Στις αρχές αυτού του μήνα η νεολαία και ο λαός της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης είχαν την χαρά να συμμετέχουν στις συναυλίες του Γκρουπ Γιορούμ, να ακούσουν την μουσική που σημάδεψε τον λαό της Τουρκίας και όχι μόνο, τα τελευταία 33 χρόνια. Μουσική και μουσικοί που αντιμετώπισαν την καταστολή του τουρκικού κράτους, με απαγορεύσεις, διώξεις, φυλακίσεις και επικηρύξεις. Την μουσική που συνοδεύει και ενθαρρύνει τους απεργούς στα εργοστάσια που διεκδικούν καλύτερες συνθήκες, τη νεολαία στους αγώνες για δικαιώματα και ελευθερίες, τους απολυμένους στους αγώνες για επιστροφή στις δουλειές τους, τις οικογένειες τω φυλακισμένων και των εξαφανισμένων, τους λαούς που αντιστέκονται στον φασισμό και στον ιμπεριαλισμό. Οι μουσικοί του γκρουπ τίμησαν με την μουσική τους τον 17χρονο Ερντάλ Ερέν που εκτελέστηκε το 1980 από την χούντα του Εβρέν και τον Μπερκίν Ελβάν που δολοφονήθηκε από το φασιστικό κράτος και τις δυνάμεις καταστολής στις κινητοποιήσεις στο Γκεζί. Η “Προλεταριακή Σημαία” “συναντήθηκε και συζήτησε με τους μουσικούς του Γκρουπ Γιορούμ που μετέφεραν στην Ελλάδα την μουσική τους στην σειρά εκδηλώσεων που διοργανώνουν στην καμπάνια «Λευτεριά στο Γκρουπ Γιορούμ».
Π.Σ: Καλώς ήρθατε στην χώρα μας, είμαστε τυχεροί που ακούσαμε τα τραγούδια σας με την φυσική σας παρουσία. Θέλουμε να μας πείτε πότε και πως ξεκίνησε το Γκρουπ Γιορούμ, λίγα λόγια για την ιστορία του και την μουσική διαδρομή του.
Το Γκρουπ Γιορούμ ξεκίνησε το 1985. Παρόλο που είχαν περάσει 5 χρόνια από το στρατιωτικό πραξικόπημα του Σεπτέμβρη του 1980, ο λαός που αντιστάθηκε και κινητοποιήθηκε δεν είχε ορθοποδήσει. Χρειαζόταν μια σπίθα για να ξεσηκωθεί. Είχαν φυλακιστεί από τον στρατό χιλιάδες αγωνιστές . Τότε εμφανίστηκε το Γκρουπ Γιορούμ που το δημιούργησαν τέσσερις φοιτητές από το πανεπιστήμιο του Μαρμαρά, που σε πολύ μικρό διάστημα απέκτησε τεράστια δύναμη.
Από την αρχή υπηρέτησε την πολιτικοποιημένη – στρατευμένη τέχνη. Μέχρι τώρα κυκλοφόρησαν 24 άλμπουμ. Ζούμε σε μια ταξική κοινωνία και δημιουργούμε μουσική για την καταπιεσμένη τάξη. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η μουσική και τα τραγούδια μας είναι η φωνή των καταπιεσμένων, είναι η έκφραση της εσωτερικής οργής του λαού, είμαστε οι μουσικοί του προλεταριάτου.
Η μουσική μας ανανεώνεται, είμαστε ανοιχτοί στα μουσικά ρεύματα, δεν είμαστε κολλημένοι σε ένα στυλ. Στη μουσική μας εκφράζονται όλες οι γλώσσες που μιλιούνται στην Ανατολία (ποντιακά, ζαζάτζα, κούρδικα, αραβικά, τσερκέζικα κλπ). Ενσωματώνει στοιχεία από την παραδοσιακή μουσική της Ανατολίας και τις εξελίξεις στην μουσική σε όλο τον κόσμο. Τραγουδάμε για την αντίσταση, την επανάσταση, ένα μέλλον γεμάτο ελπίδα. Η μουσική μας είναι ταξικά προσανατολισμένη και εκφράζει τους λαούς, τον δικό μας λαό , τους Παλαιστίνιους, τους Σύριους. Η επιθυμία μας είναι να εκφράζει όλους τους λαούς, ανεξάρτητα από την γλώσσα, την θρησκεία, την φυλή και το χρώμα.
Π.Σ: Τον Νοέμβρη του 2016 το Γκρουπ Γιορούμ δέχθηκε επίθεση και πολλά μέλη φυλακίστηκαν. Ποια είναι η εξέλιξη της περιπέτειάς τους;
Τον Νοέμβρη του 2016 χτύπησαν νύχτα στην λέσχη όταν ήταν μέσα οι σύντροφοι μας που έβλεπαν τις τελευταίες λεπτομέρειες για το άλμπουμ που θα κυκλοφορούσαμε. Τους χτύπησαν βάναυσα, τους έδεσαν και τους άφησαν χτυπημένους, με χειροπέδες στο πάτωμα για ώρες. Τα βασανιστήρια συνεχίστηκαν και στο νοσοκομείο. Πολλοί σύντροφοί μας προσήχθησαν, 10 προφυλακίστηκαν και 6 καταζητούνται με το ποσό των 300.000 τουρκικών λιρών. Αμέσως μετά κυκλοφορήσαμε το άλμπουμ « Ille kavga” που σημαίνει «Έτσι και αλλιώς αγώνας». Οι επιθέσεις συνεχίζονται, οι λέσχες μας τους τελευταίους 11 μήνες δέχτηκαν τέσσερις επιθέσεις. Τα δικαστήρια γίνονται αλλά στις συνθήκες της τουρκικής δικαιοσύνης. Την τελευταία φορά τους μετέφεραν στο δικαστήριο αλλά δεν τους έβγαλαν από τον χώρο κράτησης στο ακροατήριο και θεωρήθηκαν απόντες. Όταν τελείωσε η δίκη οι αστυνομικοί είπαν ότι ξέχασαν να τους προσάγουν. Να επισημάνουμε ότι επικήρυξη καλλιτεχνών τελευταία φορά έγινε από τον Χίτλερ και παρόμοιά της βιώνουμε αυτή τη στιγμή στην Τουρκία.
Ο λαός μας υπερασπίστηκε το Γκρουπ Γιορούμ λέγοντας «το Γκρουπ Γιορούμ είναι το σπίτι μας». Κάθε μέρα μετά την επικήρυξη των συντρόφων ανέβαιναν σελίδες στο διαδίκτυο με το σύνθημα «είμαστε και εμείς τρομοκράτες». Οργανώσαμε πολιτική καμπάνια λέγοντας «στις λίστες τους απαντάμε με τα τραγούδια». Παρά τις επιθέσεις δεν μας σώπασαν. Τώρα προσπαθούν με τις σχέσεις που έχει το τουρκικό κράτος με τον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό να δημιουργήσουν προβλήματα και στις συναυλίες μας στην Ευρώπη.
Όταν γεμίσαμε τα στάδια στην Τουρκία με εκατομμύρια λαού να τραγουδούν την μουσική μας άρχισαν οι απαγορεύσεις. Τώρα που γεμίζουν στάδια στην Ευρώπη άρχισαν και εκεί οι απαγορεύσεις. Όμως όσους και να φυλακίσουν, όση καταστολή και αν χρησιμοποιήσουν το Γκρουπ Γιορούμ δεν τελειώνει. Από την αρχή στην φιλοσοφία του γκρουπ, υπήρχε η αρχή της συνέχειας της τέχνης, όπως ακριβώς είναι η συνέχεια της πάλης και πάντα εκπαιδεύονται νέοι μουσικοί και δημιουργούν Γκρουπ Γιορούμ για να φτάσουν τα τραγούδια μας παντού. Μας φοβούνται γιατί ενώνουμε τον λαό, είμαστε μαζί του στους αγώνες, τον ενισχύουμε με την μουσική, η ύπαρξή μας και η συνέχειά μας νοιώθουν ότι είναι η καταστροφή τους.
ΠΣ: Σήμερα στην Τουρκία σε τι συνθήκες δίνει συναυλίες το Γκρουπ Γιορούμ; Μπορεί να κάνει συναυλίες;
Μετά τις απαγορεύσεις δώσαμε συναυλίες, πάνω σε καρότσες φορτηγών κινούμενοι μέσα στα δρομάκια στις γειτονιές και από πίσω μας η αστυνομία. Δώσαμε συναυλίες στις ταράτσες σπιτιών, στις σκεπές και πνιγμένοι από τα χημικά και τα δακρυγόνα. Στις 29 Απρίλη δώσαμε συναυλία διαδικτυακή και την 1η του Ιούλη θα ξαναμαζευτούμε να τραγουδήσουμε πάλι. Οι φυλακισμένοι σύντροφοί μας έδωσαν συναυλίες στις φυλακές με τους άλλους επαναστάτες κρατούμενους. Από τον Νοέμβρη του 2017 δώσαμε 14 συναυλίες στην Ευρώπη με το σύνθημα «Λευτεριά στο Γκρουπ Γιορούμ, τα τραγούδια δεν θα σωπάσουν!». Σ’ αυτό το πλαίσιο ήταν και οι συναυλίες μας στην Ελλάδα. Στη συνέχεια πηγαίνουμε στην Σόφια, από εκεί στην Συρία για τρεις συναυλίες, στην Κορέα και τελειώνουμε την καμπάνια με τρις συναυλίες στην Γαλλία.
Και σ’ αυτές τις συναυλίες αντιμετωπίσαμε την αστυνομική τρομοκρατία στην Γερμανία στο φεστιβάλ του MLPD, που γίνεται κάθε χρόνο σε συνδιοργάνωση με άλλες οργανώσεις. Όταν φτάσαμε στον χώρο του φεστιβάλ εμποδιστήκαμε από την μυστική αστυνομία (πάνω από 200 αστυνομικοί με πολιτικά) στην πλατεία μπροστά από τον χώρο. Η απαίτηση της αστυνομίας ήταν να μη συμμετέχει το Γκρουπ Γιορούμ στο φεστιβάλ, με την απειλή ότι αν συμμετέχει θα απαγορευτεί το φεστιβάλ. Η επιμονή του κόσμου και η σταθερή θέση των διοργανωτών κατάφεραν να πραγματοποιηθεί το φεστιβάλ με την παρουσία μας. Σ’ αυτή τη συναυλία βγήκε μαζί μας στη σκηνή και η αγωνίστρια Μπανού Μπουγιούκαβτζι που δικάζεται πάνω από δυο χρόνια στο Μόναχο στην γνωστή δίκη του TKP/ML.
Οι σχέσεις του Γερμανικού ιμπεριαλισμού με το τουρκικό κράτος εντείνουν την επίθεση στους πολιτικούς κρατούμενους και βλέπουμε συλλήψεις αγωνιστών κατ’ εντολή της Τουρκίας, να σέρνονται πολιτικοί πρόσφυγες στα δικαστήρια με την απαίτηση έκδοσης στην Τουρκία.
ΠΣ: Τι μήνυμα θέλετε να στείλετε στον Ελληνικό λαό;
Εμείς μάθαμε από την δυναμική αντίσταση του Ελληνικού λαού και αυτή η γνώση συνέβαλλε στην ενίσχυση του δικού μας αγώνα. Σήμερα που στην εξουσία βρίσκεται ένα κόμμα που αυτοαποκαλείται σοσιαλιστικό ενώ δεν είναι, εμείς που περπατήσαμε στους δρόμους και τα στενά της πόλης καταλάβαμε πόσο βαθιά είναι η κρίση στη χώρα. Είδαμε την πλατιά εξάπλωση των ναρκωτικών, της πορνείας, είδαμε την φτώχεια και την ανέχεια και τις κλειστές επιχειρήσεις.
Για αυτό λέμε ότι η μόνη σωτηρία για τον Ελληνικό λαό όπως και τον δικό μας βρίσκεται στην επανάσταση και τον σοσιαλισμό και αυτός ο δρόμος όπως έχει αποδειχθεί ιστορικά δεν περνάει μέσα από την βουλή. Ο Ελληνικός και ο Τουρκικός λαός είναι αδέλφια και εμείς θέλουμε να ενισχύσουμε αυτή την αλληλεγγύη.
