Kαι να, που ήρθε η ώρα να βγάλουμε νέους ήρωες... Φυσικά, θα φροντίσει τους ήρωες αυτούς να τους φτιάξει το σύστημα για μας, έτσι όπως το βολεύει. Έτσι, και ο κόσμος θα έχει μια ψευδαίσθηση ασφάλειας, αλλά και το σύστημα θα μπορεί να “θυσιάσει” τους ήρωες αυτούς στον βωμό των συμφερόντων του. Ούτως ή άλλως, δεν θα μιλήσει και κανείς, αφού η δουλειά των ηρώων είναι να θυσιάζονται...
Δεν είναι μακριά η εποχή που τα δημόσια νοσοκομεία έπρεπε να κλείσουν και να γκρεμιστούν γιατί ήταν άχρηστα, σύμφωνα με διάφορους δημοσιογράφους, που αργότερα έγιναν και βουλευτές, ή που έπρεπε επειγόντως να γίνουν τα ΣΔΙΤ, για να τελειώνει το αστείο με τη δωρεάν περίθαλψη.
Δεν είναι μακριά η εποχή που οι νοσοκομειακοί ήταν όλοι απαράδεκτοι και σιχαμένοι κερδοσκόποι, αφού τα ΜΜΕ δεν έχαναν ευκαιρία, πατώντας πάνω σε υπαρκτές προβληματικές, να ρίξουν λάσπη σε όλο το προσωπικό και τους γιατρούς του ΕΣΥ, οι οποίοι όλοι μαζί έπρεπε να καούν στην πυρά. Καλλιεργούσαν, έτσι, στην κοινωνία μια “απέχθεια” απέναντι στους νοσοκομειακούς και μια αίσθηση ότι “μας χρωστάνε”. Έτσι, οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία γίνονταν αποδέκτες όλης της, απόλυτα δικαιολογημένης κατά τα άλλα, δυσαρέσκειας του κόσμου για το σύστημα υγείας.
Δεν είναι μακριά, αλλά ούτε και μικρή χρονικά, η περίοδος που φώναζαν οι νοσοκομειακοί για τραγικές ελλείψεις, για ανάγκη προσλήψεων μόνιμου προσωπικού, για ανάγκη ενίσχυσης των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας με μηχανήματα, κλίνες και εξειδικευμένο προσωπικό και τα αιτήματα απορρίπτονταν ή αντιμετωπίζονταν με ημίμετρα.
Σήμερα, λοιπόν, τα ΜΜΕ, μελιστάλαχτα, βγήκαν για να φωνάξουν “να τοι οι ήρωές μας”. Ο πρωθυπουργός τόνισε ότι θα τους θυμηθεί όλους μετά την κρίση και θα τους αποζημιώσει (ας μη γελιόμαστε, από τα χρωστούμενα θα ‘ναι κι αυτά). Και κάπως έτσι, χειροκρότησαν όλα τα ΜΜΕ, όλοι οι βουλευτές και οι υπουργοί, και όλα καλά και εθνικά ομόψυχα...
Και αποφάσισαν, λοιπόν, και είπαν -ή δεν είπαν, αλλά εννόησαν- ότι:
“ουσιαστικά δεν θα έχετε μέτρα προστασίας, μάσκες σωστές και στολές, γιατί είστε ήρωες, δεν θα έχετε επιπλέον προσωπικό και αν χρειαστεί θα είστε σε καραντίνα για 7 μέρες και όχι για 14, γιατί είστε ήρωες… Φυσικά θα κάνουμε γαργάρα την πιθανότητα μετάδοσης της ίωσης από το υγειονομικό προσωπικό, γιατί αλλιώς θα καταρρεύσει το σύστημα. Δεν θα μπορείτε να αρρωστήσετε από κάτι άλλο και θα πρέπει ακόμη και τότε να εργάζεστε, γιατί είστε οι καλύτεροι... Αλλά ο βασικός λόγος είναι για να μην χρειαστεί επ’ ουδενί να κάνουμε προσλήψεις.
Δεν υπάρχουν τεστ και δεν θα κάνετε σε όλους, μόνο επιλεκτικά. Βασικά, θα κάνετε μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ούτε στους εαυτούς σας, γιατί τελείωσαν τα αντιδραστήρια και θα καταρρεύσει το σύστημα. Φυσικά δεν πρέπει να εκτεθούμε, οπότε πρέπει να το παρουσιάσουμε σαν οδηγία επιστημονικά τεκμηριωμένη, και αν κάποιος πει το αντίθετο, θα τον κατσαδιάσουμε κιόλας που σπέρνει ζιζάνια σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς...
Στην τελική, είναι και ατομική ευθύνη του καθενός η υγεία του”.
Με κείνα και με τούτα, φαίνεται πως το σύστημα ποσώς ενδιαφέρεται για την υγεία του λαού, παρά μονάχα για το πολιτικό κόστος και την πιθανότητα κατάρρευσης του συστήματος και της οικονομίας. Όταν, λοιπόν, το κράτος δεν μπορεί να έχει κι άλλα αντιδραστήρια ή δίνει οδηγία όχι τεστ σε όλους, πετάει το μπαλάκι της ευθύνης στους πολίτες αποκλειστικά και αποσιωπά τη δική του ευθύνη. Προφανώς και ο καθένας πρέπει να εφαρμόζει τα υγειονομικά μέτρα. Όμως ας αναλογιστούμε αν το κράτος εφαρμόζει ό,τι πραγματικά χρειάζεται ενώ προχώρησε και σε καθολική απαγόρευση της κυκλοφορίας… Μια απαγόρευση που και γι’ αυτήν προσπαθεί να ρίξει το φταίξιμο στους πολίτες, έχοντας πάντα στο πλευρό του “έγκριτα και αξιόπιστα” κανάλια, τα οποία από τη μία λένε για τις ανεύθυνες συμπεριφορές των πολιτών και από την άλλη βγάζουν ρεπορτάζ για τις άδειες πλατείες της Αθήνας...
Δ.Α.