Αν και ήταν κοινό μυστικό πως το Ισραήλ χρόνια τώρα επεδίωκε τη δημιουργία Κουρδικού κράτους, ενισχύοντας στρατιωτικά τους Κούρδους του Ιράκ (και ίσως όχι μόνο αυτούς), ποτέ μέχρι τώρα δεν είχε προχωρήσει σε μια επίσημη δημόσια τοποθέτηση όπως αυτή που έκανε προχθές ο Νετανιάχου περιοδεύοντας στη Λατινική Αμερική. «Το Ισραήλ στηρίζει τις νόμιμες προσπάθειες του κουρδικού λαού να αποκτήσει το δικό του κράτος» δήλωσε ο επικεφαλής του εγκληματικού καθεστώτος που καταπνίγει δεκαετίες τώρα το δικαίωμα στην ζωή των Παλαιστινίων, σε ένα κορυφαίο δείγμα υποκρισίας. Πέρα όμως από την ηθική διάσταση του πράγματος, η δήλωση Νετανιάχου, που αποτελεί την τελευταία μιας σειράς ανάλογων δημόσιων παρεμβάσεων κορυφαίων πολιτικών και στρατιωτικών αξιωματούχων του Τελ-Αβίβ τον τελευταίο καιρό, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Προσεκτικοί στις κινήσεις και προπάντων στις δηλώσεις τους, οι σιωνιστές ηγέτες δεν μας έχουν συνηθίσει σε παρορμητικές πρωτοβουλίες. Εκτός από την προφανή στήριξη στον Μπαρζανί, που δέχεται πιέσεις για να ματαιώσει το δημοψήφισμα που ανακοίνωσε για τις 25 Σεπτεμβρίου, η παρέμβαση Νετανιάχου υπογραμμίζει πως οι εξελίξεις στην ευρύτερη Μέση Ανατολή τρέχουν με διαβολικούς ρυθμούς . Και από όλες τις πλευρές γίνονται κινήσεις προπαρασκευής εφόσον ξεκινήσει ένα καινούριο αιματηρό επεισόδιο.
Το επικείμενο δημοψήφισμα, το οποίο εκτός απροόπτου θα πραγματοποιηθεί στο Ιρακινό Κουρδιστάν συμπεριλαμβανομένου ίσως και του Κιρκούκ, παρά τις σφοδρές αντιδράσεις της Βαγδάτης και της Άγκυρας, μπορεί να βάλει σε μια νέα, πιο σκληρή πολεμική τροχιά όλη την περιοχή. Διεκδικώντας το αναφαίρετο δικαίωμά τους στην αυτοδιάθεση, οι Κούρδοι του Ιράκ δυστυχώς ηγεμονεύονται από κοινωνικές δυνάμεις και παράγοντες που έχουν αποδείξει πολλές φορές πως είναι έτοιμοι να παζαρέψουν με σκοπό την εξουσία και τα χρήματα τα πάντα με τους υποτιθέμενους εχθρούς. Μια τέτοια κλασσική περίπτωση είναι ο Μπαρζανί, ο οποίος για μια ακόμη φορά κλείνει το μάτι προς όλες τις πλευρές, έτοιμος να ανταλλάξει πλουσιοπάροχα το «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα ή να το βάλει στο παζάρι τυχοδιωκτικών σχεδίων, μαζί με τους ιμπεριαλιστές και αντιδραστικές περιφερειακές δυνάμεις. Με τέτοιους ηγέτες, εν μέσω δυσμενών συσχετισμών για τους λαούς και με συμμαχίες με τους διαβόλους, οι Κούρδοι μπορεί να πάνε για μια ακόμη φορά για μαλλί και να βγούνε στο τέλος «κουρεμένοι». Και μαζί με αυτούς, να βυθιστούν στο αίμα για μια ακόμη φορά οι λαοί και οι εθνότητες όλης της περιοχής.
