Εξαρτημένος ελληνικός καπιταλισμός:
-Οικόπεδα σε καλή τιμή
-Τσιμέντο να γίνει
-Άμεση κερδοφορία για το κεφάλαιο
-Φθηνό εργατικό δυναμικό
Με μεγάλη σπουδή και στα θερινά τμήματα της βουλής η συγκυβέρνηση προωθεί προς ψήφιση νομοσχέδια που αφορούν τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, τα ρυθμιστικά σχέδια Αθήνας-Αττικής και Θεσσαλονίκης (της Θεσσαλονίκης αποσύρθηκε την τελευταία στιγμή) για τα δάση, τον αιγιαλό και τις παραλίες. Νομοσχέδια που ταιριάζουν γάντι και λύνουν τα χέρια στο θεσμικό εργαλείο ξεπουλήματος, στο Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιούσιας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ).
Σε μια περίοδο παρατεταμένης κρίσης, με την αστική τάξη της χώρας σε πολύ δυσμενή θέση και τις οξυμένες αντιθέσεις των ιμπεριαλιστών να μην αφήνουν περιθώρια ελιγμών και να δυσχεραίνουν την αναζήτηση αυτοδύναμης θέσης και ρόλου του ντόπιου κεφαλαίου ακόμα και στον ελλαδικό χώρο, τα νομοσχέδια αυτά έρχονται να επικυρώσουν τη βαθιά εξάρτηση της στριμωγμένης ντόπιας αστικής τάξης, από το ξένο κεφάλαιο και τους ιμπεριαλιστές.
Η ντόπια οικονομική και πολιτική ελίτ έχει εναποθέσει τις ελπίδες της όποιας «ανάπτυξης» στην αξιοποίηση της στρατηγικής θέσης της χώρας για διαμετακομιστικό και ενεργειακό κόμβο, υπό την αιγίδα των ιμπεριαλιστών, της ευρύτερης περιοχής της ΝΑ Μεσογείου και έτσι νομοθετεί με στόχο τη διαμόρφωση των απαραίτητων προϋποθέσεων που να υπηρετούν αυτήν την κατεύθυνση.
Παράλληλα προωθεί ρυθμίσεις που να εξυπηρετούν χρήση χώρων για υπηρεσίες που θα προκύψουν από την παραπάνω κατεύθυνση όποτε και με όποια μορφή και απαιτήσεις προκύψει.
Επίσης στον τομέα της «ανάπτυξης» δίνει ιδιαίτερο βάρος στην προσέλκυση του εφοπλιστικού κεφαλαίου, ευελπιστώντας ο Πειραιάς να γίνει ναυτιλιακό κέντρο, και στον τουρισμό (άντε πάλι) δημιουργώντας το απαραίτητο νομικό πλαίσιο ώστε οικόπεδα-φιλέτα της χώρας να παραχωρηθούν στην κυριολεξία για τη δημιουργία τουριστικών μονάδων, κυρίως από ξένα κεφάλαια.
Είναι τόσο αποκαλυπτικό το περιεχόμενο των παραπάνω νομοσχεδίων, που ανάγκασε τον πρόεδρο του ΤΕΕ να δηλώσει: «Συνεχίζεται ένας σχεδιασμός που θέλει την Ελλάδα χωρίς παραγωγικό ιστό, με το 80% του πληθυσμού και των δραστηριοτήτων της χώρας στα δύο μητροπολιτικά κέντρα, μια χώρα προσανατολισμένη στις υπηρεσίες, στον τουρισμό και γι” αυτό καταδικασμένη και εξαρτώμενη».
Χωρίς να διαφωνούμε σε τίποτα με την παραπάνω δήλωση, θα συμπληρώναμε πως στο φόντο της κρίσης τα πράγματα ίσως αποδειχτούν πολύ χειρότερα.
Ενα πρώτο δείγμα των αποτελεσμάτων αυτής της πολιτικής είναι το ξεπούλημα από το ΤΑΙΠΕΔ του φιλέτου του Ελληνικού (έκταση διπλάσια και από αυτή του ΗydePark του Λονδίνου), που πωλείται σε τιμή μικρότερη των 100 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο στην Lamda Development (συμφερόντων Λάτση), με την υποστήριξη του Global Investment Group, που απαρτίζεται από την εταιρεία AlMaabar από το Abu Dhabi, από τον κινέζικο όμιλο Fosun Group, καθώς και από ευρωπαϊκά κεφάλαια.
Τι κάνει στην ουσία η κυβέρνηση με τις παραπάνω νομοθετικές πρωτοβουλίες;
Φτιάχνει, να το πούμε κυνικά, ένα διαφημιστικό φυλλάδιο. Ενα προσπέκτους προσέλκυσης επενδυτών, όπου στις ιλουστρασιόν σελίδες του αναφέρει ξεδιάντροπα και ξεκάθαρα ότι προσφέρει άφθονα και σε καλή τιμή οικόπεδα, λιμάνια, συγκοινωνιακές οδούς και κόμβους, αλλά και παραλίες και δάση και υπέδαφος διά πάσα χρήση και πως οι προσφορές συνοδεύονται από πάσης φύσεως διευκολύνσεις, ώστε ο επενδυτής άκοπα, χωρίς γραφειοκρατίες και περιβαλλοντικούς και άλλους πονοκεφάλους, να αφοσιωθεί σε άμεσης κερδοφορίας επενδύσεις αξιοποιώντας βεβαίως και το φθηνό, χωρίς δικαιώματα αλλά και αποκαμωμένο από την ανεργία, εργατικό δυναμικό.
Αλλά για του λόγου το αληθές ας δούμε κάποια χαρακτηριστικά σημεία των επίμαχων νομοσχεδίων.
1. Χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός
Με τη διαδικασία του κατεπείγοντος ψηφίστηκε στα τέλη του Ιούνη από τα κόμματα της συγκυβέρνησης στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, το νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος με το οποίο καθορίζεται ο νέος χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός ολόκληρης της χώρας. Το σχέδιο αυτό αποτελεί τον μπούσουλα, δίνει τον βασικό προσανατολισμό, είναι το γενικό θεσμικό και πολιτικό πλαίσιο που στη συνέχεια εξειδικεύεται από τα ρυθμιστικά σχέδια ανά περιφέρεια και πόλη. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι στο νέο χωροταξικό σχεδιασμό προβλέπεται η κατάρτιση Ειδικών Χωρικών Σχεδίων που δίνουν τη δυνατότητα σε διάφορες περιοχές να θεωρηθούν -ενώ δεν ήταν παλαιότερα- κατάλληλες για επιχειρηματικές δραστηριότητες και για την πραγματοποίηση προγραμμάτων και παρεμβάσεων που είναι μεγάλης κλίμακας και χαρακτηρίζονται στρατηγικής σημασίας. Επίσης το νέο χωροταξικό καταργεί την έννοια της «αμιγούς κατοικίας» και σε κατοικημένες περιοχές επιτρέπει τη δημιουργία και λειτουργία εκθεσιακών κέντρων, ξενοδοχείων, καταστημάτων εστίασης και διασκέδασης, χώρων στάθμευσης, πρατηρίων καυσίμων κ.λπ.
Για να ανοίξει ο δρόμος για τη χωροθέτηση και δημιουργία εγκαταστάσεων ανακύκλωσης και καύσης απορριμμάτων και ΑΠΕ (φωτοβολταϊκά κ.λπ.) μέσα στον οικιστικό ιστό, τις χαρακτηρίζει «Εγκαταστάσεις Αστικών Υποδομών Κοινής Ωφέλειας», όταν μέχρι τώρα ήταν στην κατηγορία της «υψηλής όχλησης».
Αίρει κάθε περιορισμό για εμπορικές δραστηριότητες και αντίστοιχες υποδομές σε περιοχές που βρίσκονται πάνω σε οδικές αρτηρίες που έχουν εμπορική σημασία.
2. Ρυθμιστικό σχέδιο Αττικής – Αθήνας 2021 (ΡΣΑ)
Πριν από 60 χρόνια ήταν χτισμένο περίπου το 18% του λεκανοπεδίου Αττικής, ενώ σήμερα το ποσοστό αυτό φτάνει το 68%. Δεν είναι τυχαίο δε ότι το αστικό πράσινο στην Αθήνα μόλις που πλησιάζει τα 2 τ.μ. ανά κάτοικο, όταν σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, σε μεγάλες πρωτεύουσες, κυμαίνεται από 25 μέχρι και 50 τ.μ. ανά κάτοικο. Αυτό που ζουν οι κάτοικοι της Αττικής είναι η ατμοσφαιρική ρύπανση, η έλλειψη ελεύθερων χώρων και πρασίνου, η ηχορύπανση, η απαξίωση αγροτικής γης, η αποψίλωση των δασών μετά τις πυρκαγιές σε Πάρνηθα και Πεντέλη, η αλλαγή του κλίματος με την αύξηση θερμοκρασίας και υγρασίας μέσα και γύρω από την αστική περιοχή. Η υγεία του λαού μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον υποθηκεύεται καθημερινά.
Το νέο ΡΣΑ που ψηφίστηκε στις αρχές Ιούλη, υπηρετώντας τον καπιταλιστικό νόμο της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης κεφαλαίου, προωθεί την πολεοδόμηση άλλων 60.000 στρεμμάτων στην Αττική!
Το νέο ΡΣΑ προσφέρει περισσότερες παροχές στο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο (αποδέχεται τις πιέσεις του ΣΕΒ για περισσότερους βιομηχανικούς χώρους, των επενδυτών και τραπεζικών κύκλων για ανάπτυξη σε όσους χώρους επιθυμούν οι επενδυτές (υποβαθμισμένο κέντρο, αδόμητες αλλά νευραλγικές εκτάσεις στις παρυφές του ΡΣΑ (οι λεγόμενες «πύλες») και στις αδόμητες αλλά «αναπτυσσόμενες» εκτάσεις εντός ΡΣΑ (οι λεγόμενοι «πόλοι ανάπτυξης»). Συγκεκριμένες περιοχές, όπως το Θριάσιο, τα Μεσόγεια κ.ά., θεσμοθετούνται ως «πύλες» και «πόλοι» και επιτρέπεται να οικοδομηθούν έντονα, και το ίδιο συμβαίνει και εντός του ΡΣΑ, όπως στον Ελαιώνα, την περιοχή Αχαρνών, την περιοχή Νεραντζιώτισσας, τη Δραπετσώνα κ.α.
Η διάχυση των μητροπολιτικών πόλων υποδηλώνει την τάση για ενίσχυση των υπηρεσιών με τη δυνατότητα χωροθέτησης περιοχών εμπορίου μεγάλης κλίμακας, Mall, γραφείων πολυεθνικών κ.λπ. (όπως ήδη γίνεται τώρα) σε όλη την Αττική, κέντρο, παραλία, Θριάσιο, Μέγαρα, Μεσόγεια, βόρεια Προάστια και Λαύριο, με τις γνωστές επιπτώσεις: απαξίωση της αγροτικής γης, παραπέρα διάλυση του ντόπιου παραγωγικού κεφαλαίου και του μικρομεσαίου λιανεμπορίου που έχει απομείνει στην Αττική!
Το ΡΣΑ προωθεί τις προϋποθέσεις για την οικοδόμηση των ελεύθερων χώρων του λιμανιού και της βιομηχανικής ζώνης του Πειραιά και του πρώην ανατολικού αεροδρομίου του Ελληνικού.
Στο δίκτυο των πόλων προβλέπονται διαδικασίες για τη διευκόλυνση της εγκατάστασης και την επίσπευση των διαδικασιών αδειοδότησης μονάδων του δευτερογενούς και επιλεγμένων μονάδων του τριτογενούς τομέα. Ουσιαστικά μιλάμε για συγκέντρωση επιχειρήσεων στον χώρο της Αττικής, με εξασφαλισμένα οδικά δίκτυα μεταφοράς προϊόντων και με δυνατότητα η απαιτούμενη οικοδομική δραστηριότητα για την εγκατάστασή τους να γίνει με διαδικασίες fast track και σε τιμές γης μικρότερου κόστους απ’ ό,τι σε κεντρικότερες περιοχές.
Το νέο ΡΣΑ ευνοεί στην πράξη την αυθαίρετη δόμηση, με την πριμοδότηση σύνθετων τουριστικών εγκαταστάσεων και περιοχών τουριστικής κατοικίας που εντείνει την αστική διάχυση και πριμοδοτεί νέα κατάληψη γης, με την παραπέρα στη συνέχεια απαίτηση για νέα φαραωνικά οδικά έργα στις μεταφορές.
Απέναντι στην επιδείνωση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής, το νέο ΡΣΑ αντί να προσθέτει, αφαιρεί και άλλους ελεύθερους και πράσινους χώρους από το σώμα της πόλης. Όσα προβλέπονται για τη ριζική αλλαγή του χαρακτήρα του Ελαιώνα και μετατροπή του σε υποδοχέα βαρέων χρήσεων, τα σχέδια για το Ελληνικό, όπου σχεδιάζεται μια τεράστια περιφραγμένη πολιτεία για φουσκωτά πορτοφόλια τουριστών, τα σχέδια σε όλο το μήκος του παραλιακού μετώπου των νότιων συνοικιών της Αττικής για ανέγερση μεγάλων τουριστικών μονάδων και δημιουργία μαρινών για υπερπολυτελή σκάφη, η καταπάτηση του άλσους στη Νέα Φιλαδελφεια για τις δραστηριότητες του Μελισσανίδη, η εμπορευματοποίηση κομματιών του Πάρκου Τρίτση είναι μερικά δείγματα της «αειφόρου ανάπτυξης» που προωθεί η συγκυβέρνηση μαζί με τα συμφέροντα που πιστά υπηρετεί και που θα κάνουν τη ζωή του εργαζόμενου λαού ακόμα χειρότερη.
Οσο δε για την προστασία της δημόσιας υγείας των κατοίκων της Αττικής από την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία (κεραίες κινητής τηλεφωνίας, γραμμές μεταφοράς υπερυψηλής τάσης της ΔΕΗ και μετασχηματιστές μέσα στην πόλη κ.λπ.), το ΡΣΑ δεν αναφέρει ούτε λέξη.
3. Ρυθμιστικό σχέδιο Θεσσαλονίκης (ΡΣΘ)
Ήταν να κατατεθεί προς ψήφιση μαζί με το ΡΣΑ, αλλά αποσύρθηκε για παραπέρα διαβούλευση! Το πιθανότερο, και από όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, υπήρξαν αντιδράσεις στο πλαίσιο κυβερνητικών παραγόντων και αντίστοιχων συμφερόντων της Θεσσαλονίκης που θορύβησαν την κυβέρνηση και την έκαναν να προχωρήσει στην ψήφιση του ΡΣΑ και να αφήσει τη Θεσσαλονίκη για αργότερα.
Μερικά μόνο από όσα προβλέπει το ΡΣΘ είναι: η μετατροπή του χώρου γύρω από το αεροδρόμιο «Μακεδονία» σε επιχειρηματικό πάρκο, η χωροθέτηση περιοχών με την πίεση του ΣΒΒΕ στο δυτικό τμήμα της πόλης για εγκατάσταση πολύ ρυπογόνων βιομηχανιών που ανήκουν στην οδηγία Sevezo, η αλλαγή χρήσης γης στην παράκτια ζώνη, ειδικά της ανατολικής Θεσσαλονίκης, για να επιτρέπεται η δόμηση, η δυνατότητα για τη χωροθέτηση δικτύου από μαρίνες ακόμη και στην παλιά παραλία της Θεσσαλονίκης. Ακόμη: ο Χορτιάτης παραδίνεται στην οικοπεδοποίηση, ενώ υπάρχει και ο χαρακτηρισμός του δάσους Σέιχ Σου ως «περιφερειακού πάρκου», που επιτρέπει τη δημιουργία οικισμών, ξενοδοχείων, συνεδριακών κέντρων, λατομείων κ.λπ. Το ΡΣΘ δεν αποδίδει το σύνολο των χώρων των πρώην στρατοπέδων σαν αποκλειστικών χώρων πράσινου. Υπάρχει πρόβλεψη για δημιουργία επιχειρηματικών κέντρων στους Λαχανόκηπους και στο Αλλατίνη, με ειδικούς όρους δόμησης και ΣΔΙΤ. Υπάρχει η αποδοχή της καύσης των απορριμμάτων μέσα από τη διατύπωση για «ολοκληρωμένη διαχείριση αερίων που παράγονται από τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας αποβλήτων». Υπάρχει η φωτογραφική αναφορά για τις εξορύξεις χρυσού στη Χαλκιδική και στο Κιλκίς, με θεσμική κάλυψη των καταστροφικών και μη αναστρέψιμων περιβαλλοντικών επιπτώσεών τους, καθώς και για τις αρνητικές συνέπειές τους για τις άλλες οικονομικές δραστηριότητες της περιοχής. Το ΡΣΘ θέλει τη βόρεια Χαλκιδική περιοχή εξόρυξης-κλοπής του ορυκτού της πλούτου και τη νότια τουριστικό θέρετρο!
4. Νομοσχέδιο για τα δάση
Το δασικό νομοσχέδιο, συμπεριλαμβάνεται στις μνημονιακές υποχρεώσεις και στα προαπαιτούμενα για την είσπραξη της δόσης Ιουλίου.
Εκτάσεις δημόσιας γης συνολικής επιφάνειας περίπου 20 εκατομμυρίων στρεμμάτων, στις οποίες περιλαμβάνονται κυρίως χορτολιβαδικές, βραχώδεις, πετρώδεις και άλλες μέχρι τώρα μη αξιοποιήσιμες, συγκεντρώνονται σε μια νέα κατηγορία εκτάσεων, τις «δημόσιες γαίες».
Γι’ αυτές τις εκτάσεις, που αντιπροσωπεύουν περίπου το 15% της συνολικής επιφάνειας της χώρας, δεν θα ισχύει το καθεστώς αυστηρής προστασίας της δασικής νομοθεσίας. Ετσι, δεν θα κηρύσσονται αναδασωτέες και θα προσφέρονται με τυπικούς περιβαλλοντικούς όρους για πλήθος επιχειρηματικές δραστηριότητες, με αιχμή τον τουρισμό, τη βιομηχανία και τα μεταλλεία για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου.
Με διαδικασίες fast track (εισήγηση δασάρχη και απόφαση του γενικού γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης) θα αίρονται ή θα ανακαλούνται αναδασώσεις εντός μόλις τριών μηνών!
Το νομοσχέδιο υπηρετεί καθαρά τα συμφέροντα ξένου και ντόπιου κεφαλαίου και, μέσα από την άρση του άβατου του δημόσιου δάσους, προσφέρει εκτάσεις προκειμένου να εξυπηρετηθούν επιχειρηματικές εκμεταλλεύσεις και άλλες «αναπτυξιακές» δραστηριότητες. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, μπορούν να λειτουργούν στα δάση και τις δασικές εκτάσεις σύνθετα τουριστικά καταλύματα, κέντρα αναζωογόνησης και ευεξίας, καθώς και κέντρα ιαματικού τουρισμού σε δάση και δασικές εκτάσεις. Επίσης, βιομηχανικές εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν ως πρώτη ύλη το ξύλο, βιομηχανίες εμφιάλωσης νερού και τυροκομεία και μόνιμες κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, όπως μελισσοκομεία, εκτροφεία θηραμάτων, εκτροφεία γουνοφόρων ζώων.
Επίσης θα επιτρέπονται πλήθος έργων και δραστηριοτήτων, όπως αθλητικές εγκαταστάσεις, εκπαιδευτήρια, νοσοκομεία, ιερές μονές, σωφρονιστικά καταστήματα, ΧΥΤΑ, υδροτριβεία, κεραίες ραδιοτηλεοπτικών μέσων, πάρκα κεραιών, κέντρα υποδοχής μεταναστών κ.ά. Στις ίδιες εκτάσεις θα επιτρέπονται μεγάλα δημόσια έργα, έργα ηλεκτροπαραγωγής κ.λπ.
Με βάση όσα προβλέπει το δασοκτόνο νομοσχέδιο, η πρόσφατη πυρκαγιά στην Κερατέα αποτελεί μια εξαιρετική εξυπηρέτηση για όσους ενδιαφέρονται για τη χωροθέτηση ΧΥΤΑ στο Οβριόκαστρο, αφού το ενδεχόμενο ένταξης της καμένης περιοχής σε καθεστώς απόλυτης προστασίας πέφτει στο κενό.
5. Νομοσχέδιο για τον αιγιαλό και τις παραλίες
Το αρχικό νομοσχέδιο προωθούσε την πλήρη εμπορευματοποίηση, ιδιωτικοποίηση και τσιμεντοποίηση εκτεταμένων παράκτιων περιοχών της χώρας. Παρά τις επιμέρους και επουσιώδεις αλλαγές, το σχέδιο νόμου για τον αιγιαλό και τις παραλίες αποσύρθηκε και αναμένεται νέο κατά το φθινόπωρο. Για να καταλάβουμε τις προθέσεις της κυβέρνησης, παραθέτουμε σημεία από το αρχικό νομοσχέδιο που μεταξύ άλλων προέβλεπε άρση όλων των περιορισμών στην έκταση της παραλίας, που μπορεί να παραχωρηθεί σε απλή χρήση (λ.χ. ξαπλώστρες, αναψυκτήρια). Στην ισχύουσα νομοθεσία δεν επιτρέπεται η παραχώρηση έκτασης μεγαλύτερης των 500 τ.μ., ενώ υπάρχει υποχρέωση δημιουργίας ελεύθερων «ζωνών» 100 μέτρων μεταξύ δύο «πόστων».
Την άρση όλων των αναφορών για την υποχρέωση ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης στον αιγιαλό, καθώς και την απαγόρευση της παραχώρησης της αποκλειστικής χρήσης αιγιαλού και παραλίας. Ποιος νοιάζεται για τα μπάνια του φτωχού λαού! Οπου θα επιτρέπεται η είσοδος σε παραλία, θα κόβεις εισιτήριο!
Το νομοσχέδιο προβλέπει σκανδαλώδεις διευκολύνσεις για τη δημιουργία μόνιμων κατασκευών από ιδιώτες για επιχειρηματικό σκοπό. Μοναδική προϋπόθεση είναι η παραχώρηση «να κρίνεται απολύτως απαραίτητη για την επίτευξη του (επιχειρηματικού) σκοπού» από το γενικό γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όλες οι παράκτιες ξενοδοχειακές μονάδες της χώρας μπορούν να επεκτείνουν μόνιμα τις εγκαταστάσεις τους στη ζώνη από την παραλία έως και τη θάλασσα.
Επιτρέπεται το μπάζωμα θαλάσσιου χώρου για την εξυπηρέτηση επιχειρηματικής δραστηριότητας που έχει ενταχθεί στις στρατηγικές επενδύσεις ή έχει εγκριθεί από τα ειδικά σχέδια χωρικής ανάπτυξης δημοσίων ή ιδιωτικών ακινήτων.
Το σχέδιο νόμου προβλέπει επίσης τη δυνατότητα νομιμοποίησης αυθαίρετων κατασκευών που βρίσκονται στον αιγιαλό και την παραλία και που χρησιμοποιούνται όχι για κατοικία, αλλά για επιχειρηματικούς σκοπούς. Η δυνατότητα νομιμοποίησης αυθαίρετων κατασκευών για επιχειρηματικούς σκοπούς δεν είχε δοθεί έως σήμερα από τους νόμους για τη νομιμοποίηση της αυθαίρετης δόμησης για τον αιγιαλό, τα δάση και τους αρχαιολογικούς χώρους.
Η ψήφιση του νομοσχεδίου έρχεται να διευκολύνει το ξεπουληματικό έργο του ΤΑΙΠΕΔ, καθώς θα ανοίξει τον δρόμο για την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση των απαιτήσεων των επενδυτικών σχεδιασμών των επιχειρηματιών σε περιπτώσεις όπως του Ελληνικού, του Αστέρα Βουλιαγμένης και της Αφάντου Ρόδου. Στο νομοσχέδιο υπάρχουν και προβλέψεις για τους διαγωνισμούς που διεξάγονται σχετικά με την παραχώρηση σαράντα τουλάχιστον τουριστικών μαρινών ανά την Ελλάδα.
Επίλογος
Με παραπάνω από τον μισό πληθυσμό της χώρας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, τα προβλήματα των εργαζομένων στα μεγάλα αυτά αστικά κέντρα οξύνονται δραματικά. Το αβίωτο αυτών των πόλεων προστίθεται στα τόσα που περνά ο λαός μας από την τεράστια σε κλίμακα επίθεση που εξαπέλυσε το κεφάλαιο και οι ξένοι προστάτες ενάντια στη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία.
Προβλήματα που το αδίστακτο πρόσωπο του κεφαλαίου και η εξάρτηση της χώρας δημιουργούν, συντηρούν, αναπαράγουν και συσσωρεύουν στον χρόνο. Προβλήματα που θα φτάνουν στα όριά τους και θα προκαλούν αντιδράσεις και ξεσπάσματα, βάζοντας επιτακτικά το θέμα της σύνδεσης της ταξικής πάλης με τον αστικό χώρο και τη συνοικία.
Μπροστά μας είναι τα επίδικα. Πώς θα τα αντιμετωπίσουμε; Πώς θα υπερασπιστούμε τα λαϊκά συμφέροντα;
Στις σημερινές συνθήκες απαιτείται συνδυασμός των «τοπικών» και των γενικών προβλημάτων.
Οι μαζικές αντιστάσεις που απαιτούνται για την ανατροπή πολιτικών που προωθούνται μέσα από τα ΡΣ , όπως στο Ελληνικό, τη Ν. Φιλαδέλφεια, τη Χαλκιδική, οι διεκδικήσεις για ελεύθερες παραλίες, για περισσότερο πράσινο κ.ά., απαιτούν μαζικές, λαϊκές κινηματικές δράσεις πάνω σε πλατφόρμες που δεν θα απομονώνουν το ζήτημα αλλά θα το εντάσσουν στη γενικότερη επίθεση του κεφαλαίου ντόπιου και ξένου και των εργασιακών και άλλων προβλημάτων που συνεπάγεται αυτή η επίθεση, για να διασφαλίζεται το ταξικό και αντικυβερνητικό περιεχόμενο της πάλης.
Σε κάθε περίπτωση, το θέμα είναι να ξεσπάσουν αγώνες και αντιστάσεις των εργαζομένων, των ανέργων, των κατοίκων των συνοικιών, της νεολαίας, ενάντια στα νέα κύματα βάρβαρων μέτρων, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στο ξεπούλημα, στην τσιμεντοποίηση των αστικών κέντρων, στην ερήμωση της υπαίθρου.
Έχουμε ανάγκη από αγώνες, αντιστάσεις, διεκδικήσεις και όχι από εναλλακτικές προτάσεις και προγράμματα και ρυθμιστικά σχέδια διεξόδου, δήθεν, από την κρίση. Είμαστε απέναντι και κόντρα σε ψεύτικες εκλογικές και κυβερνητικές «διεξόδους» και «αναθέσεις» της επίλυσης των λαϊκών προβλημάτων.
