Φόρεσε το προεκλογικό του κουστούμι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και ο αρχηγός του, συναγωνιζόμενος σε δημαγωγία τη ΝΔ και τον αρχηγό της. Από το Περιστέρι στις 12/7/22 απευθύνθηκε όχι μόνο στο λαό αλλά και στα κέντρα του συστήματος εντός κι εκτός της χώρας. Με επιτηδευμένη ειλικρίνεια ξεκαθάρισε: δεν πρόκειται να γίνει καμιά επανάσταση, αν και εφόσον υπάρξει… δεύτερη φορά. Τόσο απλά! Δεν έχουν να “φοβούνται” τίποτε τόσο οι αμερικάνοι κι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές που απουσίαζαν από κάθε αναφορά όσο και το “όλον” διεθνές και ντόπιο κεφάλαιο, πέρα από “δέκα επιχειρηματικούς ομίλους, τρία funds και τα μητσοτακικά golden boys”. Τέτοια κοσμογονία θα γίνει αν εκλεγεί από την πρώτη Κυριακή πρώτο κόμμα και με διαφορά η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση. Κάποια επιτρεπόμενα από τους ξένους δυνάστες και τους ντόπιους εκμεταλλευτές, κάποια… εφικτά ίσως γίνουν!
Η ομιλία Τσίπρα, που ακολουθήθηκε από συναυλία για να συγκεντρώσει περισσότερο κόσμο, είχε απ’ όλα. Και υπεράσπιση της θητείας της μακροβιότερης μνημονιακής κυβέρνησης της πρώτης φοράς, και επανάληψη της απάτης της εξόδου από τα μνημόνια που μετατράπηκε σε ενισχυμένη και στη συνέχεια κανονική εποπτεία, και εθνικιστικές κορόνες απέναντι στην Τουρκία και “ευλυγισία” του ΣΥΡΙΖΑ με βάση τις Πρέσπες και τη ρύθμιση του δημόσιου χρέους. Πρόκειται για υπομνήσεις με νόημα και υποθήκες για ανάλογους “χειρισμούς” και στο μέλλον.
Καμία νύξη για τις πραγματικές αιτίες και τους φορείς της ακρίβειας, του πληθωρισμού και της λιτότητας, κανένας υπαινιγμός για τη βαρβαρότητα που περιμένει το λαό μας το άμεσα προσεχές διάστημα. Είχε μπόλικη “υπευθυνότητα, σοβαρότητα και αξιοπιστία” από μια ενδεχόμενη “προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας”, απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη που είναι “ανεύθυνη (με βάση τις παλινωδίες για το χρόνο διενέργειας των εκλογών), επιπόλαιη και αναξιόπιστη”. Είναι φανερό ότι δίνονται εξετάσεις στους αρμόδιους εξεταστές.
Το πρόγραμμα των πρώτων (100;) ημερών, που θα εξειδικευτεί περισσότερο το Σεπτέμβρη στη ΔΕΘ, περιέλαβε μια σειρά από αόριστες υποσχέσεις. Γενικόλογες αναφορές για μείωση της τιμής του ρεύματος, των καυσίμων και των τροφίμων, ισχυρή (αντ)εργατική νομοθεσία, (ξανα)προστασία της πρώτης κατοικίας, ενίσχυση του ΕΣΥ (αλίμονο) και του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ (αυτό κι αν είναι), επιστροφή αναδρομικών σε συνταξιούχους (πόσα και σε ποιους;), δυνατότητα για σπουδές και στέγη στους νέους και... λιγότερη αστυνομία στα ΑΕΙ.
Το μόνο “ξεκάθαρο” ήταν ο προσδιορισμός του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ (τέτοια ανοιχτοχεριά, εν μέσω ακρίβειας και πληθωρισμού που καλπάζουν, που μάλιστα χρεώνονται προσωπικά στο Μητσοτάκη, για να βγει αλώβητο το σύστημα). Οι γνωστοί πυλώνες του (λεγόμενου) Κοινωνικού Κράτους και της (αστικής) Δικαιοσύνης αποτέλεσαν το κερασάκι στην τούρτα. Έτσι, για να “τέμνονται” τα προγράμματα με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛΛ, να αναπολούν οι παλαιότεροι τον Α. Παπανδρέου και να δίνεται μια αίσθηση κάλπικου προοδευτισμού, αφού χρειάζεται “να σηκώσουμε ξανά τον ήλιο πάνω απ’ τη πατρίδα μας”!
Τα αντιδραστικά αντανακλαστικά της ΝΔ και όλου του δεξιού, συντηρητικού και (ακρο)δεξιού ακροατηρίου εκφράστηκαν άμεσα μέσω του κυβερνητικού εκπροσώπου Οικονόμου, που σχολίασε την ομιλία Τσίπρα με, τι άλλο, αντιαριστερό και αντικομμουνιστικό λόγο. Μίλησε για “χρεοκοπημένα ιδεολογήματα της παλαιοαριστεράς και παλαιομοδίτικη θεωρία”. Δεν μας είπε, βέβαια, για τη δεξιά ταξική ιδεολογία και πρακτική που οδηγεί καθημερινά σε “φρέσκια, σύγχρονη και μοντέρνα”… βαρβαρότητα του 19ου αιώνα! Ούτε, ασφαλώς, για το γεγονός ότι οι κοκορομαχίες ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζονται δημοσκοπικά να αυξάνουν τα ποσοστά και των δύο! Βολεύουν το σύστημα οι ψεύτικοι διαχωρισμοί για τον εγκλωβισμό του λαού.
Στον ίδιο καμβά εντάσσονται και οι γνωστές πλέον ατάκες του ΣΥΡΙΖΑ για τον εφιάλτη Μητσοτάκη και το καθεστώς που έχει δημιουργήσει ως αρχηγός της ΝΔ και πρωθυπουργός. Η προσωποποίηση σε Τσίπρα και Μητσοτάκη της τεχνητής αντιπαράθεσης ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ συνειδητά αφήνει στο απυρόβλητο το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα στο σύνολό του. Είναι μια υπηρεσία που του προσφέρουν σκόπιμα κι από κοινού, για να δουλεύει αυτό μια χαρά.
Παρά το γεγονός ότι ο Τσίπρας υπόσχεται “κανόνες” στη βραχυχρόνια μίσθωση, “καυτηριάζει” τα σκάνδαλα Novartis και Uber, “στηλιτεύει” τις απευθείας (γαλάζιες) αναθέσεις, “κριτικάρει” την αποστολή όπλων στην Ουκρανία και τάζει “μείωση φόρων” (κι αυτός), γίνεται σαφέστατος στο πολιτικό καταστάλαγμα: δεν υπάρχουν λεφτόδενδρα! Εδώ αποκαλύπτεται όλη η δημαγωγία και η υπόκλιση στις διαβόητες “αντοχές της οικονομίας”. Η “διαχειριστική ανικανότητα” που καταλογίζει στην κυβέρνηση της ΝΔ ευελπιστεί να αποτελέσει εισιτήριο επανόδου του στην κυβερνητική εξουσία. Τα ξένα και ντόπια κέντρα να του δώσουν εκ νέου το χρίσμα.
Όσο για το λαό; Αν ο ΣΥΡΙΖΑ βγει πρώτο κόμμα και σχηματίσει “προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας”, τότε πολύ απλά θα βρίσκεται αυτός στην εξουσία (!), αφού θα… συγκυβερνά με τον Τσίπρα. Πρόκειται περί σοφιστείας και απάτης ανάλογης εκείνης της αλήστου μνήμης “ΠΑΣΟΚ-λαός στην εξουσία”. Άλλωστε η “πολιτική αλλαγή” έχει ήδη ξεκινήσει, κατά την ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μόνο που κανένας δεν το κατάλαβε, αφού η ζωή γίνεται συνεχώς χειρότερη για το λαό μας και προβλέπεται αρμαγεδδώνας σε όλα τα επίπεδα.
Εκεί πάντως που το τερμάτισε ο Τσίπρας ήταν η αποστροφή του λόγου του ότι “δεν μας κρατά κανείς στο τσεπάκι”. Πρόκειται για αναβίωση μιας ρητορικής που εξαπάτησε το λαό και τον οδήγησε στο ζόφο, με τη συμβολή και του ΣΥΡΙΖΑ, που ζούμε σήμερα και που απειλεί να γιγαντωθεί. Ενός χονδροκομμένου ψέματος, μιας κακοστημένης φάρσας που υποτιμά τη νοημοσύνη του λαού μας. Όσο κι αν καλεί τα μέλη και τους φίλους του το αστικό αυτό κόμμα σε “δράση κι όχι υπομονή”, δεν εννοεί τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από τις εκλογές.
Το αντιμετωπίζει κάθε άνθρωπος του λαού που παλεύει στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές, κάθε νεολαίος που ασφυκτιά και αντιδρά στην κατάντια τής σημερινής επιβίωσης. Βρίσκει απέναντί του και τον ΣΥΡΙΖΑ να δίνει χέρι βοήθειας για το πέρασμα της αντιλαϊκής, αντεργατικής και αντινεολαιίστικης πολιτικής του συστήματος. Μόνο σε “απελπισμένους” ανθρώπους μπορούν να “πιάνουν τόπο” πλέον τέτοια τερατώδη ψεύδη, όταν ο βίος και η πολιτεία του ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει ότι τον κρατούν κανονικά και με τη θέλησή του απ’ το λαιμό τόσο οι δυτικοί ιμπεριαλιστές όσο και το κεφάλαιο.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι μια συνειδητή αστική ηγεσία. Μια ηγεσία που θέλει να αναλάβει εκ νέου “ευθύνες” για λογαριασμό των ξένων και ντόπιων αφεντικών. Επιχειρεί και πάλι τον παροπλισμό του λαού μας και το σύρσιμό του στην αντιδραστική επιλογή τού δήθεν μικρότερου κακού. Από την άποψη αυτή, είναι μια επικίνδυνη ηγεσία, συστρατευμένη με τον ιμπεριαλισμό και την άρχουσα τάξη και απέναντι στα λαϊκά συμφέροντα.
