Αναρωτιόμαστε εδώ και πάνω από μία εβδομάδα γιατί δεν έχουμε λάβει απάντηση από το ΝΑΡ (αλλά και από τη ΔΕΑ), που συμμετείχε στις συσκέψεις που καλέσαμε στην Αθήνα ενόψει της συμπλήρωσης ενός έτους από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία και της επίσκεψης του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ στη χώρα, δηλώνοντας την καταρχήν συμφωνία του με το περιεχόμενο της πρότασής μας.
Τελικά οι σύντροφοι από το ΝΑΡ φροντίζουν να μας λυθεί η απορία! Αυτό γίνεται διαμέσου... της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η οποία σε συνέχεια της -αποκλειστικά προεκλογικού χαρακτήρα- συνδιάσκεψής της απευθύνει από χθες «ανοικτό κάλεσμα» σε μια σειρά από οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς για εκλογική συνεργασία. Με αυτό πλέον ως δεδομένο, δεν μπορούμε παρά να θεωρήσουμε ότι η επίμονη παραμέληση του αναγκαίου προχωρήματος της κοινής δράσης, για τη συγκρότηση μαζικής αντιπολεμικής-αντιιμπεριαλιστικής απάντησης στην επίσκεψη-πρόκληση του Μπλίνκεν και στο εξελισσόμενο αντιδραστικό πολεμικό σφαγείο στην Ουκρανία, προκύπτει με απόλυτο τρόπο από τις διαφορετικές προτεραιότητες και αγωνίες του συγκεκριμένου χώρου, που δεν μπορεί με τίποτα να αποτινάξει το χούι του εκλογικού κρετινισμού, όσες ψυχρολουσίες και αν υποστεί. Ακόμα και αν, όπως μας έχει συνηθίσει άλλωστε, περισσεύουν για άλλη μια φορά οι βερμπαλισμοί και τα μεγάλα λόγια για το «αντιπολεμικό κίνημα» και την «κοινή δράση»!
Στην πράξη ,όμως, ταχύτητα χελώνας για το κίνημα, από τη μία, και υπεροξυμένα αντανακλαστικά για την κάλπη, από την άλλη. Με τις όποιες σχετικές «επιβραδύνσεις» στον προεκλογικό αγώνα να έχουν να κάνουν αποκλειστικά με τις εύθραυστες ισορροπίες στο εσωτερικό αυτού του χώρου -που καταφανώς διαπερνούν και το κείμενο του καλέσματος- και καθόλου με τα μέτωπα που επιμένουν να αναδεικνύουν η ζωή και η ταξική πάλη.
Τι να κάνουμε, όμως, σύντροφοι, που τα τελευταία έχουν την ιδιοτροπία να μας «ξεβολεύουν» και να ταράζουν τα ήρεμα νερά των σχεδιασμών μας. Ελπίζουμε στην προκειμένη περίπτωση να το συνειδητοποιήσετε πριν να είναι αργά και να ανταποκριθείτε στην έκκλησή μας, βάζοντας και εσείς τις δυνάμεις σας για να υποδεχτούμε στις 21 του Φλεβάρη τον εκπρόσωπο των μακελάρηδων όπως του αξίζει και να καταγγείλουμε αγωνιστικά τον συνεχιζόμενο άδικο πόλεμο στην Ουκρανία.
Υ.Γ.: Μόνο με θετικό τρόπο μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μετατοπίσεις όπως αυτές του τελευταίου κειμένου του ΝΑΡ με τίτλο «10 θέσεις για την αντικαπιταλιστική αριστερά και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ». Μπορεί να μη συμφωνούμε πλήρως, γνωρίζουμε ότι γίνεται κάτω από την πίεση των εξελίξεων και ότι δεν βασίζεται σε στέρεα ιδεολογικά θεμέλια και γι' αυτό κατά πάσα πιθανότητα δε θα διαρκέσει, αλλά, όπως και να το κάνουμε, η θεώρηση των «ανταγωνιζόμενων ιμπεριαλιστικών πόλων» απέχει πολύ από την άποψη του «ολοκληρωτικού καπιταλισμού» που διατυμπανίζει εδώ και δεκαετίες η δύναμη αυτή. Για να αντιστοιχηθεί η -φραστική έστω- μετατόπιση με την πράξη, πάντως, φαίνεται ότι υπάρχουν δυσκολίες.
