Του Δρ Νάσερ Καφαρνέχ, Κατεχόμενη Παλαιστίνη
Εκ μέρους του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και του Γενικού του Γραμματέα, του Αχμάντ Σααντάτ, σας χαιρετίζουμε και σας ευχαριστούμε για την πρόσκληση σ’ αυτή τη συζήτηση και προσέγγιση για την σημερινή κατάσταση του Παλαιστινιακού αγώνα για απελευθέρωση και επιστροφή, υπό το φως της πρόσφατης βάρβαρης Ισραηλινής επίθεσης κατά του λαού μας στη Γάζα.
Η βάρβαρη Ισραηλινή επίθεση πραγματοποιήθηκε αξιοποιώντας, σε όλη την κλίμακα, την πολεμική μηχανή του που κατασκευάστηκε και παρασχέθηκε από τις ΗΠΑ, στο τέλος του 2008 μέχρι τις αρχές του 2009, για ένα διάστημα 22 ημερών ανελέητων βομβαρδισμών από αέρα, γη και θάλασσα.
Αυτή η επίθεση δεν ήρθε από μόνη της – συμπεριλαμβάνεται στα πλαίσια της συνεχιζόμενης επίθεσης των ΗΠΑ και του στρατηγικού συμμάχου τους, του Ισραήλ, ενάντια στην Παλαιστίνη και την Αραβική περιοχή, ιδιαίτερα, το σχέδιο της «Νέας Μέσης Ανατολής» κάτω από το πρόσχημα του πολέμου «κατά της τρομοκρατίας» και την αντιμετώπιση του λεγόμενου «άξονα του κακού».
Αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κατοχής στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, της δολοφονίας εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων και την καταστροφή όλων των αναγκαίων της ζωής, καθώς και την επιχειρούμενη απανθρωποίηση του λαού μας και την απόλυτη αδιαφορία και στυγνή καταπάτηση των ανθρωπίνων και λαϊκών δικαιωμάτων.
Σχετίζεται πρωταρχικά με την επανακατοχή της Παλαιστινιακής Δυτικής Όχθης και τις συνεχιζόμενης Ισραηλινής πολιτικής των δολοφονιών, της καταστροφής των σπιτιών, των εισβολών και των συλλήψεων μαζί με τον κατατεμαχισμό της Παλαιστινιακής γης μέσω της κατασκευής του τείχους του Απαρτχάιντ, το χτίσιμο των οικισμών και τον εκ-Σιωνισμό της Ιερουσαλήμ, συνεχίζοντας την κατάληψη και την καταπάτηση όλο και μεγαλύτερου μέρους της γης μας.
Σ’ αυτό το πλαίσιο έγινε και η Ισραηλινή επίθεση κατά του Λιβάνου, τον Ιούλη του 2006 και του οποίου αποτελεί άμεση συνέχεια ο πόλεμος στη Γάζα. Τα συνεχιζόμενα εγκλήματα που διαπράττονται από τις διαδοχικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ και του Ισραήλ με στόχο τον έλεγχο και την κυριαρχία της περιοχής, τη λεηλασία των φυσικών πόρων και των λαών της περιοχής και την προσπάθεια εξαναγκασμού τους να υποταχτούν στις επιθυμίες, τις φιλοδοξίες και τα συμφέροντα του παγκόσμιου καπιταλισμού και του μονοπώλιου των πολυεθνικών. Αξιοποιούν τα εργαλεία και τους πράκτορες τους στην περιοχή σαν μέρος της απεγνωσμένης προσπάθειας να μειώσουν τις επιπτώσεις και τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, που χειροτερεύει καθημερινά, η οποία ουσιαστικά οξύνθηκε παρά τις ενέργειες των ηγετών και των πολιτικών αυτού του άγριου και άπληστου καπιταλισμού. Ο πόλεμος τους κατά του λαού μας δεν θα καταφέρει να σταματήσει την συνεχιζόμενη επιδείνωση της ετοιμόρροπης δομής του καπιταλιστικού συστήματος.
Αυτή η παρουσίαση δίνεται ώστε να συμμετέχουμε σε μια λεπτομερειακή και βαθειά ανάλυση του τι συντελέστηκε και συνεχίζει να συντελείται στην κατεχόμενη Παλαιστίνη, ιδιαίτερα, και την Αραβική περιοχή γενικότερα. Το επείγον και η αναγκαιότητα της απάντησης μας σ’ αυτά τα εγκλήματα δεν μπορεί να υποκαταστήσει, μακροπρόθεσμα, μια τέτοια ανάλυση.
Αυτά τα γεγονότα στην Παλαιστίνη, σχεδιάζονται και στοχεύουν τη δύναμη και την ίδια την ύπαρξη της αντίστασης όλων των διαφορετικών τάσεων και ιδεολογικών προελεύσεων και υποβάθρων. Είτε πρόκειται για εθνικιστικά ή αριστερά που όμως απορρίπτουν τα σχέδια του ιμπεριαλισμού και του Σιωνισμού στην Παλαιστίνη και την ευρύτερη περιοχή. Τα αμερικάνικα σχέδια, ειδικά, στοχεύουν στη διάλυση της Παλαιστινιακής υπόθεσης καθώς και της Παλαιστινιακής αντίστασης που αρνείται να αναγνωρίσει ή να υποκύψει στις εντολές της αμερικάνικης ηγεμονίας και των αμερικάνικων απειλών. Ο πρόσφατος πόλεμος στη Γάζα αποτελεί απλά την πιο πρόσφατη κλιμάκωση της συνεχιζόμενης επιθετικότητας κατά του λαού μας κι αυτός ο πόλεμος συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Αυτό που έγινε εφικτό με στρατιωτικά μέσα, γίνεται προσπάθεια να επιτευχθεί με την οικονομική και πολιτική πίεση για να επιβληθούν οι όροι και οι προϋποθέσεις τους στο λαό μας.
Η επιβολή του όρου της «μακροπρόθεσμης εκεχειρίας» σαν προϋπόθεση που τίθεται ώστε να ανοίξουν τα περάσματα, την επιλογή των υλικών που μπορεί να επιτραπεί να μπουν στη Γάζα ανάλογα με τις διαθέσεις και τις επιθυμίες των κατακτητών καθώς και τη διαδικασία επίβλεψης της ανοικοδόμησης μας και τη διαχείριση όλων των λεπτομερειών από τους διάφορους αποικιοκρατικούς κύκλους αποτελούν όλα μέρος της συνέχειας αυτού του πολέμου κατά του λαού μας.
Αυτός ο πόλεμος, αυτό το ιμπεριαλιστικό και σιωνιστικό σχέδιο, στοχεύει επίσης στο να ασκήσει πίεση στο λαό μας να αποδεχτεί το σιωνιστικό σχέδιο και το Αμερικάνικο όνειρο του Μπους: ένα αποκλειστικά Ιουδαϊκό κράτος σε αρμονία με το όραμα του Μπους και των συνηγόρων του Σιωνισμού, μια ρατσιστική ιδεολογία που δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα του λαού μας πάνω στη γη μας, ούτε ακόμη και το δικαίωμα μας να ζούμε σε αυτήν. Αυτό σημαίνει μια ανοιχτή και ορατή εφαρμογή βάρβαρου ρατσισμού και την συνέχεια του εκτοπισμού του λαού μας από την πατρογονική γη μέσω της πίεσης και της βίας. Στοχεύει επίσης να μπλοκάρει και να ακυρώσει το δικαίωμα της επιστροφής των Παλαιστινίων προσφύγων, που εγγυάται η διεθνής νομιμότητα και οι αποφάσεις του ΟΗΕ για την Παλαιστίνη, κατ’ αρχήν από την απόφαση 194 του ΟΗΕ. Αποτελεί προσπάθεια να στοχοποιήσει και να ακυρώσει το αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα που αναγνωρίζεται και επικυρώνεται από τη διεθνή νομιμότητα για πάνω από 60 χρόνια από την Παλαιστινιακή Νάκμπα (καταστροφή).
Οι προσπάθειες ανάδειξης αυτού του οράματος και η δημόσια υπεράσπιση του, απομυθοποιούν όλους τους ισχυρισμούς των ΗΠΑ και του Σιωνισμού, της αλαζονείας και της εξαπάτησης που περιφέρουν τη σημαία της «δημοκρατίας», της «δικαιοσύνης» και των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», όταν όλα αυτά τα δικαιώματα τα αρνούνται στο λαό μας, που τους αποκαλούν «τρομοκράτες» γιατί υπερασπίζονται τα εθνικά και συλλογικά τους δικαιώματα μπροστά στην πίεση και το πόλεμο τους.
Από την άλλη, το λεγόμενο «κράτος» ή Παλαιστινιακή αρχή που λένε, δεν πρόκειται ποτέ να ανταποκριθεί στα ελάχιστα δικαιώματα του Παλαιστινιακού λαού και δεν αποτελεί σε καμιά περίπτωση λύση που θα πετύχει τα δικαιώματα και τις προσδοκίες του Παλαιστινιακού λαού για ελευθερία και ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση, σαν κύριοι της γης μας και των δικαιωμάτων μας. Τα πραγματικά γεγονότα μετά από αυτή τη μαζική αρπαγή γης, την εγκαθίδρυση του εκ-σιωνισμού και το χτίσιμο των οικισμών των εποίκων, τον τεμαχισμό της γης μας σε καντόνια μέσω του τείχους του Απαρτχάιντ, καταλήγει στη δημιουργία ενός μορφώματος που δεν μπορεί να επιβιώσει, δεν έχει καμιά εθνική κυριαρχία και δεν έχει καμιά σχέση με την πλήρη έννοια του όρου ενός κράτους στην σημερινή εποχή.
Οι συσχετισμοί και όλοι οι αντικειμενικοί και υποκειμενικοί παράγοντες των μερών της σύγκρουσης, συμπεριλαμβάνοντας την τεράστια πολεμική μηχανή του αμερικάνικου οπλοστασίου, τείνουν υπέρ του Ισραηλινού εχθρού και των προσπαθειών του να διαλύσει την Παλαιστινιακή υπόθεση, την Αριστερά και στην ισχυρή αντίσταση στην περιοχή. Παρόλα αυτά απέτυχε στους στόχους τους, είτε αφορά το Ιράκ, είτε το Λίβανο ή την Παλαιστίνη, χάρη στην αποφασιστικότητα και την γενναία αντίσταση του λαού και την υποστήριξη όλων των λαών του κόσμου για αυτή τη δίκαια υπόθεση, συμπεριλαμβάνοντας τις πρόσφατες διαδηλώσεις αλληλεγγύης που γέμισαν την μεγάλη πλειοψηφία των πόλεων στην Ευρώπη, την Αμερική την Ασία και την Αφρική.
Το μέγεθος και η εμβέλεια αυτής της αλληλεγγύης και αυτών των διαδηλώσεων, χωρίς προηγούμενο στην ιστορία της σύγκρουσης, αποτελεί ένδειξη ότι το ζήτημα της Παλαιστίνης είναι υπόθεση όλων των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων στον κόσμο, σαν μια μάχη με τον ιμπεριαλισμό και τον καπιταλισμό και το εργαλείο τους στην περιοχή – το Ισραήλ. Η μάχη στην Παλαιστίνη είναι η μάχη ανάμεσα στις δυνάμεις τους αντι-ιμπεριαλισμού στην Παλαιστίνη και τον κόσμο από τη μια και του ιμπεριαλισμού και του Ισραήλ από την άλλη.
Η ανάδειξη νέων κομμάτων και δυνάμεων, με έντονα αντι-καπιταλιστικά και αντι-ιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά αποτελεί το πρελούδιο της ενίσχυσης αυτών των προσπαθειών ώστε να καταφέρουν να νικήσουν τον πόλεμο κατά του ιμπεριαλισμού και των φιλοδοξιών και σχεδίων του παντού στον κόσμο. Η αλληλεγγύη και η υποστήριξη δεν πρέπει να είναι πρόσκαιρη αλλά συνεχής. Πρέπει να δουλέψουμε από κοινού για την οργάνωση και τους θεσμούς που μπορούν να αλλάξουν την ροή της ιστορίας. Τα βήματα που έγιναν για να κινητοποιηθεί η λαϊκή γνώμη και η ανάπτυξη των λαϊκών νομικών θεσμών καθώς και η αξιοποίηση των δικαστηρίων από τα λαϊκά κινήματα για την δίωξη των Ισραηλινών εγκληματιών πολέμου για τα εγκλήματα τους κατά του Παλαιστινιακού λαού είναι βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, που όμως πρέπει να συμπληρωθούν από την άσκηση της λαϊκής πίεσης προς τις κυβερνήσεις σε όλες τις χώρες του κόσμου ώστε να πιέσουν τον ΟΗΕ να εφαρμόσει τις αποφάσεις του σχετικά με το Παλαιστινιακό ζήτημα, συμπεριλαμβάνοντας το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, της εγκαθίδρυση ενός ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους και το δικαίωμα της επιστροφής των Παλαιστινίων προσφύγων στα σπίτια τους από όπου εκτοπίστηκαν.
Βλέπουμε σαν την μοναδική πραγματική επίλυση της σύγκρουσης να έρχεται πάνω στη βάση της εγκαθίδρυσης μιας δημοκρατικής Παλαιστίνης σε όλη τη γη της Παλαιστίνης και για όλους του πολίτες της, χωρίς διακρίσεις με βάση τη φυλή, τη θρησκεία ή το φύλο και όλο και περισσότερο αναγνωρίζεται από πολλούς σαν η καταλληλότερη και αναγκαία λύση της σύγκρουσης. Αυτή η επίλυση είναι ασύμβατη με την ιδεολογία, την κουλτούρα και τους στόχους τους Σιωνισμού και του ιμπεριαλισμού που προσπαθούν να συνεχίσουν και να διατηρήσουν τη διαμάχη ώστε να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα τους και τα συμφέροντα των πολυεθνικών μονοπωλίων για τον έλεγχο και την κυριαρχία της μοίρας και της ιστορίας και των υποθέσεων αυτή της περιοχής και σε όλες τις γωνιές του κόσμου.
