Είναι ο αρνητικός συσχετισμός δύναμης για τις λαϊκές δυνάμεις και το κίνημα ο βασικός λόγος που χρειάζεται μια επίσημη μελέτη για να ταράξει τα νερά για την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας που κοστίζει χιλιάδες θανάτους στον λαό. Αυτή η ταραχή, βέβαια, εξαντλείται στα όρια κοινοβουλευτικής κόντρας για τις ανάγκες της αντιπολίτευσης και σαν πυροτέχνημα γρήγορα σβήνει και θάβεται από τον φόβο πυροδότησης μη ελεγχόμενων εξελίξεων. Παρά τις κοινοβουλευτικές εντάσεις, η στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και λοιπών αστικών κομμάτων στην κυβερνητική πολιτική τα τελευταία δύο χρόνια, στο πεδίο «πανδημία», ομολογείται επίσημα ακόμη και από τους ίδιους τους αρχηγούς των κομμάτων.
Η μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα για την οποία έγινε πολύς λόγος και αποτέλεσε το κέντρο της αντιπαράθεσης μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, με επίσημα στοιχεία, καταλήγει με δυο λόγια ότι το ΕΣΥ δεν μπορεί να υποστηρίξει περισσότερους από 300-400 διασωληνωμένους και ότι από εκεί και πέρα η ποιότητα περίθαλψης πέφτει και η θνητότητα εκτινάσσεται ιδιαίτερα σε διασωληνωμένους εκτός ΜΕΘ. Η εικόνα αυτή είναι σημαντικά χειρότερη στην επαρχία, συμπεριλαμβανομένης της Θεσσαλονίκης. Κατά συνέπεια προέκυπτε ότι με ευθύνη της κυβερνητικής πολιτικής, πολλοί ασθενείς που θα μπορούσαν να σωθούν, πεθαίνουν.
Το πρόβλημα προέκυψε γιατί ο ίδιος ο πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής προκλητικά υποστήριξε ότι οι 150 νοσηλευόμενοι εκτός ΜΕΘ, στην ουσία ζωντανοί-νεκροί, είχαν την «αρμόζουσα περίθαλψη» σε μία περίοδο που η πανδημία ξεπέρασε και αυτό που είχε επιβάλει στον λαό ως «ανεκτό» η πολιτική της κυβέρνησης. Δηλαδή μια κανονικότητα με περίπου 600 διασωληνωμένους και 80-100 νεκρούς ημερησίως να θεωρείται και να διακηρύσσεται από όλα τα επίσημα κυβερνητικά χείλη ως επιτυχία και καλή διαχείριση! Το ξεπέρασμα και αυτών των ορίων έφερε και την αρρυθμία των δηλώσεων Κουρουμπλή, που αποτύπωνε και υπαρκτές ανησυχίες και δυσαρέσκειες κέντρων του συστήματος.
Από την πλευρά, όμως, των λαϊκών μέτρων και αναγκών, θα λέγαμε ότι ο κόσμος το ‘χει τούμπανο και αυτοί κρυφό καμάρι. Γιατί, αλήθεια, τι ήταν αυτό που πρόσφερε αυτή η μελέτη ή οι δηλώσεις Κουρουμπλή που δεν είναι γνωστό και καλά χαραγμένο στις λαϊκές συνειδήσεις; Και δυστυχώς με τον χειρότερο τρόπο, μέσω της ίδιας της εμπειρίας. Δύο χρόνια μετά, υπάρχει έστω και ένας λαϊκός άνθρωπος να μην έχει βιώσει την απόγνωση της αναζήτησης ιατρικής βοήθειας είτε για λοίμωξη από κορωνοϊό είτε για άλλο πρόβλημα υγείας; Υπάρχει λαϊκός άνθρωπος που να μην έχει έναν δικό του ή κοντινό γνωστό του που να έχει νοσηλευτεί σε αυτές τις άθλιες συνθήκες; Να μην άκουσε ότι δεν υπάρχει κρεβάτι ΜΕΘ ούτε για δείγμα; Να μην πλήρωσε αδρά και πολλές φορές για το τεστ; Να μην περίμενε για ώρες στην ουρά του ΕΟΔΥ; Να μην έμαθε για εκείνους που πέθαναν στο σπίτι μετά από οδηγία του ΕΟΔΥ; Να μην ήρθε αντιμέτωπος με την καταστολή και τα πρόστιμα; Υπάρχει υγειονομικός εργαζόμενος που να έπεσε από τα σύννεφα με αυτή τη μελέτη; Υπάρχει εργαζόμενος στα νοσοκομεία που δεν ξέρει από πρώτο χέρι ότι δεν υπάρχουν χέρια και είναι συνέχεια στο τρεχαλητό; Ότι αυτό έχει αποτύπωμα στην ποιότητα περίθαλψης; Ότι όσοι επιστήμονες-γιατροί και παρατρεχάμενοι βγαίνουν στα κανάλια και υποστηρίζουν το αντίθετο είναι παπαγαλάκια της κυβέρνησης; Αλήθεια έχει ανάγκη ο λαός τις μελέτες των καλοπληρωμένων ειδικών που καταγράφουν τη δύσκολη καθημερινότητά του;
Το πρόβλημα του λαού είναι η αδυναμία του λαϊκού κινήματος στην παρούσα φάση της ταξικής πάλης να αντισταθεί και να διεκδικήσει με όρους το δικαίωμα στην περίθαλψη και στην προστασία της ζωής από την πανδημία. Αυτή η κατεύθυνση σχετίζεται με το επίπεδο συγκρότησης της εργατικής τάξης και της πολιτικής ωριμότητας του λαϊκού κινήματος στη χώρα μας και παγκοσμίως και στην κυριαρχία του καπιταλιστικού ιμπεριαλιστικού συστήματος.
Οι 21.000 νεκροί έως σήμερα και η επιβεβλημένη κανονικότητα των 80-100 νεκρών ημερησίως, οι ελλείψεις σε νοσοκομεία και ΜΕΘ, οι νοσηλείες φυλακή, τα κλειστά νοσοκομεία για λοιπές ασθένειες, η πληρωμή των τεστ, το συνολικό φόρτωμα των συνεπειών της πανδημίας αποτελεί τμήμα της συνολικής επίθεσης του συστήματος στα δικαιώματα λαού και εργαζομένων, στο πλάι της ακρίβειας, του νόμου Χατζηδάκη, των νόμων Κεραμέως, της φασιστικοποίησης κ.λπ. Η κυβέρνηση της ΝΔ με την αρωγή σύσσωμου του αστικού πολιτικού προσωπικού για λογαριασμό των ντόπιων και ξένων κεφαλαιοκρατικών κέντρων που υπηρετούν δεν έκανε τίποτα για την αντιμετώπιση της πανδημίας ως τέτοιας με γνώμονα την προστασία της ζωής του λαού. Η έλευση της μετάλλαξης Όμικρον έφερε στην επιφάνεια τη γύμνια της κυβερνητικής πολιτικής και γκρέμισε και τα αστικά αφηγήματα που έχτιζε η κυβέρνηση όλο το προηγούμενο διάστημα για να αποποιηθεί τις εγκληματικές της ευθύνες.
Η μεταδοτικότητα της μετάλλαξης Όμικρον διέλυσε τους τεχνητούς διαχωρισμούς εμβολιασμένων και μη που είχε επιβάλει η κυβέρνηση. Το σύστημα ένα χρόνο μετά την έλευση των εμβολίων αναγκάστηκε να ασχοληθεί ξανά με την πανδημία. Για τις δικές του ανάγκες και την εξασφάλιση της κερδοφορίας του, μιας και οι δεκάδες χιλιάδες λοιμώξεις φέρνουν σωρεία προβλημάτων στην καθημερινή ζωή και εργασία. Ωστόσο, η μοναδική έγνοια να λειτουργήσει απρόσκοπτα η οικονομία κατά τη διάρκεια των γιορτών επέβαλε το ρίσκο απέναντι και στις πιο δυσοίωνες εκτιμήσεις. Αναδείχθηκε, λοιπόν, η πραγματική γύμνια της πολιτικής της κυβέρνησης, αφού απέναντι στη νέα μετάλλαξη η κυβέρνηση είχε να προτείνει να φορέσουμε μάσκα και δύο δωρεάν τεστ!
Ο λαός βρέθηκε σε σύγχυση και αβοήθητος μπροστά στα νέα δεδομένα. Φορτώθηκε το οικονομικό βάρος των τεστ και τις αναμονές στις ουρές ΕΟΔΥ και φαρμακείων, στην προσπάθεια αυτοπροστασίας και διαχείρισης της κατάστασης. Η προπαγάνδιση της μισής αλήθειας από τα ΜΜΕ για τον ηπιότερο χαρακτήρα της μετάλλαξης Όμικρον ήρθε να διαχειριστεί τον αρχικό πανικό που δημιουργήθηκε πλατιά στον λαό. Είναι, όμως, η μισή αλήθεια, γιατί ο υγειονομικός κίνδυνος είναι υπαρκτός και οι ενδείξεις από άλλες χώρες δείχνουν πίεση στο σύστημα υγείας με σημαντική αύξηση των νοσηλειών.
Είναι φανερό ότι όσον αφορά την έκταση και το βάθος του υγειονομικού κινδύνου που έχουμε μπροστά μας, βαδίζουμε σε αχαρτογράφητα νερά. Σίγουρο είναι ότι η κυβέρνηση και το σύστημα συνολικά νοιάζονται μόνο για τα κέρδη τους και ότι δεν θα διστάσουν να θυσιάσουν ακόμη περισσότερες ζωές. Η έλλειψη μέσων (νοσοκομεία, πρωτοβάθμιες δομές, δειγματοληπτικοί σταθμοί κ.λπ.) που δεν φτιάχτηκαν τα τελευταία δύο χρόνια και το ήδη φορτωμένο σύστημα υγείας είναι δεδομένα για δυσοίωνες προβλέψεις. Ο λαός θα βρεθεί ακόμη περισσότερο έκθετος και αβοήθητος μπροστά στον κίνδυνο της πανδημίας.
Περισσότερο από ποτέ, οι στόχοι πάλης ενάντια στην κυβερνητική πολιτική για μαζικά και δωρεάν τεστ, για άνοιγμα νοσοκομείων, για προσλήψεις μόνιμου υγειονομικού προσωπικού, για μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς με ευθύνη και κόστος της εργοδοσίας, για μέτρα προστασίας σε ΜΜΜ και αύξηση δρομολογίων, για προσλήψεις δασκάλων-καθηγητών με μείωση των μαθητών ανά τμήμα και μαζικούς εμβολιασμούς είναι επιτακτικοί για την προστασία του λαού!