Μπροστά στα νέα αντεργατικά μέτρα που προωθούν,
ο κοινός αγώνας είναι αναγκαίος
Ενώ πέρασε χωρίς πολλές αντιδράσεις η ψήφιση των προαπαιτούμενων, με ένα πολυνομοσχέδιο σε μία νύχτα, και μπήκε μπροστά το μεγάλο ξεπούλημα που θα διαμορφώσει νέους, ακόμα πιο δυσβάσταχτους οικονομικούς και εργασιακούς όρους, λαός και εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με τη νέα φάση της επίθεσης που ετοιμάζει η ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τα ιμπεριαλιστικά κέντρα σε ΗΠΑ και ΕΕ. Το αντιασφαλιστικό τερατούργημα έχει ψηφιστεί, οι εργαζόμενοι έχουν διαχωριστεί πλέον και μισθολογικά σε νέους και παλιούς, η φοροληστρική επίθεση στα λαϊκά νοικοκυριά καλά κρατεί και σειρά έχουν… όλα τα άλλα: η κατάργηση του επιδόματος ανεργίας και η μετατροπή του σε επιδότηση του εργοδότη, η επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, το χτύπημα των συλλογικών συμβάσεων, η επίθεση στους μισθούς και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και το χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία.
Η κυβέρνηση, πιστή στις επιταγές των ιμπεριαλιστικών επιτελείων και του ντόπιου κεφαλαίου, προχωράει στην πλήρη εφαρμογή των μνημονίων και των αντιδραστικών μέτρων στα εργασιακά. Από κοντά ο ΣΕΒ και οι εργοδοτικές οργανώσεις που, από τη μία, επιχαίρουν και, από την άλλη, θέτουν ακόμα πιο ακραία αιτήματα, όπως την κατάργηση της προσφυγής των εργαζομένων στη διαιτησία (ΟΜΕΔ), αλλά και την απαγόρευση απεργιών μέσα από την εφαρμογή του «σουηδικού μοντέλου» επιβολής εργασιακής «ειρήνης».
Πλάι στο μπλοκ της επίθεσης και η ηγεσία της ΓΣΕΕ η οποία έχει ξεπουλήσει κάθε έννοια αγώνα και οργανωμένης πάλης και αρκείται στο ρόλο του κυματοθραύστη των όποιων αντιδράσεων των εργαζομένων και της εργατικής τάξης.
Όλοι αυτοί μαζί πασχίζουν να εφαρμοστεί ένα σκηνικό ταξικής ειρήνης, όπου το κεφάλαιο και οι εκφραστές του θα περνάνε τα βάρβαρα ταξικά μέτρα, ενώ λαός και εργαζόμενοι θα τα δέχονται χωρίς πολλές αντιδράσεις. Προχωρούν, λοιπόν, στην πλήρη διάλυση των συλλογικών κατακτήσεων και διασφαλίζουν έτσι ότι θα μειώσουν τις αντιδράσεις και θα βάλουν τους εργαζόμενους στο τσεπάκι τους. Υπολογίζουν και πατάνε στην αποσυγκρότηση της εργατικής τάξης, στη λογική της ανάθεσης και των «σωτήρων», που οι ίδιοι έχουν καλλιεργήσει. Δεν θέλουν για κανένα λόγο τους εργαζόμενους να αρχίζουν να σκέφτονται το παρόν και το μέλλον τους, να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους.
Μπροστά σε όλο αυτό το σκηνικό της άγριας αντεργατικής καταιγίδας και της ισοπέδωσης κάθε έννοιας δικαιώματος απαιτείται ένα πλατύ κίνημα αντίστασης το οποίο θα μπαίνει φραγμός στα σχέδιά τους, θα διεκδικεί δικαιώματα και θα βάζει όρους για συνολικότερες διεκδικήσεις. Σε αυτήν τη κατεύθυνση η Ταξική Πορεία απευθύνει κάλεσμα κοινής δράσης και αγώνα σε όλο τον κόσμο του αγώνα, όλους τους ανένταχτους αγωνιστές και τις προοδευτικές, ταξικές δυνάμεις που μιλάνε από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων, σε κάθε σχήμα ή συλλογικότητα εργαζομένων-ανέργων, σε κάθε εργαζόμενο ή άνεργο ξεχωριστά, στην κατεύθυνση της οικοδόμησης των κοινών αντιστάσεών μας μπροστά στη νέα αντεργατική επέλαση. Να προτάξουμε την ανάγκη της κοινής δράσης, της οικοδόμησης ενός κοινού μετώπου αντίστασης, αγώνα και διεκδίκησης, για:
• Να μην περάσουν τα νέα αντεργατικά μέτρα!
• Να διεκδικήσουμε συλλογικές συμβάσεις, με αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις!
• Για το δικαίωμα στον ελεύθερο, ανεξάρτητο από το κράτος, συνδικαλισμό!
• Για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων των ανέργων.
• Για την κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και την επισφάλεια.
Το επόμενο διάστημα η Ταξική Πορεία θα θέσει τις δυνάμεις της στην κατεύθυνση του ανοίγματος αυτού του καλέσματος σε όσο πιο πλατύ δυναμικό γίνεται.
Το πανελλαδικό κάλεσμα κοινής δράσης και αγώνα της Ταξικής Πορείας γίνεται γιατί αυτή τη στιγμή κατανοούμε τους εξαιρετικά αρνητικούς συσχετισμούς που έχουν δημιουργηθεί στους εργαζόμενους το τελευταίο διάστημα. Συσχετισμοί οι οποίοι γίνονται ακόμη πιο αρνητικοί όσο κυριαρχούν στο εργατικό κίνημα η αστική και η ρεφορμιστική αντίληψη. Με αυτήν την έννοια, η πρόταση της Ταξικής Πορείας έχει και ως στόχο να αντιπαρατεθεί με τις αδιέξοδες, ηττοπαθείς λογικές που προβάλλει το ΠΑΜΕ, το οποίο κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να αποφύγει την πραγματική σύγκρουση με το κεφάλαιο και την άρχουσα τάξη.
Εκτιμάμε ότι κανένας αγωνιστής, οργανωμένος και μη, δεν περισσεύει από αυτήν τη διαδικασία. Το αντίθετο, μάλιστα. Θεωρούμε, χωρίς μεγαλεπήβολους σχεδιασμούς και βερμπαλισμούς, ότι το ζήτημα της απόκρουσης των αντεργατικών μέτρων είναι ευθύνη κάθε δύναμης που θέλει να έχει αναφορά στο ταξικό εργατικό κίνημα, και μέσα από αυτό το πρίσμα πρέπει να δει και το κάλεσμα κοινής δράσης το οποίο απευθύνει η Ταξική Πορεία.
Αυτή η επίθεση μπορεί να ανατραπεί μόνο εάν δημιουργηθεί ένα πλατύ μέτωπο κοινής δράσης, με στόχο να μπει φραγμός στα μέτρα που προετοιμάζουν κυβέρνηση και ιμπεριαλιστές. Το κλίμα αναμονής και ηττοπάθειας, οι αυταπάτες περί δήθεν σκληρής κυβερνητικής διαπραγμάτευσης πρέπει να χτυπηθούν. Η κινηματική ύφεση που έχουν επιβάλει οι συνδικαλιστικές ηγεσίες μπορεί να αλλάξει, εάν λαός και εργατική τάξη μπουν σε κίνηση και αρχίσουν να διεκδικούν. Με αυτήν την έννοια, οι δυνάμεις που θέλουν να αναφέρονται στην εργατική τάξη και το λαό οφείλουν να ευνοήσουν με κάθε τρόπο αυτήν την κίνηση, για να μπορέσει να μπει ο κόσμος της δουλειάς σε τροχιά αντίστασης και διεκδίκησης. Μέσα σε αυτή τη διαδικασία θα μπορέσει να διακρίνει ποιοι είναι οι φίλοι του και ποιοι οι εχθροί του, όπως και να ξεδιαλύνει ποια αιτήματα πρέπει να βάλει στην προμετωπίδα της πάλης του για να καταφέρει να πετύχει νίκες στις σημερινές συνθήκες.
