Από τα μέσα του Σεπτέμβρη πολλές πόλεις του Ιράν και στο Ιρανικό Κουρδιστάν κατακλύζονται από διαδηλώσεις. Η δολοφονία της 22χρονης Μάχσα Αμινί από τις δυνάμεις ασφαλείας του Ιράν, γιατί δολοφονία είναι όταν πεθαίνεις τρεις μέρες μετά τα βασανιστήρια, έβγαλε στο δρόμο άνδρες και γυναίκες όλων των ηλικιών. Η Τζίνα, αυτό είναι το απαγορευμένο κουρδικό όνομα της Μάχσα, έγινε σύμβολο στο Ιράν, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και ιδιαίτερα στις κουρδικές περιοχές. Το σύνθημα «Τζιν, Τζιγιάν, Αζαντί» μεταφράστηκε σε όλες τις γλώσσες. Η οικογένειά της απειλείται με δολοφονία αν συμμετέχει στις διαδηλώσεις. Η δε ιατροδικαστική έκθεση αναφέρει ότι η Τζίνα πέθανε από παθολογικά αίτια, ενώ η οικογένεια απέρριψε το πόρισμα.
Ένα άλλο 16χρονο κορίτσι, η Σαρίνα Ισμαϊλζαντέχ, δολοφονήθηκε με χτύπημα κλομπ στο κεφάλι λίγες ώρες αφού έκαψε τη μαντίλα της στη διαδήλωση και οι κρατικές αρχές υποστηρίζουν ότι αυτοκτόνησε.
Οι διαδηλώσεις συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό παρά την κρατική καταστολή, τους περίπου 200 νεκρούς, 19 παιδιά, τους εκατοντάδες τραυματίες και απαχθέντες Κούρδους και τους χιλιάδες συλληφθέντες. Ο υπεύθυνος ασφάλειας του υπουργού Εσωτερικών του Ιράν απειλεί διαμηνύοντας ότι κανείς δεν θα αφεθεί ελεύθερος πριν δικαστεί.
Η οργή για τη δολοφονία της Τζίνα Αμίνι ξεχείλισε τη συσσωρευμένη οργή από την καταπίεση, τη φτώχεια και την καταστολή, τις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών και των καταπιεσμένων εθνοτήτων και πυροδότησε μαζικές διαδηλώσεις και απεργίες. Οι εργαζόμενοι σε δυο διυλιστήρια απεργούν και βγήκαν μαζικά στους δρόμους και συζητούν για νέα απεργία.
Στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Συρία οι διαδηλώσεις αλληλεγγύης χτυπιούνται από τις δυνάμεις ασφαλείας. Στην Τουρκία και το τουρκικό Κουρδιστάν, στις πόλεις Άδανα, Χακάρι, Χατάι, Ντιγιάρμπακιρ, Μερσίνα, Άγκυρα, Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη πλημμύρισαν οι δρόμοι με διαδηλωτές ενάντια στην καταστολή στο Ιράν. Σε πολλές χώρες διοργανώνονται διαδηλώσεις καταγγελίας της δολοφονίας και αλληλεγγύης στο λαό του Ιράν που ματώνει στους δρόμους.
Στη Δύση ο Μπάιντεν και λοιποί άρχοντες ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα για την άγρια καταστολή στο Ιράν, ξεχνούν τις χώρες τους και ετοιμάζονται για επίθεση όποτε τους προστάξουν τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα και ο ανταγωνισμός.
