Το περιοδικό «Time», στην τελευταία του έκδοση, αναγγέλλει, από το εξώφυλλό του ακόμα, την έναρξη του «Ψυχρού Πολέμου ΙΙ»! Μπορεί οι συντάκτες του να βιάζονται, όμως από την άλλη είναι γεγονός πως –και αυτό φαίνεται από το βασικό περιεχόμενο του περιοδικού– ότι στις ΗΠΑ διαμορφώνεται μια νέα ρητορική απέναντι στη Ρωσία, με επίκεντρο την Ουκρανία, με μεγάλο «στρατηγικό βάθος». Φυσικά, οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές επιδιώκουν αυτή τη ρητορική να την εξαπλώσουν σε όλη τη Δύση.
Η κατάρριψη του μαλαισιανού αεροσκάφους με τα 298 θύματα (στην πλειοψηφία τους Ολλανδοί πολίτες) στην ανατολική Ουκρανία, στις 17 Ιουλίου, δείχνει να αναβαθμίζει την αμερικανορωσική σύγκρουση, καθιστώντας την ως τη χειρότερη κρίση της μεταψυχροπολεμικής εποχής, με συνέπειες που, όπως δείχνουν τα πράγματα, όχι μόνο ξεπερνούν τα όρια μιας περιφερειακής κρίσης, αλλά και θέτουν ζητήματα παγκόσμιας γεωπολιτικής ισορροπίας δυνάμεων.
Τα σενάρια που ακολούθησαν αυτήν την κατάρριψη, και συντηρούνται ακόμη, σηματοδοτούν όχι μόνο το βαθμό όξυνσης της αντιπαράθεσης ΗΠΑ – Ρωσίας, αλλά και το πέρασμα σε καταστάσεις που απομακρύνουν έναν άμεσο συμβιβασμό στην Ουκρανία και μια προσωρινή ισορροπία, που φαίνεται να τη θέλουν όλοι πλην των ΗΠΑ.
«Cui bono» (για ποιόν το όφελος), λοιπόν; Πραγματικά, όπως και να το δει κανείς, οι μόνοι που βλάπτονται από αυτή την εξέλιξη είναι οι Ρώσοι και κατ’ επέκταση οι «φιλορώσοι αυτονομιστές» της ανατολικής Ουκρανίας. Ακόμη και αν πάρουμε υπ’ όψιν τη δυναμική που διαμορφώνει η όλη κατάσταση και τα περιθώρια ανεξέλεγκτων καταστάσεων που ενδεχομένως προκαλέσει, πολύ δύσκολα προκύπτει ένα τέτοιου μεγέθους λάθος. Η στοχοποίηση της Ρωσίας και των «φιλορώσων» ήταν άμεση από πλευράς ΗΠΑ. Σαν να την περίμεναν. Στη συνέχεια, με σιγουριά και αποφασιστικότητα, πολιτικοί ηγέτες, αναλυτές και τα μεγάλα ΜΜΕ της Δύσης δείχνουν τον μοναδικό «ένοχο»: τη Ρωσία και τον Πούτιν. Η κατάρριψη του αεροσκάφους στην ανατολική Ουκρανία «πρέπει να αποδειχθεί καταλυτική», σύμφωνα με τον Βρετανό πρωθυπουργό Κάμερον, ώστε «να αλλάξει η προσέγγιση της Δύσης απέναντι στη Ρωσία! Πράγματι, αποδεικνύεται καταλύτης, μόνο που το τελικό προϊόν της αντίδρασης δεν είναι επακριβώς προσδιορισμένο!
Μπορεί όσα δηλώνει η κυβέρνηση Ομπάμα και όσα μεταδίδουν μέχρι σήμερα τα περισσότερα ΜΜΕ των ΗΠΑ να είναι άλλο ένα παράδειγμα του «πολέμου της πληροφορίας» και της προσφιλούς τακτικής της «δαιμονοποίησης» με την οποία οι ΗΠΑ ενοχοποιούν τον αντίπαλο ανεξάρτητα από τα πραγματικά στοιχεία, για να αποδώσει στη συνέχεια το επιθυμητό αποτέλεσμα, όπως σε άλλες περιπτώσεις (Γιουγκοσλαβία, Ιράκ κ.λπ.). Από την άλλη όμως, αυτό που πρέπει να προβληματίσει αφορά το μέγεθος του στόχου και τους κινδύνους που περικλείει η «ηθική» και «υλική» προετοιμασία του δυτικού κόσμου για μετωπική αντιπαράθεση με τη Ρωσία.
Ωστόσο, κάτι δεν πάει καλά με τη «χάλκευση» των ειδήσεων σχετικά με τη κατάρριψη του Μπόινγκ.
Στη πολυδιαφημισμένη ενημέρωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, την περασμένη εβδομάδα, όπου εκτός από τα μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία παραβρέθηκαν και δημοσιογράφοι των συμβατικών ΜΜΕ των ΗΠΑ, τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά για τους οργανωτές. Υποτίθεται πως θα δίνονταν στη δημοσιότητα πληροφορίες με τις οποίες θα αποδεικνύονταν οι κατηγορίες εναντίων των Ρώσων. Όμως όλα τα στοιχεία προερχόταν από αναρτήσεις στα λεγόμενα «σόσιαλ μίντια» (Facebook, Twitter κ.λπ.). Σε ερώτηση γιατί δεν υπάρχει υλικό από δορυφόρους, όπως φωτογραφίες και καταγραφές ραντάρ σαν αυτές που δίνει ο ρώσικος στρατός, η απάντηση ήταν: «Θα συνεχίσουμε να το ψάχνουμε…»! Από την άλλη, διαρρέουν στη δημοσιότητα στοιχεία ότι οι αποδείξεις που έχουν στα χέρια τους οι Αμερικανοί μάλλον ενοχοποιούν την άλλη πλευρά, γι’ αυτό και εμφανίστηκε η περίεργη είδηση ότι υπάρχουν λιποτάκτες του ουκρανικού στρατού που μπορούν να χειριστούν τέτοια όπλα!
Η Ρωσία, πέραν του ότι αρνείται τις κατηγορίες των ΗΠΑ, μπαίνει σε αυτή τη διελκυστίνδα των δηλώσεων και αντιδηλώσεων αποδεχόμενη εν μέρει το επικοινωνιακό παιχνίδι που εξυφαίνουν οι ΗΠΑ και την μερική πληρότητα της ενημέρωσης της άλλης πλευράς, έστω και αν προβάλλουν τη δική τους θεώρηση. Η οποία θεώρηση περιστρέφεται γύρω από καταγραφή, μέσω ραντάρ, της πτήσης ουκρανικού πολεμικού αεροσκάφος Su-25 στην κατεύθυνση του Μπόινγκ το οποίο βρισκόταν σε μια απόσταση 3 έως 5 χιλιομέτρων. «Το Su-25 μπορεί να φθάσει σε ύψος 10.000 μέτρων. Διαθέτει πυραύλους αέρος αέρος, οι οποίοι έχουν βεληνεκές έως και 12 χλμ. και εγγυώνται την καταστροφή οποιουδήποτε στόχου σε απόσταση έως και 5 χλμ.» δήλωσε ο υφυπουργός Άμυνας της Ρωσίας, Αντόνοφ, ζητώντας ταυτόχρονα από τις ΗΠΑ να προσκομίζουν ανάλογα στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η ρουκέτα που το κατέρριψε εκτοξεύτηκε από περιοχή η οποία ελέγχεται από τους «φιλορώσους αυτονομιστές».
Η Ρωσία μέχρι στιγμής μπορεί να διαθέτει περισσότερο τεκμηριωμένα στοιχεία για την κατάρριψη του αεροπλάνου, ωστόσο στο συνολικότερο επικοινωνιακό παιχνίδι με επίκεντρο την Ουκρανία είναι σε άμυνα. Πράγμα που διαμορφώνει, αχνά για την ώρα, ένα πεδίο κριτικής και αμφισβήτησης της τακτικής Πούτιν στο εσωτερικό της Ρωσίας. Συγκεκριμένα, του καταλογίζουν πως δεν στήριξε περισσότερο αποφασιστικά τον νόμιμο πρόεδρο Γιανουκόβιτς, καθώς και ότι βιάστηκε να αναγνωρίσει το αποτέλεσμα των εκλογών και τον νέο πρόεδρο Ποροσένκο, παραγνωρίζοντας τις συνθήκες μέσα στις οποίες έγιναν οι εκλογές.
Από την άλλη, οι σφοδρές συγκρούσεις συνεχίζονται στην ανατολική Ουκρανία και βασικά στην περιοχή του Ντόνετσκ, όπου η ανακατάληψη της πόλης είναι βασικός στόχος των κυβερνητικών δυνάμεων. Δεκάδες άμαχοι έχασαν τη ζωή τους την προηγούμενη εβδομάδα από όλμους που εκτόξευσαν δυνάμεις του ουκρανικού στρατού στο κέντρο της πόλης Γκόρλοβκα. Επίσης, οβίδα έπληξε τον τελευταίο όροφο πολυσύχναστου σουπερμάρκετ, ενώ υπήρχαν πελάτες στο κτίριο. Μια άλλη έπεσε στην αυλή πολυκατοικίας και μια άλλη σε νηπιαγωγείο. Οι ουκρανικές δυνάμεις έβαλαν με πυραύλους και κατά της πόλης Αντβέγιεφκα (περιοχή του Ντόνετσκ), όπου σκοτώθηκαν 5 πολίτες και δεκάδες τραυματίστηκαν και πολλές πολυκατοικίες καταστράφηκαν. Είναι γνωστό πλέον (και όχι επειδή το λέει το «Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων») πως οι κυβερνητικές δυνάμεις (στις οποίες, εκτός από τον τακτικό στρατό και τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας, περιλαμβάνονται και οι παρακρατικές «ταξιαρχίες εθελοντών», με όλα τα φυράματα του «Δεξιού Τομέα» και του «Σβόμποντα») βομβαρδίζουν πυκνοκατοικημένες περιοχές. Όπως και το μικρό Σλαβιάνσκ που, προτού το ανακαταλάβουν, σχεδόν το ισοπέδωσαν. Πάντως οι δυνάμεις του Κιέβου «κινούνται σαν δυνάμεις κατοχής σε εχθρικό περιβάλλον», αφού «ο τοπικός πληθυσμός υποστηρίζει τους αντάρτες σε εντυπωσιακά ποσοστά», όπως παραδέχεται σε αναλύσεις του το ινστιτούτο Stratfor (γνωστό για τις καλές του σχέσεις με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ).
Αντανάκλαση όλων αυτών αποτελεί η κυβερνητική κρίση με την παραίτηση της κυβέρνησης Γιατσένιουκ και την προκήρυξη βουλευτικών εκλογών εντός 30 ημερών. Νωρίτερα, το κεντροδεξιό κόμμα Udar και το ακροδεξιό εθνικιστικό κόμμα Σβόμποντα είχαν αποχωρήσει από τον κυβερνητικό συνασπισμό, προκειμένου να διευκολύνουν επίσης τη διάλυση της Βουλής. Αντίθετα, το κόμμα «Πατρίδα» της Γιούλιας Τιμοσένκο, στο οποίο ανήκει ο πρωθυπουργός Γιατσένιουκ αλλά και ο πρόεδρος της Βουλής Τουρτσίνοφ, αντιτίθετο στη διάλυση του Κοινοβουλίου.
Σίγουρα παίζεται κάποιο παιχνίδι με την όλη ιστορία της διάλυσης της Βουλής. Η παραίτηση του κυβερνήτη της περιοχής Χέρσον και εγκωμιαστή του Γ’ Ράιχ, Ονταρτσένκο, δίνει κάποια εξήγηση. Ο εν λόγω προσάπτει στον Ποροσένκο και το Κοινοβούλιο ολιγωρία και απροθυμία για επιβολή στρατιωτικού νόμου σε όλη την Ουκρανία, ώστε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικότερα η κατάσταση και όχι μόνο στις ανατολικές περιφέρειες!
Οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές συνεχίζουν να είναι διχασμένοι και πελαγωμένοι. Μόνο ο Κάμερον αποδέχεται ότι πρέπει να επιφορτιστούν με κάποιο οικονομικό κόστος. Οι υπόλοιποι έχουν από μεγάλες έως πολύ μεγάλες αντιρρήσεις, με προεξάρχοντες τους Γερμανούς. Από ό,τι φαίνεται, οι 28 της ΕΕ συγκλίνουν στην πρόταση της Γερμανίας για σκληρές κυρώσεις στη Ρωσία, αλλά… μέσα από ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, ώστε να δοθεί χρόνος στη Ρωσία, και στους ίδιους φυσικά, για να επανεξετάσουν την όλη κατάσταση.
Το μόνο βέβαιο είναι πως βασικά κέντρα των ΗΠΑ προωθούν την όξυνση ως το μόνο μέσο για την εκβιαστική συγκρότηση ενός συνολικού δυτικού μετώπου απέναντι στη Ρωσία. Κρίνεται (από τα παραπάνω κέντρα) ως η μοναδική ευκαιρία για προώθηση των στρατηγικών επιλογών των ΗΠΑ και το ουσιαστικό στρίμωγμα του βασικού αντιπάλου τους, της Ρωσίας. Ο οποίος ήδη πρέπει να το αισθάνεται πολύ έντονα. Οι πολύ ανησυχητικές εξελίξεις στο ουκρανικό μέτωπο γίνονται ακόμα πιο ανησυχητικές καθώς διασταυρούμενες πληροφορίες δείχνουν πολύ έντονη κινητικότητα από τη ρωσική πλευρά και όχι μόνο στα σύνορα με την Ουκρανία. Μιλάνε για μια γενικότερη κινητοποίηση στον Καύκασο, που πολλοί την ερμηνεύουν ως αναμονή εκκίνησης εσωτερικών ταραχών με «ισλαμικό χαρακτήρα», ή ακόμα και για μια γενικότερη ένταση, κατά την οποία το ΝΑΤΟ και η Ρωσία εμπλέκονται σε ένα πραγματικά εφιαλτικό σενάριο και με τις πιθανότητες υλοποίησής του να μην είναι και τόσο μικρές πλέον. Χ.Β
