Η ώρα της (αναμενόμενης) κατάρρευσης των μύθων που συνόδευσαν τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων από τη χώρα μας έφτασε. Οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές, που πίεσαν αφόρητα την Ελλάδα ν’ αναλάβει το αβάσταχτο φορτίο της ολυμπιακής προετοιμασίας, τώρα δηλώνουν (Ομπσέρβερ) ότι “οι αγώνες ήταν απλώς μια τρέλα”!
Τα προβλήματα, που ξορκίζονταν από την κυβέρνηση, δεν παίρνουν άλλη αναβολή. Ηταν από πριν δεδομένο ότι η συντήρηση των κολοσσιαίων -και συνάμα άχρηστων- αθλητικών εγκαταστάσεων απαιτούσε και απαιτεί τεράστια ποσά. Τα όποια αόριστα ευχολόγια είχαν διατυπωθεί για “αξιοποίηση” από ιδιώτες έμειναν κενό γράμμα. Το κεφάλαιο γνωρίζει πολύ καλά ποια επένδυση το συμφέρει και δεν υπάρχουν κεφαλαιοκράτες “κορόιδα” για να πάνε να επενδύσουν χωρίς να έχουν άμεσα και εξασφαλισμένα οφέλη στο πολλαπλάσιο. Αυτό καταρχήν σημαίνει ότι πολλές εγκαταστάσεις, προκειμένου να γίνουν ελκυστικές θ’ αλλάξουν εντελώς χρήση. Για παράδειγμα, όλο το μέτωπο του Φαλήρου, που θα μπορούσε να είναι ένας εκτεταμένος χώρος αναψυχής και πρασίνου, προβλέπεται σύμφωνα με τα σχέδια της Φ. Πετραλιά να δοθεί σε ιδιώτες για καφετέριες, κέντρα διασκέδασης και πολυχώρους στυλ Village Park, όπου το αίτημα για ελεύθερους χώρους μετατρέπεται σε: είσαι “ελεύθερος” να ξοδέψεις όσα ευρώ μπορείς!
Από την άλλη, ό,τι δεν ενδιαφέρει τους επενδυτές θα απαξιώνεται με γοργούς ρυθμούς (π.χ. Σχινιάς), δείγμα του πόσο στρατηγικός ήταν ο σχεδιασμός του “Αθήνα 2004”, που βέβαια τιμήθηκε με μπόλικους μεγαλόσταυρους από το σύστημα για το έργο του.
Οπως φαίνεται, η πρόθεση της κυβέρνησης να ξεφορτωθεί τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Στο όνομα όμως αυτής της πρόθεσης συντελούνται πολλά εγκλήματα. Χαρακτηριστική η περίπτωση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού. Από τις υποσχέσεις για Μητροπολιτικό Πάρκο, πραγματικός πνεύμονας για τη νεφόπληκτη Αθήνα, στην πραγματικότητα του μπετόν. Ηδη έχει αποφασιστεί η οικοδόμηση 1.000.000 τετραγωνικών μέτρων και σίγουρα έπεται και συνέχεια.
Το ίδιο τραγική η κατάσταση στην Καλλιθέα. Η υπόσχεση για παραχώρηση της έκτασης του παλιού ιπποδρόμου στο δήμο, για αξιοποίηση προς όφελος των δημοτών και της περιοχής, ανατράπηκε με την παραχώρηση πιθανότατα της έκτασης στην εταιρεία εκμετάλλευσης ολυμπιακών ακινήτων και από εκεί προς “αξιοποίηση” κατά τα πρότυπα του Φαλήρου.
Και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις οι δήμαρχοι εμφανίστηκαν να βγαίνουν μπροστά και μαχητικά, υπερασπιζόμενοι δήθεν τα συμφέροντα των περιοχών τους. Δεν είχαν κρύψει τον αντιδραστικό τους στόχο, να παίξουν το ρόλο του επενδυτή με τις πλάτες των δημοτών τους. Οταν φάνηκε ότι το πράγμα ξεφεύγει και αναλαμβάνει η κεντρική εξουσία, έπαιξαν το χαρτί των “κινητοποιήσεων”. Στην πράξη αποδείχθηκε ότι για το μόνο που είναι ικανοί είναι αυτό που γνωρίζουν πράγματι πολύ καλά: να διοργανώνουν ανώδυνες κομματικές φιέστες, άνευρες και μη μαζικές, με παρέλαση υπουργών, βουλευτών και κομματαρχών και με μοίρασμα ανέξοδων υποσχέσεων. Είχαν το θράσος στην Καλλιθέα, στην “κινητοποίηση” που οργάνωσε ο δήμος, να μιλήσει -εν μέσω χειροκροτημάτων, εννοείται- και η Β. Παπανδρέου, η προηγούμενη υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, από τους βασικούς υπεύθυνους του προβλήματος, για να προτείνει τη… λύση του! Οσο για την πρωτοβουλία κατοίκων που έχει συγκροτηθεί και παλεύει με όσες δυνάμεις διαθέτει για την απόδοση του χώρου χωρίς όρους στο λαό της Καλλιθέας, δεν της δόθηκε καν ο λόγος.
Ακόμη και σήμερα έχει την ίδια σημασία, όπως και το καλοκαίρι του 2004, η πλατιά προπαγάνδα για την αποκάλυψη των ολέθριων συνεπειών των ολυμπιακών αγώνων για το λαό και για τη χώρα μας, για όλα τα θέματα, που δεν περιορίζονται μόνο στα ζητήματα πόλης αλλά πάνε και πολύ παραπέρα.
φ.520, 12/03/05
