Άρθρο από την Προλεταριακή Σημαία (φύλλο 881)
Κώδικα αρπαγής πλούτου χαρακτηρίσαμε σε άρθρο μας πριν δύο φύλλα τον νέο πτωχευτικό κώδικα που θα ψήφιζε η κυβέρνηση και το έκανε πλέον πράξη με την πλειοψηφία που διαθέτει στη Βουλή, παρά την πρόταση μομφής που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ κατά του υπουργού Οικονομικών Σταϊκούρα με αφορμή αυτόν! Και είχαμε δίκιο!
Τι ισχύει πλέον (όχι ότι τυπικά ορισμένα από αυτά δεν ίσχυαν και πριν, αλλά πλέον έρχονται και αυτά με νέο νόμο να εφαρμοστούν οριστικά!):
Αν κάποιος κάνει αίτηση πτώχευσης , χάνει αυτόματα όλη του την περιουσία. Τα πάντα όσα διαθέτει ρευστοποιούνται και πάνε προς «εξυπηρέτηση» του δανειστή. Αυτό βέβαια ίσχυε και πριν, με το νόμο Κατσέλη, όπου τα δικαστήρια μπορούσαν να διατάξουν ρευστοποίηση όλης της περιουσίας (εκτός από την πρώτη κατοικία), αποπληρωμή των δανείων και ότι απέμενε ρυθμιζόταν με τόσο αυστηρούς όρους, που σε πάρα πολλές περιπτώσεις έκανε επισφαλή την όποια τέτοια προσφυγή. Δεν είναι τυχαίο που η συντριπτική πλειοψηφία των οφειλετών δεν προσέφυγε σε κάποια ρύθμιση τέτοιου είδους, είτε στο νόμο Κατσέλη και τις διάφορες παραλλαγές του, είτε στη λεγόμενη πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ που απέτυχε παταγωδώς!
Το νέο εδώ -και αυτό που πραγματικά δείχνει τις διαθέσεις του συστήματος- είναι ότι, πέρα από το ότι πτώχευση μπορούν πλέον να αιτηθούν οι πάντες, αντιμετωπίζοντας ακόμη και τον άνεργο, τον συνταξιούχο και τον μισθωτό ως επιχείρηση που ρίσκαρε και έχασε, αλλά επιπλέον, ότι αίτηση πτώχευσης μπορεί να κάνει και ένας από τους όποιους δανειστές, η εφορία, τα ταμεία κ.λπ. Έτσι, κάποιος που μπορεί για παράδειγμα να έχει ρυθμίσει το στεγαστικό του δάνειο και να το πληρώνει, αν δεν έχει καταφέρει το ανάλογο με άλλου είδους δάνειο ή χρέος, κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του έτσι κι αλλιώς! Φυσικά προτεραιότητα έχουν πάντα οι τράπεζες στο να ξεχρεωθούν!
Το οποίο σπίτι πλέον χάνεται σίγουρα και σε κάθε περίπτωση. Παύει να αποτελεί ιδιοκτησία του οφειλέτη, ο οποίος για 12 χρόνια μετατρέπεται σε ενοικιαστή και -αν και εφόσον μπορεί να πληρώνει το ενοίκιο που θα του επιβάλλει ο φορέας διαχείρισης χωρίς να έχει καθυστερήσεις άνω των τριών μηνών- τότε του δίνεται το δικαίωμα να το ξαναγοράσει στην εμπορική του τιμή, χωρίς να υπολογίζονται τα χρήματα που έδωσε ως ενοίκιο. Ενοικίαση από τον φορέα που κατάσχε ένα ακίνητο ως πρακτική (όχι ιδιαίτερα διαδομένη) υπήρχε εδώ και χρόνια, με τη διαφορά ότι, αν κάποια στιγμή γινόταν δυνατή μια ρύθμιση, τα ενοίκια συνυπολογίζονταν.
Όσο για τον μισθό, που κάποιοι λένε ψευδώς ότι ως τώρα ήταν ακατάσχετος στο σύνολό του, ξεχνώντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μείωσε το όριο επίσης (από τα 1500 στα 1100), πλέον το ακατάσχετο πέφτει στα 540 ευρώ ανά άτομο ή στα 900 ανά ζευγάρι (φαίνεται ότι τα ζευγάρια έχουν αναλογικά λιγότερες ανάγκες από τα άτομα) κάτι που καθιστά τους οφειλέτες ακόμη πιο ευάλωτους στις διαθέσεις των δανειστών. Ακόμη και για την επιβίωσή τους με ή χωρίς σπίτι δικό τους πια!
Επίσης και τα δικαστήρια, στα οποία πολλές ελπίδες στήριξαν και στηρίζουν πολλοί, πλέον βγαίνουν εκτός «παιχνιδιού»! Τα πάντα θα γίνονται ηλεκτρονικά και η προσφυγή σε αυτά καθίσταται από πολύ δύσκολη έως αδύνατη!
Πράγματι λοιπόν η κυβέρνηση απλοποιεί όσο το δυνατόν περισσότερο τις διαδικασίες αναδιανομής πλούτου από τα κάτω προς τα πάνω. Τις διαδικασίες αρπαγής περιουσιών από τα φτωχά ή λιγότερο φτωχά λαϊκά στρώματα προς όφελος ντόπιων και ξένων κεφαλαίων που ήδη δραστηριοποιούνται ή ετοιμάζονται να δραστηριοποιηθούν στην αγορά ακινήτων και όχι μόνο των τραπεζών. Οι εργαζόμενοι αυτού του τόπου πλέον δεν θα μπορούν εύκολα να αποκτήσουν ένα «δικό τους κεραμίδι», άλλωστε μη ξεχνάμε ότι η σχέση μικροϊδιοκτησίας και μεγαλοϊδιοκτησίας στην Ελλάδα δεν συμβάδιζε με αυτή της Ευρώπης και άλλων, οπότε διακηρυγμένα εδώ και χρόνια έπρεπε να αλλάξει!
Αυτό ο πρωθυπουργός έχει το θράσος να το παρουσιάζει ως διαγραφή χρεών και δυνατότητα για μια νέα αρχή του εργαζόμενου οφειλέτη! Ενώ άλλοι κυβερνητικοί παράγοντες, π.χ. Γεραπετρίτης, δεν έχουν κανένα ενδοιασμό να πουν σε αυτό τον κόσμο ότι «έπαιξε και έχασε», αντιμετωπίζοντας τον εργαζόμενο που πάλεψε να βελτιώσει τη ζωή του ως παίχτη -τζογαδόρο που δανείστηκε και που θα έπρεπε να έχει υπόψη του ότι ο δανεισμός μπορεί να φέρει και τα αντίθετα αποτελέσματα. Να χάσει και ας πρόσεχε!
Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ και το κοινοβουλευτικό – επικοινωνιακό σώου που έστησε θα λέγαμε ότι -λόγω απουσίας σοβαρών κινηματικών διαδικασιών- αποθρασύνεται και αυτός! Πάει πολύ που ενώ ως κυβέρνηση κατήργησε τυπικά την προστασία την πρώτης κατοικίας, άλλαξε προς το χειρότερο τον νόμο Κατσέλη, καταργώντας τον τελικά για να εφαρμόσει μια διαδικασία διαδικτυακής πλατφόρμας από την οποία βγήκαν «ωφελημένοι» μόνο μερικές δεκάδες, που θέσπισε το ιδιώνυμο για όποιον κινητοποιούνταν κατά των πλειστηριασμών, με αποτέλεσμα αγωνιστές να τραβιούνται ακόμη στα δικαστήρια διωκόμενοι από το «Τμήμα Προστασίας του Πολιτεύματος» της Γενικής Ασφάλειας, που έστελνε τα ΜΑΤ στις αντίστοιχες κινητοποιήσεις, να βγαίνει τώρα υπερασπιστής του λαού και να δηλώνει ότι θα καταργήσει τον νέο πτωχευτικό κώδικα! Όπως έσκισε και τα μνημόνια το 2015, αλλά και πάλι δεν μας είπε τι θα κάνει με τα δικά του νομοθετήματα και με ποιο ακριβώς τρόπο θα διασφαλίσει την πρώτη κατοικία ή το σύνολο της λαϊκής περιουσίας! Άλλωστε μη ξεχνάμε ότι -πέρα από το ότι η σημερινή κυβέρνηση πάτησε πάνω και συνεχίζει τη δική του πολιτική (κάτι που ο Δραγασάκης δεν χάνει ευκαιρία να το δηλώνει εκφράζοντας την ευαρέσκειά του για το σεβασμό των διαδόχων του προς την οικονομική τους πολιτική)- οι δηλώσεις του Γεραπετρίτη δεν είναι καθόλου πρωτότυπες! Πρώτος τις έκανε ο «αριστερός» Τσακαλώτος όταν δήλωνε:
"H κανονική αγορά στέγασης έχει πάντα ένα ρίσκο. Παίρνεις ένα δάνειο και κάποια στιγμή πρέπει να το ξεπληρώσεις. Έχεις και την πιθανότητα κάποια στιγμή να μη σου βγει αυτό το ρίσκο και να το χάσεις" (Μάρτης του 2019). Έτσι απλά κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε!
Αυτά ας τα βλέπουν κι αυτοί οι αγωνιστές ή και οργανώσεις που, πάνω στην πολιτική αδυναμία τους να συμβάλουν στο χτίσιμο ενός πραγματικού λαϊκού κινήματος αντίστασης και διεκδίκησης, χαίρονται για την « επιστροφή» του ΣΥΡΙΖΑ στις δήθεν κινηματικές του ρίζες. Τα επικοινωνιακά σώου δεν έχουν καμιά σχέση με επιστροφή στο κίνημα ακόμη κι όταν στηρίζονται από τις «ταξικές δυνάμεις» του κοινοβουλίου! Του ΚΚΕ που ψήφισε υπέρ της πρότασης μομφής, συνεπέστατο άλλωστε με τον κοινοβουλευτικό προσανατολισμό του κινήματος που πρεσβεύει, την ώρα που ακόμη και το ΜΕΡΑ25 του Βαρουφάκη αποχώρησε!
