Ο πρώτος γύρος των δημοτικών εκλογών έχει ολοκληρωθεί. Αν και έχουμε μπροστά και το δεύτερο γύρο, βασικά πολιτικά συμπεράσματα μπορούν να διατυπωθούν.
Οι φετινές δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές γίνονται σε μια περίοδο που κάθε άλλο παρά ευνοϊκή μπορεί να χαρακτηριστεί για το λαό και το κίνημά του.
Εχει προηγηθεί μια αρκετά μεγάλης διάρκειας αδυναμία του λαϊκού κινήματος να απαντήσει αγωνιστικά, και με όρους ανατροπής των αντιδραστικών συσχετισμών, την επίθεση σε όλα τα μέτωπα του ιμπεριαλισμού και του καπιταλισμού. Η αναμφισβήτητη οργή του λαού μας για την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης δεν έχει βρει πολιτική και αγωνιστική διέξοδο.
Ο σκληρός ανταγωνισμός των δύο αστικών οργανισμών ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για το ποιος είναι ικανότερος να προχωρήσει αποτελεσματικότερα την επίθεση στα δικαιώματα εργαζόμενων και νεολαίας πόλωσε το πολιτικό κλίμα με τρόπο που ευνόησε τους κυρίαρχους σχηματισμούς.
Η περίοδος που εγκαινιάστηκε μετά τις 11 του Σεπτέμβρη του περασμένου χρόνου, με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό σε θέση μάχης για το ξαναμοίρασμα του πλανήτη, αλλά και τους ανταγωνιστές τους σε αδυναμία και αμηχανία, δημιουργεί όρους πλήρους αμφισβήτησης των δικαιωμάτων του λαού στο εσωτερικό κάθε χώρας, με ενορχηστρωτές τις αμερικανικές υπηρεσίες – φανερές και μυστικές. Στη χώρα μας οι όροι διαφοροποίησης της εξαρτημένης αστικής τάξης είναι σαφώς δυσμενέστεροι και οι εκβιασμοί του συστήματος προς τους εργαζόμενους και τη νεολαία πολλαπλασιάζονται. Η επιχείρηση απόσυρσης της “17Ν” εκτός των άλλων στόχο είχε την αξιοποίησή της στην κατεύθυνση περιθωριοποίησης και χτυπήματος της Αριστεράς και απομόνωσής της από το λαό, ώστε η οργή του να διοχετευτεί σε παρόδους που δεν εμπνέουν κινδύνους για την κυριαρχία του ιμπεριαλισμού και καπιταλισμού στη χώρα μας.
Οι δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές έγιναν σε κλίμα που ευνοούσε το σύστημα και τους πολιτικούς οργανισμούς του και όχι το λαό. Βεβαίως και το “γήπεδο” των εκλογών ποτέ δεν ήταν ο προσφορότερος χώρος για να εκφραστούν οι λαϊκές αγωνίες και η αγωνιστική διέξοδός τους, αλλά σε τούτες τις εκλογές το τερέν ήταν πολύ βαρύ.
Από τη μια το κυβερνών κόμμα προσπάθησε να ανατρέψει την πραγματικά δυσχερή κατάσταση γι” αυτό, προϊόν της αντιλαϊκής του πολιτικής. Οι “επιτυχίες” του στον τομέα της πάταξης της τρομοκρατίας και η αναβίωση του αντιδεξιού μπαμπούλα με ακροαριστερές παραφυάδες χρησιμοποιήθηκαν επιμελημένα. Επιδίωξε την πόλωση και με την αμέριστη βοήθεια του Τύπου ανέδειξε τη λανθασμένη επιλογή του Τζαννετάκου, ρίχνοντας στο κέντρο της προσοχής την υπερνομαρχία όπου και είχε τους όρους για ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα που θα στρογγύλευε τις σοβαρές απώλειες σε δήμους και νομαρχίες στην υπόλοιπη χώρα. Πριμοδότησε γι” αυτό και τον Καρατζαφέρη ώστε ν” αυξηθούν οι απώλειες ψήφων της ΝΔ. Η βασική αγωνία του ΠΑΣΟΚ ήταν και είναι η αντιμετώπιση του πολιτικού προβλήματος που αφορά τη στήριξη των κέντρων εξουσίας στο κόμμα αυτό. Χωρίς να είναι γνωστά τα αποτελέσματα του 2ου γύρου, φαίνεται πως το ΠΑΣΟΚ μάλλον τη βγάζει προσωρινά “καθαρή”, και εννοούμε πως φαίνεται πιθανότερο να μην υπάρξουν σύντομα, σαν προϊόν της εκλογικής αναμέτρησης, πολιτικές ανακατατάξεις.
Η ΝΔ κέρδισε χάνοντας! Ενισχύθηκε σε μια σειρά δήμους και νομαρχίες και διεκδικεί με όρους και άλλους-ες από το δεύτερο γύρο. Η ενίσχυσή της όμως αυτή, αλλά και ο εγκλωβισμός της στην υπερνομαρχία της Αθήνας, δεν φαίνεται να προκαλούν σοβαρούς τριγμούς στο αστικό μπλοκ δυνάμεων αλλά και στα ξένα κέντρα εξουσίας τέτοιους που να προκαλέσουν πολιτικό πρόβλημα στο κυβερνών κόμμα και ζήτημα πρόωρων εκλογών. Σε άρθρα εφημερίδων των ιμπεριαλιστικών μητροπόλεων διαπιστώνεται (ή προωθείται…) πως το ΠΑΣΟΚ έχασε λίγο και η ΝΔ κέρδισε λίγο.
Το σύνθημα της ΝΔ “δώσε μήνυμα” δεν αναφερόταν και δεν αφορούσε το λαό. Ηταν η προσπάθεια του κόμματος αυτού να αξιοποιήσει μια συντριπτική υπέρ του εκλογική νίκη για να στείλει μήνυμα στα κέντρα εξουσίας ότι είναι στον προθάλαμο να του επιτρέψουν να κυβερνήσει τη χώρα, πράγμα που δεν έχει καταφέρει.
Μια ρευστή λοιπόν ισορροπία ανάμεσα στα δύο αστικά κόμματα. Το τι θα δώσει αυτή η δυναμική ισορροπία θα το δούμε. Σίγουρα θα παίξει ιδιαίτερα σοβαρό ρόλο εδώ η πορεία παραπέρα συμμόρφωσης των αστικών κομμάτων στις αμερικάνικες επιδιώξεις αλλά και η αντανάκλαση πάνω τους των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.
Σε αυτό το φόντο εκλογών, όπου τα δύο αστικά κόμματα είχαν το μαχαίρι και το πεπόνι, η επίσημη Αριστερά κατέγραψε απώλειες έως και σοβαρές. ΣΥΝ και ΚΚΕ συμμετείχαν σε αυτές τις εκλογές χωρίς στην ουσία να έχουν πολιτική πρόταση.
Η αποδυνάμωση του ΣΥΝ κρύφτηκε από το ποσοστό του Γλέζου στην υπερνομαρχία της Αθήνας αλλά και από τα μέσα ενημέρωσης! Αυτό το δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ έκανε πράξη τις πιο ανίερες συμμαχίες με το κυβερνητικό κόμμα. Ενδεικτικό της γραμμής του είναι η στάση του στο 2ο γύρο. Κατά συνείδηση λέει ο αρχηγός, ΠΑΣΟΚ θα ψηφίσουν τα πρωτοκλασάτα στελέχη και το δηλώνουν απερίφραστα σε κανάλια και ραδιοφωνικούς σταθμούς.
Παρά το κακό εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΝ, είναι φανερή η προσπάθεια κέντρων εξουσίας και μέσων ενημέρωσης να αναδείξουν τη δήθεν νεκρανάσταση αυτού του κόμματος, προφανώς σαν χειραγωγήσιμου αναχώματος στη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Τα εκλογικά αποτελέσματα ενίσχυσαν τα πολιτικά αδιέξοδα του ΚΚΕ και κυρίως αυτά που αφορούν τα ζητήματα συμμαχιών και οργανικής του ένταξης στο λεγόμενο κεντροαριστερό μπλοκ. Το αποτέλεσμα στην υπερνομαρχία, εκεί που έθεσε το ΚΚΕ την πολιτική του πρόταση για το μέτωπο, έδωσε ποσοστά που υπολείπονται και των ποσοστών του Αυδή αλλά και του ΣΥΝ.
Αξίζει να σημειωθεί πως το κόμμα αυτό, παρά τις επαναστατικές κορόνες, σε πολλούς δήμους συμμετείχε και στήριξε ψηφοδέλτια με κριτήρια που δεν συνδέονται με τη διακηρυγμένη γραμμή του και που περιέχουν στοιχεία συναλλαγής με τα δύο αστικά κόμματα. Ανησυχητικό για το κόμμα αυτό το μήνυμα κυρίως από τη Θεσσαλία, όπου παρατηρήθηκε αποδυνάμωσή του και ταυτόχρονα ενίσχυση της ΝΔ στους αγρότες.
Στη γραμμή της κατά περίπτωση στήριξης συνδυασμών για την αποφυγή της εκλογικής συντριβής κινήθηκε και το ΔΗΚΚΙ. Το καλό αποτέλεσμα του υποψήφιου του, Δημαρά, στην υπερνομαρχία της Αθήνας δεν ανταποκρίνεται στην πολιτική επιρροή του κόμματος αυτού και εμπεριέχει κριτική στάση στην κυβερνητική πολιτική που δεν αναζητά διέξοδο προς τα αριστερά, αλλά εγκλωβίζεται στη συμμόρφωση της σοσιαλδημοκρατίας σε φιλολαϊκότερη κατεύθυνση. Γραμμή ενσωματώσιμη υπέρ του κυβερνητικού κόμματος.
Για την ΑΑΚΕ του Μπίστη να ρωτήσετε καλύτερα τους Λαλιώτηδες. Αυτοί ξέρουν!
Σε αυτό το δύσκολο τοπίο και με το λαό στη γωνία, οι δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς έδωσαν τη μάχη. Μεγάλος αριθμός συνδυασμών της σε όλη τη χώρα προσπάθησε να αντισταθεί στο πολωτικό κλίμα και να ανοίξει δρόμους για να ενισχυθούν αγωνιστές και κομμάτια του λαού που αρνήθηκαν να στηρίξουν εκλογικά τους κυρίαρχους.
Εδωσαν μια άνιση μάχη με μοναδικά εφόδια την προκήρυξη, την ντουντούκα και την κουβέντα με αρκετές χιλιάδες ανθρώπων. Οι συνδυασμοί αυτοί, αν και ακόμη δεν μπορούν να ξεπεράσουν ένα όριο που σχετίζεται με τη λειψή σχέση τους με το λαό, τους εργαζόμενους και τη νεολαία, διατήρησαν αλλά και ενίσχυσαν τη δύναμή τους σε ψήφους και ποσοστά. Αν αυτό μετουσιωθεί σε πολιτική σύνδεση με τον κόσμο της πόλης, της συνοικίας, της γειτονιάς και του χωριού, σε μια μόνιμη και ζωντανή σχέση, θα είναι μετρήσιμα στο μέλλον και πιο σοβαρά πολιτικά οφέλη για την επαναστατική Αριστερά και κυρίως για το λαό και το κίνημα.
Πρέπει να σταθούμε και στα χιλιάδες λευκά και άκυρα ψηφοδέλτια. Μεγάλος αριθμός από αυτά εμπεριέχει στάση αντίθεσης στους κυρίαρχους σχηματισμούς και την αστική πολιτική. Είναι κομμάτια του λαού που δεν βρίσκουν αλλά αναζητούν διέξοδο. Αρκετοί από αυτούς παρακολουθούν και την επαναστατική Αριστερά, τις διαδρομές και τις επιλογές της.
Χωρίς διάθεση για βερμπαλισμούς και ανέξοδους πανηγυρισμούς να εργαστούμε ώστε όλο και περισσότερος κόσμος να πυκνώνει τις γραμμές μας. Για να παλέψει για το δίκιο του λαού. Σε αυτή την κατεύθυνση ας αξιοποιήσουμε, όλοι, τα εκλογικά μας αποτελέσματα.
