Επιμονή αλλά και ποινική αναβάθμιση στις πειθαρχικές διώξεις στον Πειραιά
Να ανοίξει το ζήτημα στην κοινωνία με μαζικές κινητοποιήσεις
Ενώ συνδικαλιστικά στελέχη της ΟΛΜΕ και της ΕΛΜΕ Πειραιά πανηγύριζαν για τις εικονικές νίκες, η Εισαγγελία δεν τους… άκουσε και προχώρησε σε κλήση σε προανάκριση για τους 4 εκπαιδευτικούς του Πειραιά, στους οποίους είχε, ήδη, ασκηθεί πειθαρχική δίωξη, για συμμετοχή τους σε κινητοποίηση της ΕΛΜΕ ενάντια στις εξετάσεις PISA.
Η «ανεξάρτητη» ποινική διαδικασία -όλως… τυχαίως- κατέληξε στους ίδιους 4, ενώ οι καταθέσεις μιλούσαν για συμμετοχή στην κινητοποίηση πολύ περισσότερων. Εντελώς, επίσης, …τυχαία, μάρτυρας που δεν είχε αναγνωρίσει συγκεκριμένους ανθρώπους κατά την πρώτη κατάθεση, προσήλθε (πέντε μήνες μετά την κινητοποίηση!) και, σε συμπληρωματική κατάθεση, αναγνώρισε τους ίδιους 4 που έχουν πειθαρχική δίωξη (αυτούς, δηλαδή, που «έπρεπε» να αναγνωριστούν!).
Πολιτική μας εκτίμηση είναι ότι η προανάκριση θα καταλήξει σε ποινική δίωξη, αν δεν υπάρξει άμεσα μαζική αγωνιστική παρέμβαση.
Θυμίζουμε ότι άλλοι δύο εκπαιδευτικοί του Πειραιά (και μέλη της οργάνωσής μας) διώκονται, όμοια, ποινικά και πειθαρχικά για τη σύλληψή τους κατά την προσπάθεια διαδήλωσης στις 6/12/2020 (επέτειο δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου), ενώ οι διαδηλώσεις είχαν απαγορευτεί.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών πρόβαλλαν την προηγούμενη περίοδο τον στόχο να οργανωθεί πανελλαδική καμπάνια με απεύθυνση στον λαό και να καταλήξει σε μια πρώτη πανελλαδική μέρα κινητοποιήσεων.
Κάτω από τις πιέσεις αυτές, η ΟΛΜΕ (με τη σκηνοθεσία και ενορχήστρωση του ΠΑΜΕ) έκανε αυτό που κάνει καλά. Να απονευρώνει κάθε ζωντανή πρωτοβουλία. Υποτίθεται πως αποφασίστηκε (έστω και χωρίς την προαναφερόμενη καμπάνια) μέρα πανελλαδικής κινητοποίησης, η οποία στην Αθήνα εκφράστηκε με την γνωστή διαλυτική «κινητοποίηση» στο Υπουργείο Παιδείας. Παρά το γεγονός ότι η πρωτοβουλία αυτή ήταν απόφαση της ΟΛΜΕ (απόφαση που, όπως και να ‘χει αποτέλεσε θετική εξέλιξη και αποτέλεσμα πίεσης), παρά το γεγονός ότι συνοδευόταν από στάση εργασίας και παρά το γεγονός ότι συμμετείχαν και πιο άμεσα και 2 ακόμα (πέραν της ΕΛΜΕ Πειραιά) σωματεία της Αττικής που αντιμετωπίζουν ζητήματα πειθαρχικών (ακόμα, ευτυχώς, όχι και ποινικών) διώξεων, παρά όλα αυτά τα πλεονεκτήματα, η κινητοποίηση είχε μερικές δεκάδες εκπαιδευτικούς και ήταν περίπου μόλις διπλάσιας μαζικότητας από την κινητοποίηση που είχε κάνει την αμέσως προηγούμενη μέρα στον Πειραιά η Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής (συνδικαλιστικό σχήμα της ΕΛΜΕ Πειραιά, όπου συμμετέχουν οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών, οι Παρεμβάσεις και πλήθος ανένταχτων αγωνιστών), χωρίς ασφαλώς απόφαση του Σωματείου και χωρίς στάση εργασίας.
Με τον τρόπο αυτό η συνδικαλιστική ηγεσία επιδίωξε να ξεμπλέξει από την υποχρέωση και έτρεξε απερίσπαστη να φτιάξει τα «ενιαία κείμενα» συμμετοχής στην αξιολόγηση.
Το επόμενο διάστημα, βέβαια, δεν θα υπάρξει αδράνεια από τις Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών ούτε και από την Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής.
Η πρόταση για μεγάλη καμπάνια και νέα κινητοποίηση θα τεθεί με μεγάλη ένταση. Όχι μόνο (ούτε βασικά) για να προστατευτούν οι αγωνιστές, αλλά γιατί επιδίωξη της κυβέρνησης είναι στη δίωξη των αγωνιστών αυτών, να πατήσει ένα γενικευμένο κλίμα τρόμου, το οποίο μαζί με την υποταγή των συνδικαλιστικών ηγεσιών, να στρώσει ένα γήπεδο ώστε η επίθεση στην εκπαίδευση να περάσει ομαλά. Στη λίστα των διώξεων (πειθαρχικών και ποινικών) ήρθε και να προστεθεί αυτή του δασκάλου Ηλία Σμήλιου, για συμμετοχή του σε κινητοποίηση ενάντια σε πλειστηριασμούς.
Πιο δυνατά, λοιπόν, θα φωναχτεί η αλήθεια, ότι οι αγώνες δεν είναι νόμιμοι ή παράνομοι, αλλά είναι δίκαιο και αναγκαίοι! Και θα απαιτηθεί η άμεση και χωρίς όρους ανάκληση όλων των πειθαρχικών και ποινικών συνδικαλιστικών και πολιτικών διώξεων.
