Καμία φοιτητική εστία δεν γλίτωσε από την κυβερνητική απόφαση που «διέταζε» το κλείσιμο των εστιών και των λεσχών πανελλαδικά, ταυτόχρονα με την ανακοίνωση απαγόρευσης της κυκλοφορίας λόγω πανδημίας.
Η αντίδραση του συλλόγου οικοτρόφων φοιτητών Ξάνθης ήταν άμεση, με το ΔΣ να συνεδριάζει και να καλεί σε κινητοποίηση τη Δευτέρα 23/3 στα τοπικά γραφεία του ΙΝΕΔΙΒΙΜ, που βρίσκονται στο χώρο των εστιών. Την Τρίτη, 24/3, πραγματοποιήθηκε εκ νέου κινητοποίηση και μετά διεξήχθη συνέλευση του συλλόγου οικοτρόφων σε εξωτερικό χώρο. Η απαρτία ήταν μειωμένη, δεδομένου του οξυμένου προβλήματος και της φυγής κάποιων φοιτητών μετά το κλείσιμο των σχολών. Λόγω και της κακής προηγούμενης κατάστασης του συλλόγου, δεν υπήρχαν αντανακλαστικά για ολοκληρωμένη διαδικασία. Παρόλα αυτά, τοποθετήθηκαν οι Αγωνιστικές Κινήσεις, το Αυτόνομο σχήμα, οι ΠΚΣ και ορισμένοι φοιτητές. Βγήκε μια κοινή ανακοίνωση του συλλόγου από δυνάμεις και ανένταχτο κόσμο και ένας πρώτος προγραμματισμός για απεύθυνση στην τοπική κοινωνία.
Υπήρξε ανάρτηση της απόφασης του συλλόγου σε τοπικά ΜΜΕ, συνέντευξη στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Ξάνθης και δελτίο τύπου του συλλόγου με τις τελευταίες εξελίξεις. Επιπλέον, δημιουργήθηκε βίντεο από τους φοιτητές που προπαγάνδιζε τις αποφάσεις του συλλόγου και καλούσε σε στήριξη. Μέχρι και την Παρασκευή 27/3, πραγματοποιούνταν καθημερινές συναντήσεις των φοιτητών και υπήρχε συχνή επικοινωνία μεταξύ των φοιτητών που έμεναν.
Η πανελλαδική κίνηση που υπήρξε σε συλλόγους οικοτρόφων, χωρίς να είναι αποτέλεσμα συντονισμού, έδωσε θάρρος και ενίσχυσε τις προσπάθειες και τοπικά.
Από Τετάρτη 25/3 έχει σταματήσει η δωρεάν σίτιση και οι μεταφορές. Επί της ουσίας, η κλειστή λέσχη και η διακοπή της μεταφοράς από και προς τις εστίες είναι ένας έμμεσος εκβιασμός προς τους φοιτητές για να σηκωθούν να φύγουν. Η διοίκηση και οι υπεύθυνοι του ΙΝΕΔΙΒΙΜ διαδίδουν ψευδώς ότι υπάρχουν επιβεβαιωμένα κρούσματα κορωνοϊού στις εστίες, προκειμένου να τρομάξουν οι φοιτητές. Στις εστίες των μεταπτυχιακών και διδακτορικών της πόλης υπάρχει μια αντίστοιχη κατάσταση, με τη διοίκηση να παρατείνει μέρα με τη μέρα τη διορία εκκένωσης των δωματίων.
Το ότι η κυβέρνηση μετρούσε αντιδράσεις φάνηκε από την πρώτη στιγμή. Μετά τις κινητοποιήσεις πολλών συλλόγων πανελλαδικά, μπήκαν πολύ περιορισμένα κριτήρια για κάλυψη στέγης σε όσους φοιτητές τα πληρούν, ενώ την επόμενη μέρα ανακοινώθηκε από κάποιες πρυτανείες η κάλυψη των εξόδων για την εφάπαξ μετακίνηση των φοιτητών από τις εστίες στους τόπους μόνιμης κατοικίας τους. Το τελευταίο ειδικά μέτρο δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά θα έπρεπε να είναι προαιρετικό για όποιον φοιτητή θέλει να μην παραμείνει στις εστίες.
Το χτύπημα της κυβέρνησης στο δικαίωμα σε στέγαση και σίτιση είναι μια εικόνα από το αύριο. Τα κριτήρια, για παράδειγμα, που αφορούν το ποιοι φοιτητές δικαιούνται την μεταφορά τους σε ξενοδοχεία είναι μια εικόνα από τα άπιαστα κριτήρια που θέλουν να βάλουν στα φοιτητικά δικαιώματα. Άλλωστε είναι «ατομική ευθύνη» όχι μόνο η διαφύλαξη από τον ιό, αλλά και η ολοκλήρωση των σπουδών.
Το αίτημα δεν είναι να μην κλειδώσουν τους φοιτητές έξω από τις εστίες, έξω από τα σπίτια τους, αλλά να ληφθούν και όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας και υγιεινής. Να μην τους επιτρέψουν χαριστικά να μείνουν στις εστίες, αλλά να τους παρέχουν θέρμανση, ζεστό νερό, δωρεάν σίτιση και μετακίνηση. Θα έπρεπε να δοθούν αντισηπτικά, καθαριστικά, γάντια και μάσκες, χωρίς την οικονομική επιβάρυνση των φοιτητών.
Δεν πρέπει να αρκούν σε κανέναν φοιτητή οι προφορικές δεσμεύσεις των πρυτανικών αρχών, γιατί δεν διασφαλίζουν τίποτε. Δεν χρειάζονται «ενέσεις» αισιοδοξίας, αλλά ικανοποίηση των αιτημάτων των συλλόγων.
Οι φοιτητές παραμένουν στις εστίες, συνεχίζουν να επιμένουν για την ανατροπή αυτής της απόφασης και να υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους στη στέγαση και την υγεία.