Να σημάνουμε συναγερμό!
Με κεντρικό απεργιακό αγώνα να βάλουμε φραγμό στην αξιολόγηση και την τρομοκρατία
Λίγο πριν και αμέσως μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων με κυβερνητική εντολή το υπουργείο Παιδείας επιταχύνει την επίθεσή του. Επεκτείνει την αξιολόγηση και στους μόνιμους εκπαιδευτικούς, δασκάλους και καθηγητές, σε αρκετές περιοχές της χώρας (Θεσσαλονίκη, Χαλκιδική, Λασίθι, Κατερίνη…) ενώ την ίδια στιγμή μοιράζει σε όλη τη χώρα κλήσεις παραπομπής σε Πειθαρχικά σε αρκετές εκατοντάδες εκπαιδευτικούς, νεοδιόριστους και μόνιμους, που δήλωσαν αποχή από τη διαδικασία.
Η όξυνση της κυβερνητικής επιθετικότητας στοχεύει στο χτύπημα της αντίστασης των εκπαιδευτικών και στο γκρέμισμα των δικαιωμάτων των μαθητών και εκπαιδευτικών στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση.
Η κατάσταση απαιτεί να σημάνουν τα εκπαιδευτικά σωματεία (ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ) ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ για την απόκρουση της επίθεσης με την οργάνωση απεργιακού αγώνα με μαζικότητα, μαχητικότητα και διάρκεια. Οι ανοιχτές απειλές και η τρομοκρατία που ασκεί η κυβέρνηση μέσω των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης, των Συμβούλων και διευθυντών σχολικών μονάδων αποδεικνύει περίτρανα πως κανένας εκπαιδευτικός δεν θέλει την αξιολόγηση. Ακόμα και αυτοί που με απειλές και εκβιασμό «σύρθηκαν» σ’ αυτήν το κάνουν με «κρύα καρδιά».
Τώρα είναι η στιγμή, τώρα που η κυβέρνηση προχωρά την αξιολόγηση και στους μόνιμους, να πάρουν οι εκπαιδευτικοί και τα πρωτοβάθμια σωματεία τους τον αγώνα στα χέρια τους και να βάλουν φραγμό στη λαίλαπα που εξαπολύει η κυβέρνηση. Γιατί είναι παραπάνω από φανερό ότι οι παρατάξεις τού πρώην και νυν κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ/ΔΗΣΥ) κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να μην εκφραστεί η οργή και η αγανάκτηση των εκπαιδευτικών. Και κυρίως για να μη μεταφραστεί αυτός ο θυμός σε συλλογική πάλη για την ανατροπή της αξιολόγησης. Γι’ αυτό τον λόγο η ΟΛΜΕ τοποθέτησε τη συνέλευση προέδρων στις 8 Φλεβάρη, ενώ οι εξελίξεις έχουν πάρει τη μορφή του κατεπείγοντος και βοά η ανάγκη άμεσης απεργιακής απάντησης από την πλευρά των εκπαιδευτικών.
Στο ίδιο πλαίσιο της καθυστέρησης, της λογικής «θα δούμε αργότερα», του ακολουθητισμού πίσω από τις συμβιβασμένες ηγεσίες κινείται η ΑΣΕ/ΠΑΜΕ, που «εκ του πονηρού» υποβαθμίζει ως υποπρόβλημα και το τεράστιο ζήτημα της αξιολόγησης αλλά και το μέτωπο των πειθαρχικών, που δήθεν παραπέμπονται στο μακρινό μέλλον.
Χωρίς καμία καθυστέρηση είναι ανάγκη οι εκπαιδευτικοί να αφήσουν πίσω τους κάθε λογική και πρακτική που δεν αντιμετωπίζει την αξιολόγηση και τη συνακόλουθη τρομοκρατία ως κεντρικό πολιτικό μέτωπο, που με κεντρικό απεργιακό αγώνα μπορούμε να φρενάρουμε και να ανατρέψουμε. Έναν τέτοιο αγώνα και πρέπει και μπορούμε να τον δώσουμε! Η μαζικοποίηση των Γενικών Συνελεύσεων που έχουν οριστεί για τις μέρες αυτές και η απαίτηση για διενέργειά τους σε όποια σωματεία δεν έχουν οριστεί είναι κρίσιμο μέγεθος στο οποίο πρέπει να δοθούν όλες οι δυνάμεις με συνεχείς ενημερώσεις και καλέσματα σε συναδέλφους.
Είναι απαραίτητο να επιδιωχθεί η μέγιστη δυνατή αγωνιστική συσπείρωση του κλάδου και η προετοιμασία του για έναν απεργιακό αγώνα που πρέπει να αρχίσει τώρα, αλλά ταυτόχρονα οφείλει να έχει διάρκεια, μαζικότητα και μαχητικότητα. Σ’ αυτό το πλαίσιο, είναι άμεση η ανάγκη συγκρότησης επιτροπών αγώνα σε κάθε ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ, η συγκρότηση κεντρικών επιτροπών αγώνα ανά πόλη και η ενεργοποίηση απεργιακών ταμείων.
Ο αγώνας των εκπαιδευτικών είναι ανάγκη να συμπορευτεί με φοιτητές, μαθητές, γονείς και εργαζόμενους. Η αξιολόγηση χτυπά το λαϊκό δικαίωμα στην εκπαίδευση και γι’ αυτό ο αγώνας ενάντιά της είναι κοινός! Με διαδηλώσεις και απεργίες διεκδικούμε σπουδές και δουλειά με αξιοπρέπεια και δικαιώματα.
