Φέτος οι φοιτητικές εκλογές θα πραγματοποιηθούν μέσα σε έντονο πολιτικό κλίμα αφού, από τη μία, οι προεκλογικές διεργασίες για τις βουλευτικές εκλογές θα βρίσκονται στην «τελική ευθεία» και, από την άλλη, η οργή του λαού και της νεολαίας προς τις δυνάμεις του αστικού πολιτικού προσωπικού δεν φαίνεται να κατευνάζει όσο εύκολα θα ήθελαν. Με αφορμή το έγκλημα στα Τέμπη, το ρήγμα που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στη φύση του συστήματος και τις συνειδήσεις του λαού μετά την ωμή αποκάλυψή της, μεταφράζεται έντονα στα πανεπιστήμια. Έχει διαμορφωθεί ένα νέο έδαφος ριζοσπαστικοποίησης των συζητήσεων του φοιτητόκοσμου. Στις δυνάμεις με αναφορά στο κίνημα, τίθεται το στοίχημα πολιτικοποίησης της οργής της νεολαίας και μετατροπής της σε οργάνωση μέσα στα όργανα πάλης των φοιτητικών συλλόγων.
Από τις περσινές φοιτητικές εκλογές (φ.ε.) και μέσα στην κινηματική νηνεμία, το σύστημα προσπάθησε να χτυπήσει τις πολιτικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες στα πανεπιστήμια. Οι ηλεκτρονικές εκλογές της Κεραμέως με ενιαίο ψηφοδέλτιο, για την ανάδειξη συμβούλιων φοιτητών που θα συνδιαλέγονται με το καθηγητικό κατεστημένο, τις πρυτανείες και τις συγκλήτους, προωθήθηκαν σε μία σειρά σχολών. Οι αρχικές προσπάθειες εφαρμογής έγιναν διάσπαρτα (Πολυτεχνείο Κρήτης, ΕΜΠ), σε μορφή σφυγμομέτρησης τυχόν αντιδράσεων, ενώ η δεύτερη επιχείρηση (ΑΠΘ) προωθήθηκε οργανωμένα. Και στις δύο περιπτώσεις, η μαζική αποχή του φοιτητόκοσμου δεν νομιμοποίησε τις τηλε-εκλογές Κεραμέως και, ενώ η παρέμβαση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ήταν στο σύνολό της απούσα από τις περσινές φ.ε., φέτος η κυβερνητική δύναμη στα πανεπιστήμια δηλώνει την κανονική επανεμφάνισή της, ώστε η ΚΝΕ να μην μετατρέψει τη μέρα των φ.ε. σε «ημέρα κωμωδίας»…
Αποδείχθηκε ότι οι πανηγυρισμοί της ΚΝΕ για την πρωτιά της ήταν άνευ περιεχομένου. Η επέλαση της επίθεσης στο λαϊκό δικαίωμα στις σπουδές, με την πλήρη εφαρμογή των διατάξεων των νόμων Κεραμέως (όρια σπουδών, διαγραφές, ΕΒΕ, πειθαρχικές διώξεις σε σχολεία και σχολές, τσάκισμα δωρεάν σίτισης-στέγασης-μεταφορών), δεν βρήκε ανάχωμα από το φοιτητικό κίνημα. Ο απολογισμός της ΚΝΕ είναι η απουσία καλεσμάτων για γενικές συνελεύσεις, οι αποφάσεις-καπέλα από συντονιστικά όπου είχε αυτοδυναμία, το σαμποτάρισμα της προσπάθειας συγκρότησης μαζικών όρων αγώνα μέσα στους συλλόγους. Είναι, επίσης, το ωμό κλείσιμο των νεολαιίστικων κινητοποιήσεων για τα Τέμπη, που ενισχύθηκαν από μαζικές καταλήψεις σε σχολεία και σχολές, αλλά και οι συντονισμένες προσπάθειες να μην πολιτικοποιηθεί η οργή μαθητών και φοιτητών ώστε να υπάρξει αντίσταση και αγώνας απέναντι στη συνολική, ολομέτωπη επίθεση του συστήματος. Με διαστρεβλώσεις της πραγματικότητας για τον «ρόλο πρωτοστάτη» που υποτίθεται έπαιξε την προηγούμενη χρονιά, με τις «αγωνιστικές» διαθέσεις ανασυγκρότησης του τριτοβάθμιου οργάνου του φ.κ., την ΕΦΕΕ, όταν με το ζόρι πραγματοποιούνται γενικές συνελεύσεις, αλλά και με την αποσιώπηση πολιτικού λόγου για την επίθεση του συστήματος που τσακίζει το ένα δικαίωμα μετά το άλλο, οι ευθύνες της ΚΝΕ για την περαιτέρω πολιτική αποσυγκρότηση του κινήματος δεν μπορούν να κρυφτούν.
Με τον ίδιο τρόπο, ο απολογισμός των δυνάμεων της γραμμής «ο νόμος να μην εφαρμοστεί» είναι η εξαφάνιση του κινήματος που ξεκίνησε τον Σεπτέμβρη του ’22 και έβγαινε επί εβδομάδες στους δρόμους ως απάντηση στην πρώτη επιχείρηση τοποθέτησης των ΟΠΠΙ σε σχολές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Πολύ γρήγορα, οι μαζικοί αγώνες από τους δρόμους διαλύθηκαν σε μορφές κρατικού συνδικαλισμού στα συνδιοικητικά όργανα κάθε τμήματος, με την αυταπάτη ότι ο νόμος Κεραμέως μπορούσε να «μπλοκαριστεί» στην πράξη. Ακόμα και ως απάντηση στην καθημερινότητα της εντατικοποίησης, των ταξικών φραγμών και της διάλυσης του Δωρεάν Πλέγματος, οι δυνάμεις των ΕΑΑΚ συνέχισαν να θέτουν το ζήτημα της συνδιαλλαγής με το καθηγητικό κατεστημένο και τις συγκλήτους, με αιτήματα όπως το μεταβατικό πρόγραμμα, που επανεμφανίζεται στις προεκλογικές συγκολλήσεις της ρεφορμιστικής Αριστεράς και καμία σχέση δεν έχει με το νεολαιίστικο και λαϊκό κίνημα.
Για τις Αγωνιστικές Κινήσεις, οι φοιτητικές εκλογές αποτελούν κινηματική διαδικασία. Οικοδομήθηκαν από τους φοιτητές για τους φοιτητές, ως δημοκρατική λειτουργία οργάνωσης των Διοικητικών Συμβουλίων και συγκρότησης των Φοιτητικών Συλλόγων, ανεξάρτητες από το κράτος και τους μηχανισμούς του. Αποτελούν πεδίο πολιτικής ζύμωσης, αντιπαράθεσης απόψεων και καταγραφής του πολιτικού συσχετισμού δυνάμεων που παρεμβαίνουν στο κίνημα. Υπερασπιζόμαστε αυτόν τον πολιτικό χαρακτήρα των φ.ε. κόντρα σε λογικές αποσυγκρότησης και κοινοβουλευτισμού. Ως διαδικασία κινήματος, καταθέτουμε στους συλλόγους το σύνολο της άποψής μας για την αντιιμπεριαλιστική-αντικαπιταλιστική-αντισυνδιαχειριστική κατεύθυνση στην πάλη και ζητάμε τη στήριξη του φοιτητόκοσμου για την καλύτερη δυνατή προώθηση αυτής της πορείας.
Ενάντια στην εξάρτηση της χώρας μας, τον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό. Ενάντια στη φτώχεια, την ακρίβεια, τους ταξικούς φραγμούς και τον εργασιακό-κοινωνικό μεσαίωνα. Ενάντια στις αυταπάτες για έναν φιλολαϊκό καπιταλισμό και τη συνδιαλλαγή με τους κρατικούς μηχανισμούς, παλεύουμε για ένα ανεξάρτητο φοιτητικό κίνημα ενάντια στη συνδιοίκηση. Ενάντια στη φασιστικοποίηση της δημόσιας και πολιτικής ζωής, ενάντια στο εθνικιστικό και φασιστικό μίσος και την τρομοκρατία. Στην αναζήτηση, οικοδόμηση και κατάκτηση ενός δικού της μέλλοντος, πέρα από αυτό του πολέμου και της φτώχειας που της υπόσχεται το σύστημα, ο μόνος δρόμος για τη νεολαία είναι η οργάνωση και η πάλη στο πλάι των αγώνων του εργατικού-λαϊκού κινήματος.
Στις 10 Μάη, στηρίζουμε-ψηφίζουμε Αγωνιστικές Κινήσεις.
