ΣΥΡΙΖΑ
Εναλλακτικές προτάσεις και πρωτοβουλίες για τη συνέχιση της επίθεσης στο λαϊκό δικαίωμα στις σπουδές
Η κυβέρνηση της ΝΔ και το σύστημα συνολικότερα χτυπάει το λαϊκό δικαίωμα στις σπουδές. Με μία σειρά νόμων που έχει ψηφίσει, διαμορφώνει μια παιδεία για ολοένα λιγότερους και ακόμα πιο εκλεκτούς, στην οποία δεν θα χωράνε σε καμία περίπτωση παιδιά από φτωχές και λαϊκές οικογένειες. Η εφαρμογή της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής ήταν ένα πρώτο δείγμα, το οποίο θα έρθει να συμπληρώσει η Τράπεζα Θεμάτων και οι διαγραφές φοιτητών σε μία επόμενη φάση.
Πατώντας πάνω σε αυτή την όξυνση της επίθεσης στην εκπαίδευση, ο ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθώντας να πλασαριστεί ως μία προοδευτική δύναμη με «σχέδιο» για την τριτοβάθμια, παρουσίασε κατά τη συνομιλία του Τσίπρα με τον πρόεδρο της συνόδου πρυτάνεων Αλμπάνη τις «πρωτοβουλίες που θα πάρει μία προοδευτική κυβέρνηση την επόμενη των εκλογών».
Αρχικά, είναι τελείως υποκριτικό και προκλητικό να μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ για το «σκληρό ταξικό πρόσημο της κυβέρνησης στην εκπαίδευση». Προσπαθεί άραγε να πείσει ότι κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του εισάγονταν αθρόα φτωχά παιδιά στο πανεπιστήμιο; Πιστεύει ότι ο φοιτητόκοσμος έχει ξεχάσει τις κουβέντες που είχαν ανοίξει για την αναστολή της διανομής δωρεάν συγγραμμάτων; Ότι έχει ξεχάσει τον νόμο Γαβρόγλου; Ότι έχει ξεχάσει τις αντιλαϊκές πολιτικές του, που έστρωσαν τον δρόμο στη ΝΔ; Τέτοιο προσβάσιμο περιβάλλον διαμόρφωσε ο ΣΥΡΙΖΑ για τα παιδιά από τις λαϊκές οικογένειες κατά τη διάρκεια της θητείας του…
Πάμε να δούμε, όμως, μία προς μία τις δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τα πανεπιστήμια.
Σε βάθος τετραετίας, υπόσχεται διπλασιασμό των μελών ΔΕΠ και της χρηματοδότησης των πανεπιστημίων. Αυστηρή τήρηση του νόμου για τις προσλήψεις και τις συνταξιοδοτήσεις μελών ΔΕΠ. Αύξηση του διοικητικού προσωπικού. Καθιέρωση ελεύθερης πρόσβασης στα πανεπιστήμια (όπου η ζήτηση και οι ελεύθερες θέσεις το επιτρέπουν) και δωρεάν μεταπτυχιακά! Ειδική χρηματοδότηση και στελέχωση πανεπιστημιακών και ερευνητικών κέντρων. Διετή προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης, στα οποία θα εισάγονται απόφοιτοι των ΕΠΑΛ. Κατάργηση της πανεπιστημιακής αστυνομίας και της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής. Αύξηση του φοιτητικού επιδόματος και διαμόρφωση σχεδίου φοιτητικής στέγης.
Καταρχάς, καθόλου εντύπωση δεν προκαλεί ότι πολλά από τα μέτρα αυτά ήταν προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ από το 2015, με κάποια από αυτά να προχωρούν περισσότερο και κάποια άλλα λιγότερο. Σε καμία περίπτωση αυτό δε σημαίνει ότι ήταν προοδευτικές μεταρρυθμίσεις.
Το πανεπιστήμιο στον καπιταλισμό (ανεξάρτητα από το αν είναι κυβέρνηση η ΝΔ ή ο ΣΥΡΙΖΑ) έχει έναν διπλό ρόλο. Να κατανέμει τη νεολαία στις διάφορες θέσεις εργασίας και να της μεταλαμπαδεύει την κυρίαρχη ιδεολογία. Το σύστημα λέει όλο και πιο ξεκάθαρα ότι θέλει να αντιστοιχίσει την εκπαίδευση στην αγορά εργασίας. Αυτό σημαίνει ότι η τριτοβάθμια δε θα μπορεί να είναι μαζική και προσβάσιμη, γιατί ο εξαρτημένος ελληνικός καπιταλισμός δεν έχει ανάγκη πολλούς πτυχιούχους. Όσο, λοιπόν, κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ ευαγγελίζεται την «ελεύθερη πρόσβαση» στην τριτοβάθμια τονίζοντας βέβαια το «όπου το επιτρέπουν οι θέσεις και η ζήτηση», ξέρει πολύ καλά ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντιστρέψει την ταξικότητα του ελληνικού πανεπιστημίου. Στην ίδια ρότα κινούνται και τα διετή προγράμματα που τάζει για τους αποφοίτους ΕΠΑΛ, οι οποίοι θα αποτελούν φτηνό ανειδίκευτο δυναμικό στα χέρια της εργοδοσίας.
Εξίσου προκλητικό είναι να μιλάει για δωρεάν μεταπτυχιακά -επιστεγάζοντας ότι τα πτυχία δεν σημαίνουν πλέον και πολλά- ενώ μάλιστα ο νόμος Γαβρόγλου που ψήφισε το 2017 δρομολογούσε δίδακτρα σε όλα σχεδόν τα μεταπτυχιακά προγράμματα, πράγμα το οποίο μέχρι σήμερα έχει καθιερωθεί.
Για την αύξηση του φοιτητικού επιδόματος, αρκεί μόνο να θυμηθούμε τις προηγούμενες προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ και τη φτώχεια στην οποία καταδίκασε τις λαϊκές οικογένειες, όπως άλλωστε και όλες οι κυβερνήσεις πριν από αυτόν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, ως εναλλακτικός διαχειριστής αυτού του συστήματος, ούτε θέλει ούτε μπορεί να διαμορφώσει ένα πανεπιστήμιο φιλόξενο προς τα φτωχά και λαϊκά στρώματα.
Ο δεύτερος ρόλος του πανεπιστημίου είναι η μεταβίβαση στους φοιτητές της κυρίαρχης ιδεολογίας. Τον ρόλο αυτό επιτελεί σύσσωμο το καθηγητικό στρώμα. Για αυτό δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί προς συμφέρον του φοιτητή η αύξηση του αριθμού των μελών ΔΕΠ ή η τήρηση του νόμου για τις προσλήψεις και τη συνταξιοδότησή τους. Γιατί ακριβώς οι φοιτητές και το καθηγητικό κατεστημένο έχουμε αντιπαραθετικά συμφέροντα.
Με τον νόμο Γαβρόγλου και το πόρισμα Παρασκευόπουλου, ο ΣΥΡΙΖΑ χτύπησε το λαϊκό Άσυλο αγώνων, στρώνοντας τον δρόμο στη ΝΔ για την οριστική κατάργησή του. Ενδεικτικά βάφτισε το Άσυλο ακαδημαϊκό και όρισε ότι υπάρχει δυνατότητα επέμβασης της αστυνομίας σε περίπτωση αξιόποινων πράξεων, όπως για παράδειγμα μια κατάληψη! Και η αντιπαράθεση που κυριάρχησε ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τους φιλικά προσκείμενους πρυτάνεις, όπως καλή ώρα ο Αλμπάνης, στην ψήφιση του νόμου 4777 (ν. Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη) με τη ΝΔ ήταν το αν η Ομάδα Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων θα υπάγεται στα χέρια των πρυτάνεων ή της ελληνικής αστυνομίας αντίστοιχα. Με αυτή την τοποθέτηση φανερώνει ο ΣΥΡΙΖΑ τι εννοεί όταν μιλάει δήθεν για την κατάργηση της πανεπιστημιακής αστυνομίας.
Οι δεσμεύσεις, επομένως, και οι πρωτοβουλίες που θα πάρει μια «προοδευτική» κυβέρνηση από την επόμενη της εκλογής της δεν έχουν να πουν τίποτα σε κανέναν φοιτητή. Αυτό που υπόσχεται εμμέσως πλην σαφώς ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η κατάργηση κάποιων διατάξεων του νόμου 4777. Το σύστημα ωστόσο έχει αποδείξει, πολλές φορές, ότι η εναλλαγή των κυβερνήσεων δεν εμποδίζει την κάθε κυβέρνηση να κρατάει και να εφαρμόζει τους νόμους που ψήφισε κάθε προηγούμενη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί εκμεταλλεύομενος τις αγωνίες πολλών νεολαίων, που θα έρθουν αντιμέτωποι με την ΕΒΕ, τις διαγραφές φοιτητών και όλες τις άλλες διατάξεις των νόμων που ψήφισε η ΝΔ, να καρπωθεί εκλογικά την αγανάκτηση και την οργή που έχει συσσωρευτεί στον κόσμο. Γιατί ακόμα και αν καταργήσει την ΕΒΕ, όπως ευαγγελίζεται, θα βρει άλλα ταξικά φίλτρα για να αποκλείσει τη νεολαία από τα πανεπιστήμια.
Λαός και νεολαία δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τον ΣΥΡΙΖΑ και την εναλλακτική λύση που υπόσχεται. Γιατί θα συνεχίσει, όπως κάθε προηγούμενη κυβέρνηση, να υπηρετεί το σύστημα της φτώχειας, της εκμετάλλευση και των αποκλεισμών. Οι φοιτητές πρέπει να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους συλλογικά και οργανωμένα. Μέσα από τους φοιτητικούς συλλόγους, τις κινητοποιήσεις και τις διαδηλώσεις. Με στόχο την ανατροπή του νόμου 4777, στο πλάι μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών, χωρίς αυταπάτες για τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ και κάθε επίδοξου διαχειριστή αυτού του συστήματος. Γιατί αυτοί το μόνο που μπορούν να εγγυηθούν είναι συνέχιση της επίθεσης και ακόμα μεγαλύτερο τσάκισμα των δικαιωμάτων της νεολαίας.
