Μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων οι μαθητές επέστρεψαν στα σχολεία αντιμέτωποι με χειρότερους υγειονομικά όρους από ό,τι έκλεισαν. Τα κρούσματα πολλαπλασιάζονται και το υπουργείο θέλει να μας πείσει πως όλα κυλούν κανονικά. Ταυτόχρονα, οι μαθητές είναι αντιμέτωποι με μια ολοένα εντατικοποιημένη σχολική πραγματικότητα με την επιβολή των πιο βάναυσων ταξικών φραγμών από φέτος στην εκπαίδευση (τράπεζα θεμάτων και Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής). Και όλα αυτά την ίδια ώρα που οι περισσότεροι μαθητές βιώνουν στα σπίτια τους μια σκληρή πραγματικότητα σε περίοδο πανδημίας και κρίσης του συστήματος. Οι γονείς τους μπορεί να είναι απολυμένοι ή αντιμέτωποι με τη φτώχεια, να προσπαθούν μετά βίας να τα βγάλουν πέρα με την ακρίβεια και το μεσαίωνα που έχει επιβληθεί. Εδώ και δυο βδομάδες οι μαθητές όμως προσπαθούν να χτίσουν τις αντιστάσεις τους στα σχολεία και έχουν προχωρήσει σε εκατοντάδες καταλήψεις σε όλη τη χώρα.
Αντιλαμβάνονται πως δεν έχουν άλλο όπλο στα χέρια τους από την κατάληψη και τη διαδήλωση. Οι περισσότερες μαθητικές καταλήψεις στη χώρα, παρά τις αδυναμίες ή και τις διαφοροποιήσεις τους σε διάρκεια και δυναμικότητα, συγκροτούνται στη βάση δίκαιων αιτημάτων. Οι μαθητές διεκδικούν ουσιαστικά μέτρα προστασίας στα σχολεία απέναντι στην πανδημία, αλλά και απόσυρση της τράπεζας θεμάτων και της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής. Η κυβέρνηση βλέπει το λαό, τους εργαζόμενους και τη νεολαία αναλώσιμους, τους αφήνει εκτεθειμένους στην πανδημία και οι μαθητές ζητούν μέτρα προστασίας στα σχολεία που έχουν γίνει εκκολαπτήρια κορονοϊού, θέτουν δηλαδή αιτήματα που αφορούν όλο το λαό και τα παιδιά του.
Πολλές από τις καταλήψεις συγκροτούνται στη βάση του αυθόρμητου και της πηγαίας ανάγκης να αντισταθούν σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα στα σχολεία. Ενώ τα αιτήματα που τίθενται είναι απόλυτα δίκαια και αναγκαία, φαίνεται πως χρειάζεται να διανυθούν και άλλα βήματα για να ατσαλωθούν οι καταλήψεις απέναντι στα χτυπήματα του κράτους και να αγκαλιαστούν από όλους τους μαθητές. Παρατηρείται σε πολλές καταλήψεις ότι τις αναλαμβάνει μια μικρή ομάδα μαθητών και δεν γίνονται πάντα κατόπιν συνέλευσης, ώστε να γίνει η κατάληψη κτήμα όλων των μαθητών, να καταλάβουν την αναγκαιόητά της, να συμβάλουν στα αιτήματα και στην περιφρούρηση της κατάληψης όλοι.
Για να γίνουν οι καταλήψεις πραγματικά όπλα στα χέρια των μαθητών πρέπει να διανύσουν αυτά τα βήματα. Και αυτό θα πρέπει να προωθηθεί πάνω από όλα από τα μαθητικά συνδικαλιστικά όργανα (5μελή, 15 μελή), που ο ρόλος τους είναι να συμβάλουν περισσότερο στην οργάνωση και συλλογικοποίηση του αγώνα. Οι αγωνιστές μαθητές μέσα σε 15μελή/5μελή πρέπει να παλέψουν να ανακτήσουν αυτά τα όργανα τον πολιτικό τους ρόλο, να συμβάλουν στην ενίσχυση των δημοκρατικών διαδικασιών στα πλαίσια του μαθητικού κινήματος, στην οργάνωση και συνεπώς στην ενδυνάμωση των μαθητικών αγώνων.
Στην προσπάθεια οργάνωσης Γενικών Συνελεύσεων στα σχολεία οι μαθητές είναι αντιμέτωποι με έναν αυστηρό Εσωτερικό Κανονισμό Λειτουργίας, που έχει επιβληθεί με τους νόμους Κεραμέως. Ο εσωτερικός κανονισμός δεν επιτρέπει κανένα περιθώριο πολιτικής λειτουργίας των μαθητικών οργάνων, θέτει εμπόδια στη διεξαγωγή μαθητικών συνελεύσεων, ενώ προβλέπει αυστηρές ποινές σε μαθητές που διοργανώνουν καταλήψεις, στις οποίες θα λογοδοτούν και οι γονείς τους! Το σύστημα δείχνει τα δόντια του στους μαθητες που σηκώνουν κεφάλι, στέλνει εισαγγελείς σε καταλήψεις, τους αγωνιστές μαθητές σε μαθητοδικεία, καλεί τους καθηγητές να κάνουν απεργοσπαστικά τηλε-μαθήματα μέσα στις καταλήψεις, ενώ αξιοποιεί στην κατεύθυνση τρομοκράτησης των μαθητικών αγώνων τις μαύρες φασιστικές του εφεδρείες στα σχολεία. Οι μαθητικοί αγώνες μέσα από την οργάνωση και τη συλλογικότητα μπορούν μόνο να απαντήσουν σε αυτή την τρομοκρατία!
Αυτές τις μέρες είδαμε πολλά σχολεία να κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις είτε σε γειτονιές είτε στο υπουργείο Παιδείας. Όσο οι γραμμές αυτού του άρθρου γράφονταν, οι μαθητές δεν φαίνεται να υποχωρούν, συνεχίζουν τις καταλήψεις, προχωρούν σε διαδηλώσεις μαζί με τους φοιτητές. Την Παρασκευή 14/1 συγκεντρώθηκαν μαζικά στο υπουργείο Παιδείας, όπου βροντοφώναξαν τα αιτήματά τους. Οι μαθητές κόντρα σε λογικές ήττας, λογικές “συνδιαλλαγής με τα υπουργεία” ή αντιοργανωτικές λογικές “εκτόνωσης της οργής τους σε μικρο-επεισόδια” που κυριαρχούν στις διαδηλώσεις πρέπει να επιμείνουν στον αγώνα!
Η συλλογική, οργανωμένη και ανυποχώρητη αντίσταση μαζί με γονείς και εκπαιδευτικούς απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης είναι μονόδρομος. Να διεκδικήσουν μέτρα προστασίας (ολιγάριθμα τμήματα, μόνιμες προσλήψεις εκπαιδευτικών, μαζικά δωρεάν τεστ για όλους κ.λπ.), να απαιτήσουν μείωση της ύλης και αύξηση των εισακτέων! Είναι ανάγκη να υπερασπιστούν το δικαίωμα στις σπουδές, να αντισταθούν στους βάναυσους ταξικούς φραγμούς, να διεκδικήσουν απόσυρση της τράπεζας θεμάτων και της ΕΒΕ, να ανατρέψουν τους νόμους Κεραμέως.
