Ελληνοτουρκικά
Ο κατευνασμός που προωθούν οι ιμπεριαλιστές δεν απομακρύνει τον κίνδυνο για τους λαούς
Η Σύνοδος του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη ανέδειξε και επιβεβαίωσε την καταλυτική και καθοριστική επίδραση της στάσης των ΗΠΑ στον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό. Ουσιαστικά ανέδειξε τους όρους επικυριαρχίας των ΗΠΑ, που διέπουν τις ελληνοαμερικάνικες και τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις. Επιβεβαίωσε δε ότι οι ανάγκες του γεωπολιτικού σχεδιασμού των ΗΠΑ για την ευρύτερη περιοχή στην τρέχουσα περίοδο υπηρετούνται με τον κατευνασμό της έντασης και από τις δυο πλευρές του Αιγαίου, με την εμφάνιση της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ ως ενός αρραγούς και συμπαγούς μετώπου απέναντι στη Ρωσία.
Η σημασία και η κρισιμότητα της Συνόδου, η επίτευξη και προώθηση των βασικών της στόχων ξεκαθαρίστηκαν από τις ΗΠΑ και στις δυο πλευρές και από ό,τι φαίνεται έγιναν κατανοητές πριν τη διεξαγωγή της, ακόμη κι όταν ο ντόπιος αστικός τύπος εμφάνιζε τον «ταραξία» και «τραμπούκο» Ερντογάν έτοιμο να τινάξει στον αέρα τη Σύνοδο, αλλά και τον Μητσοτάκη «οπλισμένο σαν αστακό» έτοιμο να αντιπαρατεθεί στις τούρκικες προκλήσεις. Τελικά, από εκεί που Αθήνα και Άγκυρα έπαιρναν θέσεις μάχης έτοιμες να μετατρέψουν τη Σύνοδο σε ρινγκ των ελληνοτουρκικών διαφορών, αυτή τη φορά και οι δυο πλευρές, σαν καλά παιδιά, υπηρέτησαν τις ανάγκες των ιμπεριαλιστικών αφεντικών, συμβάλλοντας στην «επιτυχία» της Συνόδου και στην «ενδυνάμωση της Συμμαχίας», χωρίς να ακουστεί το παραμικρό.
Προφανώς, αυτή η εξέλιξη δεν αναιρεί σε καμία περίπτωση τον πραγματικό και προαιώνιο, άδικο και αντιδραστικό για τους λαούς, ανταγωνισμό των δυο αστικών κεφαλαιοκρατικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας. Ούτε βέβαια μπορεί να καθησυχάζει τους δυο λαούς το γεγονός ότι τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά απαιτούν ήρεμα νερά σε Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο. Πρώτον, γιατί η απαίτηση αυτή είναι κομμάτι του γενικότερου αμερικανοΝΑΤΟϊκού γεωπολιτικού πολεμικού σχεδιασμού, σε μια περίοδο κλιμάκωσης και παροξυσμού του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Αυτός ο σχεδιασμός απαιτεί οι δυο χώρες να μετατραπούν σε προκεχωρημένα φυλάκια απέναντι στη Ρωσία και οι δυο λαοί σε κρέας για τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Δεύτερον, γιατί η ένταση του ανταγωνισμού των δυο αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας πυροδοτήθηκε ακριβώς στο έδαφος που διαμόρφωσε ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός, οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις που τον συνοδεύουν στην ευρύτερη περιοχή, η ρευστότητα, η αστάθεια και η αποσταθεροποίηση, καθώς και ο «αναθεωρητισμός», δηλαδή η αλλαγή συνόρων. Τρίτον, γιατί μέσα σε αυτό το πλαίσιο, με βάση την αντιδραστική φύση και το dna που χαρακτηρίζει τη κάθε αστική τάξη, ανεξαρτήτως των ορίων και των δυνατοτήτων της όπως αυτές αποκρυσταλλώνονται στον παγκόσμιο καταμερισμό, ενεργοποιούνται οι έμφυτες τάσεις επεκτατισμού.
Το ζήτημα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης για τις δυο αστικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκίας αποτελεί κρίσιμο και καθοριστικό παράγοντα. Στον μεταξύ τους οικονομικό, γεωπολιτικό, στρατιωτικό ανταγωνισμό, ο συσχετισμός δύναμης που καταγράφεται φέρει τη σφραγίδα των ιμπεριαλιστικών αφεντικών. Είναι υποχρεωμένες από τη φύση τους να αναζητούν την εύνοια των ιμπεριαλιστών, να διεκδικούν και να διαπραγματεύονται, η κάθε μια με τις δυνατότητές της τους όρους της εξάρτησης και κατά συνέπεια τη θέση τους η μια έναντι της άλλης.
Η κούρσα των εξοπλιστικών προγραμμάτων στην οποία επιδίδονται και οι δυο αστικές τάξεις είναι χαρακτηριστική, τόσο για το πώς εκμεταλλεύεται και αξιοποιεί ο ιμπεριαλισμός τον ανταγωνισμό των δυο αστικών τάξεων για να ασκήσει πιέσεις και εκβιασμούς, να βαθύνει την εξάρτηση των χωρών σε όλα τα πεδία και να τις ευθυγραμμίζει στα σχέδια του, όσο και για το πώς αντιλαμβάνονται οι εξαρτημένες αστικές τάξεις την αλλαγή του συσχετισμού δύναμης με τη βούλα του «προστάτη».
Ήδη η Ελλάδα υπέγραψε κι απέστειλε στις ΗΠΑ το επίσημο αίτημα για την αγορά 20+20 αμερικανικών αεροσκαφών F-35, ενώ για τον σκοπό αυτό έχει προγραμματιστεί για τις 18 Ιουλίου το ταξίδι του υπ. Εθνικής Άμυνας, Ν. Παναγιωτόπουλου, στις ΗΠΑ. Τα F-35 έρχονται ως συνέχεια των 24 γαλλικών μαχητικών Rafale, των 4 φρεγατών Belh@rra και του εκσυγχρονισμού 121 F-16. Ταυτόχρονα, σύμφωνα με το γερμανικό δίκτυο RND, η Ελλάδα σχεδιάζει να δαπανήσει μεταξύ 2022 και 2028 αλλά 11,5 δισ. για την προμήθεια στρατιωτικών εξοπλισμών.
Την ίδια στιγμή, η Τουρκία έχει αποκλειστεί από τα F-35 λόγω της αγοράς των ρωσικών πυραύλων S-400, ενώ η αγορά 40 F-16 και η αναβάθμιση άλλων 80 που στήριξε ο Μπάιντεν στη συνάντηση που είχε με τον Ερντογάν στο πλαίσιο της Συνόδου του ΝΑΤΟ, έχουν προς το παρόν μπλοκαριστεί από το Κογκρέσο. Την ίδια ώρα, ο Κ. Μητσοτάκης δήλωνε στις 17/5 στο Κογκρέσο: «Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται το ΝΑΤΟ σε μια εποχή που το επίκεντρο της προσοχής μας είναι να συμβάλλουμε στην ήττα της ρωσικής επιθετικότητας είναι μια ακόμη πηγή αστάθειας στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Σας ζητώ να το λάβετε αυτό υπόψη σας, όταν λαμβάνετε αποφάσεις για την προμήθεια στρατιωτικού εξοπλισμού στην ανατολική Μεσόγειο», οδηγώντας τον Ερντογάν στο «Μητσοτάκης γιοκ».
Είναι αλήθεια ότι η ένταση στον ανταγωνισμό των δυο αστικών τάξεων έχει κλιμακωθεί επικίνδυνα, συνεχίζοντας να εμπεριέχει το ενδεχόμενο ενός θερμού επεισοδίου. ΗΠΑ και ΕΕ απαιτούν αποκλιμάκωση, ενώ στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ οι δυο πλευρές έδειξαν στοιχεία προς αυτή την κατεύθυνση. Το αν θα τηρηθούν οι όποιες δεσμεύσεις παραμένει άγνωστο. Να θυμίσουμε ότι το «θετικό» κλίμα στην αμερικανοκαθοδηγούμενη συνάντηση Ερντογάν-Μητσοτάκη στην Κωνσταντινούπολη (13/3) ανατράπηκε την επόμενη μέρα. Ακόμη και αν η ιμπεριαλιστική εξάρτηση ενσωματώνει ολοένα και περισσότερα χαρακτηριστικά υποτέλειας, πρόκειται για καπιταλιστικά κράτη και όχι για προτεκτοράτα. Πόσο μάλλον όταν τα ζητήματα που έχουν ανοίξει και τίθενται στην ημερήσια διάταξη και για τις δυο κεφαλαιοκρατικές αστικές τάξεις αφορούν το Αιγαίο, την ΝΑ Μεσόγειο, το Κυπριακό, το ζωτικό χώρο της κάθε μιας, την κυριαρχία και τον επεκτατισμό της, την αναζήτηση πεδίων κερδοφορίας και την αναπαραγωγή τους, την αναζήτηση από τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά συνολικότερου ρόλου στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και την υπονόμευση του ρόλου και της θέσης του αντιπάλου. Όλα αυτά, μαζί με ένα μείγμα εθνικισμού προς τους λαούς και υποτέλειας στους ιμπεριαλιστές, μαζί με ένα μείγμα μωροφιλοδοξιών και τυχοδιωκτισμών για τα οποία διακρίνονται και οι δυο, διαμορφώνουν μια αντιδραστική και επικίνδυνη για τους λαούς κατάσταση.
