Το υπουργείο Παιδείας αλλά και ο ίδιος ο Πιερρακάκης σχεδόν καθημερινά ανακοινώνουν και παρουσιάζουν τα σχέδιά τους για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Μπορεί να έχουν ονομάσει το 2025 ως «τη χρονιά του σχολείου», αλλά όλες οι κινήσεις που συντελούνται δείχνουν τις προσπάθειές τους να κινηθούν σε πολλαπλά μέτωπα και να προχωρήσουν την επίθεση ενάντια σε μαθητές, φοιτητές και εκπαιδευτικούς.
Στο κομμάτι της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έχει ανακοινωθεί το μέτρο του «πολλαπλού βιβλίου». Η εφαρμογή του πολλαπλού βιβλίου σε ψηφιακή μορφή θα ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο του 2025 σε όλες τις τάξεις μέχρι την Α’ Λυκείου. Την επόμενη σχολική χρονιά, το 2026, θα ενταχθεί και στη Β’ Λυκείου, ενώ το 2027 θα ολοκληρωθεί η εφαρμογή του νέου συστήματος, με την ένταξη και της τελευταίας τάξης του Λυκείου. Το Υπουργείο αναφέρει: «οι μαθητές να μπορούν να συνδυάσουν πηγές και να καλλιεργήσουν με τον τρόπο αυτό περαιτέρω την κριτική τους σκέψη». Το πολλαπλό βιβλίο αποτελεί ένα μέτρο το οποίο θα αυξήσει την εντατικοποίηση και θα δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερη πίεση στους μαθητές -αλλά και τους καθηγητές- οι οποίοι με βάση την Τράπεζα Θεμάτων ήδη ασφυκτιούν όταν εξετάζονται!
Η λειτουργία των Δημόσιων Ωνάσειων Σχολείων (ΔΗΜ.Ω.Σ), η οποία θα είναι σε «περιοχές που αντιμετωπίζουν κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις», έρχεται να φέρει περαιτέρω ταξικούς κόφτες στους μαθητές, αλλά και να εντείνει την πίεση στους εκπαιδευτικούς μέσω της αξιολόγησης. Ταυτόχρονα, η ανακοίνωση για το πρόγραμμα Διεθνούς Απολυτηρίου (International Bacalaureate: IB) το οποίο διαρκεί 2 έτη, «περιλαμβάνει ειδικά υψηλών απαιτήσεων και εμβάθυνσης μαθήματα, εργασίες, γραπτές και προφορικές εξετάσεις, γίνεται αποκλειστικά στην αγγλική γλώσσα και αφορά στις δύο τελευταίες τάξεις τού Λυκείου (Β’ και Γ’)», δείχνει τις προσπάθειες όλο και μεγαλύτερης προσαρμογής στις κατευθύνσεις που ορίζουν ΕΕ-Κεφάλαιο-ΟΟΣΑ. Ήδη υπάρχουν τοποθετήσεις, όπως αυτή του Μπαμπινιώτη, που αναρωτιούνται γιατί δεν παίρνονται μέτρα για μία «καλύτερη ποιοτική εκπαίδευση» προβάλλοντας σαν αντίβαρο του «Διεθνούς Απολυτηρίου» το «Εθνικό Απολυτήριο». Δηλαδή την εδραίωση πανελληνίων σε όλες τις τάξεις του Λυκείου! Τέλος, αναμένεται νέος νόμος για τη σχολική αυτονομία, ο οποίος θα δίνει «μεγαλύτερη δυνατότητα πρωτοβουλιών και περισσότερες εξουσίες» στους διευθυντές των σχολείων. Από τη μία, το σύστημα προσπαθεί να «διώξει» από επάνω του κάθε ευθύνη όσον αφορά τη συντήρηση των σχολικών μονάδων, διαχωρίζοντας το κράτος από τη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης και από την άλλη, να δώσει μεγαλύτερο βάρος στους διευθυντές, που καλούνται να προωθήσουν την επίθεση στους μαθητές και στους εκπαιδευτικούς μέσω της αξιολόγησης και όχι μόνο!
Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, η κυβέρνηση έχει εδώ και μήνες δείξει την αποφασιστικότητά της να προχωρήσει στην εφαρμογή της διάταξης του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη για τις διαγραφές φοιτητών. Σαν «έτοιμοι από καιρό» έχουν ανακοινώσει ότι 333.741 φοιτητές θα βρεθούν αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο διαγραφής τον Σεπτέμβρη του 2025! Ουσιαστικά αποτελεί την πιο ξεκάθαρη αποτύπωση των προσπαθειών του συστήματος να εδραιώσει ένα πιο σκληρό ταξικό πανεπιστήμιο για λίγους και εκλεκτούς! Ταυτόχρονα, οι διαγραφές δεν αποτελούν μονάχα έκφραση των ορίων σπουδών (ν+2 ή ν+3), αλλά κρύβουν μέσα τους μια σειρά από στοιχεία όξυνσης της εντατικοποίησης, της πειθάρχησης και της καταστολής του φοιτητικού κινήματος! Είναι χαρακτηριστικό ότι στον νόμο-πλαίσιο Κεραμέως του 2022 προβλέπεται η διαγραφή ως ποινή που μπορεί να επιβληθεί σε περίπτωση «τέλεσης πειθαρχικού παραπτώματος». Η πρόσφατη τοποθέτηση του κυβερνητικού εκπρόσωπου («ο νόμος θα εφαρμοστεί, χωρίς να υπάρχει καμία διάθεση υποχώρησης») με βάση την πρόταση της Συγκλήτου του ΕΚΠΑ για εφαρμογή των διαγραφών αλλά όχι με «οριζόντιο» τρόπο δείχνει το βάθος της επίθεσης που ετοιμάζεται. Η στάση της ρεφορμιστικής αριστεράς, που έφτασε μέχρι και να πανηγυρίζει (!) για την πρόταση του ΕΚΠΑ, αναδεικνύει την υποταγή και την ηττοπάθεια που επικρατεί σε αυτές τις δυνάμεις. Ταυτόχρονα με το μέτωπο των διαγραφών, η κυβέρνηση προχωρά τη δημιουργία των μη-κρατικών πανεπιστημίων, για τα οποία αναμένεται να ξεκινήσει με την αδειοδότηση και εγκατάστασή τους το 2025, ενώ η επίσημη λειτουργία τους τοποθετείται για την έναρξη της ακαδημαϊκής χρονιάς 2026-27. Τέλος, σύμφωνα με διάφορες τοποθετήσεις, μέσα στη φετινή χρονιά θα ξεκινήσουν και οι συζητήσεις για την αναθεώρηση του Συντάγματος και την κατάργηση του άρθρου 16!
Το σύστημα και η κυβέρνηση εντείνουν τις προσπάθειές τους να δημιουργήσουν μια εκπαίδευση για λίγους και εκλεκτούς. Μια εκπαίδευση με πολλαπλούς κόφτες, που θα πετάει μαζικά τη νεολαία ως ανειδίκευτη στον εργασιακό μεσαίωνα που έχουν διαμορφώσει. Μια νεολαία που θα έχει μάθει ότι δεν έχει δικαιώματα και προοπτική. Μια νεολαία που πρέπει να εμπεδώσει από νεαρή ηλικία ότι πρέπει να σκύβει το κεφάλι της στην εργοδοσία, αλλά και να είναι έτοιμη να χύσει το αίμα της για τα ΝΑΤΟϊκά αφεντικά. Μόνο στον δρόμο του αγώνα και του κινήματος μπορεί αυτή η πολιτική να ανατραπεί! Με κοινούς αγώνες οι μαθητές, οι φοιτητές και οι εκπαιδευτικοί μπορούν να βάλουν φρένο στα σχέδιά τους! Χωρίς αυταπάτες για ψεύτικους «φίλους» και για «κόλπα» που τάχα θα μας φέρουν σε καλύτερη θέση. Η λύση θα βρεθεί στα Σωματεία, τους Φοιτητικούς Συλλόγους και τις μαθητικές κινητοποιήσεις!
