημα, σύμφωνα με τις προσδοκίες και τα ιδανικά των κομμουνιστών και όλων των λαϊκών αγωνιστών.
• Η ενίσχυση, το δυνάμωμα της συνεργασίας του ΚΚΕ (μ-λ) και Μ-Λ ΚΚΕ, αυτό το στόχο υπηρετεί.
• Στηρίξτε τις αγωνιστικές δυνάμεις της αντίστασης και της ελπίδας
Ψηφίστε ΚΚΕ (μ-λ) – Μ-Λ ΚΚΕ.

Η ομιλία του Ανδρέα Βογιατζόγλου

Όλοι λοιπόν μαζικά στις κάλπες, έτσι ώστε να αναδείξουμε μια «ισχυρή» κυβέρνηση, που θα προχωρήσει σε «σκληρή» διαπραγμάτευση.
Στήθηκαν λοιπόν οι κάλπες για να αναδείξουν τους τωρινούς «σκληρούς» διαπραγματευτές στη θέση των προηγούμενων επίσης «σκληρών» διαπραγματευτών. Μας πρόκοψαν, βλέπετε, οι προηγούμενοι που είχαν αναλάβει να υπερασπίσουν τα λαϊκά δίκια απέναντι στους δανειστές (έτσι αποκαλούνται τα τελευταία χρόνια οι ιμπεριαλιστές) και ετοιμάζονται κάποιοι πιο φρέσκοι για να συνεχίσουν να μας «υπερασπίζονται».
Στην ουσία, βέβαια, βιώνουμε σαν λαός για μια εβδομάδα ακόμη, μια μεγάλη επιχείρηση εξαπάτησης και αποπροσανατολισμού που ξεπερνάει αρκετά όλες όσες ζήσαμε σαν λαός τα τελευταία 40 χρόνια τουλάχιστον.
Η εξαπάτηση αλλά και η πρόκληση, πρώτα απ’ όλα έχει να κάνει με το ότι μια κυβέρνηση που ξεπούλησε τα λαϊκά δικαιώματα και τις λαϊκές κατακτήσεις στο κεφάλαιο και στους ξένους δυνάστες του τόπου, ζητάει την ψήφο μας για να συνεχίσει το έργο της και τις «επιτυχίες» της. Με περισσό θράσος και κυνισμό η ΝΔ και ο Σαμαράς, μιλώντας προφανώς εξ ονόματος των μεγάλων και σφόδρα αντιλαϊκών συμφερόντων που εκπροσωπούν εντός και εκτός Ελλάδας, δηλώνουν ικανοποιημένοι. Αναφέρονται με έναν γενικόλογο τρόπο στη μεσαία τάξη, για να κρύψουν ότι η πολιτική τους ήταν, είναι και θα είναι είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση, στην υπηρεσία της μεγάλης αστικής τάξης, της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας και των αφεντικών τους από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Χύνονται τόνοι κροκοδείλιων δακρύων για την «μεσαία τάξη» από εκείνους που έχουν βάλει στόχο, εδώ και δεκαετίες να εξανδραποδίσουν και να διαλύσουν την εργατική τάξη και την μικρή-φτωχή αγροτιά. Από κοντά και οι επίδοξοι νέοι «αριστεροί» διαχειριστές, που πίσω από το ενδιαφέρον τους για την μεσαία τάξη προσπαθούν να συγκαλύψουν τις γέφυρες που στήνουν με τα μεγάλα καπιταλιστικά και ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.
Η ΝΔ του Σαμαρά και τα ξένα αφεντικά της, μαζί με τα διάφορα ΠΑΣΟΚ που ξεπήδησαν μετά τους κλυδωνισμούς του 2010-2012 αλλά και την κυβερνητική πολιτική της διετίας, είναι ορκισμένοι εχθροί της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και αυτό δεν το αλλάζει καμία «φιλολαϊκή» δημαγωγία.
Η ΝΔ και τα ΠΑΣΟΚ είναι ορκισμένοι υπηρέτες των ισχυρών και προκειμένου να τους κάνουν τα χατίρια δεν θα διστάσουν να συνεχίσουν την άγρια επίθεσή τους, όχι μόνο σε βάρος της εργατικής τάξης και των μεταναστών, των φτωχών, των εξαθλιωμένων και των ανέργων, αλλά ακόμα και ενάντια στα συμφέροντα της μικρής και μεσαίας αστικής τάξης των πόλεων και της επαρχίας. Αυτό άλλωστε κατέγραψε η εμπειρία της τελευταίας τετραετίας, όπου για δύο και πλέον χρόνια οι δρόμοι, οι πλατείες, τα πεζοδρόμια κατακλύζονταν από εκατομμύρια λαού που έβλεπαν τη ζωή τους και τα δικαιώματά τους να θυσιάζονται για χάρη των λίγων και των εκλεκτών.
Η ΝΔ και τα διάφορα ΠΑΣΟΚ έχουν αποδείξει ότι είναι αδίσταχτοι και δεν μπορούν να το κρύψουν ούτε μπροστά στις κάλπες. Είναι τοποθετημένοι σταθερά και απαρέγκλιτα στο στρατόπεδο των εκμεταλλευτών, των καταπιεστών, της ΕΕ, του ΔΝΤ. Όσες προσαρμογές και στρογγυλέματα να επιχειρήσουν για να ξεγελάσουν, και εφόσον υφαρπάξουν τη λαϊκή ψήφο, θα πορευτούν στην ίδια αντιλαϊκή και βάρβαρη γραμμή πλεύσης. Ήταν, είναι και θα είναι υπόλογοι απέναντι στο λαό για όλα τα εγκλήματα που έκαναν, όλα τα δεινά που προκάλεσαν σ’ αυτόν. Είναι υπεύθυνοι γιατί για λογαριασμό των δικών τους συμφερόντων αλλά και των συμφερόντων της ΕΕ, του ΔΝΤ, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ υποθηκεύουν την χώρα, την καταχρέωσαν και ρήμαξαν κυριολεκτικά τον λαό. Στέρησαν το μέλλον από τη νεολαία και το παρόν από τον εργάτη και τον συνταξιούχο. Πολύ δικαιολογημένα έχουν προκαλέσει την οργή και το μίσος εκατομμυρίων εργαζομένων, νεολαίων αγροτών, ανέργων, μεταναστών και γι’ αυτό για μια εποχή δεν τολμούσαν να κυκλοφορήσουν στους δρόμους. Γι’ αυτό ήταν και είναι υποχρεωμένοι να κυβερνούν με τον βούρδουλα, με τα «πραξικοπηματάκια» με την καταστολή.
Τους έχει μισήσει το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού λαού και για το όλο ασφυκτικό αντιδραστικό νομικό πλαίσιο που έχουν στήσει έτσι ώστε ο εργαζόμενος και ο άνεργος να είναι έρμαιο στα χέρια της «επιχειρηματικότητας», της «ανταγωνιστικότητας» και της «ανεξάρτητης» δικαιοσύνης. Έτσι ώστε οι απόμαχοι της δουλειάς που έδωσαν τον ιδρώτα τους αλλά και πολλές φορές –στα λεγόμενα εργατικά ατυχήματα- το ίδιο τους το αίμα να μην μπορούν να ζήσουν στοιχειωδώς αυτοί και τα παιδιά τους και να καταλήγουν ζητιάνοι, άστεγοι στο σκοτάδι και στις γωνιές των δρόμων και των συνοικιών στις μεγαλουπόλεις. Γι’ αυτό ο λαός στην πλειοψηφία του δικαιολογημένα θέλει να τους αποδοκιμάσει, να τους κράξει, να τους μαυρίσει σαν την ελάχιστη έκφραση αυτής της απελπισίας και της οργής που βιώνει.
Φίλοι και φίλες,
Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, ιδιαίτερα όταν η πραγματικότητα στη χώρα μιλάει από μόνη της και καταρρίπτει τα κάλπικα λόγια της ΝΔ και των ΠΑΣΟΚ. Αυτό το ξέρουν όλοι οι επιτήδειοι επικοινωνιολόγοι κολαούζοι των αστικών κομμάτων και του συστήματος. Και γι’ αυτό τους συμβουλεύουν να ακολουθούν (όπως γίνεται συστηματικά τα τελευταία χρόνια) την επιθετική πολιτική του σοκ και δέος, της τρομοκράτησης, των εκβιασμών.
Αν λοιπόν δεν μας πείθει η όλη αυτή προσπάθεια αποενοχοποίησης αυτών που μας κυβερνούσαν τόσα χρόνια, όλη αυτή η προσπάθεια «εξιλέωσης» μέσα από διάφορα μασκαρέματα, τότε μας καλούν «να τους ανεχτούμε έστω, για να μην έρθουν τα χειρότερα». Εμείς, λένε, ξέρουμε τα χούγια των «δανειστών» και μπορούμε σαν καλοί συνομιλητές να αποσπάσουμε κάποια ψίχουλα.
Δεν πρέπει όμως να υπάρχει αμφιβολία ότι αυτοί που έλεγαν πάντα ΝΑΙ στα μεγάλα κέντρα εξουσίας εντός και εκτός Ελλάδος, δεν πρόκειται να αποσπάσουν τίποτε από τα αφεντικά τους, ιδιαίτερα όταν αυτά έχουν κυριολεκτικά ξεσαλώσει ενάντια στους λαούς αλλά και στις μεταξύ τους αντιπαραθέσεις.
Φίλες και φίλοι,
Παρ’ όλο που ζούμε εποχές μεγάλων συγχύσεων και αποπροσανατολισμού, με σημαντικά τα σημάδια υποχώρησης της αγωνιστικής, διεκδικητικής λαϊκής συνείδησης, η εκλογική συνεργασία του ΚΚΕ(μ-λ) και του Μ-Λ ΚΚΕ δηλώνει με όλη τη δύναμη της φωνής της ότι αυτοί που μας προκάλεσαν ήδη τόσα δεινά, αν συνεχίσουν να κρατούν την πρωτοβουλία στα χέρια τους, θα μας προκαλέσουν ακόμη περισσότερα.
Τωρινοί και επίδοξοι διαχειριστές ενόψει εκλογών, ο καθένας από τη μεριά του, προσπαθούν να μας πείσουν ότι αν ο λαός πάει με τα νερά τους δεν θα έχει να ανησυχεί. Διαβεβαιώνουν σε όλους τους τόνους ότι αν ο λαός κρυφτεί πίσω από τους διαχειριστές και τους αναθέσει την τύχη του, δεν θα έχει να φοβηθεί. Όλοι τους λένε ψέματα ή τουλάχιστον τη μισή αλήθεια.
Ναι, ο λαός μας πρέπει να ξέρει τι τον περιμένει όσο κρατούν την τύχη της χώρας, της Ευρώπης και του πλανήτη οι αντιδραστικές καπιταλιστικές, ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Και όσο και αν προσπαθούν συντονισμένα όλοι αυτοί που παρεπιδημούν στο εχθρικό αντιδραστικό στρατόπεδο να αποκοιμίσουν το λαό μας, τα οικονομικά, πολιτικά, οικονομικά και γεωστρατηγικά δεδομένα στην περιοχή μας και τον πλανήτη μιλούν από μόνα τους. Δεν κινδυνολογούμε, αλλά δεν θα αποκρύψουμε τους πραγματικούς υπαίτιους των συμφορών και των δεινών που βρήκαν το λαό μας, αλλά και των απειλών που βρίσκονται στον ορίζοντα. Δεν βαράμε το σαμάρι. Γι’ αυτό δεν μας συγκινεί η φρούδα ελπίδα της προσωρινής απόσυρσης των «υπαλλήλων», όταν τα πραγματικά αφεντικά θα μένουν ίδια. Γι’ αυτό δεν χαϊδεύουμε αυτιά με ευκολίες «σήμερα ψηφίζουμε, αύριο φεύγουν». Θυμίζουμε πόσοι και πόσοι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου και απολογητές του συστήματος «αποσύρθηκαν» στα δύσκολα για να ξαναγυρίσουν ως «σωτήρες». Ειδικά σ’ αυτή την φάση που επιχειρείται μια ανασύνθεση, μια αναδιάταξη του πολιτικού συστήματος διαχείρισης, ζούμε ένα άνευ προηγουμένου μασκαραλίκι. Πόσοι και πόσοι «έφυγαν» για να μείνουν οι άλλοι, οι μόνιμοι, οι διαρκείς που κάνουν κουμάντο και καθορίζουν τα πράγματα.
Γι’ αυτό η καταδίκη μέσα από τις κάλπες όλων όσων μας βίασαν τη ζωή, θα είναι το πολύ-πολύ ένα μικρό χαστούκι σε χοντράνθρωπους που δεν καταλαβαίνουν από τέτοια. Και ας μη μας διαφεύγει ότι αυτή η εκλογική καταδίκη μπορεί να λειτουργήσει σαν μια καλή εκτόνωση, ώστε οι διαχειριστές που θα μας προκύψουν να συναντήσουν λιγότερα εμπόδια και αντιστάσεις από ένα λαό αφοπλισμένο και παραμυθιασμένο.
Ο λαός μας για να σταθεί στο ύψος των απαιτήσεων, και για να διεκδικήσει αυτά που του έκλεψαν αλλά και αυτά που δικαιούται, πρέπει να εξοπλιστεί με βάση τους εχθρούς που έχει να αντιμετωπίσει. Πρέπει να γνωρίζει τους κινδύνους που τον απειλούν, όχι για να σκύψει το κεφάλι, αλλά για να προετοιμαστεί ανάλογα.
Φίλες και φίλοι,
Η εκλογική συνεργασία του ΚΚΕ(μ-λ) και του Μ-Λ ΚΚΕ, παρεμβαίνει στις εκλογές σαν μια φυσιολογική συνέχεια της όλης δράσης και παρέμβασής τους στο κίνημα και στην ταξική πάλη. Οι οργανώσεις αυτές έχουν βάλει σαν στόχο τους, διαχρονικά, μέσα από την όλη τους ενεργή συμμετοχή στα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά μέτωπα πάλης του λαού, να συμβάλλουν ώστε η εργατική τάξη και ο λαός να συγκεντρώσουν τις δυνάμεις τους για να ανατρέψουν την βάρβαρη επίθεση του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού. Η ύπαρξή τους είναι μια αναγκαιότητα και έχει να κάνει με το γεγονός ότι αυτό που πλασάρονταν και πλασάρεται σαν Αριστερά αλλά και σαν κομμουνιστικό κίνημα στη χώρα και διεθνώς έχει ουσιαστικά εγκαταλείψει στα αζήτητα το καθήκον της οργάνωσης του λαού σε όλα τα επίπεδα. Οι οργανώσεις αυτές, μέσα και από τις κοινές τους προσπάθειες τα τελευταία χρόνια στα πλαίσια της ΠΑΑΣ αλλά και της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ, παλεύουν με όλες τους τις δυνάμεις, για να ανασυγκροτήσουν το κίνημα από την επιτροπή και το σωματείο μέχρι το ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΛΗΣ.
Βασικός μας στόχος σ’ αυτή τη δύσκολη φάση της ήττας, της υποχώρησης, της απαξίωσης των ιδεών της Αριστεράς και του σοσιαλισμού, είναι, μέσα από τη συμμετοχή μας στις καθημερινές μικρές και μεγάλες αντιστάσεις, να συμβάλλουμε στη διαφοροποίηση του αρνητικών πολιτικών-ιδεολογικών συσχετισμών.
Στόχος μας είναι μέσα απ’ όλες τις μορφές οργάνωσης και αγώνα που καταχτούν οι εργαζόμενοι, η νεολαία, οι αγρότες, οι άνεργοι και μέσα από βήματα συντονισμού και συνένωσης της πάλης τους, να διευκολύνουμε τις λαϊκές δυνάμεις να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και πίστη στις πραγματικές τους δυνάμεις.
Η δράση των δυνάμεών μας μπορεί να μην είναι φαντεζί και λουστραρισμένη. Δυστυχώς, μεγάλο μέρος των λαϊκών δυνάμεων έχει μπει στο περιθώριο, ενώ η πρωτοβάθμια συνδικαλιστικά οργάνωση έχει δεχτεί σοβαρά πλήγματα. Γι’ αυτό ένα μεγάλο τμήμα του λαού δεν μας έχει «συναντήσει» έτσι όπως πρέπει και εκεί που πρέπει. Όχι μέσα από τις στήλες των εφημερίδων, ούτε μέσα από τα κανάλια, αλλά στο σωματείο, στο εργοστάσιο, στον χώρο δουλειάς, στη συνοικία, όπου συλλογικά και μαζικά θα διεκδικούμε δίπλα-δίπλα με σηκωμένη τη γροθιά, τα δικαιώματα και τη ζωή μας.
Ο απολογισμός της δράσης μας είναι πλούσιος, συστηματικός, στηρίζεται σε αρχές και διαπερνιέται από μια κόκκινη κλωστή χωρίς διαλείμματα, ασυνέχειες. Δεν είμαστε «επαγγελματίες» του είδους, ούτε «εθελοντές» θεοδωρακικής έμπνευσης, που πίσω τους κρύβονται αντιλαϊκά συμφέροντα. Είμαστε αγωνιστές, τμήμα του λαού που στενάζει. Στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις οικονομικά και πολιτικά, αρνούμενοι την κρατική επιχορήγηση.
Φίλες και φίλοι,
Με την δράση μας μέσα στο κίνημα και την ταξική πάλη, βάζουμε ταυτόχρονα τις βάσεις για τη δημιουργία ενός ταξικού-εργατικού κομμουνιστικού κινήματος, σαν το βασικό ζητούμενο της εποχής για όλους τους καταπιεσμένους.
Στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις τους καθημερινούς μικρούς και μεγάλους αγώνες και πασχίζουμε να είναι νικηφόροι. Ωστόσο έχουμε αντιληφθεί μέσα από την μακριά πείρα και πορεία των ταξικών αγώνων και συγκρούσεων ότι για να βρουν ορίζοντα αυτοί οι αγώνες πρέπει να συνδεθούν με την προοπτική της ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ. Όχι της «ανεξαρτησίας» μέσα στη Δύση όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε της «ανεξαρτησίας» που για δεκαετίες πρέσβευε το ΚΚΕ μέσα από την αλλαγή προστάτη, αλλά της ανεξαρτησίας της χώρας που θα δώσει τη δυνατότητα στην εργατική τάξη και στους συμμάχους της, οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά να ξεκινήσει τη μεγάλη προσπάθεια της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Ανεξαρτησία που θα αποτελεί κατάκτηση και προϋπόθεση για να προχωρήσει το σοσιαλιστικό απελευθερωτικό εγχείρημα. Όχι τον ψευδεπίγραφο «σοσιαλισμό» που βιώσαμε μέσα από την σοσιαλδημοκρατία, ούτε τον «σοσιαλισμό» τύπου Τεγκ Χσιάο Πινγκ, Μπρέζνιεφ, Γκορμπατσώφ, Χόνεκερ κ.λπ.
Αλλά τον σοσιαλισμό που θα προκύψει μέσα από την αξιοποίηση και συστηματοποίηση της όλης πείρας από την καπιταλιστική παλινόρθωση. Τον σοσιαλισμό που θα υλοποιήσει η εργατική τάξη μέσα από την όλη εξέλιξη της ταξικής πάλης και αντιπαράθεσης τόσο στο έδαφος του καπιταλισμού όσο και στο έδαφος της καινούριας μεταβατικής κοινωνίας. Σοσιαλισμός που θα διαμορφώσει, θα εμπεδώσει και θα ολοκληρώσει τα κοινωνικά – οικονομικά – πολιτικά χαρακτηριστικά μέσα από την αντιπαράθεση της εργατικής τάξης και του λαού με τον ιμπεριαλισμό, το καπιταλιστικό αδιέξοδο, τον φασισμό, τον εθνικισμό, τον σκοταδισμό και την επιστροφή στον Μεσαίωνα.
Φίλοι και φίλες,
Η ανασυγκρότηση του κινήματος, το ξαναζωντάνεμα της σοσιαλιστικής προοπτικής, δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να τα αφήσουμε να τα καπηλεύονται ανάξιες ηγεσίες όσο «επαναστατικές» και να παρουσιάζονται. Στο κάτω-κάτω δεν γίνεται να εμπιστευτούμε τέτοια σοβαρά καθήκοντα σε ηγεσίες που με δικές τους υποκειμενικές ευθύνες οδήγησαν την Αριστερά στην διάλυση και το κομμουνιστικό κίνημα στην ήττα.
Με την ίδια ακριβώς λογική, δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να εμπιστευτούμε την ανακούφιση των εργαζομένων σε πολιτικές που ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Πολιτικές που είναι καταδικασμένες να αφομοιωθούν μέσα σε μια πορεία, αργά ή γρήγορα, στα πλαίσια της κυρίαρχης πολιτικής του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού.
Πολιτικές που αργά ή γρήγορα θα εμπλακούν στα γρανάζια του συστήματος απλώς για να τα λαδώσουν και να τα κάνουν πιο αποτελεσματικά στην σύνθλιψη των λαϊκών δικαιωμάτων.
Θα το επαναλάβουμε για μια ακόμη φορά, και ας κατηγορηθούμε ότι είμαστε μονότονοι και κουραστικοί. Όσο οι ταξικοί συσχετισμοί είναι τόσο αρνητικοί για τους λαού, όσο την κυριαρχία και την εξουσία την έχουν στα χέρια τους οι δυνάμεις του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, ακόμα και όταν αμφισβητούνται κατά περιόδους και προκαλούν αντιδράσεις, θα βρίσκουν τους τρόπους και τις μορφές να ανανεώνουν την κυριαρχία τους και να βρίσκουν πρόθυμους εκπροσώπους να τους υπηρετούν. Αυτή είναι μια ακόμη αλήθεια, που όπως και τόσες άλλες διαστρέφει η ηγεσία του ΚΚΕ για να δικαιολογήσει την αναχώρησή του από το κίνημα και την ταξική πάλη. Εμείς δεν την υιοθετούμε για να δικαιολογήσουμε μια μικροκομματική πολιτική αυτοπεριχαράκωσης αλλά γιατί αυτό αναδείχνει η ιστορική εμπειρία και στη χώρα μας.
Για μια ακόμη φορά, όπως το 1981 και το 1989, οι δυνάμεις μας πάνε κόντρα στο ρεύμα και απευθύνουν μόνιμο κάλεσμα κοινής δράσης και αγώνα σε όλες εκείνες τις αγωνιστικές λαϊκές δυνάμεις προκειμένου να οικοδομηθεί ένα ευρύ ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ. Κάλεσμα συσπείρωσης και συγκέντρωσης δυνάμεων, όχι στη λογική της διαπραγμάτευσης, μιας και η «διαπραγμάτευση» είναι συνθηκολόγηση, αλλά στη λογική της αναμέτρησης. Κάλεσμα συσπείρωσης και συγκρότησης δυνάμεων όχι για να «εγγυηθούμε» την «αριστερή» πορεία του ΣΥΡΙΖΑ αλλά για να αποκτήσει ο λαός στα δικά του ανεξάρτητα και αποτελεσματικά όπλα. Όπλα που θα χρειαστεί σίγουρα για να αντιμετωπίσει τους νέους γύρους επίθεσης που έρχονται.
Φίλες και φίλοι,
Η εκλογική υποστήριξη στην εκλογική συνεργασία ΚΚΕ(μ-λ) – Μ-Λ ΚΚΕ είναι μια πολιτική πράξη που διατηρεί ζωντανές και διακριτές μέσα στην κοινωνία, τις αριστερές αξίες και ιδέες που βάλλονται μέσα σε συνθήκες γενικευμένου αντικομμουνισμού και συνεχούς φασιστικοποίησης.
Είναι μια πολιτική πράξη που στοχεύει στην ανάδειξη μέσα στην κοινωνία, της ανάγκης να υπάρχει Αριστερά που δεν ενσωματώνεται, που δεν γίνεται πρόπλασμα συνδιαχειριστικών και σοσιαλδημοκρατικών επιλογών. Είναι μια πολιτική πράξη που εναντιώνεται στην ηττοπάθεια, την μοιρολατρία, την υποχώρηση και αναδεικνύει σαν ρεαλιστική την προοπτική της σοσιαλιστικής κοινωνικής απελευθέρωσης.
Είναι μια πολιτική πράξη που αναδεικνύει μέσα στο λαό την πίστη και την αισιοδοξία ότι εμείς οι πολλοί, όταν οργανωθούμε, όταν αντισταθούμε, όταν πιστέψουμε στις δυνάμεις μας μπορούμε να διεκδικήσουμε και να πάρουμε τη ζωή μας και τις τύχες στα χέρια μας κόντρα σ’ όλους εκείνους τους «πρόθυμους» που ζητάνε τη λευκή επιταγή, που εκβιάζουν να τους «αναθέσουμε» τη «σωτηρία» μας.
Η Εκλογική Συνεργασία σας καλεί να γυρίσετε την πλάτη στους παλιούς και νέους σωτήρες.
Η ΕΛΠΙΔΑ ΘΑ ΜΕΝΕΙ ΖΩΝΤΑΝΗ ΟΣΟ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΖΩΝΤΑΝΕΥΟΥΝ!
Η ΕΛΠΙΔΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΖΩΗ, ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΧΩΡΙΣ ΞΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΝΤΟΠΙΟΥΣ ΔΥΝΑΣΤΕΣ, ΟΠΟΥ Ο ΛΑΟΣ ΚΑΙ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΦΕΝΤΕΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥΣ!

Το κλείσιμο από τον Χρίστο Σόφη

Σύντροφοι και συντρόφισσες
Συναγωνιστές, φίλοι και φίλες
Μπροστά στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, τα κυρίαρχα αστικά κόμματα, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, επιχειρούν με κάθε τρόπο να εγκλωβίσουν για μια ακόμα φορά τις λαϊκές δυνάμεις ανάμεσα στις μυλόπετρες των τρομοκρατικών σεναρίων της χρεοκοπίας και του χάους. Από την άλλη μεριά ο ΣΥΡΙΖΑ σπέρνει αυταπάτες και ψεύτικες ελπίδες για μια δήθεν «αριστερού» τύπου διαχείριση του αστικού συστήματος. Είτε έτσι είτε αλλιώς, με κάθε τρόπο τα κόμματα αυτά επιχειρούν να κρατήσουν τα λαϊκά στρώματα θεατές των εξελίξεων.

Σύντροφοι, συναγωνιστές και φίλοι
Οι δυνάμεις των μαρξιστών – λενινιστών, το ΚΚΕ(μ-λ) και το Μ-Λ ΚΚΕ, γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο μοναδικός τρόπος για να γυρίσουν τα πράγματα αλλιώς, προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων και της εργατικής τάξης είναι να βγει ο ίδιος ο λαός οργανωμένα – αποφασιστικά – μαχητικά στο προσκήνιο. Επιδιώκουμε και δουλεύουμε νυχθημερόν στην κατεύθυνση οι λαϊκοί και εργατικοί αγώνες να έχουν βάθος και προοπτική. Αναγκαίος όρος για να συμβεί αυτό είναι η ανασυγκρότηση του Αριστερού και Κομμουνιστικού Κινήματος σε αντιπαράθεση με τη γραμμή του συμβιβασμού και της ηττοπάθειας. Αλλιώς οι αγώνες θα μένουν πάντα στα μισά του δρόμου. Και εκεί βρίσκεται η συμβολή μας.
Η εκλογική συνεργασία των ΚΚΕ(μ-λ) και Μ-Λ ΚΚΕ, έχοντας πλήρη επίγνωση πως οι όροι των εκλογών είναι προκαταβολικά άνισοι, έδωσαν και θα συνεχίσουν να δίνουν τις δυνάμεις τους, πόρτα – πόρτα, σε κάθε γειτονιά, στους χώρους δουλειάς, απ” άκρη σ” άκρη ώστε να φτάσει η φωνή των μαρξιστών – λενινιστών όσο πιο μακρυά και όσο πιο δυνατά γίνεται.
Εργαζόμενοι, άνεργοι, αγωνιστές της Αριστεράς και του Κομμουνιστικού Κινήματος
Στις 25 του Γενάρη, ψηφίστε την εκλογική συνεργασία ΚΚΕ(μ-λ) και Μ-Λ ΚΚΕ
- Καταδικάστε ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, τα κόμματα της ντόπιας ολιγαρχίας και των ιμπεριαλιστών και τα δεκανίκια τους
- Απορρίψτε την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ που μοιράζει απλόχερα ψεύτικες ελπίδες , ενώ την ίδια στιγμή υποκλίνεται στους ντόπιους και ξένους δυνάστες του λαού
- Αποδοκιμάστε την πολιτική του ΚΚΕ που με υπερεπαναστατική λογοκοπία υπονομεύει, απαξιώνει τους λαϊκούς αγώνες και αρνείται την αντιιμπεριαλιστική πάλη του λαού
Μέσα στις σημερινές εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες για το λαό και τον τόπο, ζητάμε την στήριξη από τον κόσμο της εργασίας και τα λαϊκά στρώματα από κάθε αγωνιστή, αριστερό και κομμουνιστή ώστε να προβληθεί η ανάγκη
Να ανατραπεί η πολιτική της φτώχειας, της εξαθλίωσης και της υποτέλειας. Να σπάσουν τα δεσμά της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης. Να φύγει η χώρα μας από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και το ΔΝΤ. Για την ανατροπή της κυριαρχίας της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης.

ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΡΗΝΙΚΗ –ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ – ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ
Στις 25 Γενάρη,
ΣΤΗΡΙΞΤΕ – ΨΗΦΙΣΤΕ
ΚΚΕ(μ-λ) – Μ-Λ ΚΚΕ