Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να έχει συμπληρώσει δυόμιση μήνες, τους νεκρούς και τους ξεριζωμένους να αυξάνονται διαρκώς και τις εχθροπραξίες να αναζωπυρώνονται ασταμάτητα, καμία αχτίδα αισιοδοξίας δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα. Συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Και μπορεί στις 9 Μάη ο Πούτιν να μην ανακοίνωσε τη... συντέλεια του κόσμου, όμως η ένταση διαρκώς κλιμακώνεται, το πολεμικό κλίμα τροφοδοτείται αδιάκοπα, οι κίνδυνοι μεγαλώνουν.
Οι ΗΠΑ μπορεί, από τη μια, να υποβάθμισαν το ενδεχόμενο χρήσης πυρηνικών όπλων από τη Ρωσία, όμως, από την άλλη, συνεχίζουν να υποδαυλίζουν το κλίμα. Στις 10 Μάη η Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ ενέκρινε νομοσχέδιο για πακέτο ενίσχυσης της Ουκρανίας ύψους 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων(!) και μάλιστα με ψήφους τόσο των Δημοκρατικών όσο και των Ρεπουμπλικάνων. Πρόκειται για το τεράστιο πακέτο που ζήτησε ο Τζο Μπάιντεν για στρατιωτική, ανθρωπιστική και οικονομική βοήθεια από τις ΗΠΑ προς την Ουκρανία, το οποίο μένει να εγκριθεί και από την Γερουσία και το οποίο θα σημάνει ακόμη μεγαλύτερη όξυνση.
Στόχος των ΗΠΑ είναι το παραπέρα στρίμωγμα της Ρωσίας και η αποδυνάμωσή της μέσα από τη φθορά της συνεχόμενης εμπλοκής της στον πόλεμο. Παράλληλα, αποτελεί αντικειμενικά και μία πρόκληση προς τη Ρωσία, η οποία έχει επανειλημμένα εκτοξεύσει βαριές απειλές προς όσους ενισχύουν το καθεστώς του Κιέβου.
Στην ίδια επικίνδυνη κατεύθυνση όξυνσης της έντασης κινείται και η κοινή δήλωση του προέδρου και της πρωθυπουργού της Φινλανδίας για άμεση ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ. Πρόκειται για την κατάληξη μιας σειράς κινήσεων, πιέσεων και «διαβεβαιώσεων» από την πλευρά των ΗΠΑ προς την άρχουσα τάξη της Φινλανδίας, ενώ παράλληλη κίνηση συνεχίζει να υπάρχει και προς την πλευρά της Σουηδίας. Μάλιστα, στηρίζοντας αυτήν την κατεύθυνση, αλλά και θέλοντας να αναβαθμίσει τη συμμετοχή της Αγγλίας στα πράγματα, ο Βρετανός πρωθυπουργός, Μπόρις Τζόνσον, επισκέφθηκε τις δύο αυτές χώρες, δήλωσε ότι βρίσκεται «στο πλευρό τους» και υπέγραψε, ως άλλος «προστάτης», αμυντικό σύμφωνο με τη Σουηδία.