Ο Άγιος Βασίλης, ως γνωστόν, έρχεται μόνο μια φορά τον χρόνο. Κάπως έτσι φαίνεται πως σκέφτηκαν και τα κυβερνητικά στελέχη και στο πνεύμα των ημερών και στη βάση πολιτικών υπολογισμών αποφάσισαν να ρίξουν στάχτη στα μάτια εκατομμυρίων συνταξιούχων, με τη χορήγηση έκτακτου ποσού, που – όπως ειπώθηκε – προήλθε από την «υπεραπόδοση» των εσόδων όλων των προηγούμενων μηνών της φετινής χρονιάς. Οι ίδιοι ανέφεραν ότι ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 617 εκατ. ευρώ και καταβάλλεται με τις συντάξεις Ιανουαρίου στους χαμηλοσυνταξιούχους που λαμβάνουν αθροιστικά κύρια κι επικουρική σύνταξη έως 850 ευρώ και μέχρι να συμπληρωθεί το ποσό αυτό.
Η κίνηση αυτή, πέρα απ’ την εκλογολογία που προκάλεσε και συνεχίζει να τροφοδοτεί, ιδιαίτερα αν συνδυαστεί με την επίσπευση καταβολής των πάσης φύσης επιδομάτων κι επιδοτήσεων, ξεσήκωσε μια ορισμένη αντίδραση (λελογισμένη θα λέγαμε) των «θεσμών», ενώ αποκάλυψε ταυτόχρονα κάποια πολύ ενδιαφέροντα επίσημα στοιχεία. Έτσι, έγινε γνωστό ότι στο σύνολο των 2,7 εκατομ. συνταξιούχων της χώρας, τα 1,6 εκατ. εμπίπτουν στην κατηγορία των μικροσυνταξιούχων (ποσοστό 60,32%), την ώρα που υπάρχουν μηνιαίες συντάξεις έως και κάποιων λίγων δεκάδων ευρώ!
Η προσπάθεια της κυβέρνησης να εμφανίσει τη συγκεκριμένη κίνηση ως δήθεν υλοποίηση προεκλογικής δέσμευσης για επαναχορήγηση της 13ης σύνταξης γρήγορα αποδομήθηκε εκ των πραγμάτων, με βάση και τη διγλωσσία του ίδιου του Τσίπρα, εντός κι εκτός της χώρας. Όσο για την υποτιθέμενη κυριαρχία της κυβέρνησης στη διαχείριση τυχόν πλεονασμάτων κατά το δοκούν, μάλλον πρόκειται για ένα ακόμη ανέκδοτο από αυτά που κατά καιρούς έχουν χρησιμοποιήσει όλες οι «εθνικά υπερήφανες» κυβερνήσεις αυτού του τόπου, που ουσιαστικά λένε ναι σε όλα στους υψηλούς τους προστάτες.
Οι συνταξιουχικές ενώσεις αναφέρουν ότι ο κυβερνητικός «μποναμάς» είναι ένα απειροελάχιστο ποσοστό μπροστά στις αλλεπάλληλες περικοπές (πάνω από 11) μόνιμου χαρακτήρα που έχουν υποστεί οι συντάξεις τα τελευταία μνημονιακά χρόνια, με διάφορους και συχνά ευφάνταστους τρόπους. Επανυπολογισμοί με βάση νέους συντελεστές αναπλήρωσης, απανωτά μαχαίρια σε κύριες κι επικουρικές συντάξεις, αύξηση της παρακράτησης φόρου εισοδήματος, μείωση αφορολόγητου και αλλαγή στη φορολογική κλίμακα παράλληλα με την κατάργηση λαϊκών φοροαπαλλαγών, επιβολή εισφοράς αλληλεγγύης και αναπροσαρμογή της που μόνο στους ανέργους δεν καταλήγει, μεγέθυνση των κρατήσεων για υγειονομική περίθαλψη, σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ, περικοπή του εφάπαξ πάνω από 50% είναι μερικοί απ’ αυτούς τους τρόπους.
Την ώρα μάλιστα που κομπάζει η κυβέρνηση, έρχεται και νέο μαχαίρι σε κύριες κι επικουρικές συντάξεις από 1/1/17, με βάση τον νόμο Κατρούγκαλου, ενώ το ΔΝΤ θέτει ευθέως θέμα ακόμη μεγαλύτερων περικοπών, για να (ξανα) γίνει βιώσιμο το ασφαλιστικό σύστημα (που είχε… γίνει με τις προηγούμενες αντιασφαλιστικές επιδρομές). Επίσης, σκόπιμα, για να καλλιεργηθεί το κλίμα, διαρρέεται ότι επίκειται η κατάργηση της λεγόμενης προσωπικής διαφοράς -που είχε πολυδιαφημιστεί από την κυβέρνηση, προκειμένου να περάσουν τα αντιασφαλιστικά μέτρα- καθώς και του οικογενειακού επιδόματος.
Αλλά και από μόνο του το ζήτημα της «υπεραπόδοσης» των κρατικών εσόδων δείχνει ποιος έχει πληρώσει και συνεχίζει να πληρώνει το μάρμαρο, που δεν είναι άλλος από τα πλατιά λαϊκά στρώματα, που έχουν κυριολεκτικά ξεζουμιστεί. Ταυτόχρονα, αποτελεί απύθμενο θράσος να επαίρεται η κυβέρνηση ότι δήθεν κάνει «κοινωνική αναδιανομή» επ’ ωφελεία των πλέον αδύνατων, όταν πραγματοποιεί μια άνευ προηγουμένου ταξική αναδιανομή σε όφελος του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών και διαμορφώνει συνθήκες ασφυξίας του κόσμου της δουλειάς και του μόχθου. Την ίδια ώρα, δηλαδή, οι φοροελαφρύνσεις, φοροαπαλλαγές και πάσης φύσης επιδοτήσεις –ακόμη και αυτού του επιδόματος ανεργίας– κατευθύνονται στις τσέπες των μεγάλων αρπακτικών.
Δίκαια οι συνταξιούχοι, επομένως, βγαίνουν συχνά-πυκνά στους δρόμους και αγωνίζονται για την υπεράσπιση των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων τους, που έχουν κερδηθεί με σκληρούς, συχνά αιματηρούς αγώνες. Για να αντιμετωπίσουν τα χημικά, τα ΜΑΤ και την καταστολή όλων των κυβερνήσεων του συστήματος. Αλλά και να δώσουν ξανά και ξανά μια περήφανη απάντηση στις δυνάμεις του συστήματος και τους φορείς της επίθεσης που τους θεωρούν περίπου «τελειωμένους».
Πάνω από 2.000 βρέθηκαν στα Προπύλαια την Πέμπτη 15 Δεκέμβρη, διαδηλώνοντας ενάντια στη κατακρεούργηση των συντάξεων και τη χειροτέρευση των όρων ζωής τους. Βεβαίως, η συγκεκριμένη κινητοποίηση είχε πανελλαδικό χαρακτήρα, με δεκάδες πούλμαν να έρχονται απ’ την επαρχία και το ΚΚΕ που ελέγχει τις διοικήσεις των περισσότερων συνταξιουχικών οργανώσεων να «κορυφώνει» εν όψει και των γιορτών. Ωστόσο, η εμπειρία από την συντεταγμένη παρέμβασή μας στη συγκέντρωση και πορεία δείχνει ότι υπάρχει αρκετός συνταξιουχικός κόσμος με ευήκοα ώτα, που κυριολεκτικά διψά για επαφή με απόψεις, έχοντας μάλλον μπουχτίσει από τις κατά καιρούς «νίκες» που του πλασάρονται.
Οι δυνάμεις της Λαϊκής Αντίστασης-ΑΑΣ συγκρότησαν ένα μαχητικό μπλοκ με πανό και ντουντούκα, φωνάζοντας συνεχώς συνθήματα μέσα σ’ ένα πλήθος που ελάχιστα φώναζε και σίγουρα έκαναν αίσθηση. Λίγο πριν την έναρξη της διαδήλωσης, μοιράστηκαν εκατοντάδες προκηρύξεις μέσα σε περίπου μισή ώρα, δείγμα του στοιχείου που αναφέραμε προηγούμενα. Η πορεία προχώρησε ως το ύψος της Βασιλίσσης Σοφίας με την Ηρώδου Αττικού, από όπου, μετά από διαπραγματεύσεις με τους επικεφαλείς των αστυνομικών δυνάμεων και αφού παραμέρισαν οι κλούβες του μηχανισμού καταστολής, έφτασε στο Μαξίμου. Εκεί, αντιπροσωπεία επέδωσε τα αιτήματα και έλαβε την υπόσχεση μελλοντικής συνάντησης με το πρωθυπουργό, που ήταν στο εξωτερικό.
Οι συνταξιούχοι όχι μόνο δεν έχουν να περιμένουν κάτι από μια τέτοια συνάντηση που θα εντάσσεται στον επικοινωνιακό σχεδιασμό της κυβέρνησης αλλά θα πρέπει να εντείνουν τις αντιστάσεις τους, δείχνοντας έμπρακτα ότι δεν είναι επαίτες ούτε μπορούν να εξαπατηθούν από τα «φιλοδωρήματά» της. Πολύ περισσότερο που αυτή κάνει κινήσεις με ξένα κόλυβα, με χρήματα δηλαδή των ίδιων των συνταξιούχων, που τους ανήκουν και που κάλπικα εμφανίζεται να τους κάνει «παροχές». Κόντρα στις περικοπές, για αυξήσεις στις συντάξεις στο κόστος της ζωής, για επαναχορήγηση της 13ης και 14ης σύνταξης. Για να στείλουν το μήνυμα της οργάνωσης, της αντίστασης και της διεκδίκησης, ως τον μοναδικό δρόμο για μια αξιοπρεπή ζωή γι’ αυτούς και για τις γενιές που ακολουθούν!
