Μια νέα, πρωτοφανή και πρωτόγνωρη κατάσταση διαμορφώνεται από τη διάδοση, τις επιπτώσεις και τη δυναμική εξέλιξη της πανδημίας του κορωνοϊού σε παγκόσμιο επίπεδο. Στο πεδίο της οικονομίας, οι εκτιμήσεις διεθνών οργανισμών και ιδρυμάτων συγκλίνουν στο ότι το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα βρίσκεται μπροστά στην απειλή μιας νέας, πιο βαθιάς κρίσης από εκείνης της «παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008». Οι αρνητικοί δείκτες εμφανίζουν αυξητική τάση όσο τομείς της βιομηχανίας και της παραγωγής θα αναστέλλουν τη λειτουργία τους, ως αποτέλεσμα της «κρίσης προσφοράς και ζήτησης» που δημιουργούν οι επιπτώσεις του ιού, τόσο στις ιμπεριαλιστικές όσο και στις περιφερειακές καπιταλιστικές χώρες. Το γεγονός αυτό έχει οδηγήσει στην άμεση κρατική παρέμβαση και στήριξη της καπιταλιστικής οικονομίας, με πρωτόγνωρα πακέτα μέτρων των τρις ευρώ και δολαρίων.
Τα νέα «αχαρτογράφητα νερά» βρίσκουν το σύστημα μέσα σε γενική σήψη, γεμάτο με τις αντιθέσεις, τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα που το προίκισε η φύση και η λειτουργία του, αλλά και ο μαινόμενος ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός που διεξάγεται για το ξαναμοίρασμα του κόσμου και την παγκόσμια κυριαρχία.
Όμως, οι τεκτονικές αναταράξεις που δημιουργούν οι επιπτώσεις του κορωνοϊού στην καπιταλιστική οικονομία προκαλούν γενικότερες αναπροσαρμογές και αναδιατάξεις στις δυνάμεις του συστήματος, εγκαινιάζοντας μια νέα περίοδο οξυμένης επιθετικότητας. Αποτελούν, ταυτόχρονα, τον ισχυρό καταλυτή πυροδότησης του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού σε νέο επίπεδο έντασης και σε όλα τα πεδία (οικονομικό, πολιτικό, στρατιωτικό, γεωπολιτικό-γεωστρατηγικό).
Το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα δεν μπορεί παρά να αντιμετωπίσει και να αξιοποιήσει τη νέα κρίση, ως ευκαιρία.
Μπροστά σε αυτή τη νέα πρόκληση και απειλή βρίσκονται οι λαοί και η εργατική τάξη, που θα κληθούν εκ νέου, από τους ιμπεριαλιστές, το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις να πληρώσουν τα σπασμένα, για να μπορέσει το σύστημα να βγει αλώβητο από τη νέα κρίση.
Αυτή την κατεύθυνση υπηρετούν και τα μέτρα που έχει πάρει η κυβέρνηση της ΝΔ, έχοντας πάρει το «ΟΚ» των ιμπεριαλιστικών αφεντικών της, αλλά και τη συναίνεση του αστικού κόσμου. Σε συνθήκες «έκτακτης κατάστασης», αξιοποιώντας τα μέτρα καταστολής με τον περιορισμό της κυκλοφορίας και την απαγόρευση των συναθροίσεων, η κυβέρνηση περνάει για λογαριασμό του κεφαλαίου σωρεία αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων, διαμορφώνοντας συνθήκες ενός νέου, γενικευμένου και σκληρού, εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα. Σε μια νύχτα, θερίζει τα εναπομείναντα εργατικά δικαιώματα και δίνει πλήρη νομική κάλυψη στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Την ίδια στιγμή, το σύνολο της συνδικαλιστικής ηγεσίας, σε όλα τα επίπεδα, τηρεί σιγή ιχθύος, αφήνοντας τους εργαζόμενους και τα εργατικά συμφέροντα βορά στις ορέξεις του κεφαλαίου και τις διαθέσεις της εργοδοσίας.
Ταυτόχρονα, το σύστημα και οι απολογητές του ξεδιπλώνουν μια άνευ προηγουμένου ιδεολογική επίθεση, ντυμένη με επιστημονικό επίχρισμα και καλλιτεχνικό φιόγκο, επιχειρώντας να μας πείσουν για την «ατομική ευθύνη», για τα θετικά του κοινωνικού αποκλεισμού, για την μοναδική ευκαιρία που μας δίνεται με τις απαγορεύσεις και τους περιορισμούς να τα βρούμε με τον εαυτό μας, να ξαναφτιάξουμε την οικογένεια που μας διέλυσαν επιβάλλοντας τη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Με τον λαό απομονωμένο και κλεισμένο στο σπίτι του, η δυναμική των εξελίξεων λαμβάνει ολοένα και πιο αντιδραστικά χαρακτηριστικά. Το σύστημα διαμορφώνει την «επόμενη ημέρα» από σήμερα. Σε αυτές τις συνθήκες, παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο αρκετά από τα αντιλαϊκά, αντεργατικά, αντιδημοκρατικά μέτρα να αποκτήσουν μόνιμο χαρακτήρα.
Αντίστοιχα, ο λαός, για να μπορέσει να αποκρούσει αυτό που αντιμετωπίζει, αλλά και αυτό που έρχεται, για να μπορέσει να διαμορφώσει όρους ώστε, από καλύτερες θέσεις, να υπερασπιστεί το δικαίωμά του στην υγεία απέναντι στην απειλή του ιού και το δικαίωμά του στη ζωή απέναντι στην επίθεση του συστήματος, οφείλει να θέσει τις δικές του παρακαταθήκες από σήμερα. Σε αυτή την υπόθεση οφείλουν να στρατευτούν οι δυνάμεις που αναφέρονται στην Αριστερά.
Αντίθετα, όσοι από σήμερα παραχωρούν τη δυνατότητα στο σύστημα να χτίζει, με τον λαό στη γωνιά, πάνω στα ερείπια των δικαιωμάτων, υπονομεύουν τη λαϊκή πάλη. Με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο το κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ως μια (συν)υπεύθυνη δύναμη αστικής διαχείρισης, καλώντας τον λαό να υποταχθεί σήμερα και «ΜΕΤΑ θα λογαριαστούμε». Ο Π. Πολάκης φρόντισε να το διευκρινίσει σε συνέντευξή του, τονίζοντας ότι: «Για όλα αυτά, έτσι, βάζουμε πλάτη, αλλά θα λογαριαστούμε μετά… το cocooning.».
Στην ίδια κατεύθυνση βρίσκεται και το «Μένουμε Δυνατοί», που θέλει να φτάσει στην «επόμενη ημέρα» με την ίδια αερογέφυρα που η «κοινωνική συμμαχία» θα φτάσει στον «σοσιαλισμό». Μόνο που θέλουν να ξεχνάνε ότι ο συσχετισμός δύναμης διαμορφώνεται και από αυτά που δεν κάνεις, έτσι ώστε η επόμενη μέρα να σε βρει πιο αδύναμο. Πόσο μάλλον τώρα που η αστική τάξη και το κεφάλαιο διαμορφώνουν τα νέα κοινωνικά «πρωτόκολλα» που θα επιβάλουν.
Για τις δυνάμεις που αναφέρονται στην Αριστερά, αποτελεί καθήκον να διερευνήσουν τρόπους και μορφές παρέμβασης και δράσης, από χθες, ώστε μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες να ευνοήσουν την έκφραση της οργής και της αγανάκτησης, της αμφισβήτησης και της αντίθεσης κομματιών του λαού και των εργαζομένων. Η εμπειρία και τα δεδομένα των παρεμβάσεων που πραγματοποίησαν κλιμάκια του ΚΚΕ(μ-λ) πριν τον περιορισμό της κυκλοφορίας, τόσο στην Αττική όσο και σε πόλεις της επαρχίας, έδειξαν ότι ο λαός, παρά το μούδιασμα, έχει συσσωρεύσει μεγάλο θυμό και νιώθει την ανάγκη να εκφραστεί. Ταυτόχρονα, υπάρχει η ανάγκη κοινής δράσης και συντονισμού των δυνάμεων εκείνων που θέλουν να αντιπαλέψουν το αντιδραστικό κλίμα που διαμορφώνεται. Με αγωνιστικό πνεύμα, αλλά και με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του λαού, μπορούν να αξιοποιηθούν οι υπαρκτές ρωγμές που γεννάει η νέα κατάσταση και να ανοιχτούν δρόμοι Αντίστασης και Διεκδίκησης για την επόμενη ημέρα.
Απαγόρευση κυκλοφορίας
Μέτρα περιορισμού του ιού ή των αντιδράσεων;
Όχι στην κατακρεούργησηεργασιακών δικαιωμάτων
Αγώνας για ΠΛΗΡΗ και ΔΩΡΕΑΝ περίθαλψη για όλο τον λαό!
