Μπροστά στη νέα ακαδημαϊκή χρονιά και την παρέμβαση των Αγωνιστικών Κινήσεων στις σχολές και τους συλλόγους
Μια νέα ακαδημαϊκή χρονιά ξεκινάει. Οι πρωτοετείς που θα ξεκινήσουν τις σπουδές τους είναι ακόμα λιγότεροι σε σχέση με προηγούμενες χρονιές. Αφού κατάφεραν να περάσουν τους πολλαπλούς ταξικούς φραγμούς και τη δυσκολία των πανελληνίων, θα έρθουν αντιμέτωποι με ένα πανεπιστήμο ακόμα πιο αφιλόξενο για τα φτωχά στρώματα, ακόμα πιο εντατικοποιημένο. Θα έρθουν αντιμέτωποι με την όξυνση της επίθεσης στο λαϊκό δικαίωμα στις σπουδές, την εφαρμογή όλων των νόμων που ψηφίστηκαν το προηγούμενο διάστημα. Διαγραφές, όρια σπουδών, κλεισίματα και συγχωνεύσεις τμημάτων, πειθαρχικές διώξεις και ιδιωτικά πανεπιστήμια έχουν ψηφιστεί και η εφαρμογή τους είναι ήδη δρομολογημένη.
Ένα από τα προβλήματα που τίθεται σε κάθε λαϊκή οικογένεια που τα παιδιά της περνάνε στο πανεπιστήμιο σε άλλη πόλη είναι το πώς θα τους βρει σπίτι. Ο παράγοντας στέγαση, μάλιστα, είναι έως και αποτρεπτικός για πολλούς φοιτητές εδώ και χρόνια (και ειδικά από επαρχιακές πόλεις) στο να ξεκινήσουν τις σπουδές τους.
Είναι γνωστό σε όλους ότι οι θέσεις στις εστίες δεν φτάνουν ούτε για το 1% των φοιτητών. Κεντρικά πανεπιστήμια με δεκάδες χιλιάδες φοιτητές δεν διαθέτουν καν εστίες. Αυτοί που μένουν εκτός αναγκάζονται να ψάξουν να νοικιάσουν διαμερίσματα σε απλησίαστες τιμές, με τις αυξήσεις σε σχέση με πέρσι να ξεπερνάνε το 10%. Το φοιτητικό στεγαστικό επίδομα των 1500€ είναι μια κοροϊδία, όπως όλα τα επιδόματα που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση, δίνεται αναδρομικά και δεν φτάνει ούτε για 5 μήνες.
Αλλά και οι λίγοι που τελικά γίνονται δεκτοί (που μπαίνουν μετά από διαγωνισμό φτώχειας) έρχονται αντιμέτωποι με τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στις εστίες. Σε μια σειρά από πόλεις, οι εστιακοί φοιτητές καλούνται πολλές φορές να πληρώσουν ενοίκια ή εγγυήσεις. Περισσότερες από ποτέ είναι επίσης και οι εξώσεις σε κόσμο που έχει υπερβεί τα όρια που προβλέπουν οι αντιδραστικοί εσωτερικοί κανονισμοί.
Η κατάσταση στις διαθέσιμες εστίες είναι απαράδεκτη. Οι εστίες στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι παρατημένες. Διακοπές ρεύματος και νερού είναι στην ημερήσια διάταξη, ενώ οι καύσωνες και οι πλημμύρες αποκαλύπτουν ακόμα πιο έντονα τα προβλήματα που χρονίζουν. Οι εστιακοί φοιτητές έρχονται αντιμέτωποι με πολιτικές που τους αφήνουν ξεκρέμαστους.
Οι πολιτικές των κυβερνήσεων έχουν μετατρέψει τη φοιτητική στέγη σε προνόμιο για τους λίγους. Το τσάκισμα των δικαιωμάτων περιλαμβάνει και το χτύπημα στο δικαίωμα της νεολαίας στη δωρεάν στέγαση, εκτός από τα υπόλοιπα κομμάτια του δωρεάν πλέγματος (σίτιση, σύγγραμμα, μεταφορές).
Η άθλια αυτή κατάσταση λειτουργεί ως ένας ακόμα ταξικός φραγμός, που κόβει και δυσκολεύει την πρόσβαση της νεολαίας στο πανεπιστήμιο. Σε μια συνθήκη που οι εργαζόμενοι φοιτητές είναι ούτως ή άλλως περισσότεροι από ποτέ, που οι οικογένειές τους δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν στις ολοένα και μεγαλύτερες πιέσεις, το ζήτημα πρέπει να ανοίξει στους φοιτητικούς συλλόγους. Με όρους πραγματικής διεκδίκησης και όχι εικονικά, όπως συνειδητά το κάνει εδώ και χρόνια η ρεφορμιστική αριστερά για να βγει από την υποχρέωση. Οι πανελλαδικές μέρες δράσης για τη στέγαση που διοργανώνει κάθε χρόνο η ΠΚΣ κατά βάση, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια συμβολική κινητοποίηση κάποιων λίγων μελών της μακριά και πέρα από τους φοιτητικούς συλλόγους. Καιρό τώρα έχει αποδειχθεί ότι είναι μόνο μια κίνηση-ντουφεκιά στον αερά και τελείως ακίνδυνη για την κυβέρνηση και το υπουργείο.
Το ζήτημα της φοιτητικής στέγασης πρέπει να τεθεί στους φοιτητικούς συλλόγους. Πρέπει να γίνουν γενικές συνελεύσεις για να ξεκαθαρίσει πλατιά ο φοιτητόκοσμος ότι έχει δικαίωμα στη δωρεάν στέγαση και ότι πρέπει να παλέψει για αυτό. Μόνο έτσι μπορούν να απαντηθούν άμεσα και με ευθύνη του κράτους οι στεγαστικές του ανάγκες, να ανατραπούν οι άθλιες συνθήκες στις εστίες, να καταργηθούν τα νοίκια και οι εγγυήσεις, να μην πετιούνται φοιτητές από τα σπίτια τους και να ανεγερθούν νέες εστίες σε κάθε πόλη. Για να δοθεί μηνιαίο στεγαστικό επίδομα χωρίς αποκλεισμούς σε κάθε φοιτητή που θα καλύπτει τις στεγαστικές του ανάγκες μέχρι να ανεγερθούν οι νέες εστίες. Για να μην κόβεται η νεολαία από τα πιο φτωχά και λαϊκά στρώματα από τις σπουδές.
Η κατάσταση με τη φοιτητική στέγη είναι ενδεικτική της συνολικότερης κατάστασης της επίθεσης στα λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις. Οι φοιτητές είναι κομμάτι μιας νεολαίας που την προορίζουν για κρέας στα κανόνια των άδικων πολέμων τους. Αυτοί που θα καταφέρουν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους προορίζονται για μια δουλειά εξαντλητική και χωρίς δικαιώματα. Τους ετοιμάζουν για τη νέα όξυνση μιας ακόμα πιο άγριας επίθεσης.
Απέναντι σε αυτή την πολιτική, μία λύση υπάρχει. Αυτή της συλλογικής και οργανωμένης πάλης. Που θα πρέπει να ξαναβρεί τους φοιτητές μέσα στους φοιτητικούς τους συλλόγους, στις γενικές συνελεύσεις τους να παλεύουν για δωρεάν στέγαση-σίτιση-συγγράμματα-μεταφορές για όλους. Για να διεκδικούν καλύτερους όρους σπουδών, δουλειάς, ζωής.
