Όπως έχουμε ξαναγράψει, το ΜέΡΑ25 αποτελεί ένα κεντρώο αστικό-φιλελεύθερο κόμμα, που οραματίζεται τον «εκδημοκρατισμό» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη δημοκρατική μεταρρύθμιση του καπιταλισμού με ιδεολογικές αναφορές στον Κέυνς και την πολιτική στρατηγική του «New Deal» (1933-1938) στις ΗΠΑ. Δεν διαφωνεί με τον καπιταλισμό, όπως είχε φροντίσει να ξεκαθαρίσει ο βουλευτής Κλέων Γρηγοριάδης, αλλά κηρύττει τον πόλεμο ενάντια σε μια «ολιγαρχία» που θεωρεί ότι τον κακοδιαχειρίζεται. Γι’ αυτό και μπροστά στις κάλπες της 21ης Μάη προβάλλει μεταξύ άλλων το κεντρικό προεκλογικό σύνθημα: «Το μέλλον ανήκει στην κοινωνία, όχι στην ολιγαρχία!».
Το πρόγραμμά του «Νέα Συμφωνία για την Ευρώπη» μετασχηματίστηκε σε πρόγραμμα «για τη Ρήξη» αναμειγνύοντας κακοφορμισμένες προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ του 2012-2015 με το πάλαι ποτέ «Μεταβατικό Πρόγραμμα» της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που πλέον μετονομάστηκε σε «Αντικαπιταλιστικό Πρόγραμμα Πάλης». Η εκλογική «προσχώρηση» της Λαϊκής Ενότητας στο κόμμα του Βαρουφάκη, που οδήγησε στον σχηματισμό του εκλογικού συνδυασμού «ΜέΡΑ25 - Συμμαχία για τη Ρήξη» συνέβαλε στο ιδιόμορφο πάντρεμα διατυπώσεων με στόχο την άσκηση πίεσης στο εξωκοινοβουλευτικό ακροατήριο του «μεταβατισμού». Ας μιλήσουν όμως τα προγράμματα από μόνα τους:
- «Παύση κατασχέσεων, πλειστηριασμών, εξώσεων σε λαϊκές κατοικίες. Άμεση κατάργηση του «Ηρακλή», ίδρυση δημόσιας επιχείρησης διαχείρισης κόκκινων δανείων και νέου Οργανισμού Κοινωνικής Στέγης» και «κούρεμα χρεών των υπερχρεωμένων μικρομεσαίων και φτωχότερων λαϊκών νοικοκυριών», λέει το ΜέΡΑ25.
- «Αγώνας ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας για να μην περάσει κανένα σπίτι λαϊκής οικογένειας σε τράπεζες και funds. Θεσμοθέτηση ακατάσχετου πρώτης λαϊκής κατοικίας. Κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου απελευθέρωσης των πλειστηριασμών από το 2015 ως σήμερα. Διαγραφή χρεών των λαϊκών νοικοκυριών προς τράπεζες, κράτος, ΔΕΚΟ», λέει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
- «Ανάκτηση από το δημόσιο των ιδιωτικοποιημένων δημόσιων επιχειρήσεων και υποδομών στρατηγικής και κοινωνικής σημασίας υπό εργατικό και κοινωνικό έλεγχο», λέει το ΜέΡΑ25.
- «Εθνικοποιήσεις των βασικών τομέων της οικονομίας (ενέργεια, νερό, δημόσιες υποδομές, τράπεζες) χωρίς αποζημίωση και με εργατικό-λαϊκό έλεγχο», λέει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
- «Απαλλαγή από το βραχνά του δημοσίου χρέους μέσω διαδικασιών αναδιάρθρωσης και βαθιάς διαγραφής του», λέει το ΜέΡΑ25.
- «Διαγραφή του δημόσιου χρέους και του ιδιωτικού χρέους των φτωχών νοικοκυριών», λέει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
- «Κατάργηση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας και την επανεθνικοποίηση ΔΕΗ, ΔΕΔΔΗΕ, ΑΔΜΗΕ στο πλαίσιο μιας Ενιαίας Δημόσιας Συμμετοχικής και Αποκεντρωμένης ΔΕΗ. Επανασύσταση ενιαίου, δημόσιου ΟΣΕ», λέει το ΜέΡΑ25.
- «Κλείσιμο των χρηματιστηρίων ενέργειας και τροφίμων. Εθνικοποίηση των ΔΕΚΟ και του ΟΣΕ με εργατικό έλεγχο», λέει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Οι παραπάνω αποτελούν επιλεγμένες προτάσεις των δύο προεκλογικών προγραμμάτων, για τις οποίες θα μπορούσε να παιχτεί το παιχνίδι κυκλώστε τις διαφορές. Το μέγα, όμως, ερώτημα είναι ποιος θα εφαρμόσει όλα τα παραπάνω;
Ο Γ. Βαρουφάκης απαντάει ότι οι προτάσεις του θα υλοποιηθούν από μια «συμμαχική προοδευτική κυβέρνηση» υπό την εξουσία μιας δήθεν υγιούς εθνικής αστικής τάξης. Φαντασιώνεται μια «Διεθνή εκστρατεία για τη δημιουργία και ένταξη σε ένα Νέο Κίνημα Αδεσμεύτων», γι’ αυτό και τα συγκρινόμενα προγράμματα διαφέρουν στις διατυπώσεις που αφορούν την άσκηση εξωτερικής πολιτικής.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απλά δεν απαντάει, καθώς «αυτό το πρόγραμμα δεν μπορεί να υλοποιηθεί από «αριστερές» ή «προοδευτικές» κυβερνήσεις διαχείρισης του καπιταλισμού, χωρίς ρήξη με το αστικό κράτος και τους ιμπεριαλιστικούς θεσμούς», αλλά δε μας λέει από ποιον θα υλοποιηθεί, αφού όλα τα παραπάνω προωθημένα σχέδια του αέρος επ’ ουδενί δε σχετίζονται με το όραμα μιας δικτατορίας του προλεταριάτου, που και μόνο στο άκουσμά της παθαίνουν οι εμπνευστές του προγράμματος ρίγη ανατριχίλας.
Φυσικά, το ΜέΡΑ25 νιώθει την ανάγκη να διατυπώσει γραπτά εκ των προτέρων ότι: «Η εφαρμογή μιας τέτοιας πολιτικής θα αντιμετωπίσει τεράστια εμπόδια από τους διεθνείς και εγχώριους μηχανισμούς που θα επιδιώξουν να την ακυρώσουν, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο. Για την υπεράσπισή της, είναι απαραίτητη η προετοιμασία για το ενδεχόμενο της εξόδου από την Ευρωζώνη και της ρήξης με την νεοφιλελεύθερη, αντιδημοκρατική ΕΕ και τις πολιτικές της». Αυτά τα τεράστια εμπόδια που θα συναντήσει αυτή η πολιτική, ποιες κοινωνικές δυνάμεις άραγε θα τα συντρίψουν και με ποια μέσα; Αυτό ξέχασε να μας το διευκρινίσει ο κος Βαρουφάκης. Μήπως θα προτάξουν τα στήθη τους όσοι «δημοκράτες καπιταλιστές» της Ελλάδας είδαν επιτέλους το εθνικό τους συμφέρον; Με τη νοερή στήριξη που θα τους παρέχουν «οι εργαζόμενες, οι άνεργοι, οι μικρομεσαίες, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, η νεολαία, οι προλετάριοι και το πρεκαριάτο» και οι σύμμαχοι του «Κινήματος Αδεσμεύτων» του 21ου αιώνα; Ας αφήσουμε το ερώτημα να αιωρείται.
Και βέβαια, ούτε κατά διάνοια δεν τίθεται στην παραπάνω διατύπωση ο στόχος της εξόδου από την ΕΕ, ένα σενάριο που απεύχονται με κάθε τρόπο οι υπέρμαχοι της μεταμόρφωσής της σε «σπίτι των λαών». Ωστόσο, το ΜέΡΑ25 νιώθει το λιγότερο την υποχρέωση να προετοιμάσει τους ψηφοφόρους για το ενδεχόμενο να… πεταχτούν έξω από την Ευρωζώνη (όχι όμως και την ΕΕ) με πρωτοβουλία -βεβαίως- του… αντιπάλου σε περίπτωση που χοντρύνει το παιχνίδι της διαπραγμάτευσης.
Το πολιτικό κενό που αφήνουν ενδιάμεσά τους τους οι «μεταβατικές» φαντασιοπληξίες που διατυπώνονται προεκλογικά είναι ότι οι μεν (του ΜέΡΑ25) προσβλέπουν σε ένα τάχα εθνικό-δημοκρατικό τμήμα της αστικής τάξης το οποίο δεν υπάρχει και ότι οι δε (των ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΝΑΡ) μετατόπισαν πλέον την εφαρμογή τους σε ένα απροσδιόριστο μέλλον, μετά από μια αδιευκρίνιστου χαρακτήρα αντικαπιταλιστική… επανάσταση.
Τελικά, τι καλείται να πράξει το λαϊκό-εργατικό κίνημα σε ενεστώτα χρόνο; Μα να ψηφίσει.
