Σε νέα επίπεδα ανεβαίνει διαρκώς η άγρια πολεμική σύγκρουση της ιμπεριαλιστικής Ρωσίας με το καθεστώς του Κιέβου, ως αντιπρόσωπο των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ. Εκατόμβες νεκρών με χτυπήματα ακριβείας σε συγκεντρώσεις εφεδρειών και επίστρατων, νέα ακόμα πιο εξελιγμένα και φονικά όπλα ρίχνονται στο πόλεμο, η αλληλοσφαγή δύο συγγενών σλαβικών εθνοτήτων κλιμακώνεται χωρίς κανείς να μπορεί να προδιαγράψει ούτε καν μια προσωρινή ανάπαυλα.
ΗΠΑ-ΝΑΤΟ βαθαίνουν την εμπλοκή τους
Το μακελειό στον χώρο συγκέντρωσης Ρώσων επίστρατων στην πόλη Μακιίβκα του Ντόνιετσκ, μετά από τα πολλά κύματα μαζικών πυραυλικών επιθέσεων της Ρωσίας στην ενεργειακή υποδομή και σε σιδηροδρομικούς κόμβους της Ουκρανίας, έδειξε ότι η καθοδηγούμενη από τη Δύση και τροφοδοτούμενη από αυτή με όπλα και πληροφορίες ηγεσία του Κιέβου μπορεί να επιλέγει στόχους που δημιουργούν σοβαρό αντίκτυπο στο εσωτερικό της Ρωσίας. Επιπλέον, όπως και οι διαφορετικής φύσης επιθέσεις σε στρατηγικές βάσεις βαθιά στο έδαφος της Ρωσίας, είναι και αυτή μια «προσφορά» των ΗΠΑ …στον εαυτό τους, ώστε, δια μέσω του αντιδραστικού καθεστώτος του Κιέβου, να διατηρείται αμείωτη η πίεση στους ευρωπαίους ιμπεριαλιστές και η απαίτηση προς αυτούς να συνεισφέρουν στην «κοινή προσπάθεια»!
Βέβαια, όπως έχουμε ξαναγράψει, οι ιμπεριαλιστές της ηπειρωτικής Ευρώπης (Γαλλία και Γερμανία), παρά το γεγονός ότι επιθυμούν διακαώς να ξεφύγουν από τις συμπληγάδες στις οποίες τους έχει στριμώξει η αμερικανορωσική αντιπαράθεση, θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να μείνουν μέσα στις εξελίξεις και να κερδίσουν μερίδια λείας στην αυριανή μοιρασιά. Γι’ αυτό και, στο όνομα πάντα του ΝΑΤΟ και της Δύσης, παράλληλα με τις δυσαρέσκειες που εκδηλώνουν προς τον υπερατλαντικό τους σύμμαχο-ανταγωνιστή, μιας και «δεν είναι ίδιο το κόστος του πολέμου στις δύο πλευρές του Ατλαντικού», βρίσκονται σε ένα διαρκή αναμεταξύ τους ανταγωνισμό στο ποιος είναι ο καλύτερος «προστάτης» της Ουκρανίας και φυσικά των «ευρωπαϊκών αξιών» και της ίδιας της Ευρώπης! Βλέπετε, η σύγκρουση αυτή εκ των πραγμάτων έχει ανοίξει ξανά την αντιπαράθεση για την ηγεμονία μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και τη συζήτηση για τις προοπτικές αυτής της λυκοσυμμαχίας.
Καθόλου τυχαία η Γαλλία άνοιξε τον χορό μιας νέας αναβάθμισης της δυτικής εμπλοκής στον πόλεμο, με την ανακοίνωση της αποστολής 40 «ελαφρών» τεθωρακισμένων αρμάτων μάχης AMX-10RC, που όμως διαθέτουν μεγάλη ισχύ πυρός και βεληνεκές. Η κίνηση αυτή προκάλεσε αναταραχή στη γερμανική πολιτική σκηνή και την κριτική προς το πρόσωπο του Σολτς ότι δεν υλοποιεί την εξαγγελία του για ηγετικό ρόλο της Γερμανίας στη Ευρώπη!
Την επόμενη κιόλας μέρα, με κοινή δήλωσή τους ΗΠΑ και Γερμανία ανακοίνωναν την αποστολή τεθωρακισμένων αρμάτων μάχης Bradley και Marder αντίστοιχα, όπως επίσης και μίας ακόμα συστοιχίας Patriot, που επίμονα ζητούσε ο Ζελένσκι. Έτσι βρισκόμαστε μπροστά σε μια διαρκή τροφοδότηση των πολεμικών συγκρούσεων με ολοένα και πιο εξελιγμένα και φονικά όπλα, τόσο από την πλευρά των δυτικών, στους οποίους στηρίζεται ολοκληρωτικά πια ο στρατός του Κιέβου, όσο και από την Ρωσία.
Η Ρωσία αναβαθμίζει την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση»
Η ρωσική ηγεσία, «απάντησε» στην σφαγή στην Μακιίβκα με πυραυλικές επιθέσεις σε χώρους συγκέντρωσης εφεδρειών των ουκρανικών δυνάμεων στο Κραματόρσκ και στην πόλη Ντρουζκίβκα του Ντιονιέτσκ, κάνοντας λόγο κι αυτή για εκατοντάδες νεκρούς ουκρανούς στρατιώτες και ξένους μισθοφόρους. Επίσης, με τα κύματα βομβαρδισμών των ενεργειακών υποδομών και κάποιων σιδηροδρομικών κόμβων να έχουν δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα στο Κίεβο, όσον αφορά τη μεταφορά εφεδρειών και οπλισμού στο μέτωπο του Ντονμπάς, η Ρωσία κλιμάκωσε τις κινήσεις περικύκλωσης των πόλεων Σολεντάρ και Μπακχμούτ, που ασφυκτικά πολιορκούσε τις προηγούμενες μέρες κι εβδομάδες. Έτσι, σε μια σοβαρή εξέλιξη που μάλλον θα επιταχύνει παραπέρα τις κινήσεις όλων των πλευρών στο μέτωπο του Ντονμπάς, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν καταλάβει το Σολεντάρ, με ρωσικά ΜΜΕ να μιλάνε για 25 χιλιάδες νεκρούς των ουκρανικών ταγμάτων που επιχειρούσαν στην περιοχή, ενώ έχουν θέσει υπό τον έλεγχο του πυροβολικού τον οδικό άξονα που ενώνει τις δύο πόλεις (που απέχουν μόλις 14 χιλιόμετρα), βάζοντας τις βάσεις και για την ολοκληρωτική περικύκλωση και κατάληψη του Μπακχμούτ. Όλοι οι στρατιωτικοί αναλυτές επισημαίνουν πως η κατάρρευση της γραμμής Σολεντάρ-Μπαλχμούτ-Σεβέρσκ θα ανοίξει τον δρόμο για την τελευταία (στο Ντονιέτσκ) σημαντική γραμμή οχυρώσεων των πόλεων Κραματόρσκ και Σλαβιάνσκ.
Ταυτόχρονα, και με τις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ να διοχετεύουν συνεχώς την Πολωνία και τις Βαλτικές με όπλα και στρατιωτικές δυνάμεις, η Ρωσία συνεχίζει να μεταφέρει στη Λευκορωσία στρατιωτικές μονάδες, καθώς και βαρύ πολεμικό εξοπλισμό, που περιλαμβάνει τεθωρακισμένα, συστήματα αεράμυνας S-400 και πυραυλικά συστήματα Ισκαντέρ, ικανά να φέρουν πυρηνικές κεφαλές. Αν ο εξοπλισμός της Λευκορωσίας φανερά γίνεται για να αντιμετωπίσει τη συσσώρευση στρατευμάτων και οπλισμού από την άλλη πλευρά των συνόρων, εξακολουθεί να αποτελεί ερώτημα εάν είναι ταυτόχρονα και προετοιμασία για την έναρξη -καθώς πλησιάζει η άνοιξη- μιας μεγάλης επίθεσης, όπως έχουν προαναγγείλει εδώ και μερικές εβδομάδες δυτικά -κυρίως- ΜΜΕ. Πάντως η Ρωσία, βλέποντας τις εμπρηστικές κινήσεις των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, στέλνει ολοένα και πιο απειλητικά μηνύματα, προσπαθώντας να διευρύνει τις ανησυχίες των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών και τα ρήγματα στις ευρωαμερικανικές σχέσεις. Έτσι, με δημόσια δήλωσή του ο Μεντβέντεφ, «πληροφορεί» τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ότι όλες οι ΝΑΤΟϊκές βάσεις στην Ευρώπη βρίσκονται σε κλοιό υπερηχητικών όπλων, μιας και μετά τον πύραυλο αέρος-εδάφους Kh-47M2 Kinzhal, η φρεγάτα Admiral Gorshkov μεταφέρθηκε από τη Βόρεια Θάλασσα στη Μεσόγειο, έχοντας εξοπλιστεί με τους πολυδιαφημισμένους πυραύλους Zircon (με βεληνεκές πάνω από 1.000 χιλιόμετρα).
Σε μια κίνηση με ευρύτερη σημασία, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε ότι ο Α/ΓΕΕΘΑ Β. Γκερασίμοφ αναλαμβάνει Διοικητής της Ομάδας Κοινών Δυνάμεων που επιχειρούν στην Ουκρανία, δηλώνοντας ότι «η άνοδος του επιπέδου διαχείρισης της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης συνδέεται με τη διεύρυνση της κλίμακας των καθηκόντων που επιλύονται κατά την υλοποίησή της…». Τέτοιας κλίμακας αλλαγές αντανακλούν καταρχάς το γεγονός ότι ο πόλεμος αυτός παίρνει ολοένα και πιο αναβαθμισμένα χαρακτηριστικά, καθώς και τη σημασία που έχει η έκβασή του για τη ρώσικη νέα αστική τάξη και τους εκπροσώπους της, ενώ δεν μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα να συνδέεται και με την επέκταση των στρατιωτικών επιχειρήσεων στα ουκρανικά εδάφη.
Ποιος θα σπάσει πρώτα;
Παρά τις δημόσια εκφρασμένες ανησυχίες μερίδων του πολιτικού κατεστημένου των ΗΠΑ για το πού οδηγείται ο πόλεμος στην Ουκρανία, τις ενστάσεις και διαφοροποιήσεις των γαλλογερμανών, που θα ήθελαν να δρομολογηθούν διαπραγματεύσεις και να επιτευχθεί έστω και μια «πολεμική ειρήνη», και φυσικά της ρωσικής ηγεσίας, που θα ήθελε έναν συμβιβασμό, που όμως να της δίνει σοβαρές «εγγυήσεις ασφάλειας», όλες οι πλευρές με τις κινήσεις τους φωνάζουν: κλιμάκωση, κλιμάκωση, κλιμάκωση!
Μεταξύ χιλιάδων γεγονότων που επιβεβαιώνουν την παραπάνω διαπίστωση είναι και μια είδηση της τελευταίας στιγμής. Η Πολωνία στέλνει στην Ουκρανία την πρώτη (!) παρτίδα αρμάτων μάχης Leopard (γερμανικής κατασκευής), με ΜΜΕ να μιλούν για έναρξη ενός σχεδίου αποστολής εκατοντάδων τανκ Leopard από τις ευρωπαϊκές χώρες και αντίστοιχων από τις ΗΠΑ, σε μια ακόμη επικίνδυνη αναβάθμιση της σύγκρουσης. Μεταξύ άλλων, λέγεται ότι αυτή η κίνηση αφορά ειδικότερα το μέτωπο του Ντονμπάς, στο οποίο έχει κάνει την εμφάνισή του και το προηγμένο ρωσικό τανκ Τ-90, ώστε να αποτραπεί η κατάρρευση του μετώπου σε Μπακχμούτ και Σεβέρσκ.
Το πρόβλημα τελικά με το ερώτημα εάν θα σπάσει πρώτα «η ρωσική αντοχή ή η δυτική συνοχή» όπως διατυπώθηκε ευθαρσώς από αμερικάνο αναλυτή πρόσφατα στην κυριακάτικη έκδοση της «Καθημερινής», δεν είναι μόνο -ή κυρίως- ότι δύσκολα μπορεί να απαντηθεί. Το βασικό πρόβλημα εδράζεται στο γεγονός ότι επειδή ακριβώς η κάθε πλευρά θεωρεί αδιανόητη μια απάντηση που την οδηγεί στην ήττα, ωθούνται και οι δύο στο να κλιμακώνουν αυτόν τον αιματοβαμμένο και άδικο πόλεμο, φέρνοντας την εργαζόμενη ανθρωπότητα ολοένα και πιο κοντά σε αδιανόητες καταστάσεις.
