Οι τρεις μήνες του πολέμου στην Ουκρανία ανέδειξαν με πρωτόγνωρη ένταση τη συσσώρευση των αδιεξόδων, τη γενικευμένη κρίση του συστήματος και τους οξύτατους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που εξελίσσονταν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Το αιματηρό πολεμικό θέατρο γίνεται όλο και περισσότερο «εργαστήρι» εκβιασμών για τη διεύρυνση και γενίκευση της σύγκρουσης, καθώς οι ανταγωνισμοί σε όλα τα επί μέρους πεδία (ενεργειακό, οικονομικό, εμπορικό, νομισματικό) από τη μια δεν μπορούν να δώσουν απαντήσεις και από την άλλη συσσωρεύουν όρους στην κεντρική αντιπαράθεση. Οι ΗΠΑ, για να κρατήσουν συντεταγμένη την Ευρώπη στη Δυτική συμμαχία, πρωτοστατούν στην πολιτική των πολεμικών εκβιασμών, βάζουν Φιλανδία και Σουηδία στο ΝΑΤΟ, ενώ ο Μπάιντεν κάνει περιοδεία στην Ασία, εκτοξεύοντας ανοιχτές απειλές προς την Κίνα! Η Ρωσία συνεχίζει και θα συνεχίσει στον πολεμικό δρόμο της ιμπεριαλιστικής εισβολής της στην Ουκρανία, καθώς η διεύρυνση και κατοχύρωση των επιτυχιών της επί του εδάφους είναι το βασικό στοιχείο με το οποίο θα απαντά στην παγκόσμια έκθεσή της που αυτή η εισβολή σήμαινε και σημαίνει. Το πλαίσιο των παγκόσμιων απειλών που διαμορφώνεται με προφανείς τους πιο μεγάλους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς, προκαλεί ενστάσεις, όχι μόνο εντός των ευρωπαϊκών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων –που σύρονται στο αμερικάνικο άρμα– αλλά και εντός των ΗΠΑ, με χαρακτηριστική μεταξύ πολλών άλλων την παρέμβαση Κίσινγκερ.
Σε αυτό το πλαίσιο επισημαίνεται από τα πιο επίσημα και καθεστωτικά χείλη του ΟΗΕ και στο φόρουμ του Νταβός, η ήδη εξελισσόμενη κατάσταση λιμού που σαρώνει εκατομμύρια ανθρώπων στις περιφερειακές και εξαρτημένες χώρες, αλλά και κύματα συντριβής των όποιων όρων διαβίωσης είχαν οι μάζες των μικρομεσαίων στρωμάτων, που χτυπιούνται από την κρίση σε τρόφιμα και ενέργεια, ακόμα και στις ιμπεριαλιστικές χώρες.
Η θέση-σύνθημα «για να ζήσουμε πρέπει να αγωνιστούμε», με την οποία κινητοποιηθήκαμε ενόψει της φετινής εργατικής Πρωτομαγιάς, γίνεται όλο και πιο επιτακτική για όλους τους λαούς, σε όλα τα πεδία και σε όλη τη μακρά περίοδο δοκιμασίας που βρίσκεται μπροστά μας. Αναμφίβολα είναι θέση αφετηρίας και κατεύθυνσης για τον λαό μας, σε μια χώρα που στροβιλίζεται στους πιο μεγάλους κινδύνους και αντιμετωπίζει αδιέξοδα που η κυβέρνηση και τα κόμματα του συστήματος τα διαχειρίζονται με εγκληματικό για τα συμφέροντα και την ίδια τη ζωή του λαού, τρόπο.
