Άρθρο από την Προλεταριακή Σημαία (φύλλο 892)
Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο πρόκειται να κατατεθεί προς ψήφιση αμέσως μετά το Πάσχα. Αποτελεί κεντρική πολιτική κατεύθυνση της κυβέρνησης να διαλύσει κάθε εργασιακό και συνδικαλιστικό δικαίωμα που έχει μείνει όρθιο. Πιάνοντας το νήμα απ’ την αντεργατική πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, αξιοποιεί τον αρνητικό συσχετισμό που έχει διαμορφωθεί σε βάρος της εργατικής τάξης και των εργαζομένων συνολικά, αλλά και την πανδημία. Αρπάζει την ευκαιρία για να νομιμοποιήσει με μια σειρά αντεργατικές διατάξεις αυτό που μέχρι σήμερα συμβαίνει σε πολλούς χώρους δουλειάς και να το κάνει χειρότερο.
Πλήρης ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, ατομική διαπραγμάτευση του εργαζόμενου με τον εργοδότη, μονιμοποίηση της τηλεργασίας, αύξηση του νόμιμου ορίου υπερωριών, μείωση της υπερωριακής αμοιβής, φακέλωμα των σωματείων, χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία και συνολικά του ταξικού και ανεξάρτητου από το κράτος συνδικαλισμού είναι μερικά μόνο από τα νέα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση. Για να εδραιώσει τον εργασιακό μεσαίωνα σαν τη «νέα κανονικότητα» και να τσακίσει όλα εκείνα τα όπλα που κατέκτησε με αγώνες το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα τις περασμένες δεκαετίες για να αποσπά νίκες, να κατακτά δικαιώματα.
Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να εκμεταλλευτεί την κατάσταση και δεν πρόκειται να κάνει βήμα πίσω, όσο δεν βρίσκει οργανωμένη απάντηση από τα κάτω. Καμία αυταπάτη δεν πρέπει να υπάρχει ότι το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο δεν θα κατατεθεί ή ότι θα γίνει πιο ήπιο. Άλλωστε, οι όποιες καθυστερήσεις στην κατάθεσή του μέχρι σήμερα δεν έχουν να κάνουν με αμφιταλαντεύσεις από πλευράς του συστήματος για τη σκληρότητα των μέτρων, αλλά κυρίως με τα μέτωπα που άνοιξαν το προηγούμενο διάστημα και έβγαλαν το λαό και τη νεολαία στους δρόμους κατά χιλιάδες, τόσο για την ανατροπή του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη όσο και για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Έτσι, αφού η κυβέρνηση προχώρησε με το χτύπημα της νεολαίας, τώρα βάζει πλώρη για τον επόμενο στόχο. Ανοίγει μέτωπο για τη διάλυση των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, ενώ ήδη έχει προαναγγείλει το επόμενο χτύπημα στην κοινωνική ασφάλιση. Η κυβέρνηση έχει μπροστά της να εκτελέσει σοβαρό έργο προς όφελος του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Τηρεί τις δεσμεύσεις της απέναντι στα ξένα και ντόπια αφεντικά και κάνει το παν για να πείσει το λαό και τους εργαζόμενους ότι το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο είναι «καινοτόμο», στην κατεύθυνση «εκσυγχρονισμού» της εργατικής νομοθεσίας.
Όσο καθυστερεί τόσο εμπλουτίζεται…
Αν και μέχρι σήμερα πληροφορούμαστε τις όποιες πτυχές του νομοσχεδίου από όσα διαρρέουν σε δημοσιεύματα ή από αποσπασματικές δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, φαίνεται πως σε κανένα επίπεδο η κυβέρνηση δεν έχει κάνει πίσω απ’ αυτό που παρουσίασε στο υπουργικό συμβούλιο τον περασμένο Νοέμβρη, ο τότε υπουργός εργασίας Βρούτσης. Είναι δεδομένο ότι αφουγκράζεται τις διαθέσεις, σφυγμομετρά τις μέχρι τώρα αντιδράσεις και αξιοποιεί ήδη το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν έχουν δοθεί απαντήσεις από πλευράς εργαζομένων. Φροντίζει λοιπόν, όσο καθυστερεί την κατάθεση το νομοσχεδίου τόσο να το εμπλουτίζει με νέες αντεργατικές διατάξεις.
Ενδεικτικό είναι το ζήτημα των υπερωριών. Για ακόμα μια φορά η κυβέρνηση αποδεικνύει τον υπέρμετρο ζήλο με τον οποίο θέλει να υπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της εργοδοσίας. Έτσι, μετά την «αθόρυβη» υλοποίηση (με υπουργική απόφαση) του αιτήματος του ΣΕΒ για αύξηση του ορίου των υπερωριών στις βιομηχανίες, που το 2020 έγιναν 48 το εξάμηνο από 30 που ήταν, ήθελε με το νομοσχέδιο να ικανοποιήσει και την απαίτηση για εξίσωση της βιομηχανίας με τους υπόλοιπους κλάδους. Δεν της είναι όμως αρκετό. Βάσει των νέων δεδομένων, προχωρά ακόμα παραπέρα, με την αύξηση του νόμιμου ορίου των υπερωριών για όλους τους κλάδους από 120 στις 150 ώρες το χρόνο! Δίνει δηλαδή ένα ακόμα μεγαλύτερο δώρο στο μεγάλο κεφάλαιο, καθιστώντας τον εργαζόμενο λάστιχο, έρμαιο στις ορέξεις της εργοδοσίας, ενώ παράλληλα χτυπά την υπερωριακή αμοιβή, καθώς η αποζημίωση για τις εκτός ορίου υπερωρίες είναι μεγαλύτερη.
Μαζικός αγώνας για να μην περάσει το αντεργατικό τερατούργημα!
Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο έρχεται να συμπυκνώσει το μέτωπο που έχει επιλέξει ν’ ανοίξει η κυβέρνηση απέναντι στην εργατική τάξη και το σύνολο των εργαζομένων. Είναι κομβικής σημασίας για το σύστημα να ψηφιστεί με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις, για να βάλει ταφόπλακα στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και να φέρει το κίνημα πολλά βήματα πίσω σε επίπεδο κατακτήσεων και διεκδικήσεων.
Γι’ αυτό το λόγο είναι ανάγκη να δοθεί από το σύνολο των εργαζομένων κεντρική πολιτική απάντηση, με αιχμή το αίτημα να μην περάσει το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο! Η πάλη για την αποτροπή της κατάθεσης και ψήφισης αυτού του αντεργατικού εκτρώματος είναι κομβικής σημασίας για το εργατικό κίνημα και είναι μια μάχη που πρέπει να δοθεί με μαζικό και οργανωμένο απεργιακό αγώνα. Απόψεις που θεωρούν το αίτημα να μην περάσει το αντεργατικό νομοσχέδιο «αμυντικό» και «λίγο» και εκτιμούν ότι είναι η ευκαιρία να θέσουν τα διαχειριστικής λογικής αιτήματά τους, υποβαθμίζουν και σε καμία περίπτωση δεν βοηθούν τον σημαντικό αγώνα που πρέπει να δοθεί το αμέσως επόμενο διάστημα.
Αγώνας κόντρα και στις διαθέσεις των ξεπουλημένων συνδικαλιστικών ηγεσιών που έχουν βαρέσει σιωπητήριο και κάνουν τα πάντα για να περάσει η αντεργατική πολιτική όσο πιο αναίμακτα για το σύστημα. Καμία στάση αναμονής δεν χωράει, για λογικές προκήρυξης μιας απεργίας τη μέρα της ψήφισης για να βγουν απ’ την υποχρέωση, όπως μας έχουν συνηθίσει τα τελευταία χρόνια.
Βασικός στόχος είναι να μεταφερθεί άμεσα σε κάθε χώρο δουλειάς η αναγκαιότητα του αγώνα για να μην περάσει το αντεργατικό νομοσχέδιο. Με σύγκληση γενικών συνελεύσεων σε κάθε σωματείο τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα. Για να συζητήσουν οι εργαζόμενοι, να πάρουν αγωνιστικές αποφάσεις και να οργανώσουν την πάλη τους. Για να δοθεί μαζική και ενιαία απεργιακή απάντηση με πρώτη αυτή της Εργατικής Πρωτομαγιάς και την οποία ήδη προσπαθεί να υπονομεύσει η συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΣΕΕ.
Παράλληλα, πρέπει να ενισχυθούν οι πρωτοβουλίες που έχουν καλεστεί από εργαζόμενους, εργατικά σχήματα και συλλογικότητες και που βρίσκονται σε εξέλιξη πανελλαδικά, για την προετοιμασία και την ενίσχυση του αγώνα που πρέπει να ξεδιπλωθεί το αμέσως επόμενο διάστημα.
Η Ταξική Πορεία, μέσα απ’ τις παρεμβάσεις της σε χώρους δουλειάς και γειτονιές αλλά και με τη συμμετοχή της σε πρωτοβουλίες εργατικών σχημάτων καλεί τους εργαζόμενους και την εργατική τάξη να δώσουν τη μάχη για να μην περάσει το νέο αντεργατικό έκτρωμα. Μια μάχη δύσκολη αλλά και πιο αναγκαία από ποτέ.
