Παρ’ όλα τα χειροκροτήματα στα μπαλκόνια και την «αναγνώριση από τους κυβερνώντες» της προσφοράς των υγειονομικών στους ασθενείς γενικά και στην καταπολέμηση της πανδημίας ειδικότερα, η κατάσταση στα νοσοκομεία πάει όλο και χειρότερα.
Οι μάσκες (χειρουργικές αλλά κυρίως υψηλής προστασίας που είναι και οι ενδεδειγμένες για τον ιό) αλλά και τα άλλα είδη ατομικής προστασίας στα νοσοκομεία, ακόμα και αυτά που λέμε «αναφοράς», είναι είδος προς εξαφάνιση. Οι οδηγίες του ΕΟΔΥ συνεχώς κατεβάζουν τα στάνταρ. Έτσι, ακόμα και γιατροί στα επείγοντα θεωρούνται «καλυμμένοι» με απλή μάσκα. Οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία παροτρύνονται να αντιμετωπίζουν τα ύποπτα περιστατικά με λιγότερα μέτρα προστασίας απ’ ό,τι τα επιβεβαιωμένα, με κίνδυνο να κολλήσουν και να μεταδώσουν τον ιό. Ηδη ανάμεσά τους μετράμε έναν νεκρό, 70 θετικούς και 400 σε καραντίνα, σε λιγότερο από ένα μήνα. Ελάχιστοι πήραν την άδεια ειδικού σκοπού, μια και χρειάζεται βεβαίωση του προϊστάμενου ότι βγαίνει η δουλειά, πράγμα αδύνατο ακόμα και τώρα που είμαστε στην αρχή. Ακόμα και με προβλήματα υγείας, οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία είναι στην πρώτη γραμμή, «έτοιμοι» να πολεμήσουν χωρίς πολεμοφόδια και χωρίς μέτρα προφύλαξης.
Ο υπουργός και η κυβέρνηση, ενώ διαλαλούν στα κανάλια πως «είμαστε έτοιμοι», πως «θα μας παρέχουν ό,τι χρειαστούμε», στην ουσία μας έχουν αφήσει πρακτικά απροστάτευτους στη μάχη με τον κορονοϊό. Γιατί μια μάσκα χειρουργική (κάποιες φορές και ευτελούς ποιότητας) δεν αποτελεί προστασία. Από τη μια λοιπόν ο καθένας μας σαν πολίτης θεωρείται μολυσμένος και απαγόρευσαν την κυκλοφορία για να μην επιμολύνουμε άλλους, από την άλλη στο νοσοκομείο μαγικά γινόμαστε όλοι άσπιλοι και αμόλυντοι, αφού δεν έχουμε ανάγκη αυξημένης προστασίας. Δεν κινδυνεύουμε ούτε να κολλήσουμε, ούτε και να μεταδώσουμε.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συστήνει μαζικά τεστ για τον ιό ούτως ώστε να μελετηθεί καλύτερα, ο ΕΟΔΥ όμως τα περιορίζει σημαντικά και προτείνει στους πιθανούς φορείς να κάθονται στα σπίτια τους, γνωρίζοντας ότι αυτό στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα είναι αδύνατο. Ήδη μια 41χρονη γυναίκα πέθανε από τον ιό πριν πάει στο νοσοκομείο.
Για τις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού (35.000 σύμφωνα με την ΠΟΕΔΗΝ), δεν γίνεται καμιά σοβαρή προσπάθεια να καλυφθούν. Έτσι, μετά την προκήρυξη 2.000 θέσεων έχουμε εκκλήσεις για εθελοντική προσφορά σε τελειόφοιτους της Ιατρικής και απόφοιτους που δεν ξεκίνησαν ειδικότητα. Με ταχύρρυθμα σεμινάρια γιατροί διάφορων ειδικοτήτων θα μάθουν να διασωληνώνουν και να νοσηλεύουν διασωληνωμένους ασθενείς.
Τα κενά κρεβάτια ΜΕΘ θα παραμείνουν κενά, αφού δεν προσλήφθηκε προσωπικό για να τα λειτουργήσει, και η κυβέρνηση θα νοικιάσει αντί να επιτάξει –και μάλιστα με διπλό αντίτιμο– κρεβάτια ΜΕΘ του ιδιωτικού τομέα.
Όπως γίνεται ξεκάθαρο από τα παραπάνω, η κυβέρνηση δεν έχει καμία διάθεση να κάνει αυτά που χρειάζονται για να σωθούν ανθρώπινες ζωές (άλλωστε αυτοί που θα πεθάνουν θα είναι κυρίως συνταξιούχοι που «επιβαρύνουν το σύστημα» και άνθρωποι ευάλωτοι που επίσης «κοστίζουν στο κράτος»). Οι ζωές μας και οι ζωές των δικών μας είναι σημαντικές για εμάς και γι’ αυτό πρέπει να παλέψουμε για μέσα ατομικής προστασίας, για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και να ανοίξουν άμεσα κρεβάτια ΜΕΘ.