Κάθε μέρα που περνά μεγαλώνουν τα βάσανα του λαού και πληθαίνει η φτώχεια του. Αυξάνονται συνεχώς οι τιμές σε προϊόντα και υπηρεσίες. Κανένα δικαίωμα του λαού δεν «παρέχεται» δωρεάν, την ίδια στιγμή που η αιματηρή εκμετάλλευση της δουλειάς του έχει φτάσει στα ύψη. Οι μισθοί και οι συντάξεις εξανεμίζονται τις πρώτες μέρες του μήνα. Αν πληρωθούν οι εξωφρενικοί λογαριασμοί του ρεύματος, θα του λείψει το ψωμί. Αν δεν πληρωθούν, δεν θα έχει ρεύμα.
Την αγωνία του λαού για το πώς θα ζήσει, πώς θα καλύψει τις υποχρεώσεις του και πώς θα βγάλει τον χειμώνα, η κυβέρνηση δείχνει να μην τη λογαριάζει. Πετάει ψίχουλα που τα ονομάζει «παροχές» και συμβουλεύει να πλενόμαστε με υγρή πετσέτα. Για να κάνει οικονομία, θα σκοτεινιάσουν οι δημόσιοι δρόμοι και θα ξεπαγιάσουν στα σχολεία οι μαθητές.
Ο ανταγωνισμός Αμερικάνων και Ρώσων ιμπεριαλιστών που έφερε τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο τυχοδιωκτισμός και τα αδιέξοδα των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, τα πολεμικά παιχνίδια των κυρώσεων και των εκβιασμών, η κρίση του καπιταλισμού που βαθαίνει, η εξάρτηση της χώρας μας και η στοίχισή της πίσω από το άρμα των αμερικανονατοϊκών φονιάδων, ευθύνονται για τις ζοφερές καταστάσεις που βιώνουμε.
Ο καπιταλισμός-ιμπεριαλισμός αποδεικνύει κάθε μέρα πως είναι σάπιος, επικίνδυνος για τη Γη και τον άνθρωπο. Για να επιβιώσει δε διστάζει να απειλήσει με πυρηνικό ολοκαύτωμα. Οδηγεί την ανθρωπότητα σε έναν νέο Μεσαίωνα, σε εποχές που οι άνθρωποι ζούσαν σε καλύβες.
Η κυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική της ενάντια σε εργαζόμενους-λαό και νεολαία. Ο πρωθυπουργός πάει στη ΔΕΘ για να την υπερασπιστεί, για να δηλώσει πως θα συνεχίσει στον δρόμο που χάραξε. Κάποιοι λένε πως η ελπίδα του λαού θα βγει από τις κάλπες και προβάλουν τον εαυτό τους ως τη λύση που πρέπει να ψηφίσουμε.
Μας λένε πως ο χειμώνας που έρχεται θα είναι χειρότερος από τον χειμώνα του 1942, που οι άνθρωποι πέθαιναν στον δρόμο απ’ το κρύο και την πείνα. Μας λένε να κάνουμε οικονομία, να σφίξουμε κι άλλο το ζωνάρι αυτοί που τρώνε με χρυσά κουτάλια. Μας τάζουν μαύρες μέρες.
Μας θέλουν σκυφτούς και άβουλους για να μην αντιδρούμε. Αποθρασύνονται γιατί γνωρίζουν πως οι συνδικαλιστικές ηγεσίες δεν θέλουν και δεν μπορούν να οργανώσουν την λαϊκή εργατική πάλη. Επιστρατεύουν όλους τους μηχανισμούς προπαγάνδας για να νοιώσουμε ανήμποροι και να πιστέψουμε πως είναι παντοδύναμοι. Όμως γνωρίζουν καλά πως ο λαός αγανακτεί και συσσωρεύει οργή. Φοβούνται το ξέσπασμά της. Γι’ αυτό τον απειλούν, τον τρομοκρατούν, τον περιορίζουν, απαγορεύουν τις απεργίες και τις διαδηλώσεις.
Ο χειμώνας που έρχεται θα είναι πράγματι βαρύς. Η βαρυχειμωνιά δεν τρομάζει εκείνον που αγωνίζεται.
Στην Ευρώπη οι λαοί διαδηλώνουν ενάντια στην ακρίβεια και διεκδικούν αυξήσεις. Να ενωθούμε μαζί τους.
Να οργανώσουμε την πάλη μας, να παλέψουμε για να κερδίσουμε αυτά που μας ανήκουν.
Να απαιτήσουμε:
Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, στα μεροκάματα και στις συντάξεις!
Να πάρουν πίσω όλες τις αυξήσεις σε ρεύμα, τρόφιμα, καύσιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης!
Η διέξοδος για το λαό βρίσκεται στους δρόμους, στην αντίσταση και τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων και της ίδιας της ζωής του!
