Κανέναν ενδοιασμό δεν έχουν εργοδότες και κεφάλαιο στο αν θα πρέπει να βάλουν τα κέρδη τους πάνω από τις ζωές των εργατών. Κι επειδή ακριβώς δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό, ακόμα και σ’ αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες, δεν παίρνουν κανένα μέτρο προστασίας των εργαζομένων. Για το κεφάλαιο, τους εργοδοτες και τους βιομήχανους, δεν αλλάζει τίποτα η ακραία κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι. Αντίθετα, γι’ αυτούς είναι ευκαιρία να ξεζουμίσουν ακόμα παραπέρα τους εργαζόμενους, με τη βοήθεια της κυβέρνησης και των μέτρων που απελευθερώνουν την εκμετάλλευση μέσα από τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και τις υπουργικές αποφάσεις. Οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία και τους μαζικούς χώρους δουλειάς συνεχίζουν να στοιβάζονται κατά δεκάδες χωρίς καμία προφύλαξη, κανένα μέτρο υγιεινής και κανένα Μέσο Ατομικής Προστασίας μπροστά στην πανδημία.
Οι καταγγελίες είναι πολλές: από την Teleperformance μέχρι την BIC, οι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν από πρώτο χέρι την κοροϊδία των εργοδοτών και της κυβέρνησης, που, ενώ τους εκμεταλλεύονται με αμείωτο ρυθμό, τους κατηγορούν κι από πάνω ότι αυτοί φταίνε, πετώντας τους το μπαλάκι της «ατομικής ευθύνης». Στη συντριπτική πλειοψηφία των μαζικών χώρων, οι συνθήκες εργασίας λίγο ή καθόλου δεν έχουν αλλάξει. Οι εργαζόμενοι δουλεύουν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που δούλευαν και πριν την πανδημία. Δεν φτάνει που τα εργατικά ατυχήματα είχαν απογειωθεί τον προηγούμενο καιρό, τώρα η εργατική τάξη έχει και τον κορονοϊό για να ανησυχεί. Μάσκες, γάντια, ασφαλείς αποστάσεις, απολυμάνσεις στους χώρους εργασίας είναι άφαντα. Οι ευπαθείς ομάδες δουλεύουν όπως πριν και άμα διαμαρτυρηθεί κανείς, τότε μπορεί και να βγει σε υποχρεωτική άδεια ή ακόμα και ν’ απολυθεί. Τα στελέχη δουλεύουν από το σπίτι με τηλεργασία ή και καθόλου, αλλά απαιτούν οι εργάτες και οι υπάλληλοι να συνεχίσουν ακατάπαυστα στον ίδιο ρυθμό. Όταν μαθαίνουν ότι κάποιος από τη διπλά μηχανή, το δίπλα γραφείο, το άλλο συνεργείο αρρώστησε, κανένα μέτρο δεν παίρνεται –απλά συνεχίζει η δουλειά όπως και πριν.
Οι εργαζόμενοι στους μαζικούς χώρους κάθε μέρα κάνουν ένα 8ωρο (το λιγότερο) «διάλειμμα» από την καραντίνα. Στοιβάζονται στα αραιά πλέον δρομολόγια των μέσων μαζικής μεταφοράς, στοιβάζονται στις γραμμές παραγωγής και στα πόστα τους στα τηλεφωνικά κέντρα και δουλεύουν. Οι προϊστάμενοι και οι υπεύθυνοι τούς λένε να συνεχίσουν, να κάνουν υπομονή και να χαίρονται που δουλεύουν γιατί ο κόσμος θα πεινάσει. Ο πρωθυπουργός και τα κυβερνητικά στελέχη από τα κανάλια τους λένε ότι θα υπομείνουν κι άλλα μέτρα, γιατί η οικονομία πλήττεται, και ότι θα τους επιβάλουν ακόμα πιο αυστηρούς περιορισμούς, επειδή δεν ακολουθούν τους υπάρχοντες. Οι εργατοπατέρες έχουν εξαφανιστεί εδώ και καιρό από τους χώρους εργασίας και τα περισσότερα σωματεία είναι σε ακινησία, αν δεν είναι στη γραμμή της ΓΣΕΕ που θεωρεί ότι «ο κορονοϊός δεν έχει ταξικά χαρακτηριστικά».
Δεν λογαριάζουν τίποτα μπροστά στα κέρδη τους. Και ας αρρωστήσουν και ας πεθάνουν κάποιοι, αρκεί τα γρανάζια να γυρνάνε. Αυτοί, έτσι κι αλλιώς, αν αρρωστήσουν θα πληρώσουν και θα βρουν την άκρη. Αλίμονο στον εργάτη και το φτωχό που θα πρέπει να πάει στο δημόσιο νοσοκομείο που είναι υποστελεχωμένο, με ελάχιστες ΜΕΘ και καθόλου μέτρα προστασίας. Η ταξική εκμετάλλευση όχι μόνο δεν σταματά αλλά εντείνεται. Η κρίση γίνεται ευκαιρία για τους κεφαλαιοκράτες και μάστιγα για τους εργαζόμενους.
Παρ’ ολ’ αυτά, η εργατική τάξη δεν θα πεθάνει, δεν μπορεί να πεθάνει. Τη χρειάζονται τα ίδια τα αφεντικά, για να τους βγάζει τη δουλειά και να τους δημιουργεί τα κέρδη τους. Είναι αυτή που παράγει τον πλούτο της κοινωνίας, πάντα σε καθεστώς εκμετάλλευσης. Κι όσο την εκμεταλλεύονται, τόσο θα αντιδράει. Όπως αντιδράει στην Ιταλία και τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης και –όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι– σταματάει την παραγωγή, απεργεί στα εργοστάσια και κατεβάζει ρολά στις επιχειρήσεις. Απαιτεί μέτρα ασφάλειας, μισθό, δικαιώματα, ζωή. Να στηρίξουμε αυτούς τους αγώνες, να δημιουργήσουμε αντιστάσεις και να διεκδικήσουμε. Κανείς μόνος απέναντι στην εκμετάλλευση και τις φασιστικού τύπου απαγορεύσεις. Κανένας στη δουλειά χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας και υγιεινής.
Απαγόρευση κυκλοφορίας
Μέτρα περιορισμού του ιού ή των αντιδράσεων;
Όχι στην κατακρεούργησηεργασιακών δικαιωμάτων
Αγώνας για ΠΛΗΡΗ και ΔΩΡΕΑΝ περίθαλψη για όλο τον λαό!
